Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες...

[Ταξιδευτης]

Το καστρο της Ljubljana ειναι ενα λιγο περιεργο αρχιτεκτονικο συνοθυλευμα, απο οχυρωσεις του 16ου αιωνα, μια εκκλησια του 15ου αιωνα και μιας ....καφετεριας απο την δεκαετια του '70.




Μπηκα μεσα στο κυριο κτισμα με σκοπο να ανεβω στο παρατηρητηριο/πυργισκο του 19ου αιωνα, απο οπου εχεις την ωραιοτερη θεα στην πολη...



Αφου πληρωσα εισοδο για να ανεβω επανω (και μαλιστα φοιτητικο εισητηριο γιατι η κοπελα στο ταμειο δεν ειχε να μου χαλασει 50ευρω) αρχισα να σκαρφαλωνω τη πολυ στενη σιδερενια σκαλα που θα εβγαζε στον εξωστη.

[Ταξιδευτης]

Και οντως, αξιζε τον κοπο γιατι η θεα απο εκει πανω ηταν απλα υπεροχη! Ολη η πολη ηταν λουσμενη στο χρυσο φως της δυσης και εμοιαζε σαν παραμυθενια....







Αφου απολαυσα την θεα για αρκετη ωρα, κατεβηκα κατω και προσεξα οτι η σκαλα οδηγουσε σε ενα πολυ ομορφο μικρο παρεκκλησι στο υπογειο του καστρου.





Στο ταβανι υπηρχαν οι θυρεοι των παλιοτερων βασιλεων της χωρας...



Τελικα ομορφο το καστρο....

[Ταξιδευτης]

Επεστρεψα στην πολη απο ενα πολυ ωραιο γεφυρακι που κατεβαινε το πυκνοφυτο λοφο που ηταν λουσμενος στα απογευματινα χρωματα....





Οι οχθες του ποταμου της πολης ειναι γεματες με μπαρακια και καφετεριες και αν κρινω απο το κοσμο που καθοταν εκει μαλλον ειναι το πιο δημοφιλες στεκι για Σλοβενους αλλα και τουριστες....






O ποταμος αυτος παντως παιζει καθοριστικο ρολο στην ιδια την Ljubljana χαριζοντας της μια μοναδικη ομορφια!

[Ταξιδευτης]

Η νυχτα επεφτε σιγα σιγα και αποφασισα να βρω ενα ωραιο μαγαζι με τοπικα εδεσματα για να φαω. Εξαλλου ολη μερα ημουν με ενα σαντουιτς που ειχα παρει στο δρομο...
Ο οδηγος για αλλη μια φορα εδωσε τη λυση, προτεινοντας μου ενα μαγαζι με μεσαιωνικο χαρακτηρα και διακοσμηση, με πολλα τοπικες γευσεις.



Η κουζινα των Σλοβενων οπως και πολλων αλλων λαων που συναντησα στη συνεχεια βασιζεται κατα ενα μεγαλο μερος στο κρεας και τις βαριες λιπαρες σαλτσες.
Κανενα προβλημα απο μενα, μιας που αυτη ειναι και η κουζινα που προτιμω...

Αφου δοκιμασα το Obara (μια πικαντικη σουπα μοσχαριου) και διαφορα αλλα εδεσματα, πηρα το δρομο της επιστροφης για το camping.
Πηγαινοντας να παρω τη μηχανη ηταν ευκαιρια για μερικες ομορφες νυχτερινες φωτογραφιες...







Καπου εκει βρηκα και αυτη τη γυαλινη γεφυρα οπου εβλεπες το νερο απο κατω και ηταν σαν να περπατας στον αερα!
(προσεξτε την αντανακλαση του νερου κατω απο το πατωμα της γεφυρας)



Η πιο ωραια ομως στιγμη ηταν οταν πετυχα ενα υπαιθριο live με 2 φοβερους τυπους να παιζουν blues στη φυσαρμονικα και κιθαρα και γυρω το κοινο να καθεται σε τραπεζακια και να τους ακουει...



Επεστρεψα στο camping και πεφτοντας να κοιμηθω η ολη μερα γυριζε μεσα στο κεφαλι μου...
Δεν ηξερα τιποτα για τη Ljubljana και αποδειχθηκε πανεμορφη, περα απο καθε προσδοκια μου! Σιγουρα αξιζει να ξαναερθει κανεις και υποσχεθηκα στον εαυτο μου να το κανω καποια στιγμη...

