Σχέδιο: Ποιες εταιρείες αποκρατικοποιούνται

[MARK]

Πλήρη αποκρατικοποίηση για τον ΟΤΕ [OTEr.AT] και νέα πώληση πακέτων μετοχών για ΔΕΗ [DEHr.AT] και εταιρείες ύδρευσης Αθηνών και Θεσσαλονίκης θα είναι τα πρώτα βήμα του οικονομικού επιτελείου στις εισηγμένες ΔΕΚΟ με στόχο έσοδα αποκρατικοποιήσεων ύψους 5 δισ. ευρώ μέχρι και το 2013.Στρατηγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας που περιλαμβάνουν την ενέργεια, την ύδρευση, τις επικοινωνίες και τα λιμάνια «αναγράφει» η κυβερνητική ατζέντα πωλήσεων. Οι εταιρείες αυτές θα είναι οι πρώτες που αναμένεται να ενταχθούν και στο μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλάνο 2011 -2015 μαζί βέβαια με τις ήδη γνωστές αποκρατικοποιήσεις μη εισηγμένων εταιρειών και την αξιοποίηση δημόσιας ακίνητης περιουσίας.
Για τον ΟΤΕ
Ειδικότερα για τον ΟΤΕ προγραμματίζεται να προχωρήσει ή πώληση ποσοστού έως και 13% από το συνολικό 16% που διαθέτει το δημόσιο και 4% που κατέχει το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ.
Ο στόχος είναι να μείνει στο δημόσιο ένα ποσοστό 5% ή λίγο παραπάνω προκειμένου να διατηρήσει ένα μίνιμουμ δικαίωμα βέτο στην λήψη αποφάσεων του οργανισμού. Αυτό τουλάχιστον προέβλεπε η συμφωνία που είχε κάνει το 2008 το ελληνικό δημόσιο με την Deutsche Telekom
Ο γερμανικός κολοσσός κατέχει σήμερα το 30 % του ελληνικού Οργανισμού μετά και την πώληση επιπλέον 5% τον καλοκαίρι του 2009 και εκ των πραγμάτων θα είναι ο πρώτος - αν όχι ο μοναδικός διεκδικητής του νέου πακέτου μετοχών που θέλει να πουλήσει το ελληνικό δημόσιο.
Τούτο διότι με βάση τη συμφωνία η περαιτέρω αύξηση του ποσοστού της Deutsche Telekom θα γίνει με υπερτίμημα ( premium ) έναντι της τιμής αγοράς 15%. Η συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση τοποθετείται χρονικά μέσα στο 2011 και έχει ως μοναδικό πρόβλημα τη σημερινή χαμηλή αποτίμηση του ΟΤΕ αφού και ως διαδικασία μπορεί να γίνει χωρίς την μεσολάβηση συμβούλου. Τούτο διότι δεν πρόκειται για νέα αποκρατικοποίηση αλλά και συνέχιση της συμφωνίας με τη γερμανική εταιρεία.
Περίπλοκα στη ΔΕΗ
Στην ΔΕΗ τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα αφού μετά τις τρεις απανωτές αποκρατικοποιήσεις της εταιρείας την περίοδο 2002 -2003 το θέμα είχε παγώσει με το ποσοστό του δημοσίου να παραμένει στο 51%. Ο σημερινός σχεδιασμός προβλέπει την πώληση ενός ποσοστού 10 % ή 17% της εταιρείας.
Στην πρώτη περίπτωση θα υπάρξει η κατ' αρχήν είσοδος στρατηγικού επενδυτή ο οποίος ανάλογα με τη συμφωνία που θα υπογραφεί θα μπορεί να αποκτήσει μελλοντικά μεγαλύτερο μέρος της διοίκησης της επιχείρησης. Στη δεύτερη περίπτωση, την πώληση δηλαδή του 17% της επιχείρησης το ποσοστό του δημοσίου μειώνεται στο 34% και πλέον κατέχει μόνο το δικαίωμα βέτο σε στρατηγικές αποστάσεις και υπό προϋποθέσεις την πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου της επιχείρησης . Αρμόδια στελέχη δήλωναν ότι η περαιτέρω αποκρατικοποίηση της εταιρείας δεν θα θίξει σε τίποτα τις σημερινές κοινωνικές παροχές της ΔΕΗ.

