Το GS Forum στις Αλησμόνητες Πατρίδες της Μ. Ασίας, 28 - 31/10/10!!!

[commander]

Αρχική Δημοσίευση από nikos-x

Να επαναλάβω πως είναι πολύ δύσκολο να μην υπάρχουν εντάσεις σε κάποιο ομαδικό ταξίδι, εμείς είμαστε από αυτούς που το κατάφεραν.
Και να σκεφτήτε πως πρώτη φορά ταξιδεύαμε μαζί, όπως και πρώτη φορά συναντηθήκαμε,

Αυτο ξανα πεστω Νικολα. ΔΕΝ ειχαμε το παραμικρο δεν παραπονεθηκε κανεις δεν χαλασε κανενας την παρεα δεν ξηνεισαι κανενος το προσωπο..
{εξων του Σακη που ολα του φταιγαναι}ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΩ Σας ευχαριστω και εγω απο τα βαθη της καρδιας μου για αυτες τις 4 καταπληκτικες μερες

[Jefe]

Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Δημήτρη (Arkas),



γιά το τρέξιμο που έκανε (κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή), ούτως ώστε να εξασφαλίσει την διαμονή μου, στα ξενοδοχεία που είχε κλείσει. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους ασχολήθηκαν με το ταξίδι αυτό, το οποίο ήταν άρτια οργανωμένο, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα, κ με πολλή διάθεση απ' ολους τους συμμετέχοντες. Η οδήγηση ήταν ασφαλής κ υποδειγματική!



Το γέλιο άφθονο, το φαγητό ωραίο, κ τα ξενοδοχεία (ειδικά στο Κουσάντασι), φανταστικά!





Ξανασυναντήσαμε φίλους κ τα είπαμε, γνωρίσαμε φίλους που τα λέγαμε διαδικτυακά κ είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε διά ζώσης.





Προσδοκούμε τα επόμενα λοιπόν....

Υ.Γ. Ο Κωνσταντίνος, τράβηξε γύρω στις 1400 φωτό. Τις ξεδιαλέγω κ θα επανέλθω με το φωτογραφικό υλικό...


Jefe

[CPretenteriS]

Αρχική Δημοσίευση από nikos-x

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας σχόλια παιδιά και να είμαστε πάντα καλά για να ανταμώνουμε και να την "σπάμε" σ'όσους μας θέλουν μίζερους και "ακούνιστους"


. . . Την επομένη και νωρίς το πρωί, σηκωθήκαμε, νιφτήκαμε, ντυθήκαμε, βαφτήκαμε, σενιαριστήκαμε και πήγαμε να δώσουμε την τελευταία μας μάχη με το πρωινό που σέρβιρε το ξενοδοχείο και το οποίο σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θέσαμε εκτός μάχης.

Καβάλα στους αγκομαχητές μας ξεκινήσαμε για το Pamukkale.

Ο φωτογράφος της άλλης σελίδας.



Ο GEMATούλης που μόλις χαιρετήθηκε με μια άλλη μπετονιέρα που έρχοτανε από το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας.

Σας άρεσε το κοσμητικό για το Varadero Γερμανόφιλοι; Εεε;

Δεν αγγίζουν ούτε στο ελάχιστο την φωτογραφία που έβγαλε ο Κωνσταντίνος, αλλά είπα να εμπλουτίσω λίγο το άλμπουμ.

Εδώ σε μία αναμνηστική φωτογραφία, εγώ, ο Sakis ουάου και το βρακάκι του ΦΟΝΟΓιώργη.

Αν πω να γράψω για 'σένα Γιώργαρε, δεν μου φτάνουν 100 σελίδες . . .
Ιδίως αν τους πω για τα άγρια παζάρια με τους Τούρκους καταστηματάρχες. . .

Γουάτ ντου γιου ντου σέι Δικέ μου. Τουέντι λίρες, είναι πολλές να ούμε. Κατέβα. . . Του ματς, του ματς.

Παραλίγο να μου φορτώσετε και την ρόμπα, μόνο και μόνο για να . . .(αυτό το κρατάω μυστικό).

Αφού τακτοποιηθήκαμε για μία ακόμη φορά στο ξενοδοχείο, το οποίο ήταν κι αυτό εντυπωσιακό, ξεκινήσαμε για το άσπρο βουνό και τον αρχαιολογικό χώρο που υπάρχει στην περιοχή.

