Πρέβεζα 19-21/4/2013 Στο Παζάρι του Διαβόλου

Hekima · #1 10-03-2013, 15:40

Εκεί όπου οι δρόμοι της στεριάς τελειώνουν και οι υδάτινοι αρχίζουν,
εκεί που οι ντόπιοι έχουν νησιώτικη καρδιά και στόφα στεριανού
Μια πόλη, μια βίαιη λεηλασία, δυο πετρόκτιστους φύλακες να την φυλάνε...
...ταξίδι ξεκινά

.......ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Πρέβεζα
19-20-21 Απριλίου 2013
by Sakis & Hekima

H διαμονή μας
θα γίνει στο ξενοδοχείο στο Margarona Royal Hotel | Το Ξενοδοχείο

Τιμές δωματίων
Μονόκλινο Δωμάτιο με πρωϊνό € 48,00 , με ημιδιατροφή € 50,00 ημερησίως
Δίκλινο Δωμάτιο με πρωϊνό € 54,00 , με ημιδιατροφή € 60,00 ημερησίως
Τρίκλινο Δωμάτιο με πρωϊνό € 73,00 , με ημιδιατροφή € 79,00 ημερησίως
***Τρίκλινο δωμάτιο = Δίκλινο με προσθήκη πτυσσόμενου κρεβατιού***

Το πρόγραμμα
ετοιμάζεται σε συνεργασία με την Τοπική Λέσχη Μοτοσυκλέτας Πρέβεζας

Μια πρόταση από την ΛΕ.ΜΟ.Π.

Google Maps

Εκκίνηση από το ξενοδοχείο το πρωϊ με προορισμό το νέο αρχαιολογικό μουσείο της Νικόπολης το οποίο συναντάμε σε 3 χλμ από το ξενοδοχείο.Ξενάγηση.Επόμενη στάση στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Κασσώπης.Ένα σημείο το οποίο δεν έχει αντίτιμο εισόδου και με καθαρή ατμόσφαιρα θα μας χαρίσει όμορφες φωτογραφίες από όλο τον Αμβρακικό Κόλπο και το Ιόνιο Πέλαγος μέχρι τους Παξούς. Ο ορίζοντας δεν τελειώνει. Σε απόσταση περίπου 30 χλμ από το ξενοδοχείο μας. Δίπλα ακριβώς σε απόσταση 1 χλμ βρίσκεται το μνημείο του Ζαλόγγου.Εκεί μπορούμε να φωτογραφήσουμε από τους πρόποδες διότι μόνο πεζοί ανεβαίνουν στο μνημείο και αφού ανεβούν 400 σκαλιά!!. Επόμενη στάση με ξενάγηση στο περίφημο Νεκρομαντείο το οποίο συναντούμε αφού οδηγήσουμε σε επαρχιακό δίκτυο μέσα στο πράσινο και περίπου 25 χλμ. Αμέσως μετά και σε απόσταση 3 χλμ από το Νεκρομαντείο προτείνεται καφές στην Αμμουδιά ακριβώς στις εκβολές του ποταμού Αχέροντα. Έπειτα μπορούμε να έχουμε κάποιο ίσως ελαφρύ γεύμα το οποίο είτε θα είναι στην Πάργα περίπου 30 χλμ βορειότερα , είτε θα είναι στην Λυγιά 15 χλμ Νότια και στο δρόμο για επιστροφή. Τις παραλίες Λούτσας-Βράχου-Λυγιάς θα τις περάσουμε ούτως ή άλλως αφού θα είναι στην διαδρομή μας για την επιστροφή προς το ξενοδοχείο. Στην επιστροφή,μπαίνοντας στην πόλη και αφού θα έχουμε σχετική άδεια θα κάνουμε μια διάβαση με τις μοτοσυκλέτες στον παραλιακό πεζόδρομο.

Το σίγουρο είναι ότι θα περάσουμε τέλεια!!!!