Ποσα πραγματα ομως εγιναν μεσα σε μια μολις μερα!
Το GPS εδειχνε οτι ειχα κανει μονο 268 χιλιομετρα και ειχα μπροστα μου χιλιαδες ακομα... Σκεφτηκα οτι θα πρεπει να οργανωθω καλυτερα γιατι σημερα με τους πολυ χαλαρους μου ρυθμους ειχα καταληξει να φτασω στο camping αργοτερα απο οτι υπολογιζα...
Η μερα που ξημερωνε θα ηταν μια γερη δοκιμασια μιας και ειχα να διανυσω πανω απο 600 χιλιομετρα... Θα τα καταφερνα οπως ειχα στο νου μου αραγε;

[Ταξιδευτης]

Mερα 2
Ljubljana (Slovenia) - Balaton (Hungary) - Bratislava (Slovakia)
667.8 km

Το επομενο πρωινο ξυπνησα πολυ νωρις αλλα ανανεωμενος.
Βγηκα απο τη σκηνη και κοιταξα γυρω. Ολα γυρω στο δασος ηταν μουσκεμα απο την πρωινη παχνη και οι πρωτες ακτινες του ηλιου εκαναν δειλα δειλα την εμφανιση τους μεσα απο τα πυκνα φυλλωματα των δεντρων. Ειναι απολαυση να ξυπνας σε ενα τετοιο σκηνικο!

Κατεβηκα μια βολτα στον ποταμο και εκατσα να απολαυσω την ησυχια της φυσης και τα χρωματα του δασους που καθρεφτιζονταν στο νερο... Μαγεια...




Γυρισα στη σκηνη και αρχισα σιγα σιγα να μαζευω τα πραγματα. Σημερα θα ηταν μεγαλη μερα απο πλευρας χιλιομετρων και ηθελα να εχω ολο το χρονο στη διαθεση μου χωρις να αγχωνομαι για τη διαδρομη.
Ουφ! Τελικα δεν ειναι ευκολο το πακεταρισμα ολων αυτων των πραγματων, ειδικα οταν ειναι νωτισμενα απο την υγρασια. Συντομα ομως ημουν ετοιμος, και ειχε ξημερωσει πλεον μια ηλιολουστη και ζεστη μερα!

Ανεβασα τη μηχανη στη ρεσεψιον και εκατσα στο εστιατοριο του camping για τον πρωτο καφε της μερας και να μελετησω τη σημερινη διαδρομη.

[Jefe]

Keep uploading!



Jefe

[Ταξιδευτης]

Το προγραμμα σημερα ειχε ως εξης: θα εφευγα απο τη Ljubljana με κατευθυνση ανατολικα προς Ουγγαρια, για να επισκευτω τη λιμνη Balaton -τον κατεξοχην τουριστικο προορισμο των Ουγγρων το καλοκαιρι. Απο εκει θα ανεβαινα βορεια διασχιζοντας την Ουγγαρεζικη επαρχια με τελικο προορισμο τη Bratislava της Σλοβακιας.





Το GPS ανεφερε οτι ειχα περιπου 580 χιλιομετρα διαδρομης. Σκεφτομουν να απεφευγα τις εθνικες οδους αλλα αν ηθελα να δω τη λιμνη και να φτασω καποια λογικη ωρα στον προορισμο μου μαλλον θα επρεπε να κανω καποιο συμβιβασμο.
Εξαλλου και ετσι η εθνικη περνουσε απο πολυ ομορφα μερη και ουτως η αλλως απο τη λιμνη και μετα θα ειχα ολο επαρχιακους δρομους...

Φευγοντας απο το camping η μερα δεν θα μπορουσε να ειναι πιο ομορφη! Θυμηθηκα αυτο που μου ειπε η κοπελιτσα στη ρεσεψιον του camping: "Αν ειχες ερθει μια βδομαδα νωριτερα ειχαμε ολο καταιγιδες, και απο αυριο λενε παλι για βροχες."
Τωρα ομως τα παντα ηταν απλα τελεια!

[Ταξιδευτης]

Περασα εξω απο την πολη και βγηκα στην εθνικη οδο.
Τι δρομαρα ειναι αυτη δικε μου;
Ασφαλτος ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ χωρις την παραμικρη λακουβα, προσφυση πιστας, φοβερη χαραξη με παρατεταμενες καμπες και τεραστιες ευθειες...
Διαζωμα στη μεση, τουνελ χιλιομετρων με φωτεινες LED ενδειξεις για τυχον προβληματα, ηχοπετασματα στο πλαι του δρομου και μια πανεμορφη φυση τριγυρω... Σαν την Εγνατια στα καλυτερα της!





