[Markas]

Η μέρα που ξημέρωσε είναι η τελευταία. 12 παραδίδουμε το δωμάτιο του ξενοδοχείου, τι να κάνουμε τώρα μέχρι τις 18:30 που έρχεται το πλοίο; Μία ακόμα εξερεύνηση; Γιατί όχι; Σχεδόν τυχαία, στρίβοντας δεξιά μέσα στο χωριό Μυλοπόταμος ανακαλύπτουμε έναν στενό, πραγματικά στενό όμως ασφαλτόδρομο. Χωρίς καμία δυνατότητα να περάσει δεύτερο αμάξι σχεδόν σε όλη τη διαδρομή! Ευτυχώς δεν πετυχαίνουμε κανένα να έρχεται από απέναντι! Ακολουθούμε τη βόρεια πλευρά του φαραγγιού του Μυλοπόταμου μέχρι που βλέπουμε ένα μοναστήρι να κρέμεται πάλι από τον βράχο πάνω από το φαράγγι.





Όταν πήγαμε εμείς, το μοναστήρι ήταν κλειστό, τα πάντα κλειδωμένα. Ότι έμαθα το έμαθα αργότερα από το νετ μιας και η ανακάλυψή του ήρθε εντελώς τυχαία. Πάντως εγώ πήδηξα τις πόρτες και είδα λίγο τον χώρο χωρίς να πειράξω τίποτα.









Αυτό λοιπόν που είχαμε ανακαλύψει στην καταπράσινη κοιλάδα του φαραγγιού του Μυλοπόταμου είναι το μοναστήρι της Παναγίας της Ορφανής.





Άλλος ένας ναός όπου μεγάλο μέρος του βρίσκεται μέσα σε σπηλιά. Το τοπίο γύρω είναι κατάφυτο και από κάτω ακριβώς τρέχουν τα νερά της ρεματιάς που ξεκινούν από τον καταρράκτη και φτάνουν στο Καλάμι (το χειμώνα, τώρα ήταν ξερό) . Η σπηλιά που βρίσκεται ο ναός έχει μήκος 8 μέτρα και πλάτος 7. Στον χώρο αυτό βρέθηκε εικονίδιο της Αγίας Ελεούσας με την επωνυμία ορφανή. Το εικονίδιο είναι διακοσμημένο με αργυρή επένδυση όπως και η μεγάλη εικόνα της Παναγίας Ελεούσας, Ορφανής που φιλοτεχνήθηκε από τον Νικόλαο Σπιθάκη.
(πηγή: ΠΑΝΑΓΙΑ ΟΡΦΑΝΗ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ | Μοναστήρια & Ναοί)





Και που εκβάλλει ο ποταμός; Για πάμε το χωματόδρομο (πλέον) λίγο παρακάτω να δούμε…