Σαν σήμερα πέθανε ο Παύλος Μελάς

[ortho]

Γεννήθηκε στη Μασσαλία της Νότιας Γαλλίας . Η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από τον Παρακάλαμο Πωγωνίου της Περιφερειακής Ενότητας Ιωαννίνων. Μετά τη μετακίνηση της οικογένειας στην Αθήνα, σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων απ' όπου αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός του πυροβολικού το 1891. Φέροντας τύψεις για την έκβαση του πολέμου του 1897 συμμετείχε από τους πρώτους στο ιδρυθέν το 1900 Μακεδονικό κομιτάτο για την εμψύχωση του απογοητευμένου ελληνικού πληθυσμού της Μακεδονίας και σε αντίδραση στη δράση των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Έτσι από τον Φεβρουάριο του 1904 ο Παύλος Μελάς έσπευσε με άλλους τρεις αξιωματικούς, τους Α. Κοντούλη, Α. Παπούλα και Γ. Κολοκοτρώνη, προς επιτόπια μελέτη της κατάστασης. Αποτυγχάνοντας σε εκείνη την πρώτη προσπάθεια, επανήλθε τον Ιούλιο του ίδιου έτους οπότε και εισήλθε στη Μακεδονία ως ζωέμπορος με το όνομα "Πέτρος Δέδες". Μετά 20ήμερη παραμονή συναντήθηκε με τον Λάμπρο Κορομηλά στη Θεσσαλονίκη ανταλλάσσοντας σκέψεις για ανάληψη επιχειρήσεων και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα.
Στις 18 Αυγούστου όταν όλα ήταν έτοιμα κατά το σχέδιο ο Παύλος Μελάς με το επιχειρησιακό όνομα Καπετάν Μίκης Ζέζας, επικεφαλής σώματος εκ 35 μόλις ανδρών, που το αποτελούσαν Μακεδόνες, Μανιάτες και Κρητικοί, ανέλαβε την αρχηγία του Μακεδονικού αγώνα ενάντια στους Βούλγαρους και εισήλθε ένοπλα στα Μακεδονικά εδάφη με την εντολή να ασκεί καθήκοντα αρχηγού και στις μικρότερες ομάδες που δρούσαν εν τω μεταξύ στη περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς. Πληροφορηθέντες οι Τούρκοι από διάφορους καταδότες περί της εισόδου και της δράσης του Παύλου Μελά έθεσαν προς καταδίωξή του πολυάριθμο τουρκικό απόσπασμα. Παρά τις συνεχείς διώξεις του Οθωμανικού στρατού ο Παύλος Μελάς άρχισε ν΄ αποδεκατίζει τις βουλγαρικές ομάδες με βάση τα χωριά Λιγκοβάνη και Λίχυβο. Όμως στις 13 Οκτωβρίου 1904 βρισκόμενος στα Στάτιστα και προδομένος από την βουλγάρικη συμμορία του Μήτρου Βλάχου περικυκλώθηκε από Τουρκικό απόσπασμα 150 ανδρών. Μετά από δίωρη λυσσαλέα μάχη διέταξε αιφνίδια έξοδο τεθείς επικεφαλής των ανδρών του. Στην επιχείρηση αυτή τραυματίσθηκε θανάσιμα στην οσφυϊκή χώρα και πέθανε μετά από μισή ώρα στα χέρια του φίλου του, Γεώργιο Στρατινάκη. Η τελευταία του φράση πριν ξεψυχήσει ήταν:[1]

"Βούλγαρος να μη μείνει"

