ατύχημα με σκούτερ

[kostas-patra]

κάτι τελευταίο παλικάρια και κλείνω τούτο το θέμα

ξαναπήγα στο νοσοκομείο, που καλό θα ήταν να λεγότα τρελοκομείο

μου φυγαν , έτσι για το χαβαλέ, γύρω στις 2 ώρες, αφού τα πα ένα χεράκι με αρκετούς και αφού παρακάλεσα άλλους τόσους

δεν λειτουργεί τίποτα

οι ελλιείψεις είναι τρομακτικές, ο φόρτος εργασίας μεγάλος, δεν πληρώνονται υπερωρίες και φαντάσου να πρέπει αν κάνεις και την δουλειά από μερικά τσογλάνια που την κάνουν λαμόγιο

το σύνηθες δρομολόγιο, έκτακτα περιστατικά, ορθοπεδική, χειρουργική, μπροστινό γκισέ, πάλι πίσω έκτακτα, χειρουργική....

βλέπω ένα παλικάρι με κοτσίδα και στηθοσκόπιο, λέω αυτός είναι ο άνθρωπός μου, τον πιάνω στον ενικό και στο φιλότιμο και ο τύπος να μην με κοιτάει , ούτε να απαντάει, λες και μίλαγα στον είρωνα του νοσοκομείου

χωρίς όνομα δεν γίνεται, τι νομίζεις μάγοι είμαστε;

********* εσύ και το στυλάκι σου *********, πανήβλακα, ήθελα να του πώ, αλλά ακόμα τον χρειαζόμουν

ρε παλικάρι του λέω, δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, για 2 λεπτά τον είδα ξάπλα στον δρόμο, αν μπορείς κάνε οτι περνάει από το χέρι σου

το ζώον τίποτα

τα βροντάω και φεύγω, αφού ο μαλλιάς δεν έκανε κάτι δεν είχα ελπίδα

φάνηκε από μακρυά να έρχεται ένας ντόκτορας με τον φραπέ ανα χείρας, που μοίραζε πειράγματα στις νοσηλεύτριες

μεγάλε, έχω θέμα του λέω και πατάω εν τάχυ την ιστορία

μου κάνει νόημα με τον καφέ να τον ακολουθήσω

όνομα;

δεν ξέρω
μέρα και ώρα;

του πα

μου δωσε δύο ονόματα

να ναι καλά

αρχίζω και ξαναψάχνω, το όνομα άγνωστο , να με στέλνουν από δώ και απο κεί

στο τέλος τον βρήκα διπλαρωμενο στο πλάι

λέω το επώνυμό του και γυρίζουν όλοι και μου τον δείχνουν

αντε ρε του λέω, έφαγα τον κόσμο για να σε βρώ

ποιός είσαι;

του λέω πως το μηχανάκι του έιναι εντάξει

με θυμήθηκε

χίλια ευχαριστώ μεγάλε, με αρχίζει, εκείνος και η μάνα του

σιγά τους λέω, ο καθένας θα το κανε

είχε σπάσει το χέρι του και ο γοφός του είχε σμπαραλιαστεί, του είχαν περάσει λάμες μέσα και έσφιγγε τα δόντια από τον πόνο

μεγάλε, μου λέει, κατάλαβες πως έγινε; ήσουν μπροστά;

του είπα πως όχι, πως είχα φτάσει λίγα λεπτά μετά

του είπα πως η τροχαία δεν έκανε κάτι για το σκουτεράκι και πως το μετακίνησα στο πλάι με κάτι περαστικούς και αφού δεν το πήραν με τον γερανό, ΄παρακάλεσα έναν ατυνομικό και έστειλε να το μαζέψουν
απ ότι μου πε, ο αδερφός του πήγε ένα μεσημέρι και το πήρε, τελικά τσάμπα τα εύσημα στον ένστολο...

του είπα πως είχα κάτι για το τέλος, πως είχα τραβήξει φωτογραφίες από το συμβάν, τον κόσμο και τα οχήματα, τον δρόμο και την σύγκρουση και ο τύπος μόνο που δεν σηκώθηκε όρθιος

φίλε, στις αγοράζω όσο οσο. πες μου τιμή...

λές και υπήρχε περίπτωση να του λεγα

ο λόγος; ο άλλος ισχυρίστηκε ότι ήθελε, ότι τον βόλευε, προσπαθώντας να την βγάλει καθαρή

ανταλλάξαμε τηλέφωνα και κάποια στιγμή θα του τις στείλω

θλιβερό συμπέρασμα: το αυτονόητο της ανθρωπίας έχει γίνει στις μέρες πιο σπάνιο από άκαυτο δέντρο στην πάρνηθα

και μην ξανακούσω την αηδία για το φιλότιμο, οτι είναι προιόν ελληνικής κουλτούρας, γιατί θα ξεράσω, σαν τα αστεία-ντόπες εσωτερικής κατανάλωσης

εντελώς κουρασμένος όμως, αν και με μια αίσθηση οτι κάτι άλλαξε, έστω και εντός μου

αυτά

[NNN]

Αρχική Δημοσίευση από kostas-patra

......
και μην ξανακούσω την αηδία για το φιλότιμο, οτι είναι προιόν ελληνικής κουλτούρας, γιατί θα ξεράσω,
......

Φίλε δυστυχώς έχεις απόλυτο δίκιο !!!!!