Τα 272 Δις της ακίνητης περιουσίας θέλουν να μας "φάνε"

[harigs]

Το αμύθητης αξίας χαρτοφυλάκιο ακινήτων της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου, που με βάση τις αντικειμενικές αξίες της εφορίας αποτιμάται σε 272 δις. ευρώ και αποτελεί δέλεαρ για τις μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες στον πλανήτη, βρίσκεται στο επίκεντρο του θηριώδους προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, που ανακοίνωσαν η τρόικα και το υπουργείο Οικονομικών την Παρασκευή, λίγες μόλις ημέρες μετά τη μυστηριώδη επίσκεψη στην Αθήνα του δεύτερου στην ιεραρχία τραπεζίτη της Goldman Sachs.

Τα γεγονότα αυτά φαίνονται εκ πρώτης όψεως ασύνδετα μεταξύ τους, αλλά πολλοί στην τραπεζική αγορά εκτιμούν ότι δεν είναι.

Όπως επισημαίνουν τραπεζικά στελέχη, που παρακολουθούν στενά τη δραστηριότητα των μεγάλων διεθνών επενδυτικών τραπεζών στα ελληνικά πράγματα, η Goldman Sachs έχει την πατρότητα σχεδίου, που είχε παρουσιασθεί στην ελληνική κυβέρνηση από τις πρώτες ημέρες που ανέλαβε την εξουσία και μπήκε στη θύελλα της κρίσης, για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, κυρίως ακίνητης, με σύγχρονες τεχνικές χρηματοοικονομικής μηχανικής και τελικό στόχο την απόσβεση μέρους του δημόσιου χρέους.

Τα σχέδια αυτά είχαν ξεχασθεί για αρκετό καιρό, ενώ η κυβέρνηση είχε υιοθετήσει τον περασμένο Ιούνιο ένα μάλλον μετριοπαθές πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.

Στο μεταξύ, από τις αρχές του 2010 η Goldman Sachs είχε κηρυχθεί… ανεπιθύμητη τράπεζα στην Αθήνα, με παρέμβαση και της Άνγκελα Μέρκελ, η οποία δημόσια είχε επικρίνει δριμύτατα την αμερικανική επενδυτική τράπεζα για τα χρηματοοικονομικά εργαλεία που είχε προσφέρει στο παρελθόν στις ελληνικές κυβερνήσεις, προκειμένου να αλλοιώνουν τα στοιχεία για το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα.

Από τότε η Goldman Sachs έμεινε αποκλεισμένη ακόμη και από τα κοινοπρακτικά δάνεια που είχε εκδώσει το Δημόσιο πριν τη «διάσωση» με τα 110 δις. ευρώ, παραμένοντας σταθερά σε δυσμένεια.

Στα τέλη Ιανουαρίου, ο δεύτερος στην ιεραρχία της Goldman, Γκάρι Κον, είχε επισκεφθεί την Αθήνα χωρίς πολλή δημοσιότητα και είχε συναντήσεις, όπως αναφέρουν τραπεζικά στελέχη, με κορυφαίους κυβερνητικούς παράγοντες από το οικονομικό επιτελείο.

Οι επαφές αυτές δεν διευκρινίσθηκε αν πράγματι έγιναν, ή ποιο αντικείμενο είχαν, παρότι η κυβέρνηση έχει καθιερώσει κατά τα άλλα ένα καθεστώς διαφάνειας στις επαφές της με διεθνείς οικονομικούς παράγοντες.

Σε μια εξέλιξη που μόνο ως συμπτωματική δεν εκλαμβάνεται από τους παράγοντες της αγοράς, που τη συσχετίζουν ευθέως με όσα πιθανόν συζητήθηκαν πίσω από κλειστές πόρτες με τον κ. Κον, την Παρασκευή επανήλθαν στο προσκήνιο με… πάταγο ακριβώς τα ίδια σχέδια δυναμικών ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης περιουσίας, που συζητούσε η κυβέρνηση με την Goldman από το φθινόπωρο του 2009!

