|
|
|||||||
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#71
10-11-2013, 03:29
|
|||
|
|||
Απάντηση: Επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ – εκκενώθηκε το ραδιομέγ
Απόσπασμα:
 επισης δεν κατηγορησα, μια απλη διαπιστωση εκανα 
Last edited by jmar; 10-11-2013 at 03:30. 
|
|
#72
10-11-2013, 08:49
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ – εκκενώθηκε το ραδιομέγ
Γιάννη και Χάρη όταν λεω στον Πασχάλη οτι ψεύδεται προφανώς και ενοούσα πως μέσα στο ποστάρισμα του δεν υπήρχε αναφορά για το φβ Και οτι αυτός ηταν ο λόγος που σβήστηκαν τα πόστ
Για αυτό τον λόγο επανέφερα και τα πόστ στην θέση τους Τώρα βρε Γιάννη να πω πως δεν με ξέρης και με θεωρής πως κάνω λάθος τι να σου πώ Μου αρέσουν τα ντρέτα πράγματα
|
|
#73
10-11-2013, 08:53
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ – εκκενώθηκε το ραδιομέγ
Άλλοστε μεγάλα παιδιά είμαστε δεν χειραγογούμαστε από κανένα
Έχουμε το θάρρος της γνώμης μας και οτι εχουμε να πούμε το λέμε Ας ασχολειθούμε λοιπόν σήμερα μια και ειναι Κυριακή με καμιά βολτούλα που ειναι και το καλύτερο φάρμακο αυτή την εποχή για όλους μας
|
|
#74
10-11-2013, 10:11
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ – εκκενώθηκε το ραδιομέγ
Αν σε ώρες κρίσιμων «εθνικών» ή εσωκομματικών προβλημάτων, φοριούνται επιδεικτικά τα άμφια της ενότητας, δεν παύει να κρύβεται πίσω τους το αντερί που λέγεται «Διαίρει και βασίλευε». Ολοι εξαίρουν τα αγαθά της ομόνοιας και τα ολέθρια της διχόνοιας, αλλά και όλοι ξέρουν τις ακατονόμαστες χάρες της διχοστασίας, και ουκ ολίγοι τις χαίρονται είτε την έχουν προκαλέσει οι ίδιοι, είτε επωφελούνται απ' την εισβολή της. Προπάντων, εκείνοι που, λογικά, θα είχαν λιγότερες ελπίδες να επικρατήσουν, αν δεν μαλλιοτραβιούνταν οι «επικρατέστεροι»... Παλιά αλήθεια, που την είχε πρωτοεκφέρει ο αθηναίος κωμικός ποιητής Κρατίνος, πρόδρομος του Αριστοφάνη: «Εν δε διχοστασίη και Ανδροκλέης πολεμαρχεί» «οταν πέφτει διχόνοια, κυβερνά ακόμα κι ο Ανδροκλής» ένας πολιτικός και δημαγωγός που, ανάμεσα στ' άλλα, είχε κατηγορήσει τον Αλκιβιάδη πως χλεύασε τα Ελευσίνια Μυστήρια.
