|
|
|||||||
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
|
|
#1
18-09-2013, 15:10
|
|||
|
|||
Απάντηση: mad about Africa: Ο γύρος της Αφρικής και της Μ. Ανατολής με XR 250
Έφυγε και η Χριστίνα σήμερα για μέρη όμορφα,μακρινά και μοναδικά!
Συναντηθήκαμε στο λιμάνι της Πάτρας,στείλαμε και τις ευχές μας στον Ηλία. Όλα να σας πάνε κατ'ευχήν!   Στάλθηκε από το σούπερ ντουπερ κινητό μου! 
|
|
#3
19-09-2013, 19:00
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: mad about Africa: Ο γύρος της Αφρικής και της Μ. Ανατολής με XR 250
Απόσπασμα:
|
|
#4
20-09-2013, 11:29
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: mad about Africa: Ο γύρος της Αφρικής και της Μ. Ανατολής με XR 250
Απόσπασμα:
R1200GlamorusSpecial
|
|
#8
20-09-2013, 19:50
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: mad about Africa: Ο γύρος της Αφρικής και της Μ. Ανατολής με XR 250
Kαι νέα ανταπόκριση από τον Ηλία μας !
Σλοβενία Στη Σλοβενία αρχικά κινήθηκα προς τα παράλια, για να επισκεφτώ τη γραφική κωμόπολη του Piran. Η παλιά της πόλη είναι φανερά επηρεασμένη από τους Βενετούς. Η μεγάλη διαφορά που απόλαυσα περισσότερο σε σχέση με τις παλιές πόλεις της Κροατίας ήταν πως οι τουρίστες στο Piran ήταν ασύγκριτα λιγότεροι. Την προηγούμενη μέρα ταξίδευα συνεχώς στη βροχή, αλλά στο Piran είχε τέτοια λιακάδα, που μετά από αρκετό καιρό έκανα μπάνιο στη θάλασσα! Κινήθηκα ανατολικά, για να επισκεφτώ διάφορα κάστρα και κάποιες γραφικές πόλεις. Ως συνήθως, δεν πάτησα ούτε ένα μέτρο αυτοκινητόδρομου κι ανταμείφθηκα στο έπακρο γι’ αυτό! Φανταστείτε πως δε χρειάστηκε καν ν’ αγοράσω βινιέτα, αφού αυτή χρειάζεται για τους δρόμους που έχουν πράσινες και μπλε πινακίδες. Αν κινηθεί κανείς μόνο από τους επαρχιακούς δρόμους με κίτρινες πινακίδες, τότε η βινιέτα δεν είναι απαραίτητη.  Στα απέραντα δάση της Σλοβενίας απόλαυσα όμορφες διαδρομές, άλλες βατές κι άλλες απαιτητικές μέσα από υλοτομικά δρομάκια! Τη σλοβενική επαρχία την ερωτεύτηκα! Πόση ομορφιά μπορεί να χωρέσει ένας τόσο μικρός τόπος… Με το 58% της χώρας να καλύπτεται από δάση, αυτή είναι η τρίτη πιο δασώδης χώρα της Ευρώπης, μετά τη Φιλανδία και τη Σουηδία! Πήρα κάποιους χωματόδρομους και βρέθηκα μέσα σε πυκνά, υγρά δάση! Ύστερα κινιόμουν από μικρούς δρόμους και περνούσα από ωραία χωριουδάκια. Υπάρχουν παντού φάρμες μέσα σε καταπράσινα λιβάδια κι έχουν αυτές τις χαρακτηριστικές παλιές, ξύλινες σιταποθήκες. Ακόμη και τ’ αγροτόσπιτα είναι τόσο περιποιημένα, με διάφορα χρώματα και λουλούδια, που όλο αυτό το σύνολο δημιουργούσε μια απίστευτα καλαίσθητη εικόνα κι ευχαριστιόμουν να τη βλέπω!  