Φτάνοντας εκεί, πρώτο μας μέλημα ήταν να βοηθήσουμε στην αναστήλωση μέρους της αρχαίας πολιτείας.

Κουραστική δουλειά, αλλά κάποιοι έπρεπε να την κάνουν.

Βγάζω μία πικρία, αλλά έχω δίκιο που ΑΓΑΝΑΚΤΏ βρε παιδιά.

Είναι δυνατόν δύο - τρία άτομα να βγάζουμε όλη τη δουλειά και όλοι άλλοι να την έχουν "πέσει" για φαγητό και σπα;

Και να σου την λένε κι από πάνω ότι: Ναι είστε κορόιδα.

Και προκλητικότερος όλων ο Δημήτρης.

Με το τον πλησιάζω, με κοιτάει μ' ένα υπεροπτικό βλέμμα ο κύριος και μου λέει, τάχα μου δεν ήξερε:

Που ήσασταν ρε;

Όση ώρα λύπατε, εγώ "χτύπησα" δύο Εγγλεζούλες, μούρλια.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

. . . Όταν ξεκινήσει να σε παντοφλιάζει η Βαρβάρα, τηλεφώνησε μου να της πω ότι σου την είχα στημένη και πως ουδέποτε έγινε κάτι από τα παραπάνω.

Το βραδάκι κάναμε τις βολτούλες μας στα γειτονικά χωριά, ψωνίσαμε, ήπιαμε τα καφεδάκια μας, τα κρασάκια μας, φάγαμε τα κεμπαπάκια μας, βγάλαμε και τις τελευταίες ομαδικές φωτογραφίες και πήγαμε στα δωματιάκια μας για να προετοιμαστούμε για το ταξίδι της επιστροφής.

Η παρέα ήταν πέραν των προσδοκιών και μακάρι να είχαμε περισσότερες ημέρες.

Να είστε καλά παιδιά . . . όχι άτακτα παιδιά

Καλή αντάμωση και ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας δώθηκε να κάνουμε νέους καλούς φίλους.


.

.

.

Αν προλάβω, πριν πάω στην δουλειά, θα "περάσω" και τις φωτογραφίες της επιστροφής.

Μέχρι τότε, γεια σας και φιλιά στην μούρη.

Γεια σου ρε Νικόλα με τις τρομερές περιγραφές σου !!!

Πολλά συγχαρητήρια και για το φωτογραφικό σου υλικό !!!!!

[nikos-x]

Αρχική Δημοσίευση από Jefe

Φίλε Νίκο,

Η ευχαρίστηση δική μας, νοιώθουμε περισσότερο πλούσιοι από εχθές.

Περιμένουμε το υλικό του Κωνσταντίνου και τα εύστοχα σχόλιά σου, από όσα έχω διαβάσει σε παλαιότερο εκδρομικό σου. . .

Αρχική Δημοσίευση από CPretenteriS

...για το φωτογραφικό σου υλικό !!!

Ευχαριστώ Κωστή, αλλά όλα τα χρωστάμε στα μοντελάκια που συμμετείχαν και ποζάριζαν σ' όλη τη διάρκεια της εκδρομής.

[Jefe]

