Σούριγιαν-Ουρντούν ...υπό λοξή οπτική γωνία

[Uriah Heep]

Έχω μπεί πλέον στη Συρία και κατευθύνομαι προς το Χαλέπι. Η αλλαγή είναι εμφανής στις αναρτήσεις.
Ενώ δεν σταύρωσα ούτε λακκούβα στους δρόμους της Τουρκίας, εδώ παλεύω με το τιμόνι για ν΄αποφύγω τις απερίγραπτες παγίδες ελεφάντων πάνω στην άσφαλτο.

Από την άλλη, αρχίζουν να μου την πέφτουν από το πουθενά, κάτι ημιφορτηγά καθέτου εφορμήσεως με εξαϋλωμένους, από τους αμανέδες «στη διαπασών», οδηγούς που με ψάρωσαν κανονικά.
Είχε αρχίσει πλέον να σκοτεινιάζει και η κατάσταση στην αραμπαδόστρατα που ένωνε τα σύνορα με το Χαλέπι, γινόταν επικίνδυνη. Χαμογελαστοί οδηγοί, με φάτσα Σαρμπέλ και μαλλί ροκαμπίλι αλά Τσίπρα, με υπερφορτωμένα σαράβαλα πλεύριζαν, άχρι εκτροπής, την «βασίλισσα» για να με χαιρετίσουν!

Κελεμπιοφόροι οδηγοί, κλειστών χαμηλωμένων και πρησμένων βάν, με το σαλταρισμένο βλέμμα της νόσου των τρελών αγελάδων, αφού με πλησίαζαν στο χιλιοστό, γκάζωναν για κόντρα.

Κάτι τέτοιες στιγμές σκέφτεσαι τι θα γινόταν άμα δεν απαγορεύονταν δια ροπάλου το αλκοόλ σ΄αυτούς τους ανθρώπους!

Φωτό. Βαβούρα στη Μ. ανατολή! Ενθουσιώδεις τύποι, αυτοί οι Σύριοι!

[Uriah Heep]

Φτάνω με τη μία στο κέντρο στο Χαλέπι.

Χαμός!

Αφήνω τη μηχανή να μου τη φυλάει ένα πλήθος 15 φιλικότατων περιέργων και πάω να δώ το ξενοδοχείο που μου πρότεινε εκεί κοντά, ένας έμπορος ημιυπαίθριου καταστήματος που πουλούσε ελιές και σαπούνια.
Ο φιλικότατος ξενοδόχος με ένα φιλαράκι του έβαλαν σηκωτή τη «βασίλισσα» στο μικροσκοπικό χώρο της ρεσεψιόν.
Βρισκόμουνα στο κέντρο της πόλης στην παλιά αγορά, κοντά στο ρολόι.

Την ώρα που ξεφόρτωνα τις βαλίτσες, ήδη είχε μαζευτεί πλήθος περιέργων έξω από το ξενοδοχείο, για να μη χάσει την ατραξιόν…

Φωτό. Η "βασίλισσα" απολαμβάνει την απερίγραπτη φιλοξενία των ανθρώπων του Χαλεπίου!

[Uriah Heep]

Μόλις τακτοποιήθηκα βγήκα να βολτάρω στη πόλη.

Πεινούσα.

Με αποφασιστικότητα απέφυγα τις σαγηνευτικές προκλήσεις των ημιυπαίθριων κεμπαπτσήδικων και την έβγαλα με υπέροχη φρέσκια αράβικη πίττα κι ελιές.
Σ΄αυτά τα μέρη, η γαστρεντερίτιδα κόβει ημικώλια! Για να μη νοστιμολογίσω με αναλυτικότερες περιγραφές…

Με την επίσκεψη σ΄ένα ζαχαροπλαστείο με σιροπιαστά, ρεφάρισα!
Τα κιουνεφέ που δοκίμασα στο Χαλέπι ήταν τα καλύτερα σ΄όλο το ταξίδι. Καλύτερα κι απ΄αυτά της Αντιόχειας της Τουρκίας που ήταν γεμάτη με μαγαζιά που έψηναν και σέρβιραν αποκλειστικά κιουνεφέ.

