Επεισόδια στον Άρειο Πάγο

[stukas]

ειναι κατεβατο αλλα αξιζει:Καλώς την άοπλη πολιτοφυλακή του Ναζισμού.
10/09/2013 in 4ο Ραιχ, Ελληνική Οικονομία, Τα Πράγματα που Λένε & Γράφουν. 1 Comment

Του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου
από το iefemerida και Ramnousia

Το σημαντικότερο κοινωνικό στοίχημα που παίζεται στην Ελλάδα την συγκεκριμένη ιστορική στιγμή δεν είναι μόνο το κατά πόσον θα καταφέρει να γλιτώσει η Ελληνική άρχουσα τάξη τον κυριολεκτικό αποκεφαλισμό στην γκιλοτίνα, δηλαδή το αιματηρό τέλος που της αξίζει δικαιωματικά.

Ακόμα σημαντικότερος στόχος από την ατιμωρησία των γνωστών πασίγνωστων, μιας και η απληστία είναι το βασικό κίνητρο κάθε διεφθαρμένης κάστας, δεν είναι απλά το να επιβιώσουν οι ηγέτες και οι συνεργοί του Ναζισμού, αλλά επιπλέον να καταφέρουν να βγουν οικονομικά κερδισμένοι, μιας και δεν έχει κανένα νόημα αλλιώς ο πόλεμος που κήρυξαν στον λαό.

Ο θρίαμβος της άρχουσας τάξης πρέπει να επιτευχθεί χωρίς να γυρίσει εναντίον της από καμία άποψη, είτε νομική, είτε οικονομική, είτε έμπρακτης βίας, το αναίσχυντο καψόνι που έχουν επιβάλλει στους αγαθιάρηδες που τους υφίστανται.

Πλουτοκράτες, πολιτικοί, δικαστικοί, δημοσιογράφοι, και όσοι τους περιφρουρούν, δηλαδή μια μειοψηφία που δεν ξεπερνάει το 5% του πληθυσμού της χώρας, συνεργάζονται συνειδητά και διαπράττουν χωρίς ίχνος δισταγμού ένα από τα στυγερότερα εγκλήματα της νεότερης Ευρωπαϊκής ιστορίας.

Υποθήκευσαν την οικονομία της χώρας σε διεθνείς τοκογλυφικές μαφίες. Αυτή μετατράπηκε από πλουτοπαραγωγική δύναμη που υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού που εργάζεται σε αυτήν σε μια επικερδή μηχανή. Ο σκοπός αυτής της πρώην παραγωγικής διαδικασίας σε επιχείρηση ιδιωτικών συμφερόντων έγινε με σκοπό να ανατροφοδοτούνται εσαεί οι ιδιωτικές τράπεζες με τα χρήματα των φορολογούμενων που τις ανακεφαλαιοποιούν. Τα χρήματα αυτά εξοφλούν εξωφρενικά δάνεια, τόκους και χρεολύσια. Με αυτές τις υποχρεώσεις έχουν αυθαίρετα επιβαρύνει τους υπηκόους οι τοπικοί τύραννοι, ώστε οι τελευταίοι να καλύψουν τις τρύπες της κακοδιαχείρισης από την οποία επωφελούνται εδώ και 40 χρόνια, και να διατηρήσουν το προνόμιο να διαχειρίζονται το ταμείο εν ονόματι της πλειοψηφίας που θεωρούν ηλίθια.

Οι ίδιοι άνθρωποι – έχουν ονόματα και διευθύνσεις, τους ξέρουμε όλοι – ισοπέδωσαν την αγορά εργασίας προκειμένου το εργατικό δυναμικό της χώρας να μεταμορφωθεί εν μια νυκτί σε απελπισμένους σκλάβους ικανούς να ξεπουλήσουν όλη τους την ζωή για ένα κομμάτι ψωμί.

Ακριβώς οι ίδιοι ξεπουλάνε την δημόσια περιουσία σε οποιαδήποτε μαφία τους δίνει τις πιο παχυλές μίζες, εξολοθρεύουν κάθε ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό δικαίωμα, και μεθοδεύουν την εσαεί υποδούλωση και εξαθλίωση ενός λαού που είναι τόσο επικίνδυνα αφελής και αυτοκαταστροφικά εύπιστος ώστε να κάνει το μοιραίο λάθος να εμπιστεύεται την μοίρα του σε εγκληματίες.

Και τι θα γίνει με την διαχείριση της αντίστασης? Ακόμα και το πιο υπνωτισμένο και καλοκάγαθο βόδι μουγκανίζει ανήσυχο και προσπαθεί να ξεφύγει καθώς πλησιάζει στην μπόχα του σφαγείου. Δεν θα υπάρξει ανταπόδοση, έστω και με παθητική αντίσταση, από την Ελληνική κοινωνία? Αναπόφευκτο είναι.

Έτσι, παρατηρούμε ταυτόχρονα διάφορους κοινωνικούς μηχανισμούς να μπαίνουν στην διάθεση της καθεστωτικής προπαγάνδας.

Πρώτα-πρώτα και πιο ξετσίπωτα, τα Μ.Μ.Ε. ξεπλένουν την συνείδηση των λιγότερο μορφωμένων. Από αυτά εκπορεύεται η κυρίαρχη αφήγηση περί «κρίσης» και «πόλωσης», και υπηρετείται είτε από την αποχαύνωση αποπροσανατολιστικών εκπομπών, εκείνων που εστιάζουν σε οποιοδήποτε θέμα εκτός από την κοινωνική πραγματικότητα, είτε με την επιθετική πλύση εγκεφάλου από εκπομπές που διυλίζουν ζητήματα μέσα από ύφος και προσέγγιση με ξεκάθαρα Ναζιστικές ιδεολογικές καταβολές.

Έχοντας λοιπόν επιτυχώς εγκλωβίσει το λούμπεν προλεταριάτο και τους οικονομικά ακρωτηριασμένους μικροαστούς στο κλειστό κύκλωμα ανατροφοδοτούμενου μίσους της Ναζιστικής ρητορικής ή έχοντας τους υπό τον έλεγχο της εξίσου υπνωτιστικής παραίσθησης των διαφόρων υβριδίων μεθοδευμένης σκέψης και πράξης, σαγηνευμένους από την κανονιστικό εφησυχασμό του lifestyle δηλαδή, η Ελληνική άρχουσα τάξη έχει εν πολλοίς ξεμπερδέψει με όλες τις υποκατηγορίες του αμόρφωτου και ευάλωτου σε εμφυτευόμενες ψυχολογικές παθολογίες.

Δεν υπάρχει πλέον καμία περίπτωση τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα να αποκτήσουν πολιτική και κοινωνική συνείδηση που να είναι έστω και ελάχιστα επικίνδυνη για τους τυράννους τους.

Έχει εξασφαλιστεί ποικιλοτρόπως, και ψυχικά, και νοητικά, και υλικοτεχνικά η απιθανότητα να οργανωθεί η μάζα ώστε να προβεί σε αποτελεσματικές δράσεις εναντίον της καθεστηκυίας σήψης.

Αυτή η βεβαιότητα της ακύρωσης των πολλών έχει ως αναπόδραστο θέσφατο το γεγονός ότι όλα τα πρόσφατα Ελληνικά καθεστώτα φρόντισαν ενδελεχώς να στερήσουν από τον λαό οποιαδήποτε ικανότητα κριτικής σκέψης, και άρα πολιτειακή άμυνα απέναντι στον οικονομικό τους βιασμό και τον εξευτελισμό κάθε εργασιακού και ασφαλιστικού τους δικαιώματος.

Η ρίζα του συνειδησιακού ευνουχισμού της εργατικής και μικροαστικής τάξης της Ελλάδας βρίσκεται στην εσκεμμένη απουσία οποιασδήποτε μορφής δυναμικής και αποτελεσματικής παιδείας, τόσο ακαδημαϊκής όσο και κοινωνικής.

Έτσι, σήμερα, και ο εύκολα διαχειρίσιμος άθλιος των μεγαλουπόλεων αλλά και ο επαρχιώτης συγγενής του, αμφότεροι λειτουργούν καθ’ υπαγόρευση της διαρκούς, ύπουλης και χυδαίας προπαγάνδας των κρατικοδίαιτων Μ.Μ.Ε.

Μην ξεχνάμε πως επί της ουσίας ιδιωτικά κανάλια στην Ελλάδα δεν υφίστανται παρά μόνο με την ανοχή του κράτους απέναντι στα τεράστια χρέη των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών που είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των σταθμών. Αυτά λοιπόν τα τροφοδοτούμενα με κρατικά και ιδιωτικά δάνεια ιδιωτικά μαγαζιά είναι και ο μοναδικός δίαυλος από τον οποίον αντλούν πληροφορίες οι Έλληνες για την περιβάλλουσα πραγματικότητα. Από τους τελάληδες και πελάτες των πολιτικών δηλαδή.

Αναπόφευκτα, οι τηλεκατευθυνόμενοι θεατές είναι πολύ απασχολημένοι με το να εξορκίζουν και να διώκουν τα εξιλαστήρια θύματα που τους υπέδειξαν τα αφεντικά τους.

Κατόπιν της εξαντλητικής πλύσης του – ούτως ή άλλως δεκτικού στην χειραγώγηση – εγκεφάλου του μέσου Έλληνα ψηφοφόρου, ο υπεύθυνος για την ισοπέδωση κάθε εργασιακού δικαιώματος και δίκαιης αμοιβής αναγνωρίζεται στα πρόσωπα των μεταναστών ή άλλων μειονοτήτων. Το νοσηρό φαντασιακό αυτοικανοποιείται με προγονόπληκτες ιδεοληψίες, εθνικιστικές εμμονές και αναμόχλευση φαντασμάτων περί κοινωνικής καθαρότητας.

Έχοντας κάθε λόγο να πνέει τα μένεα για την συνεχή και προσχεδιασμένη της σφαγή, η ευρεία λαϊκή βάση του πληθυσμού θα μπορούσε να γίνει πολύ επικίνδυνη για την πλουτοκρατία και τις πολιτικές της μαριονέτες.

Η δίκαιη οργή όμως διοχετεύεται πλέον ελεγχόμενα προς οποιοδήποτε άλλο στόχο εκτός από εκείνον που φέρει την ενοχή.

Θα έλεγε λοιπόν κανείς ότι η Ελληνική άρχουσα τάξη κατάφερε να πετύχει την διαχείριση της μαζικής αντίδρασης στο Ναζιστικό πραξικόπημα.

Όμως η κοινωνία δεν αποτελείται μόνο από ανερμάτιστους μικροαστούς και αμόρφωτους χουλιγκάνους.

Υπάρχουν πολλές άλλες κατηγορίες έτοιμες να εξεγερθούν. Πτυχιούχοι ετών 40 και βάλε, με ολόκληρες καριέρες στην πλάτη τους, που δουλεύουν ανασφάλιστοι για 400 ευρώ, αν είναι τυχεροί. Νοικοκυρές που κοντεύουν να τρελαθούν με την πολύ σοβαρή πιθανότητα να βρεθούν άστεγες με τα παιδιά. Οικογενειάρχες που χάνουν το σπίτι τους. Ακόμα, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που ενώ συμμετέχουν και αμείβονται, έχουν αρχίσει να αισθάνονται τύψεις για την θέση τους σε αυτό το άδικο και επικίνδυνο καθεστώς.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι αυτονόητα ρουφιάνοι ή κρετίνοι. Πολλοί από αυτούς και διαβασμένοι, και ενήμεροι είναι, και άμεσα αισθάνονται σε πραγματικούς όρους ότι – τουλάχιστον τα οικονομικά – περιθώρια έχουν εξαντληθεί προ πολλού. Συνεκδοχικά με την εισοδηματική εξαθλίωση έχει πάρει η μπάλα οποιαδήποτε έννοια ελευθερίας, δικαιοσύνης και ανθρωπιάς.

Η μίμηση αστικής τάξης που υπάρχει στην Ελλάδα, ή αλλιώς τα παιδιά της μεσαίας τάξης είναι η επόμενη λοιπόν κοινωνική τάξη που πρέπει να καθησυχαστεί και πιθανόν ποτιστεί με ψυχοτρόπα πάσης φύσης, από αισθητικά άλλοθι μέχρι εκλογικευτική προπαγάνδα, μιας και στην συγκεκριμένη ομάδα της κοινωνίας το τρίπτυχο «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» δεν είναι και τόσο δημοφιλές ως εγγύηση ψυχικής υγείας.

Τα παιδιά αυτά ξαφνικά, βλέπουν να εξανεμίζονται τα όνειρα τους να διαδεχτούν την ταξική καρέκλα των γονιών τους. Είναι πια σίγουρο ότι θα ζήσουν ζωή πιο στερημένη, πιο φτωχή, πιο δύσκολη.

Ποια ακαδημαϊκή καριέρα, ποια σταθερότητα στο δημόσιο, ποια χλιδάτη μπουτίκ,

ποιο εργοστάσιο, ποια διευθυντική θέση, σε ποια οικονομία? Όλα έχουν απομυθοποιηθεί.

Η έννοια της σταδιοδρομίας έχει εκλείψει. Πλέον προσελκύει μόνο τους αθεράπευτα πιστούς στην ασφάλεια ενός άθλιου και επισφαλούς μισθού.

Οι μεγαλύτεροι βλέπουν το επαγγελματικό τους παρελθόν να ακυρώνεται ως φύρα μιας άλλης εποχής. Οι νεότεροι δεν έχουν καμία προοπτική μιας και όσες επιχειρήσεις, όσα ιδρύματα και όσοι οργανισμοί ψάχνουν προσωπικό αναζητούν πλέον μόνο συγκεκριμένου είδους εργαζόμενο – ανασφάλιστο, κακοπληρωμένο και αναλώσιμο.

Πως πειθαναγκάζεις εκείνους που δεν είναι τηλεθεατές και ψηφοφόροι πρωτίστως αλλά εγωκεντρικά παιδιά μιας πρώην καλομαθημένης και νυν άθλιας πραγματικότητας?

Ποιες αφηγήσεις χρειάζεται να εξιστορήσεις για να συντηρηθούν ζωντανές οι ψευδαισθήσεις εκείνες που χρειάζονται για να λειτουργήσει το σύστημα και έτσι να συνεχίσει η παραίσθηση της κανονικότητας, να μοιάζει ολοζώντανο και με πολυπληθείς κομπάρσους το ετοιμόρροπο οικοδόμημα?

Πως θα υπνωτίσεις εν τέλει εκείνους που δεν πιστεύουν σε μπαμπούλες, σε φόβητρα, σε κακούς ξένους, σε αντίχριστους, εκείνους που δεν βλέπουν έναν γραφικό, ανθέλληνα, αναρχοάπλυτο στο πρόσωπο κάθε εξοργισμένου από την κατάσταση που επικρατεί αλλά έναν άνθρωπο που πιθανόν έχει και απόλυτο δίκιο για το ότι διαμαρτύρεται?

Πως θα παραμυθιάσεις εκείνον που δύσκολα δέχεται μια πραγματικότητα που θεωρεί λογικό φαινόμενο τον Γεωργιάδη ως υπουργό Υγείας, αυτονόητα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αναπόφευκτη την αναδιανομή πλούτου με αποδέκτη το 1% του πληθυσμού που ηγείται των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων?

Είναι απλή η απάντηση σε όλα τα άνωθεν ερωτήματα.

Αν τον κάφρο τον βγάζεις στους δρόμους να κυνηγήσει μετανάστες και λοιπούς κακομοίρηδες, τον αμφισβητία, τον νανουρίζεις. Τον μορφωμένο τον αποπλανείς με υποσχέσεις. Τον καχύποπτο τον μπερδεύεις.

Ξεκινάς με το νεφελώδες και ψυχαναλυτικό επιχείρημα της αστικής υποκειμενικότητας.

Του λες δηλαδή πως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως νομίζει, ότι υπάρχει άλλη πλευρά, διάσταση και οπτική γωνία, ότι η κρίση είναι μια ευκαιρία αν το καλοσκεφτεί, το Άουσβιτς είναι κερδοφόρο αν είναι «κανείς» λίγο πιο συνεργάσιμος και ανοιχτόμυαλος…ίσως το τελευταίο να το αφήσεις για έκπληξη, η μόνο να το υπαινιχθείς, αλλά εκεί είναι το νόημα. Ότι η φρίκη είναι για τους άλλους – εσύ έχεις άλλες παρηγοριές να ασχολείσαι, σημαντικότερη των οποίων μια θέση στο σύστημα που θα εγγυηθεί την επιβίωση σου και ποιος ξέρει, μπορεί και να γίνουν όλα σου τα όνειρα πραγματικά. Δε θα λες πια ότι είσαι άνεργος – θα έχεις στρατολογηθεί στην άοπλη πολιτοφυλακή του Ναζισμού, δηλαδή θα παριστάνεις ότι όλα είναι μια χαρά, δεν τρέχει τίποτε, την δουλειά μας κάνουμε, πίνουμε μοχίτο, τέχνη, ανάπτυξη, όλε, περνάμε τέλεια!

Η μεσαία τάξη όμως δεν θέλει αναπαραστάσεις της μάχης των Θερμοπυλών και ομοερωτικές διελκυστίνδες σε παραλίες. Έχουν πιο εκλεπτυσμένα γούστα.

Θα τους φέρεις τον Αλέξανδρο Νεχαμά κάτω από την Πνύκα για να τους μιλήσει για την τέχνη της ζωής, στα πλαίσια φιλοσοφικών συμποσίων που αγνοούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους άστεγους, τους αυτόχειρες και τους άνεργους.

Θα τους οργανώνεις κάθε λίγο και λιγάκι φεστιβάλ και εκθέσεις τέχνης προκειμένου να έχουν «κάπου να δείξουν την δουλειά τους».

Θα τους μοιράζεις και θα τους προκαλείς να αναπαράγουν πληροφορία που θα είναι κενή οποιασδήποτε ουσίας.

Θα επικαλείσαι άσχετα άλλοθι για την οποιαδήποτε καθεστωτική επιχείρηση – όσο πιο θεωρητικά απυρόβλητα τα κατασκευασμένα άλλοθι, τόσο το καλύτερο.

Στο όνομα της τέχνης, του πολιτικού πολιτισμού, της ομόνοιας, της ειρήνης, θα επιδίδεσαι σε όσο πιο περίπλοκες και Μακιαβελικές τεχνικές διαχείρισης της κοινής γνώμης και προσοχής.

Διαρκώς θα υπαγορεύεις την θεματική του δημόσιου διαλόγου με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μένει κανένα περιθώριο άλλο πλην εκείνο της αναγκαστικής συναίνεσης σε μια κανονικότητα που εφαρμόζεται δια της βίας.

Τις εντολές σου θα ακούνε πειθήνια όλοι εκείνοι που συντηρείς ως ιδεολογικά άρχουσα τάξη – τις μαριονέτες που λυμαίνονται των κρατικών κονδυλίων εκείνων που επιβραβεύουν τα επεκτατικά σχέδια του νεοφιλελεύθερου Ναζισμού.

Μάλιστα, το περίβλημα του καθώσπρεπισμού της μεσαίας τάξης θα χαρίζει στην εξουσία σου μια αύρα νομιμότητας.

Δεν μιλάμε για αλήτες, αναρχοάπλυτους, φρικιά εδώ! Μιλάμε για επιμελητές, για διευθυντές, για στελέχη, για γραμματιζούμενος ανθρώπους με σταδιοδρομίες! Μιλάμε για καλλιτέχνες, για ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών! Είναι σοβαροί, είναι ευπρεπείς! Με τα βιβλιαράκια τους και τα αρθρίδια τους, τα συνεδριάκια τους και τα συμποσιάκια τους, τα ταξιδάκια τους και τις επετηρίδες τους, τα αμφιθεατράκια και τα γραφειάκια τους, τα περιοδικάκια και τις εφημεριδούλες τους, τις εκπομπούλες και τις ομιλίτσες τους! Χρηματοδοτούνται από μεγάλους επιχειρηματίες και το δημόσιο! Κάτι ξέρουν παραπάνω από σένα, κολίγε!

Δες τους!

Σκάβουν αναχώματα για να καθυστερήσουν οποιαδήποτε επίθεση στο καθεστώς που εξυπηρετούν.

Πιάνονται χέρι-χέρι σε προστατευτικές ανθρώπινες αλυσίδες γύρω από τα αφεντικά τους.

Οργανώνουν πάρτι για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις της φρίκης.

Διακοσμούν την κόλαση όσο πιο όμορφα μπορούν.

Τραγουδάνε τον ύμνο της θετικής ενέργειας στις πύλες του Άουσβιτς.

Γράφουν άρθρα, σχόλια, κείμενα, παρουσιάσεις, βιβλία – κάθε λέξη, κάθε αποστροφή συμπεριφοράς, κάθε εικόνα όσο το δυνατόν πιο απομακρυσμένη από την φρίκη που αποκρύπτει.

Κυρίως και πρωτίστως αποσιωπούν ότι έχουμε ταξικό πόλεμο με πολεμοκάπηλους, μαυραγορίτες, χαφιέδες, θύματα όλων των διαβαθμίσεων, ακόμα και νεκρούς.

Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί, αλλά όχι επειδή οπλοφορούν όπως τα Μ.Α.Τ. που προστατεύουν τα αφεντικά τους.

Είναι επικίνδυνοι επειδή παράγουν καθεστωτικό και ιδιοκτησιακό πολιτισμό και λόγο, δηλαδή καπιταλιστική απολογία που είναι συνυφασμένη και αθωωτική με τις κυριαρχικές βλέψεις της αυθαίρετης εξουσίας που υπηρετούν.

Είναι επικίνδυνοι επειδή είναι αδίστακτοι, μοχθηροί, και κυρίως πρόθυμοι να εκτελέσουν χωρίς την παραμικρή συνειδησιακή αναστολή και την πιο βρόμικη, απάνθρωπη εντολή επειδή πρέπει να κάνουν την δουλειά τους.

Κοίτα τους, λοιπόν, τους μελίρρυτους και κομψεπίκομψους, τους άοπλους πολιτοφύλακες του Ναζισμού, διακριτικά όμως, σε παρακαλώ, δεν είναι καθόλου comme il faut να καρφώνεσαι, ξέρεις καλά τι σημασία δίνουν στο savoir vivre, είναι ικανοί να σε κατακεραυνώσουν επειδή πίνεις μοχίτο από λάθος ποτήρι.

Ακόμα χειρότερα, μπορεί να καταλάβουν ότι τους πήρες χαμπάρι, και τότε? Δεν θα είσαι πια καλεσμένος στα πάρτι τους

[squad]

φίλε μπαμπη και ο Στάλιν αριστερός δολοφόνος ήταν τόσα εκατομμύρια σκότωσε,και η νδ/πασοκ δολοφόνοι ειναι με τα μέτρα που έχουν πάρει τόσες αυτοκτονίες γίνονται καθημερινά.και οι αναρχικοί οι προβοκατορες δολοφόνοι ειναι (δες μαρφιν) τι άλλο θέλεις να σου πω;

[gsmaniac]

τα μπερδεψατε λιγακι τα πραγματα......

οι κατηγορουμενοι, κατηγορουνται για εγκληματικες πραξεις και οχι γιατι ειναι χρυσαυγιτες, κου#####στες, δεξιοι, πασοκοι, αδερφες, τραβεστι...κλπ

νομιζω οτι ολοι εχουμε στο περιβαλον μας ατομα, οι οποιοι ψηφισαν Χ.Α.....για λογους που ολοι γνωριζουμε
δεν σημαινει οτι συμφωνουν με εγκληματικες ενεργειες

αν συνεχισουν να ψηφιζουν και να συμφωνουν με εγκληματικες πραξεις....αλλο θεμα

εμενα με "χαλασε"....αλλο πραγμα
γιατι να χρειαζεται πολιτικη εντολη, για να κανει η δικαστικη αρχη, την δουλεια της???
γιατι δεν εχουν κανει τις ιδιες γρηγορες κινησεις, σε αλλες αξιοποινες και εγκληματικες πραξεις????/

επρεπε να σκοτωσουν το παιδι στο κερατσινι, για να κινηθουν????


εχει πολυ ενδιαφερον αυτο που ζουμε απο εχτες......
να δουμε την καταληξη του...εννοω

[aeriko]

Αρχική Δημοσίευση από gsmaniac

εχει πολυ ενδιαφερον αυτο που ζουμε απο εχτες......
να δουμε την καταληξη του...εννοω

Πιθανόν να πάμε για εκλογές και πρέπει να συσπειρωθούν.

[Gemat]

Αρχική Δημοσίευση από gsmaniac

τα μπερδεψατε λιγακι τα πραγματα......

οι κατηγορουμενοι, κατηγορουνται για εγκληματικες πραξεις και οχι γιατι ειναι χρυσαυγιτες, κου#####στες, δεξιοι, πασοκοι, αδερφες, τραβεστι...κλπ

νομιζω οτι ολοι εχουμε στο περιβαλον μας ατομα, οι οποιοι ψηφισαν Χ.Α.....για λογους που ολοι γνωριζουμε
δεν σημαινει οτι συμφωνουν με εγκληματικες ενεργειες

αν συνεχισουν να ψηφιζουν και να συμφωνουν με εγκληματικες πραξεις....αλλο θεμα

εμενα με "χαλασε"....αλλο πραγμα
γιατι να χρειαζεται πολιτικη εντολη, για να κανει η δικαστικη αρχη, την δουλεια της???
γιατι δεν εχουν κανει τις ιδιες γρηγορες κινησεις, σε αλλες αξιοποινες και εγκληματικες πραξεις????/

επρεπε να σκοτωσουν το παιδι στο κερατσινι, για να κινηθουν????


εχει πολυ ενδιαφερον αυτο που ζουμε απο εχτες......
να δουμε την καταληξη του...εννοω

Γιατι συνηθως εμεις γνωριζουμε ενα μοναχα μερος της αληθειας και αυτων που συμβαινουν. Πισω απο τη κουρτινα διαδραματιζονται σεναρια που κανεις απο τους εμπλεκομενους δεν εχει πραγματικα τη προθεση να μας ενημερωσει.

Εμεις απλα παρατηρουμε τα γεγονοτα και πρσπαθουμε να μαντεψουμε τι μπορει να τα προκαλει και φυσικα ο καθενας απο εμας μαντευει κατι διαφορετικο με βαση τις πεποιθησεις και τα πιστευω του.

[VILLY]

Το κείμενό μου μεταφέρθηκε εδω

[Al Bandy]

Άρθρο τού Δημήτρη Καζάκη για τα τελευταία γεγονότα:

Κυριακή, 29 Σεπτεμβρίου 2013

Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών.

Τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου συνελήφθησαν με τις πυτζάμες μετά από εισαγγελική παραγγελία ο Μιχαλολιάκος και τα πρωτοπαλίκαρά του. Η όλη επιχείρηση μοιάζει σε πολλά με την νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, όταν ο Χίτλερ στα τέλη Ιουνίου του1934 σε μια επιχείρηση σκούπα δολοφόνησε εκατοντάδες στελέχη των SA μαζί και τον αρχηγό της τον Έρνστ Ρομ. Η παραστρατιωτική SA που βοήθησε τον Χίτλερ να ανέλθει στην εξουσία τρομοκρατώντας αντιπάλους και πολίτες, είχε γίνει πολύ δυνατή και πολύ ανεξάρτητη για να την ανέχεται ο Φύρερ. Κι έτσι άστραψαν τα μαχαίρια.



Στην δική μας εκδοχή της νύχτας των μεγάλων μαχαιριών, οι διαδικασίες είναι διαφορετικές. Ο ίδιος ο υπουργός δημόσιας τάξης ανοιχτά με δική του παραγγελία προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, ουσιαστικά διέταξε την δίωξη της ΧΑ ως εγκληματικής οργάνωσης. Μάλιστα ο ίδιος ο κ. Δένδιας είπε σε δήλωσή του στις 28/9: «Η μηνυτήρια αναφορά μου προς την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου είχε επισημάνει προς την Ελληνική Δικαιοσύνη τη δυνατότητα, για πρώτη φορά, να ενοποιήσει τις πολλές εκκρεμείς ενώπιόν της δικογραφίες εναντίον της Χρυσής Αυγής. Να αντιμετωπίσει έτσι ολιστικά ως εγκληματική οργάνωση το νεοναζιστικό φαινόμενο.»


Δηλαδή η ίδια η ποινική δικαιοσύνη στη χώρα μας δεν διέθετε τις διαδικασίες και τις προβλέψεις για κάτι τέτοιο και χρειαζόταν η υπόδειξη του υπουργού; Ποιος είναι και με ποιο δικαίωμα ο κ. Δένδιας υποδεικνύει στην ελληνική δικαιοσύνη τι πρέπει να κάνει;Κι ύστερα δηλώνει: «Η Ελληνική Δικαιοσύνη, όπως και η Ελληνική Αστυνομία,κινήθηκαν με ταχύτητα και με αποφασιστικότητα. Τους εκφράζω τη βαθιά ευγνωμοσύνη μου.» Με άλλα λόγια, ο υπουργός επαινεί τις διωκτικές και δικαστικές αρχές γιατί κινήθηκαν με ταχύτητα με βάση την εντολή του, ή τέλος πάντων την υπόδειξή του.


Εδώ έχουμε μια ωμή πολιτική παρέμβαση, η οποία βέβαια υπηρετεί συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Τις ίδιες που υπηρετούσε η άτυπη ασυλία που είχε παραχωρηθεί στην ΧΑ εδώ και χρόνια από το ίδιο το κράτος και τις κυβερνήσεις του. Πόρισμα εννέα σελίδων, στο οποίο γίνεται αναδρομή στην 26χρονη πορεία της εγκληματικής οργάνωσης, που αποτελείτο από μέλη της Χρυσής Αυγής, παρέδωσε στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευτυχία Κουτζαμάνη ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Χαρ.Βουρλιώτης. Με βάση αυτό το πόρισμα διετάχθησαν οι συλλήψεις των στελεχών της ΧΑ.


Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, στις καταγεγραμμένες συνομιλίες μεταξύ βουλευτών του κόμματος αναφέρονται περιστατικά, που «δένουν» τη βασική κατηγορία περί συστάσεως εγκληματικής οργάνωσης, στην οποία εστιάζει το πόρισμα.

Τα συγκεκριμένα στοιχεία αφορούν δέκα ανθρωποκτονίες και απόπειρες ανθρωποκτονιών, μεταξύ αυτών η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, το περιστατικό του Πακιστανού μετανάστη στα Πετράλωνα και το επεισόδιο με τον Αιγύπτιο εργάτη στην ιχθυόσκαλα, υποθέσεις που περιλαμβάνονται στους 32φακέλους, τους οποίους είχε αποστείλει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Ν.Δένδιας, στην κ. Κουτζαμάνη.

Στο εννεασέλιδο πόρισμα του κ. Βουρλιώτη περιγράφεται μεταξύ άλλων η δομή της οργάνωσης της ΧΑ ως η αρχή του μόνου ηγέτη (Führerprinzip) με επικεφαλή τον Ν. Μιχαλολιάκο, εξ ου και τον αποκαλούσαν «φύρερ». Ως υπαρχηγός της οργάνωσης Χρυσής Αυγής φέρεται ο καταζητούμενος βουλευτής Χρήστος Παππάς.


Επίσης, στο πόρισμα περιγράφεται ότι έχουν διαπραχθεί και άλλες αξιόποινες πράξεις -εκτός της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης- όπως είναι αυτές του «ξεπλύματος βρώμικου χρήματος» και της δωροδοκίας. Επιπλέον, στο πόρισμα «φωτογραφίζονται» και άλλα πρόσωπα, η συμμετοχή των οποίων θα διερευνηθεί κατά την ανακριτική διαδικασία. Το πόρισμα τοποθετεί τη δράση της Χρυσής Αυγής ανά την Ελλάδα τα τελευταία 26χρόνια. Σύμφωνα με το ιστορικό της οργάνωσης, που καταγράφεται στο πόρισμα, η χρονική αφετηρία της δράσης της οργάνωσης τοποθετείται το 1987.


Ο κ. Βουρλιώτης χρειάστηκε μια εβδομάδα και εννέα σελίδες πόρισμα για κινηθεί εναντίον της ΧΑ,όταν επί 26 συναπτά έτη δεν γινόταν απολύτως τίποτε. Τι απ’ όλα αυτά που περιγράφονται στο πόρισμα δεν ήταν γνωστά; 26 χρόνια εγκληματικής δράσης με ξέπλυμα χρήματος, δωροδοκίες, εκβιασμούς, βιαιοπραγίες, δολοφονίες, κοκ και τώρα ανακάλυψαν την εγκληματική δράση της ΧΑ; Γιατί χρειάστηκε να μεταβιβαστούν οι φάκελοι στον Άρειο Πάγο για να κινηθεί ποινική διαδικασία;


Από το γεγονός ότι ο αντιεισαγγελέας Βουρλιώτης δεν έκανε κανενός είδους ανακριτική δουλειά επί της ουσίας της υπόθεσης μέσα στο μικρό διάστημα που μεσολάβησε από τότε που ο κ. Δένδιας παρέδωσε τους φακέλους με τις υποθέσεις της ΧΑ στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου μέχρι την κίνηση ποινικής δίωξης, συνάγεται λογικά το συμπέρασμα ότι οι φάκελοι ήταν επαρκείς. Τότε γιατί τόσα χρόνια δεν είχε κινηθεί κανενός είδους δίωξη εναντίον των στελεχών της ΧΑ; Ποιος εμπόδιζε την «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» να επιληφθεί του θέματος; Και γιατί χρειαζόταν ο υπουργός δημόσιας τάξης να ενοποιήσει τις υποθέσεις για τον Άρειο Πάγο; Δεν υπήρχε κανένας εισαγγελέας, ή άλλος δικαστής σ’ αυτό το επίπεδο που να διέθετε την απαιτούμενη ευαισθησία ώστε να ζητήσει τους φακέλους και να προχωρήσει ποινικά η υπόθεση;Ανεπάρκεια, ή σκοπιμότητα;


Ή μήπως έπρεπε να φανεί πώς ο κατ’ ευφημισμό υπουργός δημόσιας τάξης μετατρέπεται επίσημα σε γενικό εισαγγελέα με δικαίωμα στις πολιτικές διώξεις; Το αποτέλεσμα; Αυτοί που μέσα από τα σπλάχνα τους βγήκε και ανδρώθηκε η ΧΑ, αυτοί που πρόσφεραν όλα αυτά τα χρόνια ασυλία στη δράση της, είναι οι ίδιοι που σήμερα εμφανίζονται ως τιμωροί της. Με διαδικασίες που δοκιμάζουν την κοινή λογική. Άραγε θα εξεταστούν οι παλαιότερες σχέσεις της ΧΑ με την ΝΔ, την οργάνωση του κ. Βορίδη,που ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος έχει ομολογήσει; Θα εξεταστούν οι σχέσεις του Μιχαλολιάκου και των δικών του με την ΕΥΠ και τις μυστικές υπηρεσίες ημεδαπής και αλλοδαπής; Ίδωμεν.