Στις εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης Αθηνών και Θεσσαλονίκης ΕΥΔΑΠ [EYDr.AT] , ΕΥΑΘ) το σχέδιο που υπάρχει προβλέπει μια μορφή σύμβασης παραχώρησης που θα αποφέρει έσοδα στο ελληνικό δημόσιο ενώ παράλληλα θα συμπληρώσει και τις ελλιπείς υποδομών των δύο εταιριών.
Το σχήμα αυτό προβλέπει την είσοδο στρατηγικού επενδυτή τόσο για την ΕΥΔΑΠ όπου το δημόσιο έχει το 61,4% όσο και για την ΕΥΑΘ όπου το ποσοστό του δημοσίου είναι 74,02% με ένα μερίδιο στο οποίο θα έχει και ένα κομμάτι της διοίκησης με το δημόσιο να συνεχίζει να ασκεί έλεγχο. Ο ιδιώτης επενδυτής εκτός από το μερίδιο τα κέρδη και στα μονοπώλια διάθεσης νερού στα δύο μεγαλύτερα αστικά κέντρα θα αναλάβει και την υποχρέωση συμπλήρωσης των υποδομών τους.
ΟΛΠ ΟΛΠ (ΚΟ)">[OLPr.AT] και ΟΛΘ
Με βάση τον ίδιο σχεδιασμό θα υπάρχει πρόβλεψη για την επιπλέον αποκρατικοποίηση τόσο του ΟΛΠ όσο και του ΟΛΘ αλλά μέσα στο 2012 και αφού πρώτα οι δύο οργανισμοί καταφέρουν να μειώσουν σημαντικά το λειτουργικό τους κόστος.
Όσο για τον ΟΠΑΠ παραμένει η θέση του υπουργείου Οικονομικών ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο περαιτέρω αποκρατικοποίησης του Οργανισμού τουλάχιστον για την παρούσα φάση. Τούτο διότι ο ΟΠΑΠ θα πρέπει να διαχειριστεί τις νέες άδειες για τα τυχερά παιχνίδια που αφορούν τον Ιντερνετικό στοίχημα αλλά και τα νέου τύπου «φρουτάκια» μετά το μπλοκάρισμα του νομοσχεδίου από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ
Στάση αναμονής για το 34,4% των ΕΛ.ΠΕ.
Στάση αναμονή τέλος κρατά το δημόσιο και για το 34,4% των ΕΛΠΕ. Αρμόδια στελέχη του υπουργείου Οικονομικών διαβεβαίωναν ότι με ορατή μια νέα μίνι πετρελαϊκή κρίση και τις τιμές του πετρελαίου να βρίσκονται πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι το δημόσιο θα πρέπει να έχει έναν ισχυρό βραχίονα παρέμβασης στη διαμόρφωση των τιμών στις αγοράς καυσίμων. Τα Ελληνικά Πετρέλαια [HEPr.AT] μπορούν να παίξουν αυτό τν ρόλο και κατά συνέπεια παγώνει προς το παρόν κάθε

[Jefe]

Γιά να ξεχρεώσουμε αυτά που χρωστάμε, θα πουλήσουμε κ τους τάφους των προγόνων μας στο τέλος!
Πρέπει να είμαστε περήφανοι?



Jefe

[GeorgeP]

Αρχική Δημοσίευση από Jefe

Γιά να ξεχρεώσουμε αυτά που χρωστάμε, θα πουλήσουμε κ τους τάφους των προγόνων μας στο τέλος!
Πρέπει να είμαστε περήφανοι?



Jefe

Ισως ειναι καλυτερα να πεθαινουν οι ανθρωποι στην Πτολεμαιδα απο πνευμονοκονιαση διοτι η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ (συνδικαλιστικο οργανο της ΔΕΗ) δεν θελει τις ανανεωσιμες πηγες ενεργειας παρα επιμενει στον Λιγνιτη!!!!!!! Ενεργεια που προσφατα αρχισαμε να πληρωνουμε ΟΛΟΙ οι καταναλωτες, μεσω αυξησεων στα τιμολογια της, λογω προστιμων της ΕΕ στην ΔΕΗ!!!