Φωτό. Μπορεί να φαίνεται χάλια στη φωτογραφία, αλλά στη γεύση ήταν άπαιχτο!

[Uriah Heep]

Η σύζυγος κάνοντας μία συμβολική χειρονομία, άφησε αυτά που βλέπετε στη φωτογραφία, δίπλα στο πληκρολόγιο...

Μάλλον πρέπει να διακόψω...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...συνεχίζεται.

[Uriah Heep]

Ενημέρωση προς πάσης ορδής...
.
.
...κλέφτες, απατεώνες, χαφιέδες, παπατζήδες, αεριτζήδες, σκυλάδες, λαμόγια, παιδεραστές, πλαστογράφους, κοπρίτες, λαθρέμπορους, σωματέμπορους, νεκροθάφτες, αγύρτες, πορνογράφους, τσατσάδες, ισοβίτες, καραγωγείς, μπινέδες, ####μπαράδες, κλεφτοτσαντάδες, μπουκαδόρους, κασαδόρους, κατσικοκλέφτες, μπουγαδοκλέφτες και offshore λαμόγια ...
.
.
...ο αριθμός κυκλοφορίας της μηχανής μου, στην παρακάτω φωτογραφία είναι:


NEB 83


Φωτό. Ιορδανία, πριν βγώ από τα σύνορα προς τη Συρία

[Uriah Heep]

Πριν καλά-καλά ξεκινήσω τη βόλτα μου, έπεσα πάνω σε 2 φοιτητές της αγγλικής φιλολογίας που βλέποντάς με να ψάχνομαι μ' ένα χάρτη του “Lonely Planet” προθυμοποιήθηκαν να με βοηθήσουν.

Μέχρι τα μεσάνυχτα γυρίσαμε όλη την πόλη.
Επέμεναν να με κεράσουν falafel στο καλύτερο, ορθάδικο-λαδόκολλα, μαγαζί του Χαλεπίου.
Σ΄αυτές τις περιπτώσεις, την πέφτεις στους αράβικους ρεβιθοκεφτέδες και ξεχνάς τις θιβετιανές δίαιτες και τα περί γαστέρας “comme il fault”, τιμώντας την ντόπια και ντόμπρα φιλοξενία.

Οι νεαροί ήταν ανωτάτης μόρφωσης και επιπέδου, όχι όμως αιχμάλωτοι της παραμύθας του κο#####στογενούς και ψευτοδιεθνιστικού politically correct με στοιχεία αστικής και δημοκρατικής ανοχής, όπως αυτή ενδημεί και φύεται στη Βλαχοντίσνεϋλαντ, περισσότερο κι από τα κωνοφόρα της οικογενείας pinus…

Διότι, κύριος, αυτοί οι άνθρωποι δεν νοιάζονται να είναι correct σε κανένα νταβατζή και δεν επηρεάζονται από αφελείς, υπερταξικές, υπερεθνικές, ψευτο-ουμανιστικές και αντι-ιστορικές ουτοπίες…

Φωτό. Σοκάκια στο Χαλέπι

[Uriah Heep]

Ήταν μια μαγική βραδιά. Μου έλειπε όμως μια μπύρα…
Το στόλο μου για μια μπύρα!!!

Οι νεαροί μου έκαναν το χατίρι και με οδήγησαν σ' ένα μαγαζί που πουλούσε, διακριτικά, μόνο οινοπνευματώδη.
Αφού αγόρασα 2 κουτιά μπύρες σε μαύρη σακούλα, όπως επιβάλλεται για να μη προκαλείς, την έκανα για το ξενοδοχείο.
Πριν το «διαλύσουμε» με κάλεσαν για την επόμενη μέρα, στο σπίτι του ενός για δείπνο, προσκαλώντας και τον φίλο μου τον Κωστή που θα έφτανε στο Χαλέπι την επομένη.

Μπήκα στο μικρό δωμάτιο του ξενοδοχείου.
Είχε μόνο ένα παράθυρο στην φρικαλέ πρασιά, απ΄όπου απόλαυσα τις δύο μπύρες, σ΄ένα σουρεαλιστικό σκηνικό αραβικής οικοδομικής παρτούζας, που θα το ζήλευαν ο Φελίνι, ο Παζολίνι και οι αδελφοί Ταβιάνι…

Μακριά από τα μείζονα προβλήματα περί της γνώμης της Πέγκης Ζήνα για την συναυλία της Μαντόνα, μακριά από τα χρυσόβουλα του Ρωμανού του Διογένη, μακριά από τους υπό υπερχείλιση βόθρους της Σοφοκλέους, τα φαιδρά ρητορικά κεφαλοκλειδώματα του πολιτικού ημικόσμου στα παράθυρα, την προκάτ ευδαιμονία των ξέκωλων της σόου μπιζ και την offshore αγιαστούρα …
.
… αποχαυνωμένος από τη γλυκιά κούραση και την ένταση του ταξιδιού…
.
…η φωνή του μουεζίνη από το παρακείμενο τζαμί με νανούρισε και με βύθισε σ΄ένα γλυκό ύπνο.

Φωτό. Άλλα σοκάκια στο Χαλέπι.

[Uriah Heep]

Από νωρίς το πρωί περιπλανιόμουνα στο φημισμένο παζάρι του Χαλεπίου. Εκεί ξανασυνάντησα, όλως τυχαίως, τον Νικόλα, ο οποίος όταν του ανέφερα ότι πιθανόν να έφτανε σήμερα κάποιος Έλληνας από την Τουρκία, όλως τυχαίως γνώριζε ποιον περίμενα.
Διότι, όλως τυχαίως, είχαν συναντηθεί στη ΕΛΠΑ για την έκδοση του καρνέ…

Έτσι λοιπόν, αφού περιπλανηθήκαμε με τον Νικόλα, στα παζάρια και τα σοκάκια της ορθόδοξης συνοικίας του Χαλεπίου, όλως τυχαίως από το απόγευμα και μετά, συνεχίσαμε την περιπλάνησή και οι τρείς μαζί!

Φωτό. Ο Νικόλας έξω από το ξενοδοχείο που μένει, φωτογραφίζει τον πιτσιρικά που παίζει με την ΗΡ2

[Uriah Heep]

Όλως τυχαίως, ο Νικόλας έμενε 80 μέτρα μακριά από το ξενοδοχείο μου, στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο αλλά σε κάθετο δρόμο, γι΄αυτό και δεν είχα δει τη μηχανή του.

Την οποία μηχανή του, άφηνε έξω, σε μια περιοχή σαν τα παλιά λαδάδικα της Θεσσαλονίκης, παρά την πρόταση του εμποράκου από το διπλανό μαγαζί των 4 τετραγωνικών μέτρων, να την «χώσει» μέσα μετά το κλείσιμο της αγοράς.

Ο Νικόλας δεν βοσκούσε στην ίδια ταϊστρα μεταλλαγμένου ταξιδιωτικού γκαζόν, που προσφέρεται από την “Ηis Μaster's Voice” της εικονικής περιπέτειας.

Εδώ ήταν τα εύκολα. Παρακάτω θα συνέχιζε πάντα μόνος για κανά μήνα σε Ιορδανία, Λίβανο και κάνοντας πραγματικό off-road θα έμπαινε στην έρημο της Αιγύπτου για να οργώσει με το ΗΡ2 την χερσόνησο του Σινά και να διανυκτερεύει στο σκηνάκι του…

Φωτό. Ο Νικόλας είχε και αρκετό ...black humour, ώστε να επιμένει να τον φωτογραφίσω δίπλα στην adventure 4X4 νεκροφόρα!

[Uriah Heep]

Το βράδυ δειπνήσαμε στο πιο γνωστό εστιατόριο του Χαλεπίου το Sissi restaurant, καταβροχθίζοντας κεμπάπ και πίνοντας μπύρες υπό το φως των κηρίων, σε orient ατμόσφαιρα και υπό τους ήχους πιάνου…
.
.
…και λίγο μετά τα μεσάνυχτα, συνοδεία a capela αράβικων μελωδιών από γυναικεία μαραζιάρικη φωνή…

Φωτό. Sissi restaurant