|
|
|||||||
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#11
21-12-2010, 22:23
|
|||
|
|||
Απάντηση: 1939 BMW R51RS
Απόσπασμα:
|
|
#14
21-12-2010, 23:40
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: 1939 BMW R51RS
όμορφο εργαλείο αγώνων.
εντυπωσιακό το γεγονός ότι δεν έχει ψύκτρες στο καπάκι των βαλβίδων, εντυπωσιακές οι ατάπωτες και χωρίς φίλτρο, εισαγωγές του αέρα το χρωμέ καπάκι της συμπλήρωσης λαδιών είναι πανέμορφο και να κάνω μια μικρή διόρθωση ότι από το 2010 αυτό βρίσκεται εκ δεξιών του οδηγού... 
|
|
#16
22-12-2010, 01:24
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: 1939 BMW R51RS
Απόσπασμα:
Ναι!!! είπαν να κάνουν μια αλλαγή… Μετά από 70+++ 
|
|
#17
22-12-2010, 02:00
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: 1939 BMW R51RS
Απόσπασμα:
Εδώ ο παππούς μας δεν την πήρε όταν έπρεπε!
|
|
#18
22-12-2010, 02:20
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: 1939 BMW R51RS
Ωραίο κ αξιόλογο "κομμάτι" .... χαρά σ' αυτόν που θα το πάρει ...
__________________
Ο ανόητος ... ψάχνει τα λάθη των άλλων, ο έξυπνος ... του εαυτού του, αλλά ο σοφός ... όλους τους συγχωρεί !!! 
|
|
#20
03-02-2011, 17:49
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: 1939 BMW R51RS
$130.200 τελικά...
 "...Η BMW R 51 RS του 1939 πωλήθηκε για $130.200 μετά από μία έντονη πλειοδότηση Αμερικανών συλλεκτών και είναι μία από τα τρία εναπομείναντα κομμάτια από τα 17 συνολικά που κατασκευάστηκαν. Ένα από αυτά εκτίθεται σήμερα στο μουσείο της BMW στο Μόναχο. Αυτή είναι η μοναδική μοτοσικλέτα που δεν αναπαλαιώθηκε. Μαζί με όλα τα έγγραφα που πιστοποιούν αναμφίβολα τους κατόχους, αυτή θα πρέπει να είναι ίσως η ιστορικά σημαντικότερη BMW που δόθηκε σε δημοπρασία..." ___________________________________________________________ (Όλο το κείμενο) Σπάνια, εργοστασιακή BMW R 51 RS πετυχαίνει πάνω από $130.000 σε δημοπρασία. by BMW Motorrad Hellas on Thursday, February 3, 2011 at 4:35pm Νωρίτερα αυτό το μήνα στο Las Vegas, σε μία αίθουσα κατάμεστη από αγοραστές από όλο τον κόσμο, δημοπρατήθηκαν 200 μοτοσικλέτες από κάθε ιστορική εποχή. Το συνολικό ποσό δημοπράτησης ξεπέρασε τα $2,5 εκατομμύρια. Έξι μοτοσικλέτες ξεπέρασαν την τιμή των $100.000, μεταξύ αυτών και μία σπάνια, εργοστασιακή BMW R 51 RS του 1939, η οποία πέτυχε το ποσό των $130.200 μετά από μία έντονη διαδικασία πλειοδότησης μεταξύ των συλλεκτών από τις ΗΠΑ. Η BMW R 51 RS του 1939 είναι μία από τις δύο γνωστές αγωνιστικές εργοστασιακές μοτοσικλέτες BMW που βρίσκονται σε χέρια ιδιωτών και είναι η μοναδική προπολεμική έκδοση "Rennsport" που υπάρχει σήμερα και δεν έχει αναπαλαιωθεί. Την εποχή πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Γερμανοί κατασκευαστές ενθαρρύνθηκαν