|
|
|||||||
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#42
02-03-2013, 21:37
|
|||
|
|||
Απάντηση: Που Πάμε Ωρέ?
Μιχάλης
 Η έλξη του δρόμου, αυτό το κάτι που σε προσκαλεί....να ακολουθήσεις και την επόμενη στροφή, να αφήσεις την ψυχή σου να βγει από το , ούτως η άλλως ελεύθερο κορμί σου, και να φύγει μπροστά για να σου κλείσει το μάτι και να σου πει "Ακολούθησέ με"...  Βαγγέλης  Γυρίζεις για ακόμη μια φορά το κλειδί στη μίζα, ο κινητήρας βρυχάται κάτω από τα πόδια σου, κλείνεις την ζελατίνα του κράνους...το χαμόγελο είναι τόσο μεγάλο που νιώθεις πως δεν χωρά πουθενά....  Γιάννης  Αποστόλης  
|
|
#43
02-03-2013, 21:40
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Που Πάμε Ωρέ?
Το Gs του Θάνου
(μοτοσυκλέτα...πνεύμα ελευθερίας, κομμάτι της φύσης)  (φωτογραφία Αποστόλη) Σωτήρης - Θοδωρής (Βόλος) 600+ χιλιόμετρα, Άγγλοι στο ραντεβού τους. Μάχιμοι στα πολύ δύσκολα κομμάτια της διαδρομής.  (Φωτογραφία Φώτη) Μετά από περίπου 20 χιλιόμετρα συναντήσαμε το χωριό Κρενέα. Όμορφο και παραδοσιακό αποτελεί ένα κομμάτι από το παζλ που ονομάζεται "Ορεινός Όγκος Γρεβενών). Ολιγόλεπτη στάση για να αποφασίσουμε αν τελικά κάποιοι θα ακολουθήσουμε τον δρόμο προς Μικρολίβαδο ή αν θα πάμε όλοι από τον δρόμο προς Κηπουρειό. Μετά από κάποια τηλεφωνήματα ο Μιχάλης ενημερώθηκε πως ο δασικός δρόμος προς Μικρολίβαδο (διασχίζει την Βάλια Κάλντα) είναι κλειστός από χιονοπτώσεις οπότε η πρόσβαση δεν είναι δυνατή. (Λίγο πριν την διασταύρωση που οδηγεί δεξιά για Γρεβενά και αριστερά για Μηλια και Μέτσοβο υπάρχει βενζινάδικο) Βαγγέλης  (φωτογραφία Φώτη) Μετά την Κρανεά (προς Κηπουρειό) ο δρόμος γίνεται αρκετά φαρδύς και σε συνδιασμό με το φυσικό κάλλος της περιοχής η οδήγηση γίνεται απολαυστική. Λίγο μετά το πέρασμα πάνω από την Εγνατία Οδό επιβεβλημένη στάση στο παλιό πέτρινο γεφύρι. (Βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του δρόμου και η πρόσβαση γίνεται από έναν χωματόδρομο 1 χιλιόμετρο πιο κάτω. Στο ίδιο σημείο και στην αρχή του δρόμου υπάρχει και 2ο πέτρινο γεφύρι) Από ένα συγκεκριμένο σημείο φαίνονται και οι 3 γέφυρες που βρίσκονται στο σημείο. Η παλιά πέτρινη, η γέφυρα της παλιάς επαρχιακής οδού και η γέφυρα της Εγνατίας Οδού. 3 γέφυρες - 3 εποχές. Αν με ρωτήσετε ποια θεωρώ πιο όμορφη η απάντηση είναι δεδομένη.  Το χαμόγελο του Μιχάλη φανερώνει πολλά...  Ψυχική Ανάταση, τόσο απλά...(Μάνος) 
|
|
#44
02-03-2013, 21:44
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Που Πάμε Ωρέ?
Riding the Dreams (Βαγγέλης)
 Φωτογραφικές ανησυχίες (Αποστόλης)   (φωτογραφία Φώτη) Η γριά μου και εγώ  (φωτογράφια Αποστόλη) Η απλότητα και ταυτόχρονα το μεγαλείο της φύσης...  Όλη η παρέα 
|
|
#45
02-03-2013, 21:46
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Που Πάμε Ωρέ?