Αγαπητοί συμφορουμίτες, μετά από απόφαση κυριολεκτικά της τελευταίας στιγμής, παρακινούμενος από ένα post του Σάκη (sakis) για την συνάντησή του με τον Νίκο (nikos-x), σε ένα βενζινάδικο το πρωί της 27ης του Οκτώβρη, συμμετείχα κι εγώ στο ταξίδι αυτό στις Αλησμόνητες πατρίδες, που τόσο άρτια είχε διοργανώσει ο Δημήτρης (Arkas), με την συμμετοχή ίσως κ κάποιων άλλων μελών μας. Η απόφαση πάρθηκε το απόγευμα της προηγουμένης… κ με τις αστραπιαίες ενέργειες του Δημήτρη για να μου διασφαλίσει την διαμονή, με την βοήθεια του φίλου μου (theo) για την έκδοση της πράσινης κάρτας κ την παραλαβή της την επομένη από Καβάλα, κ με την σύμφωνη γνώμη του Σάκη κ του Νίκου για κοινή ώρα συνάντησης στην Θεσ/νίκη, ετοίμασα μαζί με τον συνεπιβάτη μου, τον γιό μου τον Κωνσταντίνο, τα πράγματά μας, τον εξοπλισμό μας, κ την μοτό για το ταξίδι.
Την επομένη, 27 του Οκτώβρη κ ημέρα Τετάρτη ξεκινήσαμε στις 04:00, για να βρούμε νωρίς τους φίλους μας από την Θεσ/νίκη στο προκαθορισμένο σημείο συνάντησης. Ξεκινήσαμε με βαριά συννεφιά, κ φτάνοντας κοντά στην Αμφιλοχία άρχισε να ρίχνει καρέκλες… Στις στροφές του Μενιδίου η καταρρακτώδης βροχή είχε περιορίσει την ορατότητα κ η οδήγηση ήταν αργή κ δύσκολη αφού ο ασφαλτοτάπητας ήταν άθλιος. Η βροχή μας συνόδεψε μέχρι την μοναδική στάση μας (μέχρι την Θεσ/νίκη), η οποία έγινε κοντά στα Ιωάννινα πριν μπούμε στην Εγνατία οδό. Ένα γρήγορο καφεδάκι κ φύγαμε. Από την ώρα που ξεκινήσαμε προσπαθούσα να κρατήσω ξύπνιο τον Κων/νο, μιλώντας του για διάφορα μέσω της ενδοσυνεννόησης, γιατί κοιμηθήκαμε μόνο λίγες ώρες το προηγούμενο βράδυ. Στην Εγνατία η βροχή συνέχισε στον δικό της ρυθμό, είδαμε κι ένα αυτοκίνητο που αρνιόταν φαίνεται να πληρώσει διόδια κι έπεσε πάνω στα διαχωριστικά των διοδίων… Όταν μπήκαμε στην περιμετρική της Θεσ/νίκης, η βροχή ήταν τόσο δυνατή που χρειάστηκε να πηγαίνω με 40 km/hκ με αναμμένα τα alarm! Τελικά αφού διανύσαμε 510 km, φτάσαμε στο σημείο συνάντησης με λιγότερο από ένα ρεζερβουάρ! Απίστευτη αυτονομία η Adve!
Στο σημείο συνάντησης βρήκαμε μόνο τον Σάκη, αφού ο Νίκος είχε προπορευθεί για να πάει Καβάλα κ να παραλάβει την πράσινη κάρτα μου, κ νέο σημείο συνάντησης…Καβάλα!



Ξεκινήσαμε ακμαιότατοι με τον Σάκη, πάλι υπό βροχή, κ αφού είχαμε ήδη μουσκέψει από ένα ζευγάρι γάντια με τον Κων/νο. Βρήκαμε τον Νίκο να μας περιμένει κ ξεκινήσαμε όλοι μαζί πλέον. Σταματήσαμε πριν τα σύνορα, μετά την Ξάνθη, σ’ένα μικρό χωριό, για ένα καφεδάκι.








Ολιγόλεπτη ήταν η στάση μας, ανεφοδιάσαμε τις μοτό μας κ συνεχίσαμε τον δρόμο μας προς τα σύνορα με την βροχή να μας συντροφεύει ανά διαστήματα.




Ο Σάκης την κατάλληλη στιγμή σταμάτησε να φορέσει αδιάβροχο κ απέφυγε να γίνει μούσκεμα. Οι υπόλοιποι δεν αποχωριστήκαμε τα αδιάβροχά μας ούτε στιγμή…







Φτάσαμε στα σύνορα λοιπόν…






κ ξεκινήσαμε τις διαδικασίες….












κ αφού τελείωσαν όλες οι διαδικασίες σε 20 λεπτά περίπου, περάσαμε στην γείτονα…





Τα όρια ταχύτητας…




Σταματήσαμε για ανεφοδιασμό κοντά στο Kesan, κ μας πρόσφεραν κ ένα τσαγάκι γιατί η βροχή μας είχε κουράσει με την επιμονή της, κι ένα τσάι θα μας ηρεμούσε λίγο…







Περάσαμε από το Eceabat απέναντι στο Canakkale με το φέρυ, σε 25 λεπτά. Είχε φτάσει απογευματάκι όταν “βγήκαμε” στο Canakkale κ συνεχίσαμε την πορεία μας προς τον Νότο.
Περάσαμε κοντά από την Τροία…