να συμμετάσχουν σε διεθνείς αγώνες αυτοκινήτου και μοτοσικλέτας. Το αποτέλεσμα ήταν, η Mercedes και η Auto Union να κυριαρχήσουν το 1930 στους αγώνες Γκραν Πρι και η BMW να κατακτήσει τα δύο μεγαλύτερα έπαθλα στους αγώνες μοτοσικλέτας. Ο Ernst Henne οδήγησε διάφορες μοτοσικλέτες BMW καταρρίπτοντας το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας στην ξηρά το 1932/1934/1935/1936 και το 1937. Το ρεκόρ που σημείωσε ο Henne το 1937 παρέμεινε για 14 χρόνια. Το 1939, οι Georg Meier και Jock West κατέλαβαν την πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα στον αγώνα Senior TT στη Νήσο του Μαν, τον πιο φημισμένο αγώνα δίκυκλων την εποχή εκείνη. Τόσο ο Henne στο τελευταίο του ρεκόρ, όσο και οι νικητές του ΤΤ το 1939 TT οδήγησαν μία παραδοσιακή BMW με δικύλινδρο κινητήρα boxerμε δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους και έναν υπερτροφοδότη. Αυτές οι νίκες άφησαν έναν απόηχο σε όλο τον κόσμο αγγίζοντας το 1939 και τις ΗΠΑ. Τότε, ο εισαγωγέας BMW στη Νέα Υόρκη, Emil Recke, θέλησε να αποκτήσει μία αγωνιστική BMW. Χάρη στις σχέσεις του με το εργοστάσιο, κατάφερε να εξασφαλίσει μία εργοστασιακά τροποποιημένη R 51. Ήταν μία από τις μόλις 17 μοτοσικλέτες που προορίζονταν για δανεισμό σε ιδιώτες αναβάτες της BMW στην Ευρώπη. Ο Recke ήταν τυχερός που του δόθηκε η ευκαιρία να την αγοράσει. Λόγω των κανονισμών της κατηγορίας C από την Αμερικανική Ένωση Μοτοσικλέτας δεν ήταν υπερτροφοδοτούμενη ενώ διατηρήθηκαν οι κεφαλές των ωστηρίων. Το πλαίσιο, τα πιρούνια και ο βραχίονας προέρχονταν από τις μοτοσικλέτες TT. Ο Recke προσέλαβε τον αναβάτη Joe Tomas για τους αγώνες Daytona 200 το 1940 και το 1941. Σε έναν αγώνα του πρωταθλήματος AMA των 100 μιλίων στο Langhorne, Pennsylvania (μία κυκλική πίστα μήκους ενός μιλίου, τότε γνωστή ως το "Indianapolis της Ανατολής") συνέβη ένα περιστατικό. Ο Tomas έκανε τον ταχύτερο γύρο στα προκριματικά σύμφωνα με τη γνώμη των παρατηρητών στην πίστα, κάτι που θα του έφερνε ως έπαθλο ένα χρυσό ρολόι. Οι υπεύθυνοι όμως ισχυρίστηκαν ότι δε λειτούργησε ο μηχανισμός χρονομέτρησης και έτσι ακύρωσαν το χρόνο του. Πολλοί θεώρησαν ότι ο Tomas τιμωρήθηκε λόγω της προκατάληψης απέναντι στη γερμανική του μοτοσικλέτα, αφού ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν προ των θυρών. Μετά το ξέσπασμα του πολέμου το 1941, ο Recke αποφάσισε να πουλήσει τη μοτοσικλέτα. Αυτή πέρασε στην κατοχή του οδηγού αγώνων Rody Rodenberg που ζούσε στην Indianapolis. Ο Rodenberg την οδήγησε για πρώτη φορά στην Indiana, στις 9 Μαΐου 1942. Αυτή ήταν μία ιδανική αγορά για τον Rodenberg, αφού ήταν γνωστός ως πολέμιος των Harley-Davidson. Στην καριέρα του οδήγησε BMW, Indian και Triumph, ποτέ όμως μία Harley. Κι ενώ το