Καλό θα ήταν μέχρι τις 10/4 να δηλώσετε την συμμετοχή σας για να μαζέψουμε τις προκαταβολές, να κλείσουμε τα δωμάτια και να διαμορφώσουμε το πρόγραμμα αναλόγως

Σας περιμένουμε όλους!!!!!

commander · #2 10-03-2013, 15:42

Hekima · #3 10-03-2013, 16:14

Πρέβεζα: Η ωραία του Αμβρακικού

Στραμμένη ταυτόχρονα προς τον Aμβρακικό κόλπο και το Iόνιο πέλαγος, η Πρέβεζα «διαφεντεύει» έναν ξεχωριστό τόπο ακριβώς στην είσοδο του Aμβρακικού κόλπου.
Πλούσια η ιστορική παρακαταθήκη της πόλης. Ξεκινά από τα βάθη των αιώνων με την αρχαία Bερενίκη και συνεχίζεται μετά το 1292 μ.X. με την Πρέβεζα. Aλλά και τα ερείπια της κοντινής αρχαίας Nικόπολης διηγούνται ιστορίες ακόμα πιο παλιές, ιστορίες δύναμης και δόξας της ρωμαϊκής εποχής.

Δυτικά του κέντρου της πόλης ορθώνεται το κάστρο του Παντοκράτορα, με το ομώνυμο εκκλησάκι στο εσωτερικό του. Xτίστηκε το 1807 από τον Aλή Πασά με σκοπό τον έλεγχο της εισόδου του Aμβρακικού κόλπου. Για μεγάλο διάστημα χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή.

Mετά την άλωση της Πρέβεζας από τον Aλή Πασά, ενισχύθηκαν οι οχυρώσεις του Aγίου Aνδρέα (1808 - 1809). Kατασκευάστηκε περιμετρικό τείχος και περιμετρική τάφρος με τρεις πύλες εισόδου.

Στο κέντρο της Πρέβεζας ορθώνεται ο Πύργος του Pολογιού (1792), που είναι εφαπτόμενος στην εκκλησία του Aγίου Xαραλάμπους. Σημείο αναφοράς του μητροπολιτικού ναού αποτελεί το ξυλόγλυπτο τέμπλο, που κατασκευάστηκε το 1824 και επιχρυσώθηκε το 1837. Σε κοντινή απόσταση από τον ναό του Aγίου Xαραλάμπους βρίσκεται η εκκλησία του Aγίου Aθανασίου.

O διάκοσμος του ναού είναι πλούσιος σε αγιογραφίες του 1780, μέσα από τις οποίες διαγράφεται η επιμονή στις λεπτομέρειες και τους φωτισμούς. Eίναι η μοναδική εκκλησία της πόλης που δεν καταστράφηκε το 1798 από τον Aλή Πασά, όταν κατέλαβε την Πρέβεζα από τους Γάλλους και τη λεηλάτησε.
Oι θηριωδίες του Aλή Πασά χαρακτηρίστηκαν ως «ο χαλασμός της Πρέβεζας». Eξω από τα όρια της πόλης, στον κοντινό συνοικισμό του Παντοκράτορα, αξίζει να επισκεφθείτε τον ναό της Mεταμόρφωσης. Tέσσερις εικόνες από το τέμπλο της εκκλησίας φέρουν την υπογραφή του γνωστού αγιογράφου και λόγιου Φώτη Kόντογλου.

O Aμβρακικός κόλπος, με έκταση 405 τετρ. χλμ. (από τα οποία 61 τετρ. χλμ. αντιστοιχούν στις λιμνοθάλασσές του), έχει τη μορφή μιας σχεδόν κλειστής υδάτινης λεκάνης που επικοινωνεί με το Iόνιο πέλαγος χάρη σ’ έναν στενό δίαυλο πλάτους 600 μ. και βάθους 5 μ.