Αλλά ο Αλκιβιάδης μάς ξαναφέρνει στο «Διαίρει και βασίλευε», γνωστό και με την τριπλή λατινική εκδοχή του: «Divide et impera», «Divide ut imperas» (... για να βασιλέψεις), «Divide ut regnes». Αγνωστος είναι ο γεννήτωρ του «σοφού» αυτού αξιώματος, αλλά πολύ γνωστοί οι εφαρμοστές του: Η ρωμαϊκή Σύγκλητος το ακολούθησε στην πρακτική πολιτική της και, χάρη σ' αυτό, ο μικρός εκείνος λαός της Ιταλίας κατάκτησε τον κόσμο, διαιρώντας τους αντιπάλους του και καταβάλλοντάς τους έναν-έναν... Αργότερα, το έκανε ρητά έμβλημά του ο Λουδοβίκος 11ος της Γαλλίας (1423-83), προπάντων στις δοσοληψίες του με τους «ευγενείς» που, τελικά, τους εκμηδένισε ολότελα. Αλλά καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα: Αντί για τον γάλλο βασιλιά, το αξίωμα αυτό χρεώθηκε από πολλούς στον «καταχθόνιο» Μακιαβέλλι έστω κι αν ο φλωρεντίνος πολιτικός και συγγραφέας (45 χρόνια νεότερος απ' τον Λουδοβίκο), δεν το είχε διακηρύξει ποτέ. Τόνιζε, αντίθετα, πως «Ο λαός ενωμένος είναι δυνατός, χωρισμένος είναι αδύναμος» (από εκείνον, φαίνεται, πάρθηκε το σύνθημα των διαδηλώσεων και πορειών, «Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος»...). Και μνημόνευε το χωρίο του Τίτου Λίβιου, «Ολοι μαζί ήταν γενναίοι, μα όταν άρχισε ο καθένας να σκέφτεται τον δικό του κίνδυνο, έγιναν δειλοί και πειθήνιοι»1. Εκεί, όμως, όπου το αξίωμα θριάμβευσε ήταν η Αγγλία. Και πρώτος ανάδοχός του στάθηκε ο καρδινάλιος Γούλσυ (Wolsey), αρχιεπίσκοπος της Υόρκης και πρωτοσύμβουλος του γυναικοφάγου βασιλιά Ερρίκου 8ου. Βλέποντας πως η Ισπανία και οι γερμανοί Αψβούργοι είχαν μονιάσει και κυριαρχούσαν στην Ευρώπη παραμερίζοντας την Αγγλία, ο δαιμόνιος καρδινάλιος θυμήθηκε το «Διαίρει και βασίλευε» και, εκεί στις αρχές του 16ου αιώνα, χάλκευσε το περιβόητο από τότε δόγμα της «ισορροπίας των δυνάμεων». καλη Κυριακη να εχουμε και το νου σας.....
|
|
#75
10-11-2013, 10:17
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ – εκκενώθηκε το ραδιομέγ
Πλωρίτης, Μάριος
 «Διαίρει και βασίλευε» Από έναν αθηναίο πολιτικό σ'' έναν άγγλο καρδινάλιο # και σε πολλούς άλλους ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 30/03/1997 00:00  36 emailεκτύπωση Αν σε ώρες κρίσιμων «εθνικών» ή εσωκομματικών προβλημάτων, φοριούνται επιδεικτικά τα άμφια της ενότητας, δεν παύει να κρύβεται πίσω τους το αντερί που λέγεται «Διαίρει και βασίλευε». Ολοι εξαίρουν τα αγαθά της ομόνοιας και τα ολέθρια της διχόνοιας, αλλά και όλοι ξέρουν τις ακατονόμαστες χάρες της διχοστασίας, και ουκ ολίγοι τις χαίρονται # είτε την έχουν προκαλέσει οι ίδιοι, είτε επωφελούνται απ' την εισβολή της. Προπάντων, εκείνοι που, λογικά, θα είχαν λιγότερες ελπίδες να επικρατήσουν, αν δεν μαλλιοτραβιούνταν οι «επικρατέστεροι»... Παλιά αλήθεια, που την είχε πρωτοεκφέρει ο αθηναίος κωμικός ποιητής Κρατίνος, πρόδρομος του Αριστοφάνη: «Εν δε διχοστασίη και Ανδροκλέης πολεμαρχεί» # «οταν πέφτει διχόνοια, κυβερνά ακόμα κι ο