1 Oνειρο,1 Φαρος,3 φιλοι,840χλμ!!!Ταξίδια που μένουν!

[mAthosalas]

Συνηθως οταν καθομαι να γραψω ενα οδοιπορικο αφνω ενα παγο να κυλησει μεσα στο ποτηρι που φιλοξενει ενα Drambuie...σημερα ειναι καπως διαφορετικα αφου η βολτα αποφασισε να αφησει λιγο παραπανω σημαδι...ετσι ο παγος αναπαυεται δροσιζοντας τον δεξι ώμο...τιποτα σπουδαιο απλά για να δινει λιγη ακομα αγρια ομορφια στην βολτα που καναμε...εξαλλου η Μπεμπα μου αναπαυεται αλωβητη ακεραια στο γκαραζ μου.Η "στιγμη" μας ηταν ενα ακομα συν σε οσα ομορφα κυλησαν το 3ημερο που περασε...

Απο τις ωραιοτερες στιγμες της ημερας οταν κατεβαινεις στο γκαραζ για να φορτωσεις τη μοτοσυκλετα σου με σκοπο να ταξιδεψεις...Το εχουμε ζησει κι οσες φορες κι αν το ξαναζησουμε ποτέ δεν μειωνεται η ενταση της ομορφιας της στιγμης!Ειχα παρει χαρτι και μολυβι-μπακαλοδεύτερα τα ελεγε η συχωρεμενη η γιαγια μου-και σημειωνω οτι θελω να παρω μαζι για το 3ημερο για να μην ψαχνομαι αν θελησω κατι...Απο εργαλεια και πρωτες βοηθειες μεχρι αντισκηνο και εξοπλισμο εκστρατειας για το βουνο...ξερεις αυτα που γραφεις-σβηνεις και παντα κατι θα θυμασαι και σημειωνεις και αρχιζει και μπαινει το μυαλο στη διαδικασια τού ταξιδιοιυ...
Η παρεα εξασφαλισμενη και αψογη,συνοδοιπορους παντα γουσταρω σε ταξιδια-αλλο το "ταξιδι της μοναξιας"...-και τα ματια κλεινουν βαζοντας το ξυπνητηρι 07.00...Το ραντεβου εχει δοθει και απλα οι ωρες που θα κυλησουν ειναι για να δωσουν φορτιση στο σωμα να ανταπεξελθει στα χιλιομετρα...γιατι το μυαλο ειναι ηδη στο δρομο...
Αν και μιλησαμε για το που θα βρεθουμε,περιμεναμε σε διαφορετικο σημειο και μαλιστα απο νωριτερα απο την καθορισμενη ωρα...βλεπεις τη θελαμε πολυ μαλλον αυτη την εκδρομη και το μυαλο επαιζε τα παιχνιδια του...

Ο Βασιλης ηρθε μετα απο λιγο βρηκαμε τον Αριστο λιγο πιο πανω και ξεκινησαμε απο Πατρα για Καλο Νερο.Ακομη κι αυτη η αχαρη Πατρων Πυργου εμενα δεν με χαλασε γιατι ηθελα ΒΟΛΤΑ...αρα ηταν η προγευση τού δρομου που ανοιγε μπροστα μας.Τα ματια στην τσιτα για να προλαβουμε την βλακεια σε κεινους τους δρομους και το γκαζι ανοιχτο να προσπερασουμε οσα χιλιομετρα απλα πρεπει να γινουν...

Πρωτη σταση στο γραφικο καφενεδακι ενος δικου μας ανθρωπου...αγνωστου μεν αλλά μοτοσυκλετιστη οπότε ειναι σαν να τον ξερουμε.Ο κυρ Σπυρος...και το ομορφο καφενεδακι του στον Καγιαφα μάς δινουν την πρωτη σιεστα της ημερας συντροφια με ενα καφε να ανοιξει το ματι...