ρεκόρ αγώνα μ' αυτή την απίστευτη BMW δεν αποκαλύφθηκε ποτέ, είναι γνωστό ότι ο Rodenberg απλά κέρδισε έναν αγώνα στο Indianapolis. Επίσης, συμμετείχε και στο Daytona 200 από το 1947 μέχρι το 1952 όπου φωτογραφίες τον απεικονίζουν επάνω σ' αυτή τη μοτοσικλέτα. Κράτησε τη μοτοσικλέτα για πάνω από μισό αιώνα μέχρι να την πουλήσει το 1993 σε έναν άλλο κάτοικο της Indianapolis, τον Richard Moore. Αυτή η προπολεμική, εργοστασιακή αγωνιστική BMW πωλήθηκε μαζί με τα έγγραφά της, μεταξύ αυτών και το Πιστοποιητικό Γνησιότητας από το BMW Group Classic (το ιστορικό τμήμα της εταιρίας που διατηρεί α αρχεία της), στο οποίο αναγράφεται η 27η Ιουλίου 1939 ως ημερομηνία συμπλήρωσης και η επόμενη ως ημέρας αποστολής στο Αμβούργο. Επίσης υπάρχουν και διάφορες επιστολές μεταξύ του Rodenberg και του Recke σχετικά με την αγορά της μοτοσικλέτας, οι αγωνιστικές άδειες ΑΜΑ του Rodenberg από το 1951- 1953, διάφορες φωτογραφίες του Rodenberg και της R 51 στο Daytona, ακόμα και φωτογραφίες του Rodenburg με τον Richard Moore την ημέρα που η μοτοσικλέτα άλλαξε χέρια το 1993. Η μοτοσικλέτα δεν έχει αναπαλαιωθεί. Στις χειρολαβές του τιμονιού είναι στερεωμένες οι κορδέλες του τεχνικού ελέγχου. Το χρώμα είναι το παραδοσιακό μαύρο χρώμα της BMW με λευκές ρίγες και τονίζεται από τις μαύρες ζάντες. Οι μαύρες απολήξεις και οι σιγαστήρες προσδίδουν μία πιο επιθετική εμφάνιση. Η μονή σέλα διαθέτει πρόσθετη επιφάνεια γνωστή ως "rennbroetchen" και ένα tank pad που επιτρέπει στον αναβάτη να σκύψει περισσότερο προς τα εμπρός στις μεγάλες ευθείες του αυτοκινητόδρομου Α1Α της Φλόριντα που αποτελούσε τμήμα του παλιού παραλιακού δρόμου Daytona. Οι γραμμές είναι ενισχυμένες επειδή τα πιρούνια που χρησιμοποιούνταν τότε ήταν συρόμενα και όχι του μεταγενέστερου τύπου Earls. Η ρύθμιση των αμορτισέρ του τιμονιού γινόταν από μία μεγάλη πεταλούδα, αντί ροδέλας. Στο φτερό παραμένει ακόμα ένα κομμάτι από το αυτοκόλλητο του σπόνσορα (αντιπροσωπείας Indian) του Rodenberg. Πίσω από την πινακίδα του αριθμού κρύβεται ένα μικρό στροφόμετρο των 7.000 σ.α.λ. Το μπροστινό τμήμα του πλαισίου φέρει περισσότερες φθορές απ' ότι το πίσω λόγω της άμμου που ανασηκώνονταν στις διάφορες αγωνιστικές διαδρομές. Η BMW R 51 RS του 1939 πωλήθηκε για $130.200 μετά από μία έντονη πλειοδότηση Αμερικανών συλλεκτών και είναι μία από τα τρία εναπομείναντα κομμάτια από τα 17 συνολικά που κατασκευάστηκαν. Ένα από αυτά εκτίθεται σήμερα στο μουσείο της BMW στο Μόναχο. Αυτή είναι η μοναδική μοτοσικλέτα που δεν αναπαλαιώθηκε. Μαζί με όλα τα έγγραφα που πιστοποιούν αναμφίβολα τους κατόχους, αυτή θα πρέπει να είναι ίσως η ιστορικά σημαντικότερη BMW που δόθηκε σε δημοπρασία.
|
|
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