Κι έτσι φτάσαμε στη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών. Η εξουσία δίνει στεγνά τα υποχείριά της,προκειμένου να προχωρήσει ανοιχτά σ’ ένα καθεστώς «πολιορκίας» όπου η αυθαιρεσία και η προκλητική αυταρχικότητα θα υποδύεται τη «δημοκρατική νομιμότητα». Να γιατί η κυβέρνηση διάλεξε να στήσει αυτή την παράσταση. Πριν καν χαράξει να συλλαμβάνονται εν ενεργεία βουλευτές στο όνομα ενός εννεασέλιδου πορίσματος που στοιχειοθετεί κάποιο υποτίθεται αυτόφωρο κακούργημα, αυτό της εγκληματικής οργάνωσης. Γιατί η κυβέρνηση και οι διωκτικές αρχές δεν περίμεναν την ολομέλεια της Βουλής να άρει την κοινοβουλευτική ασυλία και κατόπιν να συλλάβουν τους βουλευτές της ΧΑ; Πώς είναι δυνατό και με βάση ποια εντελώς αυθαίρετη ερμηνεία του νόμου συλλαμβάνονται και μάλιστα επιλεκτικά ορισμένοι από τους εν ενεργεία βουλευτές της ΧΑ, παρά την ασυλία που προβλέπει το σύνταγμα;


Η επίκληση του γεγονότος ότι η ΧΑ είναι εγκληματική οργάνωση είναι αστεία και μόνο για την τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού. Κάλλιστα θα μπορούσε να είχε συγκληθεί η Βουλή και σε ολομέλειά της να καταγγελθεί η ΧΑ ως εγκληματική οργάνωση με σκοπό την άρση της βουλευτικής ασυλίας. Μόνο που σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε αφενός να τοποθετηθούν όλοι ενώπιος ενωπίω και αφετέρου οι διωκτικές αρχές δεν θα είχαν άλλη επιλογή από το να συλλάβουν το σύνολο των βουλευτών της ΧΑ.


Προφανώς, αυτοί που σχεδίασαν την όλη επιχείρηση δεν ήθελαν κάτι τέτοιο. Δεν ήθελαν ανοιχτή συζήτηση στην Βουλή. Ο Μιχαλολιάκος βγαίνοντας από την ΓΑΔΑ φώναζε «ρουφιάνοι».Άραγε ποιους εννοούσε; Ίσως αυτούς που του είχαν εξασφαλίσει ασυλία όλα αυτά τα χρόνια και τώρα τον έδιναν στεγνά. Αυτά κι ενδεχομένως άλλα πολλά δεν έπρεπε να ακουστούν σε ανοιχτή συνεδρίαση της Βουλής. Όπως επίσης δεν ήθελαν αυτοί που σχεδίασαν την όλη παράσταση να προβούν σε σύλληψη ολόκληρης της βουλευτικής ομάδας της ΧΑ. Ίσως γιατί έχουν άλλα σχέδια γι’ αυτούς.


Μα αν η ΧΑ συνιστά εγκληματική οργάνωση, τότε γιατί δεν συλλαμβάνονται όλα τα μέλη και τα στελέχη της με την ίδια ακριβώς λογική που συνελήφθη Μιχαλολιάκος και Σία;Γιατί οι επιλεκτικές συλλήψεις και τα εντάλματα; Μήπως η κυβέρνηση ετοιμάζει μακελειό στους δρόμους με τους πιο θερμόαιμους από τους Χρυσαυγίτες; Μήπως γι’αυτό αδυνατούν δήθεν οι διωκτικές αρχές να συλλάβουν τον υπαρχηγό Παππά; Ίσως η κυβέρνηση να ψάχνει για την ευκαιρία να παρουσιάσει τις νέες μονάδες με βαρύ οπλισμό που έχει προαναγγείλει ο ίδιος ο Δένδιας εδώ και πολλούς μήνες. Υπάρχει καλύτερη νομιμοποίηση στην κοινή συνείδηση αυτών των μονάδων από μια μάχη εναντίον των χρυσαυγιτών;


Όπως κι αν την δει κανείς αυτή την υπόθεση είναι προφανές ότι στήθηκε μια ολόκληρη παράσταση για το φιλοθεάμων κοινό. Όχι μόνο για να εμφανιστεί το εγκληματικό καθεστώς του δοσιλογισμού και του ξεπουλήματος της χώρας ως δήθεν εκφραστής της«δημοκρατικής νομιμότητας». Ούτε μόνο να συγκροτηθεί το λεγόμενο δημοκρατικό ή συνταγματικό τόξο εναντίον των άκρων, στα οποία βέβαια κατατάσσεται οποιοσδήποτε απειλεί ευθέως το καθεστώς με ανατροπή. Πρέπει το φιλοθεάμων κοινό να εθιστεί να βλέπει εν ενεργεία βουλευτές με χειροπέδες, παρά την ασυλία τους.Πρέπει να εθιστεί στην μεταμεσονύχτια δράση των διωκτικών αρχών εναντίον πολιτικών οργανώσεων που το καθεστώς θεωρεί ή στιγματίζει ως απειλή. Πρέπει να εθιστεί να βλέπει τον υπουργό δημόσιας τάξης σε ρόλο εισαγγελέα, δικαστή και εκπρόσωπο του κράτους δικαίου. Ενός κράτους δικαίου κομμένου και ραμμένου στα μέτρα της απόλυτης αυθαιρεσίας ενός συστήματος εξουσίας που υπηρετεί την διάλυση της χώρας και την γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού.


Να γιατί έπρεπε να μεταβιβαστεί στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου η υπόθεση της ΧΑ. Πολύ δύσκολα εισαγγελική ή δικαστική αρχή σε κατώτερο επίπεδο θα δεχόταν να κινηθεί με τόσο δικονομικά αυθαίρετο τρόπο, υπηρετώντας τις σκοπιμότητες του καθεστώτος.Αντίθετα ο Άρειος Πάγος έχει μια λαμπρή ιστορία στην νομιμοποίηση των πιο αυθαίρετων και πραξικοπηματικών ενεργειών της εξουσίας. Της όποιας εξουσίας.