[ortho]

ΕΝΑ «ΠΑΙΧΝΙΔΙ» ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΕΡΔΗ ΜΕ ΧΑΜΗΛΟ ΡΙΣΚΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΣΑΦΕΙΣ ΚΑΝΟΝΕΣ

Επιχειρηματικό πάρτι «α λα ελληνικά» στην πράσινη ενέργεια

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓOΣ ΦΙΝΤΙΚΑΚΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 22 Αυγούστου 2009




Ένα επιχειρηματικό πάρτι που υπόσχεται μεγάλα κέρδη με χαμηλό ρίσκο, ενώ δεν έχει πάντα σαφείς κανόνες παιχνιδιού, αφού το όλο σύστημα λειτουργεί «α λα ελληνικά», έχει στηθεί τα τελευταία χρόνια με την πράσινη ενέργεια. Πάνω από 2.000 μικρές, μεσαίες και μεγάλες, εγχώριες και ξένες εταιρείες συνωστίζονται γύρω από ένα επενδυτικό έργο που κατά τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις θα φτάσει τα 11 δισ. ευρώ, αλλά κατά τις πιο αισιόδοξες μπορεί και να υπερβεί τα 22 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2020, οπότε και λήγει η προθεσμία επίτευξης των σχετικών κοινοτικών στόχων. Το πάρτι αυτό δεν έχει προσελκύσει μόνο εταιρείες από τον χώρο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, αλλά ειδικά στα φωτοβολταϊκά πάρκα ενεπλάκησαν άνθρωποι από κάθε κλάδο επαγγελματικής δραστηριότητας οι οποίοι είδαν στην ηλιακή ενέργεια μια ευκαιρία για εύκολα και μεγάλα κέρδη. Η εν λόγω προσδοκία καλλιεργήθηκε από τους ίδιους τους αρμόδιους φορείς και ενισχύθηκε από τα μελετητικά και νομικά γραφεία, από τους περισσότερο μέχρι σήμερα ωφελημένους της υπόθεσης.

Σίγουρη πελατεία και επιδοτήσεις
Ο λόγος για το πράσινο αυτό ενδιαφέρον δεν είναι τυχαίος. Οι ανανεώσιμες επενδύσεις, όχι μόνο τυγχάνουν σίγουρης πελατείας, δηλαδή τον ΔΕΣΜΗΕ, αφού για 20 χρόνια υποχρεούται να αγοράζει την παραγόμενη πράσινη ενέργεια σε «κλειδωμένη», υψηλή και γνωστή από σήμερα τιμή, αλλά και επιδοτούνται με γενναία επιχορήγηση από τον Αναπτυξιακό Νόμο (κατά 35%). Και μπορεί σαν απόρροια της κρίσης, τους τελευταίους μήνες, να μην εκταμιεύονται επιδοτήσεις από τον Αναπτυξιακό, και εκατοντάδες μικρά σχέδια φωτοβολταϊκών να βρίσκονται στον αέρα, ωστόσο το ευνοϊκό αυτό καθεστώς διπλής επιδότησης (εγγυημένη τιμή, ενίσχυση από Αναπτυξιακό) σε πολύ λίγες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει.

Συμπερασματικά, αν κανείς δεν μπλέξει με την ελληνική γραφειοκρατία και καταφέρει να φέρει σε πέρας την επένδυσή του, έπειτα από την απόσβεσή της (σε 6-8 χρόνια, ανάλογα με την απόδοση και το αν πρόκειται για αιολικά ή φωτοβολταϊκά), τα έσοδα από την πώληση της παραγόμενης ενέργειας είναι, στο μεγαλύτερό τους μέρος, σίγουρα κέρδη και χωρίς καμία προσπάθεια από τη στιγμή που θα τελειώσει το έργο.

Το δέλεαρ της πράσινης επένδυσης
Για να αντιληφθεί κανείς το δέλεαρ της πράσινης επένδυσης, ένας συμβατικός παραγωγός, για παράδειγμα η ΔΕΗ, αφού πρώτα λάβει μέρος στην ημερήσια δημοπρασία του ΔΕΣΜΗΕ (χονδρεμπορική αγορά) όπου πριμοδοτούνται οι μονάδες με τα χαμηλότερα κόστη, εν συνεχεία αγοράζει χονδρικώς την ενέργεια προς 45-50 ευρώ/ μεγαβατώρα και την πουλάει στη λιανική, δηλαδή στους πελάτες της, προς 75-80 ευρώ/ μεγαβατώρα κατά μέσον όρο. Αντίθετα, ο παραγωγός αιολικής, φωτοβολταϊκής και κάθε άλλης πράσινης μορφής ενέργειας (από υδροηλεκτρικά, βιομάζα, κ.λπ.) δεν χρειάζεται να συμμετέχει στις ημερήσιες δημοπρασίες της ελεύθερης αγοράς ηλεκτρισμού.