Καταλαβαίνετε τώρα το λόγο που ερωτεύτηκα την επαρχία της Σλοβενίας; Σε μια φάρμα πάνω στα βουνά, είχα τη χαρά να ξαναδώ το Γιάννη και την Πέτρα, ένα ζευγάρι Σλοβένων που είχα πρωτοσυναντήσει στο Πακιστάν. Τότε ταξίδευαν μ’ ένα παλιό Renault 4L κι είχαμε περάσει μαζί τα σύνορα για να μπούμε στην Ινδία. Αφού επέστρεψαν στη χώρα τους, παντρεύτηκαν, αγόρασαν μια παλιά, εγκαταλειμμένη φάρμα και ζουν εκεί με το νέο μέλος της οικογένειάς τους! Ήταν απίστευτο που ξανασυναντιόμασταν μετά από έξι χρόνια. Μόλις έφτασα, κάτσαμε αμέσως σ’ ένα σημείο του λόφου, γύρω από τη φωτιά και μιλούσαμε ακατάπαυστα! Είχε να πούμε τόσα… Πώς ήταν το υπόλοιπο του ταξιδιού μας, τι κάναμε επιστρέφοντας στον τόπο μας, τι κάνουμε τώρα…  Μαγειρεύαμε και τρώγαμε στην παλιά, ξύλινη σιταποθήκη της φάρμας του Γιάννη και της Πέτρας, που την έχουν μετατρέψει σε υπαίθρια κουζίνα για τους ζεστούς μήνες του χρόνου. Έμεινα δυο μέρες εκεί και βοήθησα όσο μπορούσα στις εργασίες της φάρμας, ενώ η Πέτρα μας μαγείρευε νόστιμα φαγητά με τα βιολογικά λαχανικά που έβγαζαν από τον κήπο τους. Αν δεν ταξίδευα, αυτή θα ήταν η ζωή που θα ‘θελα να κάνω! Πάντα μου άρεσε να ζω μέσα στη φύση, σε ανθρώπινες συνθήκες, χωρίς άγχος, να παράγω την τροφή μου, να είμαι αυτάρκης και να μη μ’ επηρεάζει καμιά κρίση και κανένα σύστημα.  Από τέτοια μικρά δρομάκια κινιόμουν κι ανταμείφθηκα στο έπακρο για την επιλογή μου! Αποχαιρέτησα γι’ άλλη μια φορά το Γιάννη και την Πέτρα και πήγα στη Λιουμπλιάνα (Ljubljana), όπου με φιλοξένησε η Ika μέσω του CouchSurfing. Η Λιουμπλιάνα είναι από τις λίγες πρωτεύουσες που έχω απολαύσει. Είναι ανθρώπινη πόλη κι εκπέμπει αυτή τη χαρακτηριστική ηρεμία που συναντά κανείς στη Βόρεια Ευρώπη, όντας συγχρόνως αρκετά ζωντανή. Είχε και το Eurobasket εκείνες τις μέρες στην πόλη, οπότε υπήρχαν παντού διάφορα δρώμενα.  Η Λιουμπλιάνα άλλαξε πολλές φορές χέρια ανάμεσα σε Ρωμαίους, Ούννους, Οστρογότθους, Λομβαρδούς και τελευταία Αυστριακούς, οι οποίοι άφησαν το στίγμα τους μέχρι σήμερα στην παλιά πόλη. Τη μέρα που έφευγα από τη Λιουμπλιάνα, είχα ξυπνήσει από τους αμέτρητους δυνατούς κεραυνούς που ακούγονταν. Έβρεχε ασταμάτητα και σκεφτόμουν πως δεν έχει νόημα ν’ ανέβω στις Άλπεις με τέτοιο καιρό. Κατευθύνθηκα προς την Ιταλία. Συνέχεια, όμως, μ’ έτρωγε η σκέψη να πάω στις λίμνες Bled και Bohinj. Δεν ήθελα να τις χάσω. Ανυπομονούσα τόσο