Γύρω από το σώμα του νεκρού Π. Μελά εκτυλίχθηκε μια διπλωματική επιχείρηση για την παραλαβή και ενταφιασμό του. Οι Έλληνες δεν ήθελαν να γίνει γνωστό στους Τούρκους ποιος ήταν ο νεκρός, και συγκεκριμένα ότι ήταν Έλληνας αξιωματικός, διότι αυτό θα δημιουργούσε διπλωματική κρίση. Αρχικά ο νεκρός θάφτηκε από τους χωρικούς έξω από τη Στάτιστα ενώ οι Τούρκοι δεν γνώριζαν την ταυτότητά του. Αργότερα ο προεστός της Στάτιστας ονόματι Ντίνας απεσταλμένος της ελληνικής πλευράς (πιθανώς του Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη ή του οπλαρχηγού Κύρου) επιχείρησε να ξεθάψει και να μεταφέρει αλλού τον νεκρό. Στο μεταξύ όμως ο θάνατος του Μελά είχε μαθευτεί στην Αθήνα και η Τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα ειδοποίησε τις Τουρκικές Αρχές της Θεσσαλονίκης να βρουν το πτώμα ώστε να το χρησιμοποιήσουν ως απόδειξη της Ελληνικής επέμβασης σε Τουρκική επικράτεια. Έτσι, ενώ ο Ντίνας έκανε την εκταφή εμφανίστηκε Τουρκικός στρατός. Τότε έκοψε βιαστικά το κεφάλι του νεκρού και έφυγε. Το κεφάλι τάφηκε μπροστά στην Ωραία Πύλη του Ναού της Αγίας Παρασκευής στο χωριό Πισοδέρι ενώ οι Τούρκοι πήραν το ακέφαλο σώμα και το πήγαν στην Καστοριά για αναγνώριση. Ο Γερμανός Καραβαγγέλης, που γνώριζε τα πάντα, κινητοποίησε τη νεολαία της Καστοριάς που περικύκλωσε το Διοικητήριο και απαιτούσε να τους δοθεί το σώμα "κάποιου Ζέζα" που ήταν Έλληνας. Ο Μητροπολίτης, προειδοποιώντας ότι μπορεί να συμβούν ταραχές που θα έβλαπταν την ειρηνική συμβίωση Τούρκων και Ελλήνων κατάφερε να του δοθεί το σώμα το οποίο και τάφηκε στο παρεκκλήσιο των Ταξιαρχών κοντά στο Μητροπολιτικό Μέγαρο Καστοριάς.[2]. Ο Παύλος Μελάς αποτέλεσε υπόδειγμα γενναιότητας και αυταπάρνησης για την απελευθέρωση της πατρίδας στην ελληνική ιστορία.
Μετά το θάνατο του η δράση των Ελληνικών δυνάμεων έγινε πιο έντονη, περιορίζοντας τη δράση των Βούλγαρων κομιτατζήδων, και επιτυγχάνοντας την ένωση Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας με την Ελλάδα.
Σήμερα, το όνομα του Παύλου Μελά φέρει προς τιμή του το χωριό Στάτιστα ενώ πλήθος προτομών του στολίζουν πλατείες πόλεων μεταξύ των οποίων στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, την Κοζάνη και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Στη Θεσσαλονίκη, μετά το πρόγραμμα Καλλικράτης, οι τρεις δήμοι "Σταυρουπόλεως, Πολίχνης, Ευκαρπίας" ενώθηκαν σε ένα δήμο με την ονομασία Παύλος Μελάς.
Ο Παύλος Μελάς θεωρείται σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα, και πολλά προσωπικά του αντικείμενα εκτίθενται τώρα στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα Θεσσαλονίκης και στο μουσείο Παύλος Μελάς στην Καστοριά.

Παύλος Μελάς - Βικιπαίδεια

[ckalfas]

Ωραίος ως Έλληνας!!!

Αν ζούσε σήμερα, το πιο πιθανό θα ήταν να βολευόταν στο γραφειάκι του, να χρησιμοποιούσε τον πεθερό του για να μην πήγαινε στην Μακεδονία για να έπινε το καφεδάκι του κάτω από την Ακρόπολη...

Τώρα, γιατί δεν θα υπήρχε Παύλος Μελάς την σήμερον, σκεφτείτε το από μόνοι σας...

