Markas & yns παρουσιάζουν: Ορεινή Έρημος, 21-22 Μαΐου 2011

[yns]

[Markas]

Όπως και να έχει αφήνουμε γρήγορα πολύ δρόμο πίσω μας και χωρίς στάση, περνάμε κατά τις 10:10 έξω από το Ρέθυμνο...

...και συνεχίζουμε μέχρι λίγο πριν το χωριό Βρύσες όπου βγαίνουμε από εθνική και παίρνουμε τον πολύ στριφτερό επαρχιακό για Σφακιά.
Βλέπετε τα πρόβατα ε; Χαρακτηριστική εικόνα σε πολλούς επαρχιακούς δρόμους όπου αυτά κάθονται στη μέση και βαριούνται να κουνήσουν. Ξέρω εγώ γιατί το γράφω αυτό, θα δείτε, θα δείτε...

[Markas]

Το τοπίο όσο απομακρυνόμαστε από τη θάλασσα γίνεται καθαρά ορεινό με αρκετά δασωμένα κομμάτια (πράγμα σχετικά σπάνιο για την Κρήτη). Ο δρόμος γεμάτος στροφές και απολαυστικός. Στο βάθος τα Λευκά όρη έχουν ακόμα λίγο χιόνι αλλά λιγότερο από όσο περίμενα. Τζάμπα μου φαίνεται δανείστηκα το πτυσσόμενο φτυαράκι από τον Papaduck.

[Markas]

Συνεχίζουμε με σβέλτο ρυθμό θαυμάζοντας το τοπίο και την Κική να τραβάει κάθε τρεις και λίγο φωτογραφίες με ό,τι της προκαλεί την προσοχή, όταν ξαφνικά φωνάζει: Ιίίίίίίίίίίίίίίίίίίί, Νίκο Νίκο σταμάτα σταμάτα!
Τι έγινε; Είδε ένα πανέμορφο λιβάδι με παπαρούνες! Ναι, αυτό μόνο.
Κατεβαίνουμε λοιπόν για μια σύντομη στάση μια και ο σωστός άντρας από δύο πράγματα ξεχωρίζει. Και το ένα είναι πως χατίρι δε χαλά στη γυναίκα του…

Τσιμπάμε μερικές φουντουκοσταφίδες, θαυμάζουμε για λίγο το τοπίο και πάμε πάλι γιατί ο χρόνος μας πιέζει. Μας πιέζει ακριβώς γιατί δεν ξέρουμε τι μας περιμένει.

[Markas]

Οροπέδιο του Ασκύφου με τα ερείπια του Οθωμανικού οχυρού στην κορυφή του λόφου.

Αμέσως μετά αρχίζει να βαθαίνει το φαράγγι της Ίμπρου. Ο δρόμος φιδίσιος με αρκετά μικρά τούνελ, ακολουθεί τη διαδρομή του φαραγγιού από ψηλά.

Ο Γιάννης όλη αυτήν την ώρα μας τραβούσε με την κάμερα…

[Markas]

Αρχίζει η κατάβαση και μειώνεται το πράσινο. Χαμηλά υπάρχει ξεραΐλα. Το γιατί είναι άγνωστο. Ίσως η υπερβόσκηση να είναι ένας από τους λόγους.

Ο Adventure Γιάννης με θέα ανατολικά.

Ο δρόμος πάντως παραμένει γεμάτος στροφές. Μόνο που πλέον έχει και συνεχόμενες φουρκέτες. Εμείς απολαμβάνοντας το τοπίο πηγαίνουμε χαλαρά αλλά η άσφαλτος και η γενικότερη διαδρομή προσφέρεται για πολύ γκάζι.

Προσοχή μόνο στις κατσίκες!

[yns]

[Markas]

Επιτέλους φτάνουμε στη Χώρα Σφακίων κατά τις 11:30, όπου ξεκαβαλικεύουμε να πάρουμε λίγο αέρα και δροσιά στην προβλήτα.

Αν έχετε έρθει μέχρι εδώ και νομίζατε πως έχετε έρθει στα Σφακιά κάνετε μεγάλο λάθος. Δεν ξέρω αν παλιά ήταν πιο όμορφο χωριό η Χώρα, αλλά τώρα η αγριάδα του τοπίου δε φτάνει να ισορροπήσει αισθητικά όλα αυτά τα τσιμεντένια Rent Rooms χτισμένα δίπλα στο κύμα.

Η θάλασσα πάντως είναι σκέτος πειρασμός με τόση ζέστη. Τα νερά βαθαίνουν απότομα, είναι κρυστάλλινα σε όψη και ολοκάθαρα. Όσο για το δρόμο που σκαρφαλώνει το βουνό δυτικά, είναι ο επόμενος που σκοπεύουμε να πάρουμε. Ντυνόμαστε λοιπόν πάλι και φεύγουμε.
Πρώτα όμως να βάλουμε λίγο βενζίνη, ε Γιάννη;

Η συνέχεια από αύριο...

[HECTOR]

Κλα λεω πως ειστε και οι δυο παραουροι τι αυρι ρε!!!!!

[Vagelis Gar]

Είστε παλιοχαρακτήρες...........

Πως είναι δυνατόν να βάζετε ένα αρνάκι γάλακτος στη φωτιά, να το ψήνετε και να μας προσφέρετε μόνο λίγες (πεντανόστιμες είναι η αλήθεια) μπουκιές?

Κρητίκαροι σας το έχω πει και σε άλλες αναρτήσεις σας. ΕΙΣΤΕ ΑΠΑΙΧΤΟΙ και η φιλοσοφία του ταξιδιού σας "κουμπώνει" στη δική μου.

Αναμένω την συνέχεια κοπέλια.........