Η ενέργεια που παράγει αγοράζεται απευθείας από το Σύστημα με προτεραιότητα έναντι των άλλων μορφών, ακριβώς για να διευκολυνθούν η χρηματοδότηση και οι επενδύσεις σε έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Και η εγγυημένη επιδοτούμενη τιμή στην οποία αγοράζει το σύστημα, π.χ. την ενέργεια ενός φωτοβολταϊκού σταθμού είναι κατά μέσον όρο 460 ευρώ/ μεγαβατώρα. Πρόκειται για τιμή 10 φορές πάνω από τη χονδρική τιμή στην οποία αγοράζει η ΔΕΗ. Στην αιολική ενέργεια η επιδότηση δεν είναι τόσο κραυγαλέα, αφού η τιμή είναι 80,14 ευρώ/ μεγαβατώρα.

Ο καταναλωτής θα καλύψει το κόστος
Όμως, όσα δίνει το Δημόσιο με το ένα χέρι για την επιδότηση των ΑΠΕ, θα τα εισπράξει ως έναν βαθμό στο μέλλον με το άλλο χέρι, από τον καταναλωτή. Συγκεκριμένα, τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ της χαμηλής χονδρικής τιμής και της υψηλής επιδοτούμενης πράσινης τιμής καλείται να καλύψει το τέλος υπέρ ΑΠΕ που καταβάλλουμε όλοι οι καταναλωτές σαν χωριστή χρέωση μαζί με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Σήμερα το τέλος αυτό είναι αμελητέο και ανέρχεται σε 0,3 ευρώ/ μεγαβατώρα. Δηλαδή σε ένα νοικοκυριό με κατανάλωση στις 2.000 κιλοβατώρες το τετράμηνο, είναι μόνο 60 λεπτά. Αλλά ο ΔΕΣΜΗΕ αναμένεται να αποστείλει εισήγηση στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ώστε η χρέωση να αυξηθεί σε πρώτη φάση στο 1,5 ευρώ/ μεγαβατώρα, προκειμένου να καλυφθεί η αυξημένη παραγωγή ενέργειας από τα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά που θα εγκατασταθούν στη χώρα τα επόμενα χρόνια. Δηλαδή, ένα νοικοκυριό που πλήρωνε 60 λεπτά τέλος ΑΠΕ, θα κληθεί να πληρώσει 3 ευρώ.

Πάνω από 2.000 μικρές και μεγάλες, εγχώριες και ξένες εταιρείες «στην ουρά» για επενδύσεις που κατά τις πλέον μετριοπαθείς εκτιμήσεις θα φτάσουν τα 11 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2020

Μεγάλη «μπίζνα» η εμπορία αδειών

Μια άλλη μεγάλη «μπίζνα» που άνοιξε με την αγορά των ΑΠΕ, είναι η εμπορία αδειών. Η αποκαλούμενη και ως «δευτερογενής αγορά» δημιουργήθηκε χάρη στα κενά και στις ασάφειες του νόμου και την «α λα ελληνικά» λειτουργία του όλου συστήματος αδειοδότησης. Κάποιοι έσπευσαν να καταθέσουν αιτήσεις για επενδυτικά σχέδια, με στόχο όχι να τα κατασκευάσουν, αλλά να αποσπάσουν απλώς τις πολυπόθητες άδειες.

Στην αγορά εμπορίας πράσινων αδειών, ένα αδειοδοτημένο μεγαβάτ υπολογίζεται ότι πωλείται προς 100.000-

120.000 ευρώ αν είναι αιολικό και προς 200.000-

300.000 ευρώ αν είναι φωτοβολταϊκό, ανάλογα πάντα με τον βαθμό απόδοσης, την περιοχή χωροθέτησης, τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, κ.λπ. Έτσι, έχοντας κανείς καταβάλει ένα ποσό της τάξης των 20.000 ευρώ για φωτοβολταϊκό και 40.000-50.000 ευρώ για αιολικότόσο είναι περίπου το κόστος κατάθεσης ενός πλήρους φακέλου- ο κατά τα άλλα ενδιαφερόμενος επενδυτής ποντάρει στο να εξασφαλίσει πολλαπλάσια.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=...&artid=4532513

Αυτό πριν ενάμισι χρόνο. θα επανέρθω για τις ΑΠΕ