καιρό να φτάσω στις Άλπεις και να δω αυτές τις λίμνες και τα τριγύρω βουνά… Ο ουρανός, όμως, ήταν παντού συννεφιασμένος κι ειδικά προς τα βόρεια τα σύννεφα ήταν χαμηλά κι είχε ομίχλη. Δεν είχα πολλές πιθανότητες να πετύχω καλό καιρό στα βουνά. Ένιωσα όπως τότε που έφυγα από την Pokhara του Νεπάλ και πήγα στο Κατμαντού, αλλά μ’ έτρωγε η σκέψη να κάνω την πεζοπορία στην περιοχή Annapurna. Έτσι, έκανα το ίδιο που είχα κάνει και τότε και δεν το είχα μετανιώσει!  Καιρό περίμενα να δω από κοντά τις Ιουλιανές Άλπεις και πραγματικά άξιζε… Γύρισα πίσω κι άρχισα ν’ ανεβαίνω προς τα βόρεια! Τότε έγινε το θαύμα… Μετά από καμιά ώρα δρόμο έβλεπα γαλάζιο ουρανό και μέχρι να φτάσω στις λίμνες είχε τέλεια λιακάδα! Πόσο καλά έκανα που γύρισα κι αποφάσισα ν’ ανέβω στις Άλπεις… Ανταμείφθηκα για την επιλογή μου περισσότερο κι απ’ όσο φανταζόμουν. Τα τοπία ήταν φανταστικά! Αφήνω τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους…  Η Λίμνη Bled με την εκκλησία στο μικρό νησάκι της και το κάστρο της στο βάθος! Ανέβηκα στο Πέρασμα Vršič, στα 1.611 μ. υψόμετρο. Περιτριγυριζόμουν από βραχώδεις, χιονισμένες κορυφές. Πάνω από τα 1.400 μ. είχε χιόνι και στην άκρη του δρόμου. Ήταν ευκαιρία να δοκιμάσω τα ισοθερμικά της REV’IT! Έβαλα το εσωτερικό μπουφάν μέσα από το καλοκαιρινό jacket Levante κι ήμουν μια χαρά. Φαίνεται πως αυτό το μπουφάν είναι η τέλεια επιλογή για θερμοκρασίες από 0 oC μέχρι 50 oC!  Ανεβαίνοντας στο Πέρασμα Vršič, στα 1.611 μ. υψόμετρο, περιτριγυριζόμουν από τις χιονισμένες κορυφές των Άλπεων! Κατασκήνωσα σ’ ένα ωραίο μέρος στην Κοιλάδα Soča, δίπλα στο ορμητικό ποτάμι. Το καλό στη Σλοβενία είναι πως με τόσα δάση έχει παντού πανέμορφα μέρη για ελεύθερη κατασκήνωση! Ήμουν κοντά στα σύνορα, οπότε την επόμενη μέρα μπήκα στην Ιταλία, απ’ όπου θα πάρουμε το καράβι για το Μαρόκο το Σάββατο στις 21 του μηνός! Η Χριστίνα είναι ήδη στο καράβι κι έρχεται στην Ιταλία με τη βαρυφορτωμένη Λέων-είδα της! Ετοιμαστείτε, λοιπόν, γιατί η περιπέτεια ξεκινά 
|
|
#9
22-09-2013, 10:25
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: mad about Africa: Ο γύρος της Αφρικής και της Μ. Ανατολής με XR 250
Ηλια αν βολεψει πινουμε ενα τσαγακι στο μαροκο....εμεις δευτερα βραδυ περνουμε καραβι για genova...ελπιζω να σας πετυχουμε!!!!
Sent from my GT-I9300 using Tapatalk 2
|
|
#10
23-10-2013, 17:12
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: mad about Africa: Ο γύρος της Αφρικής και της Μ. Α
Απόσπασμα:
|
|
|
|
Hybrid Mode
