yns & Extreme παρουσιάζουν: Μια φλώρικη εκδρομή

[Markas]

Μια άλλη πιο ρομαντική ερμηνεία είναι πως η άμμος βάφτηκε μόνιμα από το αίμα των 640 γυναικόπαιδων και ανταρτών που έσφαξαν οι Τούρκοι το Πάσχα του 1824. Ο θρύλος μάλιστα λέει πως τα γυναικόπαιδα είχαν κρυφτεί στη δυτική πλευρά του νησιού περιμένοντας καράβι για να τους μεταφέρει σε ασφάλεια. Οι Τούρκοι είχαν στρατοπεδέψει απέναντι αγνοώντας τη δυνατότητα να περάσουν με τα πόδια. Ένα άλογο όμως που έψαχνε τροφή πέρασε στο νησί μπροστά στα έκπληκτα μάτια τους, με αποτέλεσμα να περάσουν και αυτοί με τη σειρά και να γίνει το μακελειό

[Markas]

Λίγο πιο πέρα, ένας ξύλινος σταυρός στέκει για να θυμίζει μιαν άλλη ιστορία, αυτήν του ναυαγίου του επιβατικού ατμόπλοιου Imperatix στις 22/2/1907. Από το πλήρωμα και τους επιβάτες πνίγηκαν 38 άτομα προσπαθώντας να φτάσουν στη παραλία. Όλοι θάφτηκαν στο νησί. Αυτός είναι και ο λόγος που κατασκευάστηκε ένας φάρος στο ψηλότερο σημείο του νησιού.

Δυστυχώς ο φάρος καταστράφηκε κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο από τους γερμανούς. Στη θέση του στέκει ένας σύγχρονος μαζί με ένα ξωκλήσι.




(κλικάροντας ανοίγει σε πλήρες μέγεθος)

[Markas]

Εμείς βέβαια είμαστε σε διακοπές και δε χαμπαριάζουμε από ιστορίες. Αράζουμε, στήνουμε σκηνάκι παραλίας, κάνουμε μπάνιο, τρώμε πίνουμε, κοιμόμαστε (ναι, πρόλαβα και αυτό ), άντε πια, τρεισήμισι ώρες είμαστε εδώ, βαρέθηκα!

Επιστροφή λοιπόν πλατσουρίζοντας πάλι.

[Markas]

Η ώρα έχει πάει 17:30, ετοιμαζόμαστε, ντυνόμαστε, πάμε να φύγουμε και…Φτου!, που είναι τα γυαλιά μου;

Ψάχνω, ψάχνω εγώ και η Κική, δε τα βρίσκουμε. Ο Γιάννης απλά περιμένει. Μέχρι τελικά μετά από δέκα λεπτά ψαξίματος τον πλησιάζω για να του πω να φύγουμε και τα βρίσκω μπλεγμένα στο δεξιό σαμάρι του! Το απίστευτο είναι πως είχαμε κάνει ήδη καμιά 200ρια μέτρα στο χωματόδρομο του πάρκινγκ και είχαν μείνει στη θέση τους!

[Markas]

Επιστροφή για λίγες εκατοντάδες μέτρα από τη παραλία και στρίβουμε δεξιά σε χωματόδρομο με πινακίδα (σβησμένη, κάποια τοπική κόντρα θα παίζει) προς Παλαιόχωρα. Ο δρόμος φαίνετε να σκαρφαλώνει προς το λόφο νοτιοανατολικά με την κεραία στη κορυφή του. Αδύνατον να το χάσετε αν έρθετε από εδώ.

Αμέσως όμως σηκώνεται σύννεφο σκόνης. Πάω όσο μπορώ αργά ,στο λόγο μου Γιάννη, δε το κάνω επίτηδες.

[Markas]

Όσο πιο ψηλά ανεβαίνουμε τόσο η θέα γίνεται πιο όμορφη.









Φτάνουμε στο ψηλότερο σημείο του δρόμου. Αξίζει όμως να κάνουμε μια μικρή παράκαμψη μέχρι την κεραία…

[kostas_366]

Ωραία πράγματα.
Τελικά το κίτρινο, μοιάζει ωραιότερο

[yns]

Αρχική Δημοσίευση από Markas

...τα βρίσκω μπλεγμένα στο δεξιό σαμάρι του...

Δεν βρέθηκαν μόνα τους εκεί! Εσύ τα είχες ακουμπήσει για να ντυθείς και μετά ξέχασες πού τα είχες βάλει παλιοξεκούτη!!

[Markas]

Κατεβαίνουμε, και πάμε λίγα μέτρα πιο πέρα στην άκρη του γκρεμού.





Δεν υπάρχει μονοπάτι και με κάθε βήμα πατάμε ή ξύνουμε αρωματικά φυτά. Απίστευτη η ευωδία που σηκώνεται κάθε φορά.









Μα μύρισε λίγο βρε Κική! Βγάλε το κράνος, μύρισε και θα τρελαθείς!

[Markas]

Αρχική Δημοσίευση από kostas_366

Ωραία πράγματα.
Τελικά το κίτρινο, μοιάζει ωραιότερο

Αρχική Δημοσίευση από yns

Δεν βρέθηκαν μόνα τους εκεί! Εσύ τα είχες ακουμπήσει για να ντυθείς και μετά ξέχασες πού τα είχες βάλει παλιοξεκούτη!!

Απαξιώ να απαντήσω και στους δύο σας