Τετράδιο Βαλκανικών Γυμνασμάτων - Western Balkans 21-25/4/12

264George · #1 17-09-2013, 19:47

Χωρίς εισαγωγή, αναφορά σε χορηγούς και συντελεστές,
δικαιολογίες, αιτίες και προφάσεις,
ακολουθεί μια απόπειρα παρουσίασης
ταξιδιωτικού με ημερολογιακό ύφος
στα δυτικά βαλκάνια,,

- - - - - -

21 - 04 - 2012 Thessaloniki - Kotor

Προσυνενόηση υπήρχε, όμως στις φλέβες κυλά αγγλικό αίμα και στήνω τον Άλκη κανα 20λεπτο στην Κωλέτη με Γιαννιτσών στο CityGate μες την άγρια νύχτα, παρέα με τα «κορίτσια» που σχολάνε.
Ξεκινάμε στις 06:20’, μόνο είκοσι λεπτά αργότερα από το ραντεβού. Ο Θανάσης «το πολύ 06:45’-07:00’» θα ήταν στην έξοδο για Αλεξάνδρεια.

Σίγουρα! Και άλλος Άγγλος. Συνάντηση με τα υπόλοιπα παιδιά, τον Ηλία και τον Γιάννη λίγο έξω από τη Σιάτιστα σε ένα σουπάδικο που αρχίζουν και πέφτουν οι πρώτες ιδέες αλλά και οι πρώτες ατάκες (κάποιος ήθελε καφέ lugo, ονόματα δε λέμε).
Παρόλο που ο δρόμος είναι τραυματισμένος από το χειμώνα, άνετα φτάνουμε Κρυσταλοπηγή.

Αλβανία

Στα σύνορα ο έλεγχος (διαβατήριο-πράσινη κάρτα) μάλλον τυπικός.
Οι Αλβανοί τελωνιακοί μιλάνε συνεχώς στο κινητό. Λες να σκαρώνουν τίποτε;
Καύσιμα και η πρώτη αντιμετώπιση προβλήματος με το ξένο νόμισμα, αφού ο υπάλληλος υποτίθεται δεν έχει να μας δώσει ρέστα,,
(Χρεώνουν το λίτρο κάπου στο 1.35 νομίζω)

Μπλόκα αρκετά, όπως και οι ελληνικές πινακίδες κυκλοφορίας στα αυτοκίνητα.
Πρώτη πόλη που βρίσκουμε η Κορυτσά και ο Ηλίας βρίσκει γνωστό. Μας ξεπροβοδίζει ως το Pogradec.
Ήδη αρνητική εντύπωση μου προκαλεί που δεξιά και αριστερά του δρόμου υπάρχουν παντού μικρά εκκλησάκια από ατυχήματα, όπως και τα άπειρα πλυντήρια αυτοκινήτων, παντελώς αυτοσχέδια, ένα λάστιχο, ένας κουβάς και μια επιγραφή Lavazh, πολλές φορές και με μαρκαδόρο.
Ο δρόμος κακός, γίνεται συνεχώς χειρότερος, μέχρι που περνάμε δίπλα από τη λίμνη Οχρίδα που πραγματικά κάνουμε enduro. Στέκομαι στα πατάκια, σχεδόν κάθομαι στο ντεπόζιτο και προσπαθώ να πιάσω και κανά λυθρίνι από πιτσιρικάδες που τα πουλούν στην άκρη του δρόμου.

Προς Elbasan ξεκινά και η βροχή οπότε συμπληρώνεται η εικόνα με τα χιονισμένα βουνά, τις θολές ζελατίνες, τα αδιάβροχα και τους αδέξιους οδηγούς. Κάπου η διαδρομή θυμίζει Τέμπη με κρυφές παγίδες όμως και εμπόδια.
Elbasan.
Βουλκανιζατέρ, υπαίθριες αγορές (ελληνικών; κλεμμένων

ανταλλακτικών αυτοκινήτων, πλυντήρια, μια πόλη χάους, άναρχη. Δίπλα στον ταχείας κυκλοφορίας βοσκούν μόνα τους μερικά πρόβατα που ενθουσιάζουν τον Νάκο και τα χαιρετά. Εδώ ξεκινά ένα φανταστικό πιστάκι μέχρι τα Τίρανα.
Ο καιρός μας έκανε τη χάρη και στέγνωσε λίγο το δρόμο που, τύφλα τα αυστριακά πάσα, σβέλτα ανεβαίναμε κυρίως με Γιάννη. Θέα προς το Elbasan. Ένα τεράστιο εργοστάσιο, σαν βομβαρδισμένο. Έντονο το πρώην καθεστώς. Το Elbasan το έχω συνδέσει με μια τραγική απώλεια.. Θα ήθελα να θυμάμαι χρόνους, αποστάσεις, ποσά, αλλά δεν είμαστε και της στατιστικής υπηρεσίας.
Είναι μεσημέρι όταν φτάνουμε στα Τίρανα σε μια lifestyle καφετέρια, για τα αλβανικά πάντα δεδομένα. «Albanian University». Παραγγέλνω εσπρέσο φρέντο και έρχεται κάτι που μοιάζει περισσότερο με ουίσκι.
Δεν πειράζει όμως γιατί κάποιος παρήγγειλε κρέπες και του τρώω τις δύο! Πείνα.. Κάπου εδώ αναρωτιόμαστε ποια θα ανακηρυχτεί «Μiss Shkoder 2012»! Περνάνε κάτι υποψηφιότητες,,,!
Όλοι περιεργάζονται αρχικά οπτικά τις μηχανές, μέχρι που τις πλησιάζει ένας πιτσιρικάς και μας ζητά λεφτά δήθεν για το πάρκινγκ. «Παρκίμι», η δεύτερη αλβανική λέξη που μαθαίνω σήμερα.
Στις τουαλέτες, γνωριμία... μια κοπελιά (όνομα ξέχασα) και μου λέει πως γελούσε με την παρέα της με τους καφέδες που παραγγείλαμε και φυσικά οι υπάλληλοι δεν ήξεραν να φέρουν. Είναι από Αθήνα και μας δίνουν πληροφορίες.

Να πω ότι στα σύνορα και μετά εντύπωση μου έκαναν τα πυροβολεία από μπετόν και οι αμερικάνικες σημαίες.
Τι να πεις.. Δεν κατάλαβα καν πως φτάσαμε Shkoder και σύνορα.

Μαυροβούνιο

Έλεγχος να χαμε να λέγαμε. Mε την είσοδο, ένα καλό κομμάτι χώμα, παιχνιδάκι για τους γνωστούς αρκουδιάρηδες,,,,
Λες και διακτινιστήκαμε, φτάσαμε γρήγορα Κotor.

(κάπως έτσι είδα το Sveti Stefan,,)

Βρίσκουμε τα δωμάτια και έτοιμοι για την πρώτη βόλτα. Στο ξενοδοχείο (Galia) ήρθαν και κάτι παλικάρια από Ουκρανία που είχαμε προηγουμένως συναντήσει στο κομμάτια προς Σκόδρα.
SV1000, Goldwing και ένα παλιό RT νομίζω. Στο θέμα μας.Kotor.

Μου θυμίζει λίγο το κάστρο του Ναυπλίου ή της Κορίνθου. Η έκπληξη είναι εντός. Ο κόσμος.
Οι άγριες όψεις των Αλβανών έχουν αντικατασταθεί με δίμετρες intergalactic υπάρξεις.
Δε ψάχνουμε πλέον σε ποια θα δώσουμε τον τίτλο ομορφιάς που λέγαμε, αλλά μήπως και περάσει και καμιά ασχημούλα, ενω μοιάζουμε μάλλον κάτι σαν τα ντοκυμαντέρ του national geographic, που τα κουρασμένα αρπακτικά δεν κυνηγάνε το κοπάδι που τρέχει, αλλά την πέφτουν στις αντιλόπες πχ που κουτσαίνουν!.
Τρώμε πίτσα και η σερβιτόρα παίζει, μου λέει πως σχολώντας θα πάει στο Porto Bello και προτείνει να τη συναντήσω εκεί.
Τελικά πάμε σε ένα μπαρ, νομίζω Ceasar λέγεται αν και θέλαμε να επιστρέψουμε στα δωμάτια. Γνώμη μας άλλαξε ένας «μαγνητισμός» προς το σημείο εκείνο για υψηλή αρχιτεκτονική και τις γνωστές πλατείες!
Ο Άλκης ντρέπεται για το χαμηλό πολιτισμικό μας επίπεδο, που ατομικά έλυσε ανεβαίνοντας δύο σκαλιά στο μπαρ.
Ποτά με δοσομετρητή στα δύο ευρώ, ιδιαίτερα δε μας απασχολεί αυτό, όσο όμως μένουμε στο μαγαζί κάποιοι θυμώνουν που πρέπει την επόμενη να φύγουμε και δεν προλαβαίνουμε να γνωρίσουμε σε βάθος τις ομορφιές αυτού του τόπου.

