Κρήτη: Η πρώτη φορά...

[yns]

Ο Τάκης πολύ χάρηκε που έβαλε στο μωρό του τα TKC 80! Έπρεπε κάπου να τα δοκιμάσουμε για να δει αν άξιζε τον κόπο... Τα χωμάτινα ελαστικά συνηθίζονται αλλά πρέπει να κάνεις καμιά 200αριά χιλιόμετρα πρώτα. Τις πρώτες εντυπώσεις του τις είχα ακούσει από το τηλέφωνο μόλις τα έβαλε: "Ρε μ@λ@κ@, σαν να οδηγώ βάρκα είναι!"

Έτσι λοιπόν την Τετάρτη στον καφέ έπεσε η ιδέα: χαλαρή χωμάτινη την Κυριακή για να μυηθούν και όσοι δεν έχουν πατήσει χώμα. Μετά από κάποια τηλεφωνήματα τις επόμενες ημέρες αποφασίστηκε και η διαδρομή: Οροπέδιο Καθαρού στο Λασίθι (πολύ Λασίθι παίζει τώρα τελευταία νομίζω...). Ραντεβού στον Γρηγόρη Κυριακή στις 9 για αναχώρηση. Όποιος θέλει καφέ να πάει πιο νωρίς για να ξεκινήσουμε στην ώρα μας. Σάββατο βράδυ όμως άνοιξαν οι ουρανοί... Κατακλυσμός!!

Κυριακή πρωί 8:00 τηλεφώνημα από τον Μηνά..
Μηνάς: Ρε συ, θα πάμε;
Εγώ: Ξέρω, 'γω, έτσι λέω, γιατί έγινε κάτι;
Μηνάς: Ρε, έριξε καρέκλες!!
Εγώ (παίζοντας το αδιάφορος): Α, ναι; Καλύτερα, θα έχουν ξεπλυθεί κι οι δρόμοι!! (και από μέσα μου) Θα έχει και λάσπη!!!!

Όπως ήταν αναμενόμενο, στο ραντεβού ήταν στην ώρα του μόνο ο Τάκης.. Παίρνω καφέ και περιμένουμε.. Τελικά οι υπόλοιποι ήρθαν μετά από τηλεφωνήματα επιβεβαίωσης μετά τις 9:30 και είπαμε σιγά σιγά να φεύγουμε κατά τις 9:45.. Παρόντες Τάκης, Μηνάς, Παύλος με τον γιο του τον Μιχάλη, Ηλίας, Χρήστος με Transalp κι ο υπογράφων. Όμως ο Τάκης δεν είχε ρυθμίσει το λεβιεδάκι των ταχυτήτων για τις καινούριες του μπότες κι έτσι καθυστερήσαμε άλλο ένα δεκάλεπτο εκεί..

Επιτέλους στις 10 είχαμε πιάσει Εθνική!

35 χιλιόμετρα αργότερα σταματάμε στα Μάλια όπου μας περίμενε ο Παναγιώτης με το VStrom του. Μας εξήγησε τη διαδρομή που σκέφτηκε, συμφωνήσαμε και ξεκινήσαμε.

Φτάνουμε στο Οροπέδιο Λασιθίου ακολουθώντας τον πανέμορφο δρόμο (άσφαλτος) από Κράσι - Μονή Καρδιωτίσσης και κάναμε τον γύρο από τη νότια πλευρά του περνώντας όμορφα χωριουδάκια. Εγώ ήμουν όμως αγχωμένος γιατί είχαμε αργήσει ήδη αρκετά και οι μέρες ακόμα είναι μικρές.

Κατά τις 11:30 έχουμε φτάσει κοντά στο σημείο από όπου θα πιάσουμε χώμα. Εκεί μου λένε πως θέλουν καφέ!! Τα νεύρα μου! Με πιάνει υστερία, "Βρε, πριν 1,5 ώρα πάλι καφέ δεν πίναμε;" "Αν ήταν να βγω απ'το σπίτι για να κάνω ασφάλτινη βόλτα και να πίνω καφέδες δεν θα έβγαινα καθόλου". "Στο χώμα θα έχουμε πολύ μικρές μέσες ωριαίες". "Θα μας πιάσει η νύχτα στα βουνά" και άλλα τέτοια.. Τελικά πριν αρχίζω να βγάζω αφρούς συμφώνησαν μαζί μου (ας έκαναν κι αλλιώς ) και αφού αποχαιρετήσαμε τον Μηνά που έπρεπε να είναι Ηράκλειο στις 13:00 και χαθήκαμε 2 φορές, πιάσαμε επιτέλους χώμα!

[yns]

Ο δρόμος ήταν λεωφόρος, πατημένος και λίγο νωπός από τη βροχή και δεν είχε σκόνη, τα ασφάλτινα λάστιχα των υπόλοιπων δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα και η ταχύτητα ήταν νορμάλ. Όταν ανεβήκαμε την πλαγιά δεν μπορούσαμε να μην κάνουμε στάση για να απολαύσουμε το τοπίο!

Το κατσίκι ανέβηκε στα βράχια για να πάρει φωτογραφίες..

[yns]

Αναχώρηση και μετά από πολύ λίγο να 'σου μπροστά μας το Οροπέδιο του Καθαρού

Στάση για να οργανωθούμε.. Η ώρα ήταν 12:30 και αν και η ιδιοκτήτρια της ταβέρνας είχε βγει ήδη έξω και μας φώναζε να πάμε να φάμε αποφασίσαμε να συνεχίσουμε. Είναι γνωστό πως όταν φας και βαρύνεις η εκδρομή τελειώνει.. Γι'αυτό βγάλαμε τους χάρτες μικρής και μεγάλης κλίμακας για να βρούμε νέο προορισμό: Μάλες.

Κλασικά χαθήκαμε! Αντί να πάρουμε ένα μικρό χωματόδρομο μέσα από το χωριό εμείς στρίψαμε στην άσφαλτο και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε προς Κριτσά. Η διαδρομή βέβαια πανέμορφη, όλο στροφές και σε κάποια σημεία η θέα ήταν υπέροχη.

Τελικά μετά από κάποια χιλιόμετρα ένας βοσκός μας είπε πως έπρεπε να γυρίσουμε στο Καθαρό.. Έτσι και κάναμε και από κει πήραμε το δρόμο προς την πίστα 4*4. Ο καιρός από πάνω μας είχε όμως αρχίσει να μαυρίζει και που και που έπεφτε και καμιά ψιχάλα..

Ο τσιμεντόδρομος εναλλασσόταν με ήπιο χωματόδρομο και κάποιες λασπολακούβες όπου τα 1200άρια βαφτίστηκαν και επίσημα . Ο Τάκης ενθουσιασμένος μου λέει πως η διαδρομή είναι φοβερή για τους "νέους" με καθόλου δυσκολία.

Τι'θελε να το πει!! 200 μέτρα αργότερα άρχισαν οι λάσπες και όταν ο Παναγιώτης που προπορευόταν γύρισε να ειδοποιήσει τους υπόλοιπους το Suzuki αποφάσισε πως έπρεπε να πάρει ένα υπνάκο..

Μικρό το κακό, ο Παναγιώτης έμεινε όρθιος και απλά την άφησε να ακουμπήσει κάτω.. Το θέμα είναι όμως ότι ο δρόμος είχε μετατραπεί σε λασπουριό. Και αν και εγώ, ο Τάκης κι ο Χάρης δεν είχαμε κανένα πρόβλημα, οι υπόλοιποι και κυρίως τα 1200άρια (καθότι ο Παναγιώτης έχει μια εμπειρία) πήγαιναν από τη μιά μεριά του δρόμου στην άλλη. Ευτυχώς τόσο ο Παύλος όσο κι ο Ηλίας είναι θεριά και έτσι δεν κόλλησαν ή έπεσαν πουθενά!

[yns]

Αρχίζοντας την κάθοδο μας προς τις Μάλες μπήκαμε σε δάσος! Περίεργο για Κρήτη ή μάλλον για την Κρήτη που ήξερα τόσα χρόνια! Οδηγώντας στο χώμα πας σε μέρη που δεν πίστευες καν πως υπάρχουν δίπλα σου..

Μακάρι να ήταν καλοκαίρι να καθόμασταν λίγο να απολαύσουμε το μέρος! Θα ξαναπάμε σίγουρα!

[yns]

Καταστρώνοντας τις καλοκαιρινές εξορμίσεις μας ας κάνουμε μια επανάληψη στους πρωταγωνιστές..

Ηλίας (MARCO POLO) με R1200GSA

Παναγιώτης (tiramoto) με VStrom 650

Παύλος (pavloshs) με R1200GS

Μιχάλης (γιος του Παύλου)

Ο υπογράφων με F800GS

και ο Τάκης (TAKIS04) με F800GS

Ήταν επίσης ο Χρήστος με Transalp 650 με 70/30 ελαστικά κι ο Μηνάς (saitman) με R1200GS μέχρι το οροπέδιο Λασιθίου.

[yns]

Το πρόβλημά μας τώρα (εκτός του θορύβου που έκαναν τα στομάχια μας) ήταν η βροχή η οποία είχε αρχίσει να πέφτει δυνατά. Κι εμείς ήμασταν σε μια διχάλα χωρίς να ξέρουμε ποιο δρόμο να ακολουθήσουμε..

Αφού μελετήσαμε τον χάρτη της Ανάβασης (50.000:1) αποφασίσαμε πως έπρεπε να πάμε δεξιά.

[yns]

Μετά από μισή ώρα στο χώμα υπό βροχή

φτάσαμε επιτέλους στις Μάλες όπου σταματήσαμε σε ένα πολύ όμορφο εστιατόριο...

...παρκάραμε τα κράνη να στεγνώσουν...

...σιγουρευτήκαμε για αυτό που θα τρώγαμε...

...και κάτσαμε. Εδώ ο Παύλος με τον υιό..

Χρήστος, Παναγιώτης και Τάκης

Ηλίας και η αφεντομουτσουνάρα μου!

Ήπιαμε τα κρασάκια μας...

...βοσκήσαμε...

φάγαμε το κοκό μας...

..και κάποιοι που κάναν και δίαιτα είπαν να φάνε ελαφριά!

(κάποιοι άλλοι βέβαια που κάνουν και καλά "διατροφή" τσάκισαν την σοκολατίνα στο τέλος αλλά είχαμε κάψει πολλές θερμίδες επομένως δεν έχω τύψεις! )

[yns]

Αφού λοιπόν είχαμε χορτάσει, ζεσταθεί και στεγνώσει και εφόσον και πήγαινε η ώρα 4 είπαμε να την κάνουμε σιγά σιγά.. Πήραμε το δρόμο από Μάλες προς Καλό Χωριό και από κει προς Άγιο Νικόλαο. Η διαδρομή (άσφαλτος) απλά εκπληκτική!

Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται η τεχνητή λίμνη Μπραμιανών, η Ιεράπετρα και αριστερά η κορυφή του αφέντη Εσταυρωμένου για την οποία θα σας πει ο markas τις επόμενες ημέρες...

Στον Άγιο Νικόλαο σταματήσαμε για ένα καφεδάκι στη λίμνη για το δρόμο.

Για να καταλάβουν όσοι δεν γνωρίζουν τα μέρη την εκδρομούλα μας ας βάλω και 2 χάρτες, ένα γενικό και ένα πιο λεπτομερή.

Ήταν μια όμορφη Κυριακή! Μέχρι την επόμενη βόλτα, καλά να περνάμε όλοι!!

[teo71]

Άψογοι

[gsmaniac]

Στην πίτα της Κρήτης,μας βλέπω με χωματινα...
Ωραία βόλτα,πάντα τέτοια....