Στο Magadan, μεσω ...Μογγολιας !

[nkavoura1970]

Έβαλα, ρε [Αερικό]...

(Συμπληρώνω...) Η πόλη απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί «ψόφια» ή αδιάφορη, κάτι που θα μπορούσε να δικαιολογήσει η γεωγραφική της απομόνωση. Αλιεία, εξόρυξη χρυσού και αρκετές βιομηχανίες συνιστούν μια εύρωστη κοινωνία 100.000 κατοίκων, κάτι που οι εικόνες της καθημερινότητας εύγλωττα το καταμαρτυρούν.



























Δεν έχω (αν και θα ήθελα) φωτογραφίες από κάποιο GULAG. Δεν υπάρχει κανένα που να παρέμεινε σε αξιοπρόσεχτη κατάσταση. Το Dneprovsky που θεωρείται το καλύτερα διατηρημένο και στο οποίο οδηγούν τους τουρίστες τα τοπικά ταξιδιωτικά γραφεία, είναι κι αυτό ένα μάτσο χαλάσματα...

[nkavoura1970]

[wildbilly],

1 ευρώ=43 ρούβλια

5.100 ευρώ το ταξίδι. 78 μέρες, 30.650 χλμ. (στο περίπου). Βενζίνη από 28ρ. (στον πολιτισμό) μέχρι 40ρ. (ψηλά)

Στα 5.100 συμπεριλαμβάνονται:

Δωμάτια από 500ρ (με μπάνιο, εξαιρετικό) στο Βόλγα, αλλά συνήθως 750ρ-1000ρ. (χωρίς μπάνιο) μοτέλ (gostinica) πάνω στο δρόμο. Βόρεια από 2000ρ. μέχρι 3000ρ. (στο Magadan), όλα με μπάνιο, αλλά αναγκαστικές επιλογές αφού ήταν τα μοναδικά στις πόλεις τους.

Μεταφορά μοτοσυκλέτας Magadan-Vladivostok, περίπου 300 ευρώ
Αεροπορικό μου εισιτήριο Magadan-Vladivostok, περίπου 500 ευρώ

1 εβδομάδα camping στη Μόσχα (όχι πολλά έξοδα, είχα ξαναπάει)
1 εβδομάδα camping στην Αγ. Πετρούπολη (πολλά μουσεία)

εισιτήριο τραίνου (φθηνό). Μόσχα-Αγ. Πετρούπολη, Αγ. Πετρούπολη-Μόσχα
(η μηχανή στη Μόσχα έμεινε σε parking φίλου, δωρεάν)

Επιπλέον:

Βίζες 400 ευρώ. Η ρώσικη ήταν business, 3 μηνών, double entry.

Service moto 1000 ευρώ. Τα τυπικά + λάστιχα, σαμπρέλες, τακάκια, ρουλεμάν τροχών, γραναζοαλυσίδα, ανορθωτής, μπαταρία (καλή), κόμπλερ μίζας + καρβουνάκια (είδες τι έπαθε ο Ηλίας στο ξεκίνημα, εγώ δεν έχω καν μανιβέλα)

όλο το ταξίδι συνολικά περίπου 6.500 ευρώ.

[wildbilly]

Ευχαριστούμε για τον αναλυτικότατο προϋπολογισμό του ταξιδιού...έριξα τα πρώτα 5€ στον κουμπαρά...σε μερικά χρονάκια θα είμαι έτοιμος...Ξαναλέω, Μάθο ετοιμάσου...

[nkavoura1970]

Δευτέρα πρωί γνωρίστηκα με το Yuri Melnikov και την καλλίπυγο βοηθό του Sveta, απαραίτητη η συνδρομή τους για να βγει η μοτοσυκλέτα από το πολύβουο λιμάνι. «Η μηχανή κάνει 6 μέρες να φτάσει από το Magadan. Χρειάζονται, όμως, άλλες 4 ώσπου να δέσει το πλοίο και να ξεφορτώσει…», μου είπε ο Yuri και ξεκίνησα να βρω φθηνό κατάλυμα για να διαπιστώσω λίγες ώρες αργότερα πόσο ακριβή είναι η διαμονή στο αριστοκρατικό Vladivostok. Το βράδυ έπαιρνα ξανά το δρόμο για το αεροδρόμιο. Ήταν ακριβώς εκείνες οι μέρες που ο Αμερικανός Snowden την έβγαζε στο Sheremetyevo International Airport of Moscow.

[nkavoura1970]

Πέτυχα, τελικά, δωμάτιο στα μέτρα μου στο προάστιο Artem. Είχα μια βδομάδα στη διάθεσή μου να γνωρίσω το Vladivostok, αν και πιστέψτε με, μια μέρα είναι αρκετή. Το βρήκα όπως ακριβώς το περίμενα. Ομιχλώδες και βροχερό (έτσι κι αλλιώς έχει ένα πολύ υψηλό ποσοστό βροχόπτωσης), σα να θέλει να κουκουλώσει μέσα σε ένα πέπλο μυστηρίου τη φήμη που το συνοδεύει. Αντικειμενικά είναι μια πολύ ωραία πόλη, πλούσια και 100% ρώσικη, περίμενα να είναι πιο εμφανείς οι επιρροές της Άπω Ανατολής. Μόνο τα κινέζικα εστιατόρια και τα πολλά karaoke bar προσδίδουν έναν τέτοιο χαρακτήρα, μαζί με τους «σχιστομάτηδες» οικονομικούς μετανάστες που τριγυρνάνε στους δρόμους.