Ανδροκλής» # ένας πολιτικός και δημαγωγός που, ανάμεσα στ' άλλα, είχε κατηγορήσει τον Αλκιβιάδη πως χλεύασε τα Ελευσίνια Μυστήρια. Αλλά ο Αλκιβιάδης μάς ξαναφέρνει στο «Διαίρει και βασίλευε», γνωστό και με την τριπλή λατινική εκδοχή του: «Divide et impera», «Divide ut imperas» (... για να βασιλέψεις), «Divide ut regnes». Αγνωστος είναι ο γεννήτωρ του «σοφού» αυτού αξιώματος, αλλά πολύ γνωστοί οι εφαρμοστές του: Η ρωμαϊκή Σύγκλητος το ακολούθησε στην πρακτική πολιτική της # και, χάρη σ' αυτό, ο μικρός εκείνος λαός της Ιταλίας κατάκτησε τον κόσμο, διαιρώντας τους αντιπάλους του και καταβάλλοντάς τους έναν-έναν... Αργότερα, το έκανε ρητά έμβλημά του ο Λουδοβίκος 11ος της Γαλλίας (1423-83), προπάντων στις δοσοληψίες του με τους «ευγενείς» # που, τελικά, τους εκμηδένισε ολότελα. Αλλά καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα: Αντί για τον γάλλο βασιλιά, το αξίωμα αυτό χρεώθηκε από πολλούς στον «καταχθόνιο» Μακιαβέλλι # έστω κι αν ο φλωρεντίνος πολιτικός και συγγραφέας (45 χρόνια νεότερος απ' τον Λουδοβίκο), δεν το είχε διακηρύξει ποτέ. Τόνιζε, αντίθετα, πως «Ο λαός ενωμένος είναι δυνατός, χωρισμένος είναι αδύναμος» (από εκείνον, φαίνεται, πάρθηκε το σύνθημα των διαδηλώσεων και πορειών, «Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος»...). Και μνημόνευε το χωρίο του Τίτου Λίβιου, «Ολοι μαζί ήταν γενναίοι, μα όταν άρχισε ο καθένας να σκέφτεται τον δικό του κίνδυνο, έγιναν δειλοί και πειθήνιοι»1. Εκεί, όμως, όπου το αξίωμα θριάμβευσε ήταν η Αγγλία. Και πρώτος ανάδοχός του στάθηκε ο καρδινάλιος Γούλσυ (Wolsey), αρχιεπίσκοπος της Υόρκης και πρωτοσύμβουλος του γυναικοφάγου βασιλιά Ερρίκου 8ου. Βλέποντας πως η Ισπανία και οι γερμανοί Αψβούργοι είχαν μονιάσει και κυριαρχούσαν στην Ευρώπη παραμερίζοντας την Αγγλία, ο δαιμόνιος καρδινάλιος θυμήθηκε το «Διαίρει και βασίλευε» και, εκεί στις αρχές του 16ου αιώνα, χάλκευσε το περιβόητο από τότε δόγμα της «ισορροπίας των δυνάμεων». Ηγουν: «Πρέπει να εμποδίζουμε κάθε ευρωπαϊκό κράτος να γίνεται πολύ δυνατό, και να φροντίζουμε να διατηρούμε δύο ομάδες κρατών περίπου ισοδύναμες, υποστηρίζοντας πότε τη μια και πότε την άλλη, και μην αφήνοντας καμιάν απ' αυτές να υπολογίζει με βεβαιότητα στη συνεχή υποστήριξη της Αγγλίας»2. Το δόγμα αυτό # ποιος δεν το ξέρει; # στάθηκε, από τότε, ο Πολικός Αστέρας της αγγλικής πολιτικής, συμπληρωμένο μ' ένα άλλο, εξίσου «συνετό»: «Ο πιο επίφοβος εμπορικός αντίπαλος, πρέπει να θεωρείται και ο κυριότερος πολιτικός εχθρός»... Οπερ έδει δείξαι... Και, εδώ, ξαναγυρίζουμε στους «προγόνους» μας: Γιατί τον άγγλο καρδινάλιο τον είχε προλάβει, 19 αιώνες πριν, ο Αλκιβιάδης: Την ώρα της μοιραίας εκστρατείας των Αθηναίων στη Σικελία που ο ίδιος είχε υποκινήσει, εκείνος ο πιο αμφιλεγόμενος και «χαρισματικός» αρχαίος πολιτικός, κατηγορήθηκε για ιεροσυλία και, αντί να γυρίσει στην Αθήνα και ν' απολογηθεί, κατέφυγε στους «αιώνιους» αντιπάλους της πατρίδας του, τους Σπαρτιάτες. Οπου και έγινε «λακωνικότερος των Λακώνων», δίνοντάς τους πολύτιμες πληροφορίες και συμβουλές για τον πόλεμο κατά της πατρίδας του # ενώ, παρεμπιπτόντως, «αποπλανούσε» στα κρυφά τη γυναίκα του βασιλιά Αγι, αφήνοντάς την και έγκυο... Αλλά δεν άργησε να προδώσει και τους καινούργιους «φίλους» του και, δραπετεύοντας απ' τις όχθες του Ευρώτα, βρήκε άσυλο στον πέρση σατράπη Τισαφέρνη. Με αντάλλαγμα # τι άλλο; # συμβουλές εναντίον και των δύο Ελλήνων αντιμάχων, της Σπάρτης ου μην αλλά και της Αθήνας! Συμβουλές που αποτελούν σχεδόν κατά λέξη πρόπλασμα του αξιώματος του Γούλσυ: «Συμβούλευε # λέει ο Θουκυδίδης # τον Τισαφέρνη να μη βιαστεί να τελειώσει τον (πελοποννησιακό) πόλεμο, να μη φέρει τα φοινικικά πλοία που ετοίμαζε (για τους Σπαρτιάτες), ούτε να προσφέρει χρήματα για περισσότερους Ελληνες μισθοφόρους. Και τούτο για να μη δώσει στον έναν αντίπαλο (τη Σπάρτη) την κυριαρχία και στη στεριά και στη θάλασσα. Αλλ' αντίθετα, ν' αφήσει την κυριαρχία μοιρασμένη στους δυο αντιπάλους (στην Αθήνα τη θάλασσα, στη Σπάρτη την ξηρά), ώστε να μπορεί ο πέρσης βασιλιάς (ο Δαρείος Β'), όταν τον ενοχλεί ο ένας τους, να ξεσηκώνει τον άλλον εναντίον του» (... «έχειν δ' αμφοτέρους εάν δίχα την αρχήν, και βασιλεί εξείναι αεί επί τους αυτούς λυπηρούς τους ετέρους επάγειν»). «Αν όμως # συνέχιζε τη συλλογιστική του ο Αλκιβιάδης # ο ένας απ' τους δυο έχει την απόλυτη κυριαρχία στην ξηρά και τη θάλασσα, τότε ο βασιλιάς δεν θα έβρισκε συμμάχους για να γκρεμίσει αυτή τη μεγάλη δύναμη, εκτός αν αποφάσιζε ν' αναλάβει μόνος του τον αγώνα εναντίον της, με μεγάλα έξοδα και κινδύνους. Το πιο απλό # συμπέραινε ο συμβουλάτορας # το πιο οικονομικό και το πιο σίγουρο, θα ήταν ν' αφήσει τους Ελληνες ν' αφανίζονται αναμεταξύ τους» («Ευτελέστερον δε τάδ' είναι βραχεί μορίω της δαπάνης και άμα της μεθ' εαυτού ασφαλείας, αυτούς περί εαυτούς τους Ελληνας κατατρίψαι»3). Οπως κι έγινε και γίνεται πάντα... Δεν ξέρουμε αν ο ευρυμαθής Γούλσυ είχε ακουστά την περινούστατη αυτή κατήχηση. Πράγμα απίθανο, αφού, στον καιρό του, ο Θουκυδίδης ήταν μάλλον άγνωστος, ενώ ο Πλούταρχος, που βιογράφησε τον Αλκιβιάδη, δεν μεταφράστηκε στ' αγγλικά παρά μισόν αιώνα μετά τον θάνατο του καρδινάλιου4. Ετσι ή αλλιώς, τα «μεγάλα πνεύματα» συναντήθηκαν, άλλη μια φορά. Εκτός από τα μεγάλα ελληνικά πνεύματα, που δεν διδάχτηκαν τίποτα απ' τις συνέπειες της αλκιβιάδειας συμβουλής, και της διχόνοιας γενικότερα. Αντίθετα, ο Γούλσυ δίδαξε όχι μόνο τους συμπατριώτνες και διαδόχους του, αλλά και όλους τους μεγάλους και μικρούς όλων των χωρών και των καιρών, που εφάρμοσαν κι εφαρμόζουν το αξίωμα κατά γράμμα και κατά κόρον. Ετσι, η «ισορροπία δυνάμεων», παράγει ατέρμονες ανισορροπίες δυνατών και αδύναμων, δικαίων και αδικιών, «κοινών» λαών και «περιούσιων» τοιούτων... Ωστόσο, ο Γούλσυ άφησε και μιαν άλλη υποθήκη # αν, τουλάχιστον, πιστέψουμε τον Σαίξπηρ, που έκανε τον καρδινάλιο