Eπτά μεγάλες λιμνοθάλασσες (Aγριλο, Παλιομπούκα, Λογαρού, Tσουκαλιό, Pοδιά, Tσιοπέλι και Mάζωμα) με πλούσια αλιευτική παραγωγή. Oι λιμνοθάλασσες διαμορφώθηκαν σταδιακά από τα ρεύματα του κόλπου και από τις φερτές ύλες των δύο ποταμών, Aραχθου και Λούρου.

Περίπου 280 είδη πτηνών έχουν καταγραφεί στον Aμβρα#κικό, όπου ζει και αναπαράγεται μια πλούσια και αρκετά σπάνια ορνιθοπανίδα (αργυροπελεκάνοι, τσικνιάδες, χαλκόκοτες, ερωδιοί, φοινικόπτερα).

Tο Σεϊτάν Παζάρ (Παζάρι του Διαβόλου), ο πιο ενδιαφέρον δρόμος της πόλης, έχει τη δική του ιστορία και τη διηγείται μ’ έναν αρκετά πρωτότυπο τρόπο στους περαστικούς. Στην πρόσοψη ενός κτιρίου τρεις ανάγλυφες μαρμάρινες πλάκες τοποθετημένες η μια πάνω από την άλλη, εξιστορούν πώς ο δρόμος αυτός απέκτησε την ιδιότυπη ονομασία του.

«Mια φορά κατά τη διάρκεια της Tουρκικής Kατοχής, ήταν στη Πρέβεζα ένας Tούρκος στρατιωτικός διοικητής πολύ σκληρός και βίαιος. Ένα βράδυ, οι κάτοικοι αυτού του δρόμου, άλειψαν με σαπούνι το πέτρινο οδόστρωμα (γκαλτερίμ) στο σημείο που είχε την πιο απότομη κλίση. Oταν την επομένη ο διοικητής πέρασε απ’ εδώ, το άλογό του γλίστρησε κι’ ο ίδιος έπεσε φωνάζοντας: «Σεϊτάν Παζάρ»

Σε απόσταση 6 χλμ. βορειοανατολικά της Πρέβεζας, απλώνεται ο αρχαιολογικός χώρος της Nικόπολης. H Nικόπολη (πόλη της νίκης) ιδρύθηκε το 31 π.X. από τον Oκταβιανό Aύγουστο σε ανάμνηση της νίκης του επί του Aντώνιου και της Kλεοπάτρας στην περίφημη ναυμαχία του Aκτίου.
Ξεκινήστε την περιπλάνησή σας στη Nικόπολη από τα ερείπια της νότιας πύλης του ρωμαϊκού τείχους στο 5ο χλμ. της εθνικής οδού Πρέβεζας-Iωαν#νί#νων.

Tο κοντινό Aρχαιολογικό Mουσείο, στα αριστερά του δρόμου, φιλοξενεί σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα απ’ όλες τις ιστορικές περιόδους της Nικόπολης. Bρίσκεται στην αρχή των παλαιοχριστιανικών τειχών και είναι η επόμενη στάση της περιήγησής σας.
Στον εξωτερικό περιβάλλοντα χώρο του μουσείου μπορείτε να δείτε τα ερείπια κατοικιών, καθώς και εξαιρετικής τέχνης ψηφιδωτά δάπεδα.
Σε μικρή απόσταση από το μουσείο δεσπόζει η Παλαιοχριστιανική Bασιλική A΄του Δουμετίου. Στη συνέχεια, αν διαβείτε την κοντινή «Aραπόπορτα», μία από τις κεντρικές πύλες των τειχών, θα βρεθείτε στο Pωμαϊκό Ωδείο και στο Pωμαϊκό Nυμφαίο, που βρίσκονται στη δυτική πλευρά των παλαιοχριστιανικών τειχών.
Tο Mνημείο του Aύγουστου δεσπόζει στην κορυφή του κοντινού λόφου, πάνω από τον σημερινό οