Σας ευχαριστώ Κε Πρέσβη - Μία βρετανική καρδιά γεμάτη Ελλάδα !!!!!

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

"Αποχαιρετισμός στην Ελλάδα" από τον Βρετανό πρέσβη στην Ελλάδα

Ο κ. Σάϊμον Γκας ανέλαβε καθήκοντα πρέσβη στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2004. Έχει επισκεφθεί πολλά μέρη της Ελλάδας, για λόγους επαγγελματικούς αλλά και για αναψυχή με την οικογένειά του. Ο ίδιος και η σύζυγός του μιλούν ελληνικά και έχουν τρία παιδιά.



Σε λίγες μέρες η γυναίκα μου κι εγώ αφήνουμε την Αθήνα ύστερα από οκτώ ευτυχισμένα χρόνια στη χώρα σας – πρώτα στη δεκαετία του '80 και για δεύτερη φορά αυτά τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα ήταν καλή μαζί μας. Μας χάρισε τον πρώτο μας γιο, που γεννήθηκε εδώ πριν από 23 χρόνια. Μας χάρισε πολλούς φίλους. Μας χάρισε πολλές στιγμές ευτυχίας. Και ποτέ, μα ποτέ δεν μας άφησε να πλήξουμε.

Η Ελλάδα και οι Ελληνες ασκούν έντονη επίδραση στους ξένους. Ο Βρετανός συγγραφέας Lawrence Durrell έγραψε: «Αλλες χώρες μπορούν να σε κάνουν να ανακαλύψεις έθιμα ή παραδόσεις ή τοπία. Η Ελλάδα σου προσφέρει κάτι πιο σκληρό: την ανακάλυψη του εαυτού σου». Στην Ελλάδα εμείς οι Βορειοευρωπαίοι αφήνουμε πίσω μας λίγη απ' την ψυχραιμία και την επιφυλακτικότητά μας και γινόμαστε πιο εξωστρεφείς, αναζητάμε πιο πολύ τη συντροφιά των άλλων ανθρώπων. Δεν εκπλήσσομαι που η λέξη privacy δεν μεταφράζεται ακριβώς στα Ελληνικά. Αλλά, πάλι, ούτε η λέξη παρέα μεταφράζεται στα Αγγλικά.

Η Ελλάδα άναψε τον πόθο του ταξιδιού σε γενιές και γενιές Βρετανών, και η Μαριάν κι εγώ προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε τα βήματά τους. Η μυρωδία του καπνού του ξύλου που καίγεται ένα φθινοπωρινό απόγευμα στην Ηπειρο, τα λιβάδια με τ' αγριολούλουδα στην Πελοπόννησο την άνοιξη, τα κρυστάλλινα γαλανά νερά του Ιονίου το καλοκαίρι είναι μερικές από τις αναμνήσεις που θα πάρουμε μαζί μας φεύγοντας.

Οι Ζουλού λένε ότι οι άνθρωποι είναι άνθρωποι μέσα από άλλους ανθρώπους. Η Ελλάδα δεν θα σήμαινε τόσα πολλά για μας αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι που γνωρίσαμε εδώ. Η γιαγιά που μας φίλεψε ροδάκινα απ' το καλάθι της όταν χάλασε το αυτοκίνητο της παρέας μας, στη Θεσσαλία το 1975. Το ζευγάρι που μας παραχώρησε το διαμέρισμά του, παρόλο που μόλις μας είχε συναντήσει, στο Ρέθυμνο το 1984. Ο ταξιτζής στη Χίο, το 1992, που όταν ο γιος μου ο Κρίστοφερ ζαλισμένος από το ταξίδι έκανε εμετό κι έκανε χάλια και το ταξί και τον ίδιο, αυτός ανησυχούσε μόνο αν ήταν εντάξει το παιδί. Θα μας λείψουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στην Ελλάδα, που μας έδωσαν τη φιλία τους και τη συντροφιά τους.

Θα θέλαμε επίσης, η Μαριάν κι εγώ, να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς που ήταν τόσο επιεικείς και συγχωρητικοί όσο εμείς κατακρεουργούσαμε την ελληνική γλώσσα. Θέλω να ζητήσω ιδιαιτέρως συγγνώμη από μια κυρία που γνώρισα σε μια δεξίωση πριν από λίγα χρόνια. Τη ρώτησα τι δουλειά έκανε ο άντρας της. Μου απάντησε ότι ήταν γεωπόνος. Δυστυχώς, μπέρδεψα τη λέξη γεωπόνος με τη λέξη Γιαπωνέζος. Καθώς η συζήτηση προχωρούσε, διαπίστωσα με έκπληξη ότι δεν ήξερε σχεδόν τίποτε για την Ιαπωνία. Και καθώς επέμενα με τις ερωτήσεις μου για τον ιαπωνικό πολιτισμό, έβλεπα σιγά σιγά τον πανικό να φουντώνει στα μάτια της.

Θα ήθελα ακόμη να ζητήσω συγγνώμη κι από τον προβεβλημένο εκείνον υπουργό, που παρέμεινε ατάραχος όταν τον ρώτησα πώς σκόπευε να αντιμετωπίσει όλες τις προσκλήσεις και όχι τις προκλήσεις του τομέα ευθύνης του. Τώρα ήρθε ο καιρός να πάμε σε μιαν άλλη χώρα. Χαιρόμαστε με την προοπτική των νέων εμπειριών, των νέων ενδιαφερόντων που πάντα φέρνει ένα νέο διπλωματικό πόστο. Οπως λέει κι ο ποιητής:

«Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένες πρωτοϊδωμένους»
Aλλά, δεν θα είναι Ελλάδα.

Αυτό για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ότι θα επιστρέψουμε. Δεν νομίζουμε ότι η Ελλάδα μας έχει δώσει ακόμη την άδεια να την εγκαταλείψουμε οριστικά. Και όταν επιστρέψουμε δεν θα το κάνουμε μόνο για τους ανθρώπους ή για το τοπίο, αλλά και γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα που θαυμάζουμε για πάρα πολλά πράγματα.



Ολόκληρη η συνέντευξη ΕΔΩ

[Arkas]

Τίποτε για κείνα τα παλιομάρμαρα είπε;

Όπως και να έχει μπράβο του για την εξωτερίκευση των συναισθημάτων του.

Βέβαια αναρωτιέμαι όλα αυτά τα θετικά των Ελλήνων και της χώρας τους δεν μπορούσε να τα υπενθυμίζει κάθε φορά που έβγαινε ταξειδιωτική οδηγία σε βάρος της Ελλάδος;

Y.Γ. Αξίζει να διαβάσετε και την υπόλοιπη συνέντευξη!

[kostas_366]

Αρχική Δημοσίευση από Arkas

Τίποτε για κείνα τα παλιομάρμαρα είπε;

Όπως και να έχει μπράβο του για την εξωτερίκευση των συναισθημάτων του.

ο Δημήτρης.. ούτε κουβέντα για τα Μάρμαρα.

:sm5::sm5: Νίκο.

[leonidas]

[xvitos]

συγκηνιτικός ο πρέσβης !!!

:sm5: ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ

[droggitiszak]

"Θα ήθελα ακόμη να ζητήσω συγγνώμη κι από τον προβεβλημένο εκείνον υπουργό, που παρέμεινε ατάραχος όταν τον ρώτησα πώς σκόπευε να αντιμετωπίσει όλες τις προσκλήσεις και όχι τις προκλήσεις του τομέα ευθύνης του."

εκπλήσσομαι ...μέσα σε δυο γραμμές πόση αλήθεια μπορεί να χωρέσει...άραγε την διάβασε κανένας υπουργός την συνέντευξη ?

οφείλω να ομολογήσω ότι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται για τον Τόπο μας και τους ανθρώπους του φανερώνει αγάπη και φιλελληνισμό.

...βεβαίως είμαι λιγάκι επιφυλακτικός καθώς ως διπλωμάτης είναι η δουλειά του να γνωρίζει πως να εκφράζεται κατάλληλα...

αν λοιπόν έχει αφήσει την δουλειά του στην άκρη και εκφράζει πραγματικά αισθήματα τότε σίγουρα θα συνεχίσει να γίνεται λήπτης αγάπης ίδιας και μεγαλύτερης αυτής που μας προσφέρει .

το σίγουρο είναι ότι όλοι οι άνθρωποι που αναφέρει και τόσο τον φιλοξένησαν ( με την ευρύτερη έννοια του όρου ) , θα γίνονταν πολύ πιο ευτυχείς εαν έχει βάλει κι αυτός ένα λιθαράκι για την επιστροφή των μαρμάρων... από την άλλη , πιστεύω ότι δεν είναι το μοναδικό κριτήριο με το οποίο μπορεί αντιμετωπιστεί ο άνθρωπος αυτός.