19-8-08 Τριτη: σήμερα έχουμε πρωινό εγερτήριο γιατί θα πάμε εκδρομή με το πούλμαν. Κάτι σαν <<σχολική εκδρομή>> ας πούμε!! Η χαρά μεγάλη τα σάντουιτς έτοιμα νερά και χυμούς, και φύγαμε. Το μόνο άσχημο ότι ο καιρός είχε αλλάξει απότομα σε σχέση με χθες. 11 βαθμούς δείχνει το θερμόμετρο, συννεφιά και έντονο το κρύο. Δέκα βαθμούς κάτω σε σχέση με χθες. Εεεε….αυτή είναι και η ομορφιά της χώρας!! Μπαίνουμε στο πούλμαν πιάνουμε παράθυρο, και ξεκινάμε. Πρώτη στάση πολύ κοντά από εδώ. Είναι στα λουτρά (Jardbodin) που κάναμε μπάνιο χθες. Αλλά δεν σταματά εδώ στρίβουμε στον δρόμο [863] από την αντίθετη πλευρά της λίμνης για να καταλήξουμε μετά από λίγα χιλιόμετρα στο Όρος (Krafla) στα 818μ υψόμετρο. Εδώ είναι ο κρατήρας (Maar Viti) γεμάτος με νερό.
Οι γύρω περιοχές δίπλα στον κρατήρα είναι ενεργές. Το 1970 είχαν κάνει μια γεώτρηση για να δουν το υπέδαφος, και έγινε μια τεράστια έκρηξη, από καυτό ατμό, που βγήκε στην επιφάνεια με δύναμη. Τώρα εδώ εγκατέστησαν εργοστάσια και εκμεταλλεύονται τον ατμό που με την δύναμη του ξεκινά τουρμπίνες και παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα.
Απαραίτητες φωτογραφίες, και ξανά στον [1] διανύοντας 14χιλ περίπου, βρίσκουμε τον χωμάτινο πλέον δρόμο[F862]. Για τα επόμενα 20χιλ θα κάνουμε μια ωραία <<πούλμαν-εντουραδα>> ωραία η χωμάτινη διαδρομή, με αρκετά κλειστά κομμάτια, και απότομους γκρεμούς. Με μια μηχανή on-off γίνεται σχετικά άνετα, αρκεί ο παράγον καιρός να είναι μαζί σας. Καπνός από μακριά έκανε την εμφάνιση του. Φωτιά εδώ; Μπααα…δεν υπάρχει κάτι να καεί εδώ πέρα. Είναι ένα εντελώς φαλακρό τοπίο. Και όμως ο καπνός προέρχεται από το σπρέι νερού, της υδατόπτωσης του καταρράκτη (Dettifoss-Ντετιφος).
Και όταν μιλάμε για υδατόπτωση εννοούμε 200 τόνους νερό το δευτερόλεπτο!!!
Η γη πραγματικά τραντάζεται. Φτάνοντας και παρκάροντας, περπατάμε γρήγορα προς τον καταρράκτη. Από απόσταση αρχίζουμε και βρεχόμαστε από το σπρέι.
Ο όγκος και το μεγαλείο του καταρράκτη είναι τεράστιο. Βλέποντας την ορμή της πτώσης του νερού από αυτό το ύψος, σε πιάνει μια φοβία, αλλά περισσότερο τα <<κάνεις>> πάνω σου από το έντονο βουητό της πτώσης του όγκου νερού. Μένεις με το στόμα ανοικτό…πιστεύω ότι είναι ότι ποιο άγριο και δυνατό σε καταρράκτη σε όλη την χώρα.
Η ώρα περνά, και δεν χορταίνεις το θέαμα, αλλά πάμε στον διαδοχικό καταρράκτη εδώ κοντά στον (Selfoss-Σελφος). Και οι δυο καταρράκτες τροφοδοτούνται μέσω ποταμού από τον μεγαλύτερο παγετώνα της χώρας τον (Vatnajokull-Βατναγιεκουλ). Χορτάσαμε νερό και πάμε να φύγουμε. Μπαίνουμε στο πούλμαν και με τον ίδιο χωμάτινο δρόμο [F842] οπού περνά μέσα από το εθνικό πάρκο (Jokulsargljufur) κάνουμε μια στάση σε σημείο με λίμνη.
Ωραία η θέα με την λίμνη και το βουνό να ορθώνεται. Και μάλιστα ψιλά έβλεπες τους αετούς να πετούν με χάρη προς τις φωλιές τους.
Φεύγουμε και σε λίγο βγαίνουμε στον ασφαλτινο δρόμο [85] με κατεύθυνση προς την πόλη (Husavik-Xουσαβικ). Φτάνοντας αντικρίζει κανείς τα παλιά παραδοσιακά σπίτια, και μια όμορφη ταχτοποιημένη πόλη λιμάνι.
Από εδώ ξεκινούν και εκδρομές με καραβάκι για να έχετε μια συνάντηση με τις φάλαινες. Το μόνο κακό με εμάς είναι ότι δεν προλαβαίνουμε να δούμε τίποτα, γιατί με το που φτάσαμε θα αλλάξουμε αμέσως πούλμαν για την επιστροφή. Tο πούλμαν που ήρθαμε θα γυρίσει προς (Akureyri). Πάντως το (Χουσαβικ) αξίζει για διανυκτέρευση και μια θαλάσσια εκδρομή για να δει κάποιος φάλαινες.
Συνεχίζουμε για 9χιλ με τον [85], και μετά αλλάζουμε για τον [87] άσφαλτο και κάποια κομμάτια βατό χώμα. Και μάλιστα πέσαμε και σε έργα ασφαλτόστρωσης. Οπότε πάει και το χώμα πολύ σύντομα. Μετά από 48χιλ φτάνουμε στην βάση μας.
Ήταν μια υπέροχη εκδρομή, και η μέρα μας ήταν γεμάτη από όμορφες εμπειρίες. Βρισκόμαστε στην προτελευταία μέρα πριν πάρουμε το καράβι. Τις επόμενες ώρες τις περνάμε παίρνοντας τηλέφωνο για να κλείσουμε ξενοδοχείο για την αυριανή διανυκτέρευση. Πράγμα που αποδείχτηκε δύσκολο για την πόλη που ψάχναμε (Egilsstadir-Εγκιλσταντιρ).
Αυτό είναι λογικό αφού όλοι αυτοί που φεύγουν με εμάς θέλουν να διανυκτερεύσουν κοντά στο λιμάνι. Όποτε τα λιγοστά καταλύματα στο λιμάνι και στην πόλη (Egilsstadir-Εγκιλσταντιρ) 21χιλ από το λιμάνι ήταν όλα κλεισμένα. Αλλά ευτυχώς πάλι τυχερός βρήκα motel 3χιλ πριν το (Εgilsstadir-Eγκιλσταντιρ) στην πόλη (Fallabaer-Φαλαμπαιρ). Και μάλιστα καινούριο. Είναι η πρώτη χρονιά που το λειτουργεί ο υπεύθυνος. Αφού μας έφυγε το άγχος πήγαμε για ένα καφεδάκι, και κάναμε βόλτα στην λίμνη.