Φωτογραφίζοντας τις μικρές μας στιγμές (Φώτης - Θάνος)
 Πλησιάζοντας πια κοντά σε αυτό που είχα δει σε φωτογραφίες του Μιχάλη (φαράγγι και γεφύρι Πορτίτσας) και περνώντας πάλι κάτω από την Εγνατία Οδό ακολουθήσαμε τον δρόμο προς Κοσμάτι - Σπήλαιο. (Για τους λάτρεις της φωτογραφίας τα πρώτα χιλιόμετρα δίνουν την ευκαιρία για εκπληκτικά ταξιδιωτικά κάδρα.) Ο Θάνος ήταν ο μόνος που σταμάτησε στο γεφύρι του Ζάκα (στην αριστερή πλευρά του δρόμου) και μας προσφέρει αυτή την πολύ όμορφη φωτογραφία.  Ο δρόμος που ακολουθούμε είναι η επαρχιακή οδός Μαυραναίων - Περιβολίου - Βωβούσας και μετά από λίγα χιλιόμετρα στρίβουμε αριστερά προς το χωριό Σπήλαιο. Λίγα μέτρα πριν την είσοδο του χωριού και τα θέαμα κόβει την ανάσα. (δεν πρόλαβα να τραβήξω φωτογραφίες αλλά το άφησα μιας και η επιστροφή μας θα ήταν από το ίδιο σημείο). Μπαίνοντας στην πλατεία του χωριού η αλήθεια είναι πως ανησυχήσαμε τους φιλήσυχους κατοίκους. Δεν είναι καθημερινό βλέπετε το θέαμα στα μέσα του χειμώνα 14 μοτοσυκλέτες να γεμίζουν την πλατεία του χωριού. Στάση για τσιγάρο πληροφορίες από τον Παπά του χωριού για το χωμάτινο κομμάτι των 6 χιλιομέτρων που θα μας οδηγούσε στο φαράγγι της Πορτίτσας. Αφού πήραμε τις διαβεβαιώσεις πως ο δρόμος είναι σχετικά καλός με κάποια μόνο δύσκολα σημεία (προς το τέλος της διαδρομής) οι 11 από τους 14 αποφασίσαμε να κατέβουμε και να επισκευτούμε το μέρος. Ο Σπύρος και ο Θοδωρής μείναν στον καφενέ της πλατείας μιας και η εμπειρία του Σπύρου στα χωμάτινα κομμάτια είναι μικρή ενώ η εμπειρία του Θοδωρή γενικά στα ταξίδια είναι (ή μάλλον ήταν) μηδαμηνή (πρώτο του ταξίδι). Ο Σωτήρης έμεινε πίσω για διαφορετικούς λόγους (το LT θα ήταν αδύνατο να κατέβει μέχρι το φαράγγι)  Σωτήρης - Αποστόλης - Φώτης - Σωτήρης - Βαγγέλης 
|
|
#46
02-03-2013, 21:51
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Που Πάμε Ωρέ?
Και κάπου εδώ αρχίζει να ξετυλίγεται μπροστά μας το μεγαλείο της Ελλάδας μας. Αυτό για το οποίο νιώθω υπερήφανος που γεννήθηκα σε τούτον εδώ τον ευλογημένο τόπο....
(Το χωμάτινο κομμάτι των 6 χιλιομέτρων δεν είναι δύσκολο εκτός από τα τελευταία 1-2 χιλιόμετρα και μπορείτε να το διασχίσετε χωρίς να έχετε χωμάτινα ελαστικά. Απαραίτητη προυπόθεση να οδηγείτε on-off ή enduro) Τα λόγια είναι περιττά.....     (φωτογραφία Αποστόλη)      Η λάσπη στο τελείωμα της διαδρομής μας δυσκόλεψε αρκετά... 
|
|
#47
02-03-2013, 21:54
|
|||
|
|||
Απάντηση: Που Πάμε Ωρέ?
   Θέση κατασκήνωσης   Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες η στάθμη των νερών του Βενέτικου ποταμού κατεβαίνουν τόσο ώστε υπάρχει η δυνατότητα να περπατήσετε κατά μήκος του φαραγγιού...     (Φωτογραφία Αποστόλη) 
|
|
#48
02-03-2013, 21:58
|
|||
|
|||
Απάντηση: Που Πάμε Ωρέ?
    (φωτογραφία Αποστόλη) Προσπαθώντας να χωρέσουμε στο μυαλό μας την ομορφιά του τοπίου επιστρέψαμε στην πλατεία του χωριού ώστε να πιούμε τον καφέ μας. Χρέη σερβιτόρου ο Θάνος ο οποίος είχε άψογη συνεργασία με τον καφετζή  Στη φωτογραφία από αριστερά, Γιάννης, Χρήστος, Μάνος, Μιχάλης, Αποστόλης, Σωτήρης, Βαγγέλης  (φωτογραφία Φώτη) Θοδωρής - Σπύρος - Σωτήρης - Χρήστος - Παύλος  (φωτογραφία Φώτη)
|
|
#49
02-03-2013, 22:01
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Που Πάμε Ωρέ?
Με το ρολόϊ να δείχνει 13:00 αποφασίζουμε πως είχε έρθει η ώρα να συνεχίσουμε την διαδρομή μας.Ο επόμενός μας στόχος ήταν το χωριό Περιβόλι.
Επιστροφή και λίγο έξω από το χωριό Σπήλαιο το θέαμα που σας ανέφερα πιο πριν. Θεόρατοι βράχοι που κρέμονται στην κυριολεξία πάνω από τον δρόμο...     Σωτήρης   Θοδωρής  (φωτογραφία Αποστόλη)
|
|
#50
02-03-2013, 22:18
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Που Πάμε Ωρέ?
Φεύγοντας από το χωριό Σπήλαιο οι πρώτες σταγόνες βροχής άρχισαν να πέφτουν στις ζελατίνες του κράνους μου.
Δεν σκέφτηκα για αδιάβροχα (όπως και οι περισσότεροι) μιας και δεν πίστεψα πως θα είναι τόσης έντασης ώστε να μουσκέψουν οι κορντούρες μας. Τα αδιάβροχα μέσα στις βαλίτσες μου (ATLAS, να κάνουμε και λίγη διαφήμιση το προϊόν μας ) και συνέχιζα να οδηγώ μέσα στην βροχή. Ωραίο συναίσθημα, αλλά όταν το ζεις το καλοκαίρι. Τον χειμώνα με τη θερμοκρασία κοντά στο 0 τα πράγματα δεν είναι και τόσο ευχάριστα...Χρήστος (προς Περιβόλι)    Χάσιμο.... 
|
|
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