Η τρόικα ανακοίνωσε πρώτη το σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας, προκαλώντας και μια μίνι κρίση στις σχέσεις της με την κυβέρνηση το Σαββατοκύριακο, τοποθετώντας τον εισπρακτικό στόχο στο ύψος των 50 δις. ευρώ. Λίγα λεπτά μετά τη συνέντευξη τύπου των στελεχών της τρόικας, το υπουργείο Οικονομικών έδινε στους δημοσιογράφους τις δικές του εξηγήσεις για το σχέδιο.

Τόσο αυτές οι εξηγήσεις, όσο και μια ανακοίνωση του κ. Παπακωνσταντίνου μέσα στο Σαββατοκύριακο, παραπέμπουν σε μια σύνθετη διαδικασία αξιοποίησης της ακίνητης, κυρίως, περιουσίας του Δημοσίου και όχι σε μια απλοϊκή εκποίηση που οι περισσότεροι φαντάζονται.

Αναφερόμενο στην «πολιτική αποκρατικοποιήσεων, αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας και αναδιαρθρώσεων», το υπουργείο Οικονομικών κάνει λόγο σε ενημερωτικό σημείωμα που διένειμε στους δημοσιογράφους για «ενίσχυση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας για την περίοδο 2012-2015» και εξηγεί ότι προγραμματίζεται «ολοκλήρωση της καταγραφής και της δημιουργίας ενός χαρτοφυλακίου συμμετοχών και εμπορικά αξιοποιήσιμων ακινήτων ύψους τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ.

Στόχος είναι η συνολική είσπραξη εσόδων τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ την περίοδο 2011-2015 εκ των οποίων τα 15 δισ. έως το 2012». Σε δήλωσή του, ο κ. Παπακωνσταντίνου σχηματοποίησε το σχέδιο ως εξής: «Αξιοποιούμε ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, δεν εκποιούμε δημόσια γη».

Ουσιαστικά, πρόκειται για επαναφορά του σχεδίου που είχε προτείνει η Goldman Sachs, σύμφωνα με το οποίο θα δημιουργηθούν δύο μεγάλες εταιρείες συμμετοχών, μία για την κινητή και μία για την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου. Η πρώτη θα δημιουργήσει «μπουκέτα» μετοχών κρατικών εταιρειών, με τη λογική των Exchange Traded Funds (ETF), δηλαδή των διαπραγματεύσιμων σε χρηματιστήρια αμοιβαίων κεφαλαίων.

Η δεύτερη θα προχωρήσει σε ένα είδος τιτλοποίησης της κρατικής ακίνητης περιουσίας, εκδίδοντας καλυμμένα ομόλογα του Δημοσίου, τα οποία θα διασφαλίζονται με ακίνητα μεγαλύτερης αξίας. Μια εκδοχή για το επόμενο σκέλος αυτού του σχεδίου είναι οι επαναγορές ομολόγων του Δημοσίου με τα έσοδα από αυτές τις εκδόσεις, σε τιμές χαμηλότερες της ονομαστικής αξίας έκδοσης, ώστε με αυτό τον τρόπο να «κουρεύεται» έμμεσα το δημόσιο χρέος.

Αυτονόητο είναι, ότι για αυτές τις σύνθετες χρηματοοικονομικές διαδικασίες θα χρειασθεί η συνδρομή αδρά αμειβόμενων επενδυτικών τραπεζών και μεγάλων γραφείων οικονομικών συμβούλων.

Για το σκέλος που αφορά τα ακίνητα, πρώτη υποψήφια ανάδοχος θεωρείται ότι είναι η Goldman, που έκανε και την πρώτη σχετική πρόταση στην ελληνική κυβέρνηση.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο χρόνος εκδήλωσης όλων αυτών των πρωτοβουλιών δεν είναι καθόλου τυχαίος. Πρόσφατα, η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου ολοκλήρωσε μια πρώτη συνολική καταγραφή της ακίνητης περιουσίας που κατέχει και διαχειρίζεται για λογαριασμό του κράτους, με αποτελέσματα εντυπωσιακά: τα 71.000 ακίνητα της ΚΕΔ εκτιμήθηκαν με βάση τις αντικειμενικές αξίες στα 272 δις. ευρώ.