Στόχος μας ήταν το Αιβαλί , όπου θα συναντούσαμε την επόμενη μέρα το άλλο γκρούπ που ερχόταν ακτοπλοϊκώς από Πειραιά μέσω Μυτιλήνης, αλλά η νύχτα είχε αρχίσει να πέφτει βαριά, η βροχή ακούραστη σύντροφός μας, ο δρόμος άθλιος, ο Νίκος κόντεψε να “χάσει” την μοτό του κατά την διάρκεια μιας προσπέρασης ρουτίνας πάνω στον άθλιο ασφαλτοτάπητα που θύμιζε καθρέπτη με την βροχή πάνω του. Η κούραση κ όλοι οι πιο πάνω λόγοι μας οδήγησαν να αναζητήσουμε ξενοδοχείο στο Ezine. Δύο ξενοδοχεία είχε αυτή η μικρή κωμόπολη, κ τα δύο ψιλοάθλια… Βολευτήκαμε, κάναμε το μπανάκι μας, κ βγήκαμε για να δειπνήσουμε. Μετά από μια σύντομη βόλτα ανακαλύψαμε πως οι επιλογές μας, ήταν μία μόνο αξιοπρεπής ταβέρνα δίπλα από το ξενοδοχείο…
Απολαύσαμε το ντόπιο κρασί, τα ορεκτικά, κ το …μικρό κυρίως πιάτο… Χαρές ο Νίκος….
Απολαύσαμε κ την επιδρομή έξι αστυνομικών που μπούκαραν μετά από καρφωτή να συλλάβουν έναν δύσμοιρο θαμώνα που καθόταν σε μία γωνία κ κάπνιζε, αλλά ευτυχώς, το είχε σβήσει έγκαιρα κ ο σερβιτόρος με επιδέξιες κινήσεις είχε απομακρύνει τα σταχτοδοχεία πρίν την έφοδο…
Μετά στο ξενοδοχείο, ο Μορφέας μας πήρε στην αγκαλιά του (τον Κων/νο κι εμένα) πολύ εύκολα, αφού οδηγήσαμε 1050 kmυπό δύσκολες συνθήκες, κ ήμασταν καβάλα στην μοτό επί 15 ώρες περίπου…
Συνεχίζεται…


Jefe

[nikos-x]

Αυτές είναι φωτογραφίες.
Μπράβο στον Κωνσταντίνο και τον "δάσκαλό" του.
Περιμένουμε με αγωνία την συνέχεια.
Θα σε παρακαλέσω όμως να είσαι λίγο πιο σκληρός με τον Sakis, διαφορετικά χαλαρώνει.
Πέντε στάσεις για βάλε βγάλε αδιάβροχο και τρεις για την μυτουλίτσα του μωρέ - μωρέ. . . (καλά, καλά. 3-1 είναι η αλήθεια.)

[Jefe]

Καλημέρα φίλοι μου! Η δεύτερη μέρα του ταξιδιού (28η Οκτωβρίου) , μας βρήκε (nikos-x, Sakis, Jefe κ Κων/νος) να παίρνουμε το πρωινό μας (έτσι το ονόμαζαν εκείνο το πράγμα) στο ξενοδοχείο στο Ezine…. Οι ελιές ήταν φρέσκιες, το τσάι ζεστό, ψωμάκι υπήρχε κλπ κλπ….μην σας φέρνω λιγούρες τώρα… Η αλήθεια είναι ότι πληρώσαμε 17€ το άτομο!
Αρχίσαμε να φορτώνουμε τις μοτό μας κ να ετοιμαζόμαστε για να διανύσουμε τα 130 km που μας χώριζαν με το Αιβαλί.

Δίπλα στις μοτό μας είχαν παρκάρει κι άλλοι…

Αλησμόνητο το κεντρικό stand σ΄αυτά τα ποδήλατα…



Φορέσαμε σαν καλά παιδιά τα αδιάβροχά μας…



κ ξεκινήσαμε…. Η θέα προς το Αιγαίο ήταν όμορφη…



Ο καιρός φορτωμένος….



κ ο δρόμος γλιστερός…



Στο δρόμο, μπορούσες να βρεις τοπικά προϊόντα προς πώληση, από τους υπαίθριους καταστηματάρχες….



Κάποιους τους είχε αγγίξει η κρίση….



