Κήλη δίσκου αυχένος ...

[Moustakas]

Πέρασαν μέρες... , και σήμερα ένας μήνας μετά από το χειρουργείο.

Ω ναι... δεν το περίμενα ούτε εγώ. Δεν το περίμενα ότι μία κήλη στον αυχένα μου θα ήταν τόσο σοβαρή που θα έφτανα στο σημείο να φορέσω εκείνη την άθλια άσπρη ποδιά που βλέπουμε στις ταινίες, και ένας τύπος που έβλεπα πρώτη φορά στη ζωή μου να μου λέει με χαρακτηριστικό στυλ grays anatomy " Νικόλα, γεία.. Τώρα θα κοιμηθούμε..."

Κοντά 10 μήνες με ταλαιπωρούσε ένας ηλίθιος πόνος στην ωμοπλάτη. Δεν το έβαζα κάτω όμως. Κλασικός ξεροκέφαλος έλεγα στην γυναίκα μου ότι θα περάσει και δεν την άκουγα στο να πάω στο γιατρό.
Πέρασε καιρός. Ο πόνος εκεί. Ο Νικόλας στη μηχανή και χρόνος για γιατρό όχι... Μέχρι και στη Ερέτρια για το κοπή της πίτας κατέβηκα, αλλα γιατρός... "θα περάσει"

Κουράστηκα να πονάω και πήγα.
Μαγνητική και αποτέλεσμα... 2πλή κήλη στον αυχαίνα, με έντονη πίεση στο νωτιαίο μυελό και στα κεντρικά νέυρα των χεριών μου.

Επιλογές 2. (πάλι καλά για τότε...) Ή μπαίνω χειρουργείο ή πάω συντηρητικά όπως το λένε, κάνοντας κινησιοθεραπείες, τις οποίες και επέλεξα για να αποφύγω το μαχαίρι.
Δούλεψα σκληρά και εντατικά γιατί πραγματικά είχα φοβηθεί πολύ. Και τα πήγαινα πολύ καλά... Δεν οδηγούσα μηχανή (λογο του κράνους και των κραδασμών) πρόσεχα στο γραφείο, έμπαινα με κολάρο στο αυτοκίνητο, έπερνα και ένα τρελό coctail φαρμάκων... και όλα πηγαίναν καλά....

Νόμιζα τουλάχιστον γιατί άρχιζα σιγά σιγά να μή πονάω...

Τρίτη ήταν, πρωί. Ξύπνησα από τέτοιο πόνο που δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Δάκρυσα πραγματικά. Έτσι απλά... Ετσι ξαφνικά. Με το καλημέρα.

Πήγα ξανά στο γιατρό. Ξανά μαγνητική. Αποτελέσματα μία μερα μετά.
Πόρισμα ? Σε 12 ώρες μετά ήμουν στο χειρουργείο, με 3 δάκτυλα μουδιασμένα στο δεξί μου χέρι... και με μία ψυχολογία πιο ποδοπατημένη από ποτέ.

Ένα μήνα μετά λοιπόν μπήκα και στο foroum. Άρχισα να έρχομαι στη δουλειά. και περιμένω να περάσουν άλλοι 2 μήνες για να ξανακαβαλήσω τη μπέμπα.
Προσπαθώ να συνηθίσω των εαυτό μου με μία ουλή μπροστά στο λαιμό μου, και να μπορέσω να μή φωνάζω για να στρώσει η φωνή μου που είναι αρκετά βραχνιασμένη. Οff στο κάπνισμα... και συνεχίζουμε...

Ένα μεγάλο ευχαριστώ να δώσω στη γυναίκα της ζωής μου, που με στήριξε όσο κανένας, και με έκανε για άλλη μία φορά να νοιώθω υπερήφανος και τυχερός που την έχω δίπλα μου. "Πέτρα μου Σ'αγαπω"

Ένα ευχαριστώ και στα παιδιά στο γραφείο για όλα όσα κάνανε για να μή καταλάβω οτι έφυγα ποτέ...

Και ένα συγνώμη σε όλους αυτούς που παραμέλησα όλο αυτό το καιρό.

Επανέρχομαι... σε λίγο..

[phoenix]

αδερφε σου ευχομαι ταχεια αναρωση που ειναι σιγουρη και παντα σιδερενιος
οπως καταλαβες εκτος απο τα οικονομικα υπαρχουν και αλλα προβληματα που μαλον ειναι κρισιμοτερα αλλα τα προσπερναμε γρηγορα!!!
καλως εκανες και εγραψες το θεμα σου για να μην ξεχνιομαστε!!!!!!!!!

[billy the kid]

Καλή ανάρρωση εύχομαι, να είναι περαστικό...

[Sakis]

Νικολή περαστικά σου...μόλις είσαι καλύτερα σε περιμένουμε να τα πούμε από κοντά


Από αυτή την ταλαιπωρία προσπάθησε να κρατήσεις το δώρο που κέρδισες "off στο κάπνισμα"

[AKIS_21]

Σιδερένιος

[commander]

σιδερένιος

[lepanto]

Να είσαι καλα που μας θύμησες /τι είμαστε /σου εύχομαι περαστικά και γρήγορα στην μπουμπου για μεγάλες τσαρκες

[tattoopanther]

σιδερένιος.,σαν τον ΙRΟΝΜΑΝ.,.,.

[JohnGS1100]

Καλή ανάρρωση φίλε, έχω κάνει παρόμοια εγχείρηση πριν 5 χρόνια και σώθηκα..
Να σου πω μόνο οτι χρειάζεται ένα 6μηνο για να δέσει η τομή, θα έχεις πονάκια κλπ., στο μεταξύ δε θέλει ζόρισμα με γυμναστικές και τέτοια πριν δέσει ο μυς, φυσιολογικές καθημερινες δραστηριότητες, όχι πολύ ξάπλα, καλό φαγητό και ηθικό, μετά 1 χρόνο σχεδόν το ξεχνάς..
Μη πάρεις πρόσθετα, γιατί δημιουργούν δυσπλασία, που θα σε ενοχλεί μετά 1 χρόνο, προσωπικά άκουσα κατά γράμμα τις εντολές του γιατρού και σε σχέση με άλλους συναδέλφους είδα καλύτερη αποκατάσταση.

Καλό κουράγιο

[kokkinos1]

Αρχική Δημοσίευση από JohnGS1100

Καλή ανάρρωση φίλε, έχω κάνει παρόμοια εγχείρηση πριν 5 χρόνια και σώθηκα..
Να σου πω μόνο οτι χρειάζεται ένα 6μηνο για να δέσει η τομή, θα έχεις πονάκια κλπ., στο μεταξύ δε θέλει ζόρισμα με γυμναστικές και τέτοια πριν δέσει ο μυς, φυσιολογικές καθημερινες δραστηριότητες, όχι πολύ ξάπλα, καλό φαγητό και ηθικό, μετά 1 χρόνο σχεδόν το ξεχνάς..
Μη πάρεις πρόσθετα, γιατί δημιουργούν δυσπλασία, που θα σε ενοχλεί μετά 1 χρόνο, προσωπικά άκουσα κατά γράμμα τις εντολές του γιατρού και σε σχέση με άλλους συναδέλφους είδα καλύτερη αποκατάσταση.

Καλό κουράγιο

ακριβώς τα ιδια και εγω και 8 χρονια μετά ειμαι πολύ καλά στην υγειά μου


περαστικά και ταχεία ανάρρωση