Σε αυτό το ποσό δεν υπολογίζεται το ένα δέκατο της συνολικής ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, που κατέχεται από άλλες κρατικές εταιρείες.

Πρέπει να σημειωθεί, μάλιστα, ότι αρκετά από τα ακίνητα, λόγω της ιδιαιτερότητάς τους (π.χ.: αιγιαλοί και παραλίες), φωτογραφήθηκαν και από δορυφόρους, ώστε να υπάρχει μια σημερινή καταγραφή της εικόνας τους και να διαπιστώνονται ενδεχόμενες καταπατήσεις, παράνομη δόμηση και άλλες νεοελληνικές αυθαιρεσίες.

Συνολικά υπολογίζεται ότι με τις αντικειμενικές τιμές, η αξία της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου υπερβαίνει τα 300 δις. ευρώ, ποσό στο οποίο έχει αναφερθεί δημόσια σε ανύποπτο χρόνο και ο υπουργός Οικονομικών. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που είναι ενήμερο για αυτές τις εκτιμήσεις, κατεβάζει με μια πιο συντηρητική προσέγγιση στα 100 δις. ευρώ τη συνολική αξία των ακινήτων.

Σε κάθε περίπτωση, διεθνείς αναλυτές, όπως αυτοί του ινστιτούτου Bruegel, που δημοσιοποίησε σχετική έκθεση την περασμένη εβδομάδα, θεωρούν ότι η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου θα έχει καίριο ρόλο σε όποιο σχήμα «ελάφρυνσης» της χώρας από το δημόσιο χρέος και αν επιλεγεί.

Από την οπτική των επενδυτικών τραπεζών του Λονδίνου, το project «swap χρέους με δημόσια περιουσία» έχει μεγάλο ενδιαφέρον, ενώ και η κυβέρνηση γνωρίζει, ότι με το ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο που έχει, για να προχωρήσει σε αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση ακινήτων, δεν μπορεί παρά να προσφύγει στα τεχνάσματα των «μάγων» του Σίτι, καθώς οποιαδήποτε άλλη «ορθόδοξη» διαδικασία θα έπαιρνε χρόνια, αν όχι δεκαετίες, και στο μεταξύ θα ήταν πολύ πιθανό να πέσει σε τέλμα, λόγω πολιτικών και κοινωνικών αντιδράσεων.

«Μόνο ένα σχέδιο-αστραπή μπορεί να οδηγήσει σε αποκρατικοποιήσεις μέσα στο χρονικό ορίζοντα που δίνεται και με το στόχο εσόδων που έχει τεθεί», τονίζουν τραπεζικά στελέχη.

Όλα αυτά, βέβαια, θυμίζουν σε πολλούς παράγοντες της αγοράς και τις ουκ ολίγες σκοτεινές περιπτώσεις αντίστοιχων σχεδίων ελάφρυνσης χρεών κρατών που «διασώζονται» από το ΔΝΤ, με ευρύτατα προγράμματα αξιοποίησης-εκποίησης περιουσίας.

Ποιος ξεχνά, άλλωστε, ότι το αντίστοιχο πρόγραμμα που εφαρμόσθηκε τη δεκαετία ’89-’99 στην Αργεντινή, με κεντρικό σύνθημα «τίποτα στο κράτος», αποψίλωσε μια από τις πλουσιότερες χώρες της Λ. Αμερικής από τα περιουσιακά της στοιχεία, αλλά τελικά η χώρα κατέληξε στη χρεοκοπία;
Ελλάδα όπως…Αργεντινή;

[piro]

Μα για την ΚΕΔ γίνονται όλα

[ortho]

Η συνταγή που ακολουθεί η τρόικα στην Ελλάδα δεν είναι άγνωστη. Δεν αποτελεί έκπληξη για την κυβέρνηση, κι ούτε πρέπει να κάνει την αιφνιδιασμένη από τις κινήσεις, τις τακτικές και τη συμπεριφορά των εκπροσώπων της.
Όπου κι αν πήγε το ΔΝΤ για να «βοηθήσει» μια οικονομία ακολούθησε ακριβώς το ίδιο σχέδιο το οποίο ουσιαστικά εξελίσσεται σε δύο στάδια:
Πρώτο στάδιο: Το πρώτο έρχεται το ΔΝΤ και απαιτεί από τη χρεοκοπημένη, πλην τίμια χώρα, να μειώσει το έλλειμμά της με γενναίες περικοπές παντού. Να κόψει μισθούς και συντάξεις, να ψαλιδίσει δημόσιες δαπάνες ακόμη και σε κρίσιμους τομείς όπως η παιδεία και η υγεία. Επίσης, απουσιάζει παντελώς η λέξη ανάπτυξη όπου κι αν πήγε. Μόνη έγνοια είναι οι αριθμοί, πώς θα μειωθεί το έλλειμμα με βάση τους στόχους που έχουν αυτοί βάλει. Σε χώρες με δικό τους νόμισμα ζητούν και μια υποτίμηση, σε χώρες όπως η Ελλάδα με το ευρώ κάνουν εσωτερική υποτίμηση. Το στάδιο αυτό είναι επώδυνο, προκαλεί εκρήξεις, κοινωνική αναταραχή και εξεγέρσεις αλλά έχει κι ένα επικοινωνιακό κόλπο. Οπου κι αν πήγε το ΔΝΤ, μαζί με την κυβέρνηση των προθύμων που βρήκε, επιχείρησε να ενοχοποιήσει τους πολίτες για τα δεινά της οικονομίας. Σας θυμίζει κάτι αυτό, διότι έγινε και στη Λετονία, και στην Ουγγαρία και στην Αργεντινή αλλά και σε αφρικανικές χώρες που ζήτησαν βοήθεια.
Δεύτερο στάδιο: Το δεύτερο στάδιο είναι ότι ξεχνούν ξαφνικά οι επιτηρητές το έλλειμμα και καταπιάνονται με το χρέος. Όπως και στην Ελλάδα όπου εδώ κι ένα – δύο μήνες δε συζητάμε για το έλλειμμα αλλά για το πόσο μεγάλο είναι το χρέος. Μόνο μ’ αυτό ασχολούμαστε με στόχο προφανή. Να ξετυλίξουμε το δεύτερο στάδιο του σχεδίου που επιβάλλει ξεπούλημα των πάντων. Αν είναι δυνατόν όλων των ακινήτων, επιχειρήσεων, παραλιών, βουνών κι όποιων άλλων ασημικών είναι διαθέσιμα. Σας θυμίζει τίποτε αυτό διότι έγινε και σε άλλες χώρες όχι με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Εδώ στην Ελλάδα περάσαμε από προχθές στο στάδιο νούμερο 2 όπου οι δανειστές μας, ζητούν 50 δις από πώληση παγίων. Και να δεχθούμε ότι αυτά μπορούν να βρεθούν και μπορούν να πουληθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το ερώτημα είναι σε ποιους θα πάνε και αν από την πώληση θα σωθεί η χώρα. Για το δεύτερο πολύ αμφιβάλλουμε όσο για το πρώτο έχουμε τις υποψίες μας ότι θα πάνε στα γνωστά επιχειρηματικά κέντρα που κάνουν μπίζνες στα καμένα των χρεοκοπημένων χωρών. Ξένοι κι εγχώριοι νταβατζήδες ετοιμάζουν πάρτι, αφενός για τις αποκρατικοποιήσεις σε ενέργεια, τυχερά παιχνίδια, λιμάνια, διαχείριση νερού και αφετέρου για τα ακίνητα φιλέτα.
Αν παραδεχθούμε ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από το να τα πουλήσουμε, ας τα δώσουμε. Το θέμα είναι αν η κυβέρνηση έχει τα κότσια να απαιτήσει λεφτά που αξίζουν κι όχι να δώσει την Ελλάδα μπιρ παρά. Διότι από αυτά που ακούμε τις τελευταίες ώρες, μάλλον πάμε προς γενικό ξεπούλημα. Θυμηθείτε μόνο τα έργα υποδομών. Κάποιοι ήδη σκέφτονται την επιμήκυνση του χρόνου παράδοσης στο δημόσιο έργων όπως η Αττική οδός και το αεροδρόμιο. Κάποιοι δηλαδή θέλουν να «πουλήσουν χρόνο» στους νταβατζήδες που διαχειρίζονται σήμερα την περιουσία αυτή. Αν λειτουργήσει η κυβέρνηση με τέτοιο σκεπτικό, ζήτω που καήκαμε.






Ξένοι κι εγχώριοι νταβατζήδες ετοιμάζονται για το πάρτι του ΔΝΤ | ANTINEWS

[ckalfas]

Το ότι ψηφίστηκαν για να διαχειριστούν το σπιτικό μας, δεν εξυπακούεται ότι τους δόθηκε το ελεύθερο να μας το ξεπουλήσουν...
Οι προηγούμενοι έχασαν διότι έσμπρωξαν την χώρα στην οικονομική καταστροφή, οι τωρινοί κέρδισαν για να διορθώσουν και όχι να ξεπουλήσουν και να χαρίσουν στους ξένους τα χρυσά και τα ασημικά της χώρας... και στο τέλος να μας μείνει το χρέος εξ'ολοκλήρου!!!
Φύγετε κύριοι! Σταθήκατε κι εσείς προδοτικά ανάξιοι και επικίνδυνοι!

[Fuji]

Αμ δε φεύγουν με τα λόγια Χρήστο! Μ@λ@κες είναι;

[mario]

αυτη την στιγμη όλα είναι στα χέρια των πολιτικων και περισσοτερο της κυβέρνησης αυτοι ειναι υπευθυνοι για το μελλον μας. εμεις μαλλον πρεπει να τηρησουμε σιγη ιχθυος με τα 'όπλα' στα χερια όμως ετοιμοι για 'πολεμο' ανα πάσα στιγμη

[ortho]

''Οι τελευταίες ανακοινώσεις των επικεφαλής της τρόικας, θα πρέπει να έπεισαν και τους τελευταίους υποστηρικτές της εφαρμοζόμενης, σήμερα οικονομικής πολιτικής ότι η χώρα ακολουθεί, όχι μόνο λανθασμένη, αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνη, πορεία'' δηλώνει ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθήνας κ. Κ. Μίχαλος σχολιάζοντας τις τελευταίες τοποθετήσεις των εκπροσώπων της Τρόικας αλλά και τη στάση που τήρησε η Κυβέρνηση.


Ο κ. Μίχαλος εξηγεί ότι χαρακτηρίζει λανθασμένη την οικονομική πολιτική γιατι ''δεν οδηγεί σε λύσεις, αλλά σε αδιέξοδα, δε δημιουργεί ελπίδες, αλλά ανάγκες νέων θυσιών και νέων αδικιών" και επικίνδυνη διότι με την πολιτική αυτή ''όχι μόνον η ύφεση και η ανεργία διογκώνονται, η αποδιοργάνωση του παραγωγικού μας ιστού διευρύνεται και επιταχύνεται και η ανάπτυξη απομακρύνεται, αλλά κυρίως γιατί η κοινωνική συνοχή οδηγείται με βεβαιότητα πλέον, σε ρήξη καθώς οι αντοχές ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων, εξαντλούνται και ο επιχειρηματικός μας κόσμος αποδεκατίζεται''.
Ο κ. Μίχαλος σημειώνει τις ευθύνες της κυβέρνησης σε αυτή την πορεία καθώς όπως αναφέρει: ''υπεύθυνη για την κατάσταση που δημιουργείται δεν είναι μόνο η τρόικα, αλλά και αυτοί που αποδέχονται ανεδαφικές προτάσεις από παράγοντες που δε γνωρίζουν την ελληνική πραγματικότητα, ενώ αγνοούν τεκμηριωμένες εισηγήσεις των υπεύθυνων συμβούλων της κυβέρνησης όπως είναι τα επιμελητήρια, τα οποία, μάλιστα υποβαθμίζουν συστηματικά, ενώ επιχειρούν και να τα απαξιώσουν θεσμικά''.
Ο κ. Μιχαλος υπενθυμίζει ότι το ΕΒΕΑ έχει κατ’ επανάληψη επισημάνει λάθη και κινδύνους και ζητάει από την κυβέρνηση ''να αναλάβει τις ευθύνες της και να κατανοήσει ότι αυτή πρέπει να κυβερνά''.
Ο πρόεδρος του επιμελητηρίου σημειώνει: ''είναι αποκαρδιωτικό οι επιχειρηματίες να λαμβάνουν ως απάντηση - και μάλιστα από πρωθυπουργικά χείλη - στην πρότασή τους για μείωση της βαρύτατης φορολογίας, που συμπιέζει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια, ότι το αίτημά τους θα μπορούσε να το ζητήσει - από ποιον άραγε; - υπό την προϋπόθεση ότι οι ίδιοι θα δεσμευτούν για την καταβολή των φόρων που τους αναλογούν. Παραμένει, λοιπόν, επίκαιρο το ερώτημα «ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα; Ο επιχειρηματικός κόσμος το μόνο που επιζητεί είναι μια πραγματικά εθνική πολιτική, που θα προάγει τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας και της επιχειρηματικότητας».
Υπενθυμίζει τέλος ότι η επιχειρηματική κοινότητα εμμένει σε όλα όσα τόσους μήνες επαναλαμβάνει. Δηλαδή:
- Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή, είναι η άμεση κινητοποίηση της παραγωγικής μηχανής.
- Η κινητοποίηση αυτή που οδηγεί στην ανάπτυξη με μειώσεις αποδοχών των εργαζομένων και πρόσθετα φορολογικά βάρη στις επιχειρήσεις μας δεν πρόκειται να επιτευχθεί.
- Και χωρίς ανάπτυξη η κοινωνική συνοχή, στον τόπο μας κινδυνεύει, ενώ η εξόφληση των χρεών μας καθίσταται δυσχερέστατη.
''Το υπουργείο Οικονομικών, θα πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσει ότι η οικονομική φιλοσοφία της τρόικας, με την οποία, για άλλη μια φορά, ταυτίστηκε, δεν είναι μονόδρομος και δεν οδηγεί στην επίλυση προβλημάτων. Όσο πιο γρήγορα εγκαταλειφθεί η φιλοσοφία αυτή με παράλληλη υιοθέτηση δέσμης ρεαλιστικών μέτρων τόνωσης των επενδύσεων, τόσο πιο εύκολα να βγούμε από τον επικίνδυνο, σημερινό, στασιμοπληθωρισμό στον οποίον η πολιτική της τρόικας μας οδήγησε», καταλήγει ο κ. Μίχαλος.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

[arman]

Αρχική Δημοσίευση από Fuji

Αμ δε φεύγουν με τα λόγια Χρήστο! Μ@λ@κες είναι;

[Samior]

Συγχυτικό… σύνδρομο δημιουργούν οι ανακοινώσεις κυβέρνησης-τρόικας για κολοσσιαίο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας, με εισπρακτικό στόχο 50 δις. ευρώ. Η κυβέρνηση δεσμεύεται να εξασφαλίσει το κολοσσιαίο ποσό χωρίς να εκποιήσει περιουσία (!), ενώ ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι στην πραγματικότητα το πρόγραμμα δεν θα είναι τίποτε άλλο από μια κολοσσιαία… σύσταση ενεχύρου, για να λάβει η Ελλάδα δάνειο για την ελάφρυνση του χρέους.
Αίσθηση προκάλεσαν χθες τα σχόλια του κυβερνητικού εκπροσώπου Γ. Πεταλωτή, κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, καθώς ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ισχυρίσθηκε, ότι το σχέδιο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας θα αποδώσει το τεράστιο ποσό των 50 δις. ευρώ, χωρίς όμως να… πουληθεί δημόσια περιουσία!
Ειδικότερα, ερωτηθείς γιατί δεν ζητήθηκε έγκριση του υπουργικού συμβουλίου πριν ανακοινωθεί το σχέδιο, κάτι που υπογραμμίζεται στο παρασκήνιο από πολλούς υπουργούς, οι οποίοι επικρίνουν δριμύτατα τον υπουργό Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, ο κ. Πεταλωτής έδωσε την ακόλουθη απάντηση: «δεν επρόκειτο περί πώλησης για να απαιτείται μία διευρυμένη νομιμοποίηση και ποτέ δεν θα το κάναμε αυτό. Εμείς, αυτή η παράταξη, αυτή η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε ποτέ να μιλάει για πώληση δημόσιας περιουσίας 50 δις ευρώ. Θέτουμε ένα στόχο για αξιοποίηση».
Τα απλά… μαθηματικά για ιδιωτικοποιήσεις και αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, που δεν περιλαμβάνουν πολιτικές ακροβασίες, υποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση θα καταφέρει να συγκεντρώσει 50 δις. ευρώ από αξιοποίηση περιουσίας μόνο αν… τετραγωνίσει τον κύκλο: όπως επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς, από το 1990 όλα τα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης περιουσίας είναι ζήτημα αν έχουν αποφέρει στο Δημόσιο περισσότερα από 20 δις. ευρώ, ενώ τώρα τίθεται εισπρακτικός στόχος 50 δις. ευρώ για μια τετραετία, στη διάρκεια της οποίας μάλιστα η οικονομία θα λειτουργεί σε περιβάλλον χαμηλής ανάπτυξης και με υπό τη συνεχή απειλή του δυσβάστακτου δημόσιου χρέους.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και πληροφορίες, η κυβέρνηση προκάλεσε τις τελευταίες ημέρες όλη αυτή τη σύγχυση, φθάνοντας στο σημείο να επιτεθεί δημόσια για πρώτη φορά και στην τρόικα, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα «προπέτασμα καπνού», που θα κρύψει τα πραγματικά στοιχεία της διαπραγμάτευσης για την «ήπια αναδιάρθρωση» του δημοσίου χρέους:
n Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται ήδη ως αφερέγγυα, δηλαδή θεωρείται ότι έχει εξαντλήσει κάθε δυνατότητα ήπιας αναδιάρθρωσης του χρέους. Το ινστιτούτο Bruegel, που εδρεύει στις Βρυξέλλες και χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, δημοσιοποίησε πριν από λίγες ημέρες τεστ φερεγγυότητας της χώρας, καταλήγοντας στο συμπέρασμα, ότι τα πλεονάσματα που θα χρειασθεί να εμφανίζει η Ελλάδα για να εξυπηρετήσει το χρέος της ξεπερνούν κατά πολύ κάθε ιστορικό προηγούμενο –μόνο η Νορβηγία τα έχει πετύχει παγκοσμίως, αλλά χάρη στα κοιτάσματα πετρελαίου της Β. Θάλασσας.