Από την εποχή τουλάχιστον του μεσοπολέμου κάθε φορά που η εξουσία ένιωθε να απειλείται από τον ίδιο τον λαό και προχωρούσε σε πράξεις κατάλυσης της συνταγματικής έννομης τάξης, τα ανώτατα δικαστήρια (Συμβούλιο της Επικρατείας και Άρειος Πάγος)έσπευσαν να νομιμοποιήσουν επικυρώνοντας τις σχετικές κυβερνητικές πράξεις,επικαλούμενα είτε «έκτακτες συνθήκες», είτε τη «σιωπηρή υποστήριξη του λαού»,είτε το «γενικό συμφέρον». Κι έτσι οι κυβερνήσεις είχαν πάντα την άνεση να επιβάλουν αυθαίρετα καταστάσεις «πολιορκίας» εναντίον του λαού, που οδηγούσαν τελικά σε πραξικοπήματα και φασιστικές δικτατορίες. Τα ανώτατα δικαστήρια έβρισκαν τα πάντα νόμιμα και καλώς καμωμένα. Ακόμη και την ναζιστική κατοχή.


Δεν λέμε ότι δεν υπήρξαν άξιοι και έντιμοι ανώτατοι δικαστές, αλλά αυτοί ήταν ελάχιστοι που η έντιμη και πατριωτική στάση τους χανόταν πάντα μέσα στον γενικό κανόνα.


Έτσι και σήμερα.Τα κόμματα που υπηρετούν το καθεστώς αποικιοκρατίας του ευρώ και της δουλοπαροικίας του χρέους ξέρουν ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν στην ίδια λογική χωρίς άγρια γενικευμένη καταστολή, χωρίς αναστολή ακόμη και των λιγοστών πολιτικών ελευθεριών που έχουν απομείνει. Αυτά που έρχονται μαζί με το νέο χρηματοδοτικό πακέτο που ήδη συζητά η ευρωζώνη και το ΔΝΤ, δεν πρόκειται να αφήσουν κανένα να επαναπαυθεί στον καναπέ του. Η κοινωνική εξέγερση αχνοφαίνεται στον ορίζοντα και το καθεστώς παίρνει τα μέτρα του. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιεί την ΧΑ ως βολικό άλλοθι.


Η ώρα που ο καθένας θα κληθεί να επιλέξει έχει έλθει. Απέναντι στο λεγόμενο δημοκρατικό ή συνταγματικό τόξο, που συνιστά τον κύριο φορέα εκφασισμού της ζωής μας, αλλά και την κύρια απειλή εναντίον της χώρας και του λαού της, θα πρέπει να δημιουργηθεί επειγόντως μια ευρεία συμμαχία αληθινά αντιφασιστικών και δημοκρατικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας. Η κατάσταση βιάζει. Αυτή η συμμαχία θα πρέπει να αντιταχθεί σε κάθε μέτρο και μέσο εκφασισμού, ή φασιστικής εκτροπής της πολιτικής ζωής με κύριο στόχο να ανατραπεί εδώ και τώρα η κυβέρνηση ως πρώτο βήμα για την συνολική ανατροπή του καθεστώτος δεσμεύσεων που έχει επιβάλει η τρόικα και οι δανειστές.


Σ’ αυτή την συμμαχία έχουν θέση όλοι όσοι θεωρούν ότι οι διαρκείς εκτροπές που έχουν συντελεστεί από τον Μάιο του 2010 οδηγούν στην ολοκληρωτική καταστροφή τον λαό και την χώρα, καθώς και στον επίσημο εκφασισμό της πολιτικής με σκοπό να εξυπηρετηθούν οι δεσμεύσεις προς τους δανειστές και την τρόικα. Η απάντηση στον φασισμό δεν μπορεί και δεν είναι η κράτος δικαίου του Δένδια και μιας κυβέρνησης που έχει κηρύξει επίσημο πόλεμο εναντίον όλων των λαϊκών στρωμάτων.Η μόνη απάντηση είναι η οργάνωση γενικής πολιτικής απεργίας από τον ίδιο τον λαό. Το καθεστώς το ξέρει και βιάζεται. Δεν πρέπει να του επιτρέψουμε να επιβάλλει την δική του ανομία, τον δικό του σφετερισμό της εξουσίας ως«δημοκρατική νομιμότητα».


Το ΕΠΑΜ οφείλει να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες για την ευρύτερη δυνατή συνεύρεση όλων εκείνων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που κατανοούν την ανάγκη μιας τέτοιας αυθεντικά λαϊκής δημοκρατικής συμμαχίας. Δεν υπάρχουν περιθώρια αναμονής. Ούτε ανοχής. Όλοι μας πρέπει να πάρουμε σαφή θέση. Αυτή την φορά οι δημοκρατικές δυνάμεις αυτού του τόπου δεν πρέπει να πιαστούν στον ύπνο όπως έγινε το 1936, ή το 1967. Δεν πρέπει όπως στο παρελθόν να ανακαλύψουμε κατόπιν εορτής και μέσα στις φυλακές, στα ξερονήσια, στα αποσπάσματα, ή στην εξορία τι κάναμε λάθος, ποιες ήταν οι ολιγωρίες μας, ή ποιες ήταν οι ολέθριες παραλείψεις μας. Τώρα πριν είναι πολύ αργά. Αυτή την φορά η φασιστική εκτροπή από την εξουσία δεν θα περάσει. Δεν πρέπει να περάσει. Το προσκλητήριο για κάθε δημοκράτη έχει ήδη σημάνει.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών.

[ckalfas]

Αδιόρθωτος κατ' εξακολούθηση...

[yannis]

Τι μας λες;;;;;
Εσύ μας έλειπες!!!!!!
Που ήσουν να καταδικάσεις τα εγκλήματα;;;; Θα ήσουν στη λειτουργία και δεν πήρες είδηση!!!!

[ckalfas]

Εγώ καταδικάζω τα εγκλήματα του φασισμού απ' όπου και αν προέρχονται...
Το θέμα είναι ότι η στάση σου είναι απαράδεκτη, οι χαρακτηρισμοί σου χυδαιότατοι, η ειρωνεία σου ανυπέρβλητη, το μίσος σου μνημειώδες, ο φασισμός της επιβολής την σκέψης σου ο πιο ακραίος και ένας άνθρωπος που ασχολείται με τα του forum δεν σου έκανε έστω μία επίπληξη!

Κρίμα...