[apathie]

Αρχική Δημοσίευση από ckalfas

Ωραίος ως Έλληνας!!!

Αν ζούσε σήμερα, το πιο πιθανό θα ήταν να βολευόταν στο γραφειάκι του, να χρησιμοποιούσε τον πεθερό του για να μην πήγαινε στην Μακεδονία για να έπινε το καφεδάκι του κάτω από την Ακρόπολη...

Τώρα, γιατί δεν θα υπήρχε Παύλος Μελάς την σήμερον, σκεφτείτε το από μόνοι σας...

Κάτι που δεν αναφέρθηκε στο άρθρο είναι πως ο Παύλος ήταν γιος δημάρχου Αθηναίων, γόνος πλούσιας και αριστοκρατικης οικογένειας, γαμπρός του μετέπειτα πρωθυπουργού της Ελλάδος και στελέχους του υπουργείου εξωτερικών.

Αυτό σημαίνει πως κάλλιστα θα μπορούσε και τότε να ζει μια άνετη ζωή στη βίλα του στην Κηφισιά, μέσα στον πλούτο, τη χλιδή και φυσικά με ευνοϊκές μεταθέσεις στο στράτευμα.

Αντί αυτού, ο Παύλος Μελάς επιλέγει να προχωρήσει στην ύστατη θυσία, προσφέροντας την ύπαρξη του για να ποτησει με το αίμα του το δένδρο της ελευθερίας.

Sent from my GT-N7100 using Tapatalk 4

[vag990]

Αρχική Δημοσίευση από ckalfas

Ωραίος ως Έλληνας!!!

Αν ζούσε σήμερα, το πιο πιθανό θα ήταν να βολευόταν στο γραφειάκι του, να χρησιμοποιούσε τον πεθερό του για να μην πήγαινε στην Μακεδονία για να έπινε το καφεδάκι του κάτω από την Ακρόπολη...

Τώρα, γιατί δεν θα υπήρχε Παύλος Μελάς την σήμερον, σκεφτείτε το από μόνοι σας...

το ότι μερικοί είμαστε/είσαστε/είναι ποτισμένοι με μια τέτοια νοοτροπία δεν σημαίνει πως οι πάντες λειτουργούν κατ`αυτόν τον τρόπο! και ούτε επειδή εσύ/εγώ/αυτός παρακαλάς για να μπεις σε μια ούρα για να καταφέρεις να φιλήσεις μια κατουρημένη ποδιά σημαίνει πως ποτέ δεν υπήρξαν ήρωες! (και πως σταμάτησαν να υπάρχουν!)

Ας μην κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια ειδικά όταν μιλάμε για άλλες εποχές!

[264George]

Δεν μπορω να καταλαβω γιατι ο φοβος για τυχον διπλωματικο επεισοδιο με το τουρκικο κρατος σε περιπτωση που ταυτιζοταν το νεκρο σωμα..
για αλλη μια φορα διαπιστωνονται οι διαφορες μεταξυ στρατιωτικων (ακομα και των ρασοφορων) - πολιτικων ,,,

[forester]

Αρχική Δημοσίευση από 264George

Δεν μπορω να καταλαβω γιατι ο φοβος για τυχον διπλωματικο επεισοδιο με το τουρκικο κρατος σε περιπτωση που ταυτιζοταν το νεκρο σωμα..
για αλλη μια φορα διαπιστωνονται οι διαφορες μεταξυ στρατιωτικων (ακομα και των ρασοφορων) - πολιτικων ,,,

Ακόμα δεν είχαν αρχίσει οι Βαλκανικοί πολεμοι. Δεν ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Τουρκία, η Ελλάδα. Ο Παύλος Μελάς έκανε αντάρτικο εναντίον Βούλγαρων κομιτατζήδων. Σαφώς και δεν ήθελαν τότε να εμπλακούν με τους Τούρκους. Αργότερα κι αφού συμμάχησαν τα ορθόδοξα βαλκανικά κράτη εναντίον της Τουρκίας, είχαμε τον 1ο Βαλκανικό πόλεμο.
Σαφώς και επρόκειτω για πολιτική, στην οποία οι στρατιωτικοί συμφωνούσαν (άλλωστε αυτοί έκαναν όλες τις ενέργειες).