[nkavoura1970]

Εξαιρετικής αρχιτεκτονικής κτίρια, μεγάλα πάρκα και πολύ πράσινο, είναι μόνο λίγο κουραστικό να τριγυρνάς με τα πόδια γιατί είναι χτισμένο πάνω σε λόφους και ανεβοκατεβαίνεις συνέχεια. Και μπορεί στα ρώσικα το όνομα να σημαίνει «Κυρίαρχος της Ανατολής», η δυναστεία των Qing (Τσινγκ), όμως, λίγους αιώνες νωρίτερα το αποκαλούσε Haishenwai (βράχια σαν αγγούρια στη θάλασσα). Με την έντονη ναυτική παράδοση που αποπνέει δεν είναι καθόλου τυχαίο που μεγάλο μέρος της οικονομικής του δραστηριότητας περιστρέφεται γύρω από το λιμάνι. Αυθαίρετα αλλά καθόλου τυχαία το χαρακτήρισα ως …το Bergen της Ανατολής.

[nkavoura1970]

Εξαιρετικές τοιχογραφίες και περίτεχνα διακοσμημένα ταβάνια βρίσκονται στο εσωτερικό του σταθμού.


Είμαι σίγουρος πως πολλά ταξίδια ξεκίνησαν (και θα ξεκινήσουν), γι’ αυτή και μόνο την εικόνα (σημ. ο χώρος φιλοξενεί και σταθμό λεωφορείων και είναι σχεδόν απίθανο να καταφέρεις να απομακρυνθείς τόσο όσο χρειάζεται μια καλή, landscape, φωτογραφία).


Δεν πρέπει να έχεις παράπονο Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ, οι σύντροφοί σου σε τίμησαν και με το παραπάνω…


Ο κάθεδρικός ναός της Παναγίας βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο της πόλης.


Ξεκάθαρα προτιμώ τη λογοτεχνική θεώρηση του Ελύτη με τον γαλάζιο ουρανό, τον ήλιο και τη θάλασσα, από την κινηματογραφική αισθητική του Αγγελόπουλου με τη μουνταμάρα, την καταχνιά και την υγρασία. Το Vladivostok μου τα πρόσφερε και τα δύο.


Παρέα ντόπιων μοτοσυκλετιστών, στην κυριακάτικη βόλτα τους.

[nkavoura1970]

Τριγύρισα αρκετά το επόμενο διάστημα. Ξεκουράστηκα και με το παραπάνω, έβαλα τις σκέψεις μου σε τάξη κι έκανα έναν σύντομο απολογισμό. Η Ρωσία είναι μια μεγάλη, πλούσια χώρα. Σκεφτόμουν, περιμένοντας μέρες ολόκληρες το καράβι να ξεφορτώσει, ότι θα μπορούσε να σταθεί μόνη της στο χάρτη, τελείως αυτόνομη, αν με μια γομολάστιχα σβήναμε όλο τον υπόλοιπο κόσμο κι αφήναμε μόνο τους ωκεανούς και τους πάγους. Ικανή να φιλοξενήσει πολλά δισεκατομμύρια κατοίκους και αυτάρκης ενεργειακά για …χιλιετίες, θα είναι πάντα ένας πρωταγωνιστής στη γεωπολιτική σκακιέρα, κυρίαρχος όμως μπορεί να γίνει στο εγγύς μέλλον;

[nkavoura1970]

Με το ρυθμό που οι Κινέζοι εισβάλλουν στις ανατολικές αυτόνομες δημοκρατίες (ως οικονομικοί μετανάστες στην αρχή και ως …γαμπροί στη συνέχεια), ενσωματώνονται σε αυτές και απαλλαγμένοι πλέον από την πολιτική του ενός τέκνου, γεννοβολούν αβέρτα, ο Yuri φοβάται πως σε βάθος 1-2 γενεών θα έχουν δραματικά μεταβάλλει τη δημογραφική σύνθεση σε μια τεράστια γεωγραφική έκταση. Θα υλοποιηθεί άραγε το σενάριο που θέλει την απέραντη ρώσικη Άπω Ανατολή το ζωτικό χώρο για την κινεζική επέκταση, που συστηματικά και πολύ γρήγορα φαίνεται να εξελίσσεται; Δεν ξέρω, ας αφήσουμε το χρόνο να αποφασίσει κι ας συνεχίσω τη βόλτα μου στην πολύ όμορφη Svetlanskaya ulitsa.

[nkavoura1970]

Στο τέλος βαρέθηκε να βρέχει κι έβγαλε ήλιο. Κι όταν βαρέθηκα κι εγώ έφτασε το Freewind, κάτω στο λιμάνι. Την επόμενη μέρα ξεκινούσαν τα 13.000 non stop χιλιόμετρα, της επιστροφής μου στη Ελλάδα.