(,,Η σερβιτόρα που ακόμα περιμένει,,)

Επιστροφή στο δωμάτιο. Προσεχώς..
Ντουμπρόβνικ, αλαλούμ, λάθος δρόμοι και χάσιμο χρόνου!

ilias vara · #2 17-09-2013, 20:25

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από 264George

και το μικρο να ζητιανευει σε απταιστα ελληνικα .,.,.απο τον γιαννη

και απο πισω το νεο αδιαβρoχο τις bmw

264George · #3 17-09-2013, 20:44

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από ilias vara

και το μικρο να ζητιανευει σε απταιστα ελληνικα .,.,.απο τον γιαννη

και απο πισω το νεο αδιαβρoχο τις bmw

ενώ στην πινακίδα πίσω μας,,,,

το EAGLE (το αλβανικό Google),

δε σε χάλασε

MOYTPO · #4 17-09-2013, 21:04

αργεις;;;;

MOYTPO · #5 17-09-2013, 21:10

Μην κραζετε τον Αλκη. Δεν ξερετε τι εστι Λε.Μο.Με;;;;;
Παλι καλα που ειχε και κρανος το παληκαρι!!!!!

alkis83 · #6 18-09-2013, 10:45

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από MOYTPO

Μην κραζετε τον Αλκη. Δεν ξερετε τι εστι Λε.Μο.Με;;;;;
Παλι καλα που ειχε και κρανος το παληκαρι!!!!!

Παυλο επρεπε να ερθεις.. 2.500.000 χιλιομετρα ταξιδι... θα το εστρωνες το μηχανακι... καλο το gs forum σε αδελφοποιηση με τη ΛΕ.ΜΟ.ΜΕ.. Τ ο σ'αββατο 21/09/2013 σ ενα ανεπαναληπτο ταξιδι στο μαγικοοοοοοοο Ναύπλιο...

MOYTPO · #7 18-09-2013, 23:36

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από alkis83

Παυλο επρεπε να ερθεις.. 2.500.000 χιλιομετρα ταξιδι... θα το εστρωνες το μηχανακι... καλο το gs forum σε αδελφοποιηση με τη ΛΕ.ΜΟ.ΜΕ.. Τ ο σ'αββατο 21/09/2013 σ ενα ανεπαναληπτο ταξιδι στο μαγικοοοοοοοο Ναύπλιο...

Ναυπλιοοοο;;;;;

7500 χλμ του-λα-χι-στον!!!!!

Καλα ενταξει... τριημερο ετσι;;;;
Με τις σαγιοναρες θα πατε ή θα βαλετε κανα αθλητικο;;;;
Γιατι για μποτα.... δεν σας το χω!!!!

264George · #8 19-09-2013, 16:21

.
.

24 - 4 - 2012 Ljubljana – Beograd

Το πρωινό στο ξενοδοχείο μας έβρισκε να χαιρετούμε τον Ηλία που μάλλον μόνος του θα συνέχιζε προς Ιταλία και Γαλλία με προορισμό το Μαρόκο.

Πλέον τρεις, στο δρόμο της επιστροφής. Αφού περάσαμε τον έλεγχο στα σύνορα Σλοβενίας – Κροατίας που μας έλεγξαν για βινιέτα, θυμήθηκα το Θανάση και το ρίσκο που πήρε, αφού η απειλούμενη χρηματική ποινή ήταν κοντά 300 ευρώ.
Πρώτη στάση Zagreb, που όμως ελάχιστα είδαμε καθώς βιαζόμασταν να αντιμετωπίσουμε την χειρότερη ίσως, μετά τη Θεσσαλονίκη – Αθήνα, ευθεία των Βαλκανίων, των περίπου 500 βαρετών χλμ.
Τουλάχιστον ήπιαμε το καφεδάκι μας στην είσοδο της πόλης, στο καφέ «Καναπέ», χρήματα δεν έχουμε και χαλάμε σε βενζινάδικο.

Αυτό που κυρίως θυμάμαι είναι ότι η διαδρομή γίνεται παράλληλα με μια οροσειρά που υποψιάζομαι είναι τα βόρεια σύνορα Κροατίας- Βοσνίας
και τον πολύ δυνατό πλευρικό άνεμο που μου σακάτεψε το δεξί ώμο.

,,,μα πολύ αέρααα!!!