Κανονικα για κινηση σε εθνικες οδους στη Σλοβενια χρειαζεσαι τη Βινιετα, ενα μικρο αυτοκολλητο που αγοραζεις σε βενζιναδικα και συνορα με διαρκεια απο 7 μερες μεχρι ενα χρονο -ακριβως το ιδιο με την Αυστρια.
Εγω εχοντας μεχρι στιγμης κινηθει σε επαρχιακο δικτυο δεν ειχα προμηθευτει το σημα αυτο, τωρα ομως θα το χρειαζομουν.
Μη βρισκοντας βενζιναδικα πανω στο δρομο αποφασισα να συνεχισω ετσι -και να κανω τον κινεζο (ξερετε, μι τουριστ και τα γνωστα).

Καποια στιγμη ομως βρεθηκα μπροστα σε διοδια, με μεγαλες πινακιδες απο πανω που υπενθυμιζαν την αναγκαιοτητα της Βινιετας. Τωρα;
Σκεφτηκα να πληρωσω το σχετικο αντιτιμο στον υπαλληλο, ομως πλησιαζοντας ειδα οτι ολοι περνουσαν χωρις να σταματανε, οποτε εκανα και εγω το ιδιο.
Αυτο το σκηνικο εγινε 2-3 φορες ακομα μεχρι τα συνορα με την Ουγγαρια. Διοδια μεν, αλλα ανοιχτες μπαρες και ολοι περνουσαν. Ποιος ο λογος για διοδια τοτε; (οχι οτι με χαλουσε βεβαια!)

Στην εθνικη κρατουσα (δυσκολα για ενα τετοιο δρομο-υπερπαραγωγη) μια σταθερη ταχυτητα γυρω στα 140 χλμ/ωρα κινουμενος με την ιδια περιπου ταχυτητα των υπολοιπων οχηματων και χαζευα την φυση γυρω...

Στα αριστερα εβλεπα μικρα χωριουδακια στους προποδες βουνων και σκεφτομουν οτι πρεπει να ξαναρθω σε αυτα τα μερη για μια πιο λεπτομερη περιηγηση...

[Ταξιδευτης]

Με αυτα και αυτα ομως ειχα διασχισει πλεον ολη την Σλοβενια και το GPS εδειχνε οτι ετοιμαζομουν να μπω στην Ουγγαρια. Που ηταν ομως τα συνορα; Δεν εβλεπα τιποτα που να σηματοδοτει οτι φτανω σε αλλη χωρα.
Καπου εκει περασα μια μικρη πινακιδα με τα γνωστα αστερια που ελεγε Hungary. Αυτο ηταν ολο; Και ομως ναι!

Η εθνικη οδος ηταν ιδια και το μονο που εδειχνε οτι πλεον εισαι σε αλλη χωρα ηταν οι πινακιδες πληροφορησης που τωρα ηταν στα Ουγγρικα.
Η ζεστη ειχε πιασει για τα καλα και το θερμομετρο εδειχνε 34-36 βαθμους σταθερα!
Οι στασεις για ξεμουδιασμα και νερο εγιναν πιο συχνες αλλα με τα δερματινα η κατασταση δεν ηταν πολυ ευχαριστη...

Απο την ωρα που εφυγα απο Αθηνα, πανω στη θεση του συνοδηγου ειχα ενα μεγαλο σακο που ειχα δεσει με ενα ελαστικο διχτυ. Μαζι μου ειχα και μια ζωνη μεσης της Dainese που ομως δεν με ειχε βολεψει και ετσι το πρωι που εφυγα απο το camping ειχα αποφασισει να μην τη φορεσω και την ειχα βαλει απλα μεσα απο το διχτυ.
Στις στασεις που εκανα κατα διαστηματα παρατηρησα οτι η ζωνη μετακινουνταν. "Χμμμ... Λες να φυγει στο δρομο; Δεν νομιζω!"