Συνεχιζουμε και στο Καλο Νερο παιρνουμε Νοτιοτερα για Καλαματα.Εκει μας περιμενε ο δικος μας Νικόλας(karellen)και χορτοπιτα με καφεδακι συνοδεία μυρωδιας οινου στο μαγαζι του και της ευγενεστατης κυράς του...Χαρηκαμε παιδια ...Και ευχαριστουμε για το φιλοδωρημα.Δυο μπουκαλια κρασια μας εκαναν παρεα στο υπολοιπο ταξιδι εκαστος...
Μετα τις συντομες οδηγιες τού Νικολα αρχισαμε να κατηφοριζουμε για ενα προορισμο που προσωπικα τον ειχα βαλει στοχο χρόνια τωρα...ενα απο αυτα που οι μοτοσυκλετιστες θελουμε να λεμε ως Ονειρα μεχρι να κρεμασουμε το κρανος...Φαρος Ταιναρου!Ναι επιτελους πηγαινα να πιασω το Ονειρο.
Απο μια διαδρομη μαγικη που και η μερα σιγονταρε το Μανιατικο τοπίο για να χτυπαει η καρδια δυνατα...

Τετοιες εικονες λεω...θαλασσες να μην ξερεις αν θες να κατεβεις να τις πιεις στο ποτηρι ή να πεσεις για μια βουτια και να μη βγεις ουτε για αστειο...

Μπαλκονια με θέα το πελαγο να βγαινεις να αγναντευεις να γαληνευεις καθε διαθεση και στεναχωρια...


Και η Μεσσηνιακη Μανη απλωνονταν μπροστα μας.Αυτη η απαράμιλλη ομορφια που μας συνοδευε μεχρι το Ταιναρο...

Χωρια Πετρινα να κρεμονται στις πλαγιες συνθετοντας ενα οραμα καταπληκτικο!Πόσο ομορφα ζουν εκει περα....

Να παρεις το βαρκακι και να αμολησεις πετονιά να ξεχασεις απο που ερχεσαι...αγχολυτικες καταστασεις φιλε!


Μ'αυτα και μ'αυτα αποφασιζουμε μια επισκεψη σε ενα απο τα Χωρια που γουσταρουμε εκει κατω...Γερολιμενας!Απολαυση και σταση για τσιγαρο και ενεργεια ...


Τι να γραψω γι'αυτο που βλεπεις...!?Φτωχα λογια...αστο κι απλα κοιτα!


Κατι απιστευτα μερη να κρεμονται σαν Καστρα απο αλλες εποχες μεσα σε αγρια ομορφια τού Τοπιου...σχεδον σαν παραμυθι ρε μαγκα...χαζευεις θες δε θες...


Και μετα απο κανα 3ωρο με το μπανηστηρι και το απιστευτο στροφιλικι πανω απο τη θαλασσα φθανουμε στην Ακρα τού Ταιναρου.Αν και ειχαμε ενα ενδοιασμο να αφησουμε φορτωμενες τις μοτοσυκλετες και τα κρανη χυμα και να την κανουμε για κατω,εμπιστευθηκαμε τούς Θεους της περιοχης και την καταρα που πεφτει σε οσους κλεβουν ταξιδιωτες και βαλαμε τις τουριστικες μποτες στο μονοπατι για το Φαρο...


Με περισσεια ορεξη παρα το δρομο ως εδω και παρα το κακοτραχαλο που βλεπαμε μπροστα.ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΙΓΟΥΡΑ αφου γι'αυτο ηρθαμε ως εδω...Και οσο κοιτουσες αποζημιωνοσουν!
Τι ενοιωσα οταν ειδα ενα Ονειρο μου...ξυπνιος;...Αυτο το δεος που μπλεκει με τη χαρα ενος μικρου παιδιου και με δυσκολια συγκρατουσα τα συναισθηματα...


Η ακροθαλασσια τού Μωρια και της Ευρωπης ολακερης...


Κι ολο και ζυγωναμε στο Φαρο μας...


Εδω ειμαστε!