264George · #9 19-09-2013, 16:36

Σερβία

Βελιγράδι. Υψηλή θερμοκρασία και ψάχνουμε για το ξενοδοχείο που οι ντόπιοι φαίνεται να μη γνωρίζουν.
Μετά από έναν κουστουμάτο επιχειρηματία, ευγενικότατο αν και δε γνώριζε αγγλικά και ένα αστυνομικό με RT, καταλήγουμε στην όχθη του Δούναβη και θυμάμαι να βρίσκεται κάπου κοντά και το ξενοδοχείο.
Είναι περίπου 17.00’ και ένα ζευγαράκι μας λέει πως το μέρος που ψάχνουμε είναι η περιοχή Καρα Ντουσανα και καταφέρνουμε και το βρίσκουμε.
Εξωτερικά καμία επιγραφή, δεν μοιάζει καν με ξενοδοχείο, αλλά είναι ένα συγκρότημα διαμερισμάτων και στο ισόγειο η ιδιοκτήτρια, μια 45άρα (milf).
Μας οδηγεί σε διαμέρισμα στο ρετιρέ με θέα όλη την πόλη, με τρεις χώρους και δύο μπάνια. Πως τα μοιραστήκαμε;
Κρύβω στη χούφτα μου δυο πιρούνια και ένα μαχαίρι και όποιος πετύχαινε το μαχαίρι διαλέγει. Καταλήγω με δικό μου δωμάτιο με εσωτερικά δικό του μπάνιο.

Γρήγορο μπάνιο και βόλτα στην πόλη.
Μου κάνει εντύπωση η φτώχια του μέρους που είναι αντιστρόφως ανάλογη με την αξιοπρέπεια και την περηφάνια στο βλέμμα των ανθρώπων του.

Hotel Yukoslavia και άλλα παρατημένα κτήρια τεράστιων διαστάσεων.
Φτάνουμε στο κέντρο και αποφασίζουμε να φάμε σε Pizza Hut.

,,,,μη ξεχάσετε.....λεφτά υπάρχουν!

Οι πινακίδες στις μηχανές γίνονται αντικείμενο προσοχής.
Παντού τράπεζες της Aplha Bank και βγάζω εκατό ευρώ, καταλήγοντας με κοντά δέκα χιλιάδες δηνάρια όταν η παραγγελία στην πιτσαρία αμφιβάλω αν πλησίαζε συνολικά τα χίλια.
Λεφτά (και εδώ) υπάρχουν.
Ο σερβιτόρος μας κατευθύνει για το που είναι τα must see της πόλης. Βόλτα στη Σκαντάρσκα και ποτάκι στο Red bar.
Βρίσκω την πόλη κάπως ήσυχη, μάλλον φταίει που είναι Τρίτη.
Συμπαθέστατη κυρία με υπαίθριο πάγκο με σουβενίρ στον πεζόδρομο προτείνει να δούμε κάποιον ιερό ναό που ισχυρίζεται είναι ο μεγαλύτερος στα Βαλκάνια. Η εμφάνισή της κάτι μου προκαλεί και αγοράζω σχεδόν όλα τα αυτοκόλλητα που έχει. Μου δίνει δώρο ένα χάρτη της περιοχής και ψήνω τα παιδιά να μην επιστρέψουμε για ύπνο, αλλά να βολτάρουμε στη Κνεζα Μιχαηλα που φαίνεται να είναι κοντά.
Πεζόδρομος με εμπορικά, καφετέριες, γυναίκες… Κάπου στη διαδρομή πέφτουμε σε γυρίσματα ταινίας και στο τέλος του πεζοδρόμου υπάρχει πάρκο που έρχεται συνεχώς κόσμος. Μάλλον εδώ είναι ο ναός που έλεγα.
Στο πίσω μέρος του μυαλού μου και χωρίς να πω κάτι στον Άλκη που συνεχώς γκρίνιαζε να γυρίσουμε πίσω, έχω κάποια club, μάλλον είναι σε τελείως διαφορετική περιοχή από κει που βρισκόμαστε. Νομίζω είναι κάπου κοντά στο φρούριο.
Με τη φωτογραφική μου διαπράττω επανειλημμένες απόπειρες να συλλάβω κομμάτι από την τοπική ομορφιά.
Δυο κοπέλες μας σταματούν για φυλλάδιο. Σκέφτομαι ότι θα ναι από καμιά greenpeace μέχρι που βλέπω ότι πρόκειται για exclusive striptease club.
Λέγεται Angels, βρίσκεται στην πλατεία Δημοκρατίας (αρ.5) και κάνω συσχετισμό με τη δική μας ομώνυμη πλατεία στο Βαρδάρι. Τυχαίο;
Θα αφήσω ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας εκτός..

forester · #10 17-09-2013, 23:10

Σωραίος

Δώσε πράμα

ΥΓ : και σερβιτόρες θέμεεεε