n Σε αυτό το πλαίσιο, γίνεται εξαιρετικά δύσκολη η συζήτηση για επαναγορά από την Ελλάδα των ομολόγων της που κατέχει η ΕΚΤ, με ένα δάνειο από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Οικονομικής Σταθερότητας. Το σχέδιο προέβλεπε ότι θα χορηγηθεί ένα χαμηλότοκο δάνειο από το EFSF, ώστε να αγοράσει η Ελλάδα τα ομόλογα στη χαμηλή τιμή που η ΕΚΤ τα αγόρασε από ιδιώτες επενδυτές και να διαγραφεί με τον τρόπο αυτό ένα μέρος του εθνικού χρέους. Το σημαντικότερο, όμως, για τους Ευρωπαίους ήταν ότι, με τον τρόπο αυτό θα ικανοποιηθεί το πιεστικό αίτημα της ΕΚΤ να «ξεφορτωθεί» τα ελληνικά ομόλογα, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο διαγραφής «τοξικών» στοιχείων από τον ισολογισμό της, σε περίπτωση που προωθηθεί τελικά μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
n Έτσι, το πραγματικό πρόβλημα που έχει τεθεί στο παρασκήνιο είναι πώς η αφερέγγυα Ελλάδα θα χρηματοδοτηθεί για να «απαλλάξει» την ΕΚΤ από το βάρος των ομολόγων της. Η ιδέα που φαίνεται ότι κερδίζει έδαφος και έχει ήδη περιληφθεί στην έκθεση του Bruegel, αλλά και σε δηλώσεις πολλών Γερμανών αναλυτών και αξιωματούχων, είναι να δανεισθεί η Ελλάδα με ενέχυρο στοιχεία της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Το δάνειο θα μπορούσε να δοθεί με αυτές τις εγγυήσεις από το EFSF, ενώ από τη γερμανική πλευρά, που εμφανίζεται «σφιχτή» σχετικά με τις χορηγήσεις του Μηχανισμού, έχει προταθεί και η ιδέα της λήψης του δανείου από την αγορά, αφού οι εμπράγματες διασφαλίσεις θα επέτρεπαν μια συμφωνία με σχετικά ευνοϊκούς όρους.
n Η ιδέα της «αξιοποίησης» της περιουσίας του Δημοσίου εντάσσεται ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο της συζήτησης: το Δημόσιο θα ξεχωρίσει σε μια εταιρεία – ειδικό όχημα όλα τα ακίνητα που είναι «καθαρά» από αμφισβητήσεις τίτλων και καταπατήσεις και μπορούν άμεσα να αξιοποιηθούν εμπορικά. Στη συνέχεια, αυτή η εταιρεία ειδικού σκοπού θα δεσμεύσει αυτό το κομμάτι της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου ως εγγύηση για τη χορήγηση νέου δανείου.
Φαίνεται, όμως, ότι ένα τέτοιο σχέδιο είναι πολύ δύσκολο να γίνει αποδεκτό από το κυβερνών κόμμα, τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη, την αντιπολίτευση και ευρύτερα την ελληνική κοινή γνώμη. Γι’ αυτό και ο υπουργός Οικονομικών επιχείρησε, χρησιμοποιώντας σαν… εμπροσθοφυλακή για τις ανακοινώσεις τα στελέχη της τρόικας, να «καμουφλάρει» τη δέσμευση δημόσιας ακίνητης περιουσίας, εμφανίζοντας την σαν ένα σχέδιο «ιδιωτικοποιήσεων/αξιοποίησης», ελπίζοντας ίσως ότι αν ανακοινωθεί μια θετική απόφαση για την Ελλάδα στις 25 Μαρτίου το θέμα θα περάσει σε δεύτερη μοίρα και θα αποφευχθούν ακραίες αντιδράσεις.
Πίσω από τη σύγχυση που έχουν δημιουργήσει οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης, κρύβονται λοιπόν αρκετές οδυνηρές αλήθειες: το μνημόνιο και το δάνειο των 110 δις. ευρώ δεν οδηγούν την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση χρέους, αλλά στην αφερεγγυότητα. Στο εξής, η χώρα φαίνεται ότι θα λάβει τις αναγκαίες για την «ήπια» αναδιάρθρωση του χρέους της χρηματοδοτήσεις, μόνο δεσμεύοντας ως ενέχυρο τη δημόσια ακίνητη περιουσία. Μόνο που αν η κυβέρνηση παραδεχθεί αυτές τις απλές αλήθειες, θα πρέπει ταυτόχρονα να υποβάλει και την παραίτησή της…
πηγη: http://www.inews.gr/149/dimosia-periousia