Η εθνικη στην Ουγγαρια ηταν πολυ βαρετη, μιας που η φυση γυρω πλεον δεν ειχε κατι να δειξει... Οι ατελειωτες ευθειες και η ζεστη ειχαν αρχισει να με ζαλιζουν, μεχρι που πετυχα ενα ζευγαρι ντοπιων μοτοσυκλετιστων πανω σε ενα Varadero που πηγαιναν 180-210 σταθερα.
Αλλο που δεν ηθελα και γω! Ανεβασα ρυθμο και αρχισα να τους ακολουθω! Ειπαμε: when in Rome, do like the Romans! Ετσι συντομα η εθνικη ηταν παρελθον, το ιδιο παρελθον ομως ηταν και η ζωνη που απο τον αερα τελικα εφυγε χωρις να το καταλαβω καν! Δεν πειραζει ομως! Μικρο το κακο. Δεν την πολυχρησιμοποιουσα ετσι και αλλιως...

Βγηκα με ανακουφιση απο την Εθνικη οδο και ακολουθησα τις πινακιδες για τη λιμνη. Αφου χαθηκα (κλασσικα) σε κατι μικρους οικισμους τελικα καταφερα να βρω το δρομο που ακολουθει την ακτογραμμη του βορειου και καταπρασινου τμηματος της λιμνης Balaton, ομως ειχε πλεον φτασει μεσημερι! Αποδειξη του οτι καλα τα σχεδια στους χαρτες, αλλα τα χιλιομετρα δεν ειναι στραγαλια...

Συντομα η λιμνη εμφανιστηκε επιβλητικη στα δεξια μου... Εμεινα να την κοιταζω! Ολο αυτο ηταν λιμνη; Αν δεν ηξερα θα ελεγα οτι εβλεπα την θαλασσα.

[Ταξιδευτης]

Ομως η λιμνη Balaton δεν ειναι καμια τυχαια λιμνουλα!
Προκεται για τη μεγαλυτερη σε μεγεθος λιμνη της Kεντρικης Ευρωπης με μηκος 77 χιλιομετρα και πλατος 14 και συνολικη εκταση σχεδον 600 τετραγωνικα χιλιομετρα, και βρισκεται περιπου 300 χιλιομετρα δυτικα απο την πρωτευουσα της Ουγγαριας.
Αν και το νοτιο τμημα της δεν εχει καποια ιδιαιτερη φυσικη ομορφια οντας σχετικα επιπεδο και κατειλλημενο απο μεγαλα τουριστικα θερετρα, το βορειο τμημα ειναι το ακριβως αντιθετο. Εδω θα βρει κανεις καταφυτες πλαγιες και αμπελωνες κρασιου, και οι οικισμοι εδω ειναι μικροι και δειχνουν να ταιριαζουν με τη φυση γυρω απολυτα...
Μιας που η χωρα περικλειεται πληρως απο στερια, η λιμνη Balaton εχει το παρατσουκλι η Ουγγαρεζικη θαλασσα.

Παροτι η λιμνη ειναι κατεξοχην καλοκαιρινο τουριστικο θερετρο για τους Ουγγρους, πολλοι ερχονται και το χειμωνα που η λιμνη παγωνει για ice skating και ψαρεμα στον παγο. (σκεφτειτε τι κρυο θα κανει για να παγωσει μια λιμνη 600 τετραγωνικων χιλιομετρων!!! )

Συντομα ο δρομος με δικαιωσε για την επιλογη του βορειου τμηματος, με πολυ ωραιο στροφιλικι μεσα απο πυκνα αλση που κατα καιρους κατεβαιναν μεχρι τις οχθες της λιμνης...




Εκει βρηκα οργανωμενες παραλιες με γκαζον, αμμο και ξαπλωστρες στα προτυπα των μεγαλων οργανωμενων παραλιων τυπου ΕΟΤ, με πολυ κοσμο να κανει μπανιο και ηλιοθεραπεια...





Μπορει για καποιον που ερχεται απο μια χωρα με ισως τις πιο ομορφες ακτες στον κοσμο να μην ειναι τοσο εντυπωσιακο το θεαμα, αλλα οταν εισαι σε μια χωρα που περιβαλλεται απο στερια τι αλλο να κανεις; Τουλαχιστον αυτο που ειχαν ομως το ειχαν φροντισει στο επακρο και το αποτελεσμα ηταν πολυ ομορφο...

Αν κρινω απο τις μηχανες που χαιρετουσα στο δρομο, η διαδρομη που ημουν τωρα πρεπει να ηταν απο τις πιο δημοφιλες για μοτοβολτες... Συντομα βρηκα δυο Ουγγρους μοτοσυκλετιστες να πηγαινουν στην ιδια κατευθυνση με εμενα και συνεχισαμε τη διαδρομη μαζι...