Ο Σάκης με την καλή του, ζωγράφιζε σ’αυτούς τους δρόμους…



Ο Νίκος μας φωτογράφιζε κι αυτός…



Τα ελαστικά της μοτό του, όπως κ των δικών μας ‘’έδιωχναν’’ απίστευτες ποσότητες νερού…



Στον δρόμο μας συναντήσαμε κάμποσες νεροτσουλήθρες…



Μία ακόμη στάση για την μυτουλίτσα του Sakis λέει κ ο φίλος μας ο Νίκος…



Περίεργοι οι πιτσιρικάδες για την προέλευσή μας, αλλά κ χαρούμενοι μάλλον γιατί δεν είχανε σχολείο λόγω εθνικής γιορτής…



Εδώ το συνεργείο του Δήμου επισκευάσει την τρύπα στον δρόμο….




με άμμο….




κ μετά πέσαμε στην λάσπη…








Φτάσαμε λοιπόν στο Αιβαλί…



Οι μοτό είχαν πάρει χρώμα…





Φτάσαμε στο τελωνείο στο Αιβαλί όπου περιμέναμε τους συνοδοιπόρους κ συμφορουμίτες μας που είχαν αποβιβαστεί από το πλοίο να τελειώσουν με τα διαδικαστικά του τελωνείου για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας όλοι μαζί…



Τα Τουρκάκια ήταν έτοιμα για την παρέλαση, για το Μπαϊράμι η οποία είναι εθνική θρησκευτική γιορτή των Μωαμεθανών…





Συνεχίζεται…



Jefe

[Michael Chatzilias]

Υπέροχες φωτογραφίες και πολύ όμορφες στιγμές. Μπράβο σας παιδιά, και πάλι.
Η πρό γιαγιά μου έμενε στο Αιβαλί.
Η γιαγιά μου στα Μοσχονήσια, τα οποία περάσατε με το καραβάκι από το Αιβαλί προς την Μυτιλίνη. Ο μπαμπάς μου γεννήθηκε στην Μυτιλύνη, λίγο μετά την οριστική μετακόμιση της οικογένειας από το Αιβαλί και τα Μοσχονήσια.

Μποράβο παιδιά, και στην επόμενη μαζί.
ΝίκοΧ, δεν οργανώνεις μια βόλτα στην Βουλγαρία, να κάνουμε και Spa εκεί στα λουτρά στο Άγκιστρο...;

[nikos-x]

Αρχική Δημοσίευση από Michael Chatzilias

...
ΝίκοΧ, δεν οργανώνεις μια βόλτα στην Βουλγαρία, να κάνουμε και Spa εκεί στα λουτρά στο Άγκιστρο...;

Τώρα μάλιστα. . . Άμα πω να οργανώσω εκδρομή εγώ, θα πεθάνω από το άγχος.

Αλλά το 'χω στα σχέδια κι αφού συνεννοηθώ με την μανούλα, θα σας ειδοποιήσομεν.

Όσο για το Άγκιστρο, είναι στο Ελλαδιστάν και όχι στο Βουλγαρριστάν. . .

Κάπου έξω από το Susurluk, μία γριούλα σε αναπηρικό καροτσάκι, πλησίασε τις μηχανές με ενθουσιασμό με την βοήθεια του γιου της κι όταν της είπαμε πως είμαστε από Πάτρα - Θεσσαλονίκη. . . συγκινημένη προσπαθούσε να μας πει: "Κι εγώ από το Βουλγαριστάν είμαι"

Πιστεύω θα αναφερθεί κι ο Θανάσης στο γεγονός αυτό, γι' αυτό ας μη δώσω συνέχεια.

Περιμένουμε με ανυπομονησία την συνέχεια.

[napgeo]

Αρχική Δημοσίευση από Gemat

Δεν το πιστευω οτι παραπονιεσαι για αυτη την υπεροχη βολτα στη Τουρκικη υπεθρο! Ουτε 20 χιλιομετρακια δεν ηταν...

Επιπλεον, δεν φταιω εγω που το παλιοGPS προτεινε τη συγκεκριμενη διαδρομη, ουτε για το οτι δεν ειχε ιδεα οτι προκειται για χωματοδρομο. Μηπως ειχα ξαναπαει??

Τελος παντων, εγω την ευχαριστηθηκα, και τη διαδρομη, και τη παρεα! Ξαναπαω οποτε να 'ναι!

Εσύ μπορείς να ξαναπάς μαζί τους εγώ όμως όχι. 3 Honda να προσέχουμε τόσα bmw κατάντησε κουραστικό στο τέλος. Άσε για την οργάνωση τι τραβήξαμε και οι τρείς μας.
Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις φίλε...............