...ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ.....

[ΓΙΩΡΓΟΣ-ΠΕΙΡΑΙΑΣ]

Πριν νια εβδομάδα ήταν 12/07 που ξεκίναγα την φυγή μου από την κάψα το νέφος και την τρέλλα της πρωτεύουσας με προορισμό την πρωτεύουσα της ψυχής που βρίσκεται που αλλού στο όρας Οίτη(οποπέδιο Λιβάδια)!
Φεύγω λοιπόν στα καπάκια μετά την δουλεία ντάλα ηλιος καταμεσήμερο με την λαύρα της ασφάλτου να με καίει στο πρόσωπο καβάλα στην γαϊδούρα γιατι δεν την πάλευα άλλο με κατεύθυνση Λαμία όπου και κάνω στάση για φρεντάκι



ο καιρός μετά τα Καμμένα Βούρλα αλλάζει και συννεφιάζει και εγώ γουστάρω αλλά μετά την Λαμία και στον δρόμο για Καστανία σκάει και η βρόχα έτσι για να γουστάρω ακόμα πιο πολύ!



κλασσική στάση στην εκκλησία της πλατείας να κόψει λίγο και μετά ντου για να φάμε το βουνό
























...μετά από μια ώρα μάχης με τη λάσπη και την κροκάλα το unstoppable φτάνει μαζί με τον οδηγό του πιο πλούσιο σε οδηγική εμπειρία αλλώβητο βρεγμένο μέχρι το βρακί αλλά με πλατύ χαμόγελο στον προορισμό τους!



..σκηνούλα και τα σχετικά!(10 βαθμοί ατμόσφαιρα 1800 μέτρα και υγρασία που τρυπάει κοκκαλα)







...κορυφή Γρεβενού 1120μ







...κορυφή Αλλούμπεη 1090μ(η θέα απλά δεν περιγράφεται)



...είπαμε unstoppable!


...long way down Κυριακή 14/07 και με γεμάτες μπαταρίες για μετά..