Εμεινα αποσβολωμενος και κοιτουσα λες κι εβλεπα κανενα απο τα θαυματα της ανθρωποτητας......μα να σου πω οτι για μενα τα μικρα θαυματα ειναι που δινουν νοημα στη ζωη.Μεγαλα δεν περιμενω γι'αυτο προσπαθω να βιωνω οσα μπορω μονος μου.Κι εδω ημουν μπροστα σε κατι που ηθελα παντα να κανω...
Δεν εχει αλλο κατω η Ευρωπη.Ως εδω φθανει και η θαλασσα απλωνεται ως την Κρητη και μετα το Λυβικο...μαγικα!


Σιγα μη μπορουσα να διωξω αυτο το χαμογελο...δεν ηθελα κιολας!!!


Κανω μια ν'ανεβω απανω στο Φαρο...


αλλά πισογυριζω να προλαβω τον Ντι Καπριο μην δωσει καμμια και μπερδεψει τον Βασιλη με την δικια του και φουνταρουνε απο το παπορι στη θαλασσα...Τιτανικος η υποθεση!Φτυστος ο πστης!!!


Οτι αποχρωση κι αν εδινες στο Φαρο το συναισθημα ηταν το ιδιο:Μεγαλείο!!!


Κανα δυο κλικ ακομα...καμμια πενηνταρια στο συνολο δηλαδης και φυγαμε...

Σουβενιρ και αποχαιρεταμε για να επιστρεψουμε και να αφησουμε το Ονειρο που αγγιξαμε και γουσταραμε πολυ!


Δυσβατο μονοπατι-για βρες τους οδοιπορους στη φωτο...- αλλά αγρια ομορφια και απιστευτη θέα!


Ανταμωσαμε παλι με τις μοτοσυκλετες μας αλωβητες και χωρις κανενα απολυτως ψειρισμα και καβαλάμε παραλιακα για να παμε προς Γυθειο...
Αφηνουμε το ποδι τού Μωρια στην ηρεμια του


και ανηφοριζουμε προς τα πανω μεσα απο τη Λακωνικη αγρια ομορφια της Μανης πλεον...
Τι εχουνε φτιαξει οι ανθρωποι ρε γμτο...Τι απιστευτη αγρια ομορφια!!!


Σπιτια πετρινα στο πουθενα με θεα οσο μπορει το ματι!Τι αλλο να ζητησεις;


Ενα ωραιο καδρο να στολιζει την ψυχη σου για το υπολοιπο δρομο...


Επομενη εικονα η κατ'αναγκη βιολογικη μας συνηθεια:Φαϊιιιιιιιιιιιιιι!Αλλά που;Στο πανεμορφο Γυθειο!


Εχει αρχισει και βραδυαζει για τα καλα και χαιρεταμε το Γυθειο για να ανεβουμε προς Σπαρτη...Εις το επανιδειν...


Εδω μια συντομη σταση για μια παγωμενη μπυριτσα και βουρ για το καταλυμα...Βρηκαμε και κλειστο χωρο για τις μηχανες μας...μια χαρα...


Ενα ζεστο μπανιο με το μυαλο να βουιζει απο εικονες ομορφιες και σκεψεις και τα ματια να σιγοκλεινουν μεσα απο κουβεντουλα με τα παιδια...Η αυριανη μερα απλωνοταν μπροστα και το Μαιναλο και η Κεντρικη Πελοποννησος μάς περιμενε για ξεσαλωμα και συνεχεια...Ειχε και χωμα το μενου...
Κλεισαν τα ματια αδειασε η σκεψη και το πρωινο ξυπνημα θα ηταν η αρχη για τη συνεχεια τού μενου μας...τρωγοντας αλλωστε ανοιγει η ορεξη...Τελειωσε μια γεματη μερα και φορτωναμε εμπειριες απο χιλιομετρα και εικονες.Ο μορφεας ανελαβε να παιξει το ρολο του για οσο τα δικα μας σωματα ηταν σε οριζοντια θεση...παρά τους καποιους βρυχηθμους εχμμμ...που εκαναν το παν να χαλασουν την ηρεμια αλλά και κατι Ιταλιδουλες που το ζητουσε ο οργανισμος τους αλλά υποκυψαμε στην..γλυκια κουραση...

...συνεχιζεται...