yns & Extreme παρουσιάζουν: Μια φλώρικη εκδρομή

[Markas]

[Markas]

Μόλις πατάμε άσφαλτο στρίβουμε δεξιά και παίρνουμε κατεύθυνση προς Ανύδροι και Προδρόμι. Ο δρόμος φιδίσιος και στενός, ιδιαίτερα όμορφος, το 36ωρο θυμάμαι είχε περάσει από αυτά τα μέρη αλλά με κατεύθυνση προς Παλαιόχωρα.

Θέλει τη δέουσα προσοχή στις πανταχού παρούσες κατσίκες…





…αλλά και λόγω ακριβώς της στενότητάς του. Η κίνηση βέβαια ελάχιστη (εμείς δεν είδαμε κανένα τροχοφόρο) αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

[Markas]

Ανύδροι με το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία.

[Markas]

Δεν ξέρω, εσείς μπορεί να βαριέστε τους στενούς, φιδίσιους επαρχιακούς δρόμους…

[Markas]

…εμείς όμως περνάμε καλά.

[Markas]

[Markas]

Μόλις περνάμε τα πρώτα σπίτια του χωριού Προδρόμι στρίβουμε δεξιά σε ένα δρόμο με λίγες παραπάνω κατσικο######## σε σχέση με τον κύριο (εμείς ήρθαμε από το δεξιό). Πού πάει από εκεί θα μου πείτε. Μα από εκεί πάει για την αρχαία Λισσό! Η Λισσός σήμερα είναι ένας υπαίθριος ημιαφύλακτος αρχαιολογικός χώρος ανάμεσα σε Σούγια και Παλαιόχωρα προσπελάσιμος μόνο με βάρκα, πεζοπορία ή ένα χωματόδρομο της κακιάς ώρας που φτάνει, από ότι είχαμε δει στο δορυφόρο, κοντά στην πόλη.

«Σπάνια ευκαιρία να δούμε τα ερείπια, είναι καταπληκτικά, περπατάς στα μονοπάτια και βρίσκεις εδώ και εκεί αρχαία, ένα υπαίθριο μουσείο είναι. Άσε που πόσο θα κάνουμε, 10-15 λεπτά χωματόδρομος και 5 λεπτά περπάτημα θα είναι…» τους είπα και τους έπεισα αν και με δυσκολία οφείλω να ομολογήσω. (Η Κική δεν ένιωθε τόσο καλά αλλά υποσχέθηκα πως θα πηγαίνω σαν τη κοτούλα από εδώ και πέρα, οπότε πείστηκε και αυτή)

[Markas]

Η ώρα είναι 09:40 και από τα πρώτα μέτρα άρχισαν οι γκρίνιες γιατί ο δρόμος είναι κατά τόπους σε κακή κατάσταση, πάλι θα ξεθεωθούμε κτλ, αλλά…





…μόλις φαίνονται τα όμορφα τοπία αλλάζει η όρεξη και μένει η προσμονή να ανακαλύψουμε την άγνωστη αυτή γωνιά της αγαπημένης μας Κρήτης.

[Markas]

Η BMW μου μπορεί μέχρι σήμερα να μη με έχει απογοητεύσει ποτέ αλλά το GPS που λένε οι φίλοι πως έχω στο κεφάλι κάνει ενίοτε μερικές διακοπές, μία από τις οποίες έγινε στα μέσα της διαδρομής αυτής. Ο Γιάννης βέβαια με πίεζε συνεχώς να ανοίξουμε το δικό του GPS τηλεφώνου αλλά αντιστεκόμουν μέχρι και τη δεύτερη λάθος στροφή που πήρα και κατέληξε σε αδιέξοδο. Όταν δέχτηκα τελικά ταπεινωμένος να ρίξω μια ματιά για να μην ταλαιπωρούμαστε άλλο στη ζέστη, το μόνο που προέκυψε ήταν πως GPS και εγώ συμφωνούσαμε για την περαιτέρω πορεία μας. Η ζημιά όμως δυστυχώς έχει γίνει και ο Γιάννης έχει να κοροϊδεύει.

Τα τελευταία 2-3 χιλιόμετρα είναι έντονα κατηφορικά με το δρόμο αρκετά χειρότερο. Μπορεί να είμαστε όλοι μας έμπειροι στα δύσκολα αλλά εγώ ακούω τα εξ αμάξης πάλι.

[Markas]

Και ξαφνικά τέλος! Η ώρα 10:30 και 50 λεπτά από τη στιγμή που πρωτοπατήσαμε χώμα φτάνουμε σε ένα νέο αδιέξοδο σε ένα λόφο 200 μέτρα υψόμετρο από όπου όμως βλέπουμε τα ερείπια στην κοιλάδα. Παρατηρείστε πως και οι δύο λάθος στροφές που πήρα ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά… λάθος.