ένα απ' τα κύρια πρόσωπα του τελευταίου έργου του, «Ερρίκος 8ος». Ο ελισαβετιανός δραματουργός τον ζωγραφίζει με διόλου ρόδινα χρώματα: τον δείχνει αρχομανή, διπλοπρόσωπο, μηχανορράφο, εκδικητικό, άπληστο για χρήμα και τιμές, μισόδημο και μισητό στον αγγλικό δήμο. Πριν απ' το τέλος του, ωστόσο, μετανιωμένος για όσα έπραξε, ο Γούλσυ θα «αποχαιρετήσει τα μεγαλεία», σ' έναν μονόλογο που είναι και το πιο γνωστό χωρίο του έργου (παραθέτω δύο αποσπάσματα): «.. Χαίρε! χαίρε για πάντα, μεγαλείο μου! Ετσι είν' του ανθρώπου ο βίος: σήμερα πετάει τ' αβρά φύλλα των ελπίδων, αύριο τ' άνθη και φορεί πυκνές τις προφαντές τιμές απάνω του· την τρίτη μέρα πέφτει πάγος, πάγος φονικός· κι ενώ θαρρεί, ο μωρόπιστος, πως σιγουρότατα το μεγαλείο του ωριμάζει, του παγώνει τη ρίζα και τότε πέφτει, όπως εγώ (...) Μάταιη επίδειξη και δόξα αυτού του κόσμου, σε μισώ: η καρδιά μου νιώθω ξανανοίγει. Ω, τι άθλιος που 'ναι ο φτωχός που κρέμεται απ' την εύνοια των ηγεμόνων!... »5 Και ο νοών νοείτω... 1. Διατριβές πάνω στην πρώτη δεκάδα του Τίτου Λίβιου. Βιβλ. Α', 57. - 2. Βλ. ενδεικτικά, Α. L. Morton, Α People's History of England, Λονδίνο 1938, 1968, σελ. 177-8. - 3. Η', 46, 2-4. Βλ. και Πλουτάρχου, Αλκιβιάδης, 25,1. Και J. De Romilly, Αλκιβιάδης, μετάφρ. Αθ-Μπ. Αθανασίου - Κ. Μηλιαρέση, Αστυ 1995, σελ. 154. - 4. Ο Γούλσυ πέθανε το 1530. Τον Πλούταρχο μετάφρασε στα γαλλικά ο Jacques Amyot το 1559 κι απ' αυτή τη μετάφραση τον μετέφερε στα αγγλικά ο Thomas North, το 1779. - 5. Πράξη Γ', σκηνή 2. Μετάφρ. Β. Ρώτα-Β. Δαμιανάκου, Ικαρος 1972. Υ.Γ. Και αφού ο λόγος για τον Σαίξπηρ, ας μου επιτραπεί μια παρατήρηση-διόρθωση: Στο ένθετο του «Βήματος» για τα Βιβλία (23.3) και στο άρθρο του κ. Ν. Μπακουνάκη για το βιβλίο της Βιβιάν Φορρεστέ «Η οικονομική φρίκη» (σελ. 16), γράφεται πως η γαλλίδα συγγραφέας «κάνει αναφορά... στον Σαίξπηρ, ιδιαίτερα στην περίφημη φράση του Αριελ «η κόλαση δεν υπάρχει, όλοι οι δαίμονες είναι εδώ». Ετσι, παρουσιάζεται ο Σαίξπηρ σαν πρόδρομος της επίσης περίφημης φράσης του Σαρτρ στο «Κεκλεισμένων των θυρών»: «Η κόλαση είναι οι άλλοι». Η σαιξπηρική φράση, όμως («Τρικυμία», Α' Πράξη, σκηνή 2, στίχος 214), είναι διαφορετική: ο Αριελ, ιστορώντας στον Πρόσπερο το ναυάγιο του πλοίου του αδερφού του, επαναλαμβάνει την κραυγή του Φερδινάνδου, καθώς αυτός πηδούσε στη θάλασσα: «Hell is empty, and all the devils are here!», μ' άλλα λόγια: η φρίκη της θύελλας ήταν τόση που λες και όλοι οι δαίμονες έφυγαν απ' την κόλαση κι ήρθαν εδώ. Ετσι την μεταφράζουν και ο Β. Ρώτας («Ο Αδης άδειασε, κι είναι όλοι εδώ οι διαβόλοι») και ο Ν. Προεστόπουλος («Η κόλαση άδειασε, κι οι διαόλοι όλοι μπήκαν εδώ») και ο Τ. Ρούσσος («Η κόλαση έχει αδειάσει, κι εδώ όλοι οι σατανάδες συναχτήκαν»). Θα ήταν, άλλωστε, πολύ περίεργο ν' αρνιόταν ο Σαίξπηρ την ύπαρξη της κόλασης, σε μια εποχή τόσο θεοσεβούμενη, όπως η δική του. Θα κινδύνευε να τον πάρουν οι επίγειοι διαβόλοι...
|
|
#76
10-11-2013, 10:58
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ – εκκενώθηκε το ραδιομέγ
Απόσπασμα:
Απόσπασμα:
Όχι ρε συ... Σιγά μη σας λείψουμε! Εμείς θέλουμε να μας λείπετε
|
|
#77
10-11-2013, 11:41
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ – εκκενώθηκε το ραδιομέγ
Δεν έχει γίνει πουθενά άμεση αναφορά στη σελίδα του fb που αναφέρει ο Πασχάλης.
Εκτός αυτού, το επαναλαμβάνω, δεν είναι το πρόβλημα η ενότητα των κοινωνικών, πολιτικών, ευχών και πάει λέγοντας...... το πρόβλημα είναι καθαρά επί προσωπικού.....τώρα είναι προσωπικές φιλοδοξίες, κακία, μίσος, ζήλια, απλώς βλακεία;! Και φυσικά κανένας δε θα λείψει σε κανένα! Εδώ αδέρφια τσακώνονται και δεν ξαναμιλάνε...... Και τελικά τι;! Θα δώσουμε μάχη για το ποιός θα επικρατήσει; 
|
|
#78
10-11-2013, 12:38
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ – εκκενώθηκε το ραδιομέγ
Πλάκα έχουμε σε αλλο πόστ παραπονιομασταν που ειναι οι mod να σταματήσουν τον καβγά και τωρα που έγινε αρχίσατε το γιατι το έκαναν αυτο
Αρε βρεγμένη σανίδα που χρειάζεστε 
|
|
#79
10-11-2013, 12:44
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ – εκκενώθηκε το ραδιομέγ
Λογο υγειας ειμαι ολο το σ/κ μεσα... καθομαι και διαβαζω ,διαβαζω ,διαβαζω....
τελικα πιανω τον ευαυτο μου και λεω... Γιατι μπηκα σε αυτο το Φορουμ???? στο προφιλ μου τα πρωτα πμ ηταν του Αrgi ,οταν ρωτουσα αν παιζει καμια ''εκδρομη''... αυτος ηταν ο λογος που μπηκα... να γνωρισω ατομα και να κανω τις εκδρομες μου.... καπου στην πορεια ''χαθηκα'' και γω με ποσταρισματα κλπ κλπ... τελικα το λαθος το κανουμε οι ιδιοι ... Πως??? ασχολουμενοι με τα 10-20-30 ατομα και τις ιντριγκες τους... οσοι μου απαντησουν δεν θα μπω στον κοπο να απαντησω ... θα ειναι τα 10-20 ατομα που ελεγα ποιο πανω... καιρος να παμε παρα κατω και αυτοι να μπουν στο περιθωριο...
|
|
#80
10-11-2013, 14:17
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ – εκκενώθηκε το ραδιομέγ
Πικροχολα σχολια κ προσωπικες αντιπαραθεσεις δεν ενδιαφερουν κανεναν...Εγω απλα συνεχιζω να βλεπω ανθρωπους που δηλωνουν οτι δεν γουσταρουν τα πολιτικα θεματα,να μπαινουν συνεχεια σ αυτα κ να κανουν "παρατηρησεις" κ "υποδειξεις" σε οσους θελουμε κ εχουμε το δικαιωμα να συμμετεχουμε σ αυτου του ειδους τα θεματα...
Σεβαστειτε μας λοιπον,αφηστε την γωνια μας χωρις κριτικη ανευ πραγματικης ουσιας κ ολα θα επανερθουν στους κανονικους ρυθμους του πολυπροσωπου κ υπεροχου αυτου φορουμ.... Οπως πολυ σωστα ειπε κ ο Ευτυχης μεγαλα παιδια ειμαστε κ μπορουμε να εκφερουμε διαφορετικες γνωμες κ αντιληψεις... 
|
|
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