[intruder]

Αρχική Δημοσίευση από 264George

Δεν μπορω να καταλαβω γιατι ο φοβος για τυχον διπλωματικο επεισοδιο με το τουρκικο κρατος σε περιπτωση που ταυτιζοταν το νεκρο σωμα..
για αλλη μια φορα διαπιστωνονται οι διαφορες μεταξυ στρατιωτικων (ακομα και των ρασοφορων) - πολιτικων ,,,

η ηττα του 1897 της ελλαδας ηταν τοτε ακομα φρεσκια.φανταζεσαι να ''επιαναν'' πρακτορες κ ανταρτες απο το ''ελληνικο'',μετα απο τοσες συνθηκες, στην μακεδονια που εβραζε?οχι οτι σταματησε ποτε ο βορειο(?) -ελληνικος πληθησμος να αγωνιζεται για την ενωση του με την ''παλαια'' ελλαδα.

στη ουσια ο παυλος μελας δεν προλαβε να μπαρουτοκαπνιστει,απλα ο βαθμος κ η κοινωνικη του θεση εκαναν πολλους απο την ελληνικη κυβερνηση να παρουν το μακεδονικο στα σοβαρα.

εως τοτε(απο την επανασταση το 1821) μετα την δημιουργια του νεοσυστατου ελληνικου κρατους ,ομαδες πολεμιστων της ευρυτερης περιοχης, (μακεδονια-θεσσαλια-ηπειρος) κυνηγιωταν κ απο το τουρκικο κ απο το ελληνικο κρατος σαν ληστες(βλεπε παλαιοτερα κλεφτες).
οι περισσοτεροι απο αυτους ,ηταν αυτοι που ηταν στα πεδια των μαχων της επαναστασης ,κ το ελληνικο κρατος (οπως παντα) τους αφησε να πεθανουν της πεινας ,οταν οι ξενοφερτες βασιλειες κ τα τσιρακια τους ετρωγαν με χρυσα κουταλια.ετσι αναγκαζοταν κ λογω επιβιωσης τις ληστρικες επιδρομες σε χωρια (οπως βεβαια παντοτε γινοταν στην τουρκοκρατια, απο την κλεφτουρια).
ο παυλος μελας ηταν ενας απο τους πρωτους που ηταν εξαιρεση κ δεν ξεχασε οτι ο ελληνισμος καρδιοχτυπα κ εκτος των τοτε συνορων,παρατησε βιλες κ αξιωματα κ πηρε τον ανηφορο.Σκοτωθηκε πολυ νωρις ,θα ειχε ακομη να προσφερει πολλα στον αγωνα κατα των βουλγαρων-τουρκων.

πολλοι βεβαια αναφερουν οτι το σακι με τις λυρες οπου κουβαλουσε μαζι του για την συντηρηση των σωματων του,το γλυκοκοιτουσαν πολλοι κ ηταν λογος να πεσει απο ''αδελφικη'' σφαιρα................

[AKIS_21]

Για πόσο ακόμα θα τον γιορτάζουμε αληθεια?
Για πόσο ακόμα θα έχουμε ήρωες ?
Για πόσο ακόμα η κάθε ρεπουση θα μας το επιτρέπει?
Οσο ειμαστε τοσο άμυαλοι όχι για πολυ άλλωστε να σας θυμίσω προς κρισεως της αντιδράσεις της δημοκρατικής αριστεράς μας για της παρελάσεις
Φιλια σε ολους που νοιώθουν Μακεδόνες

[intruder]

για το αρθρο

[PITS]

Yahoo! News


ποτε??? ως τοτε!! κατα τα αλλα η αλβανικη πλατεια και τα γκαιυ παρειντ να ειναι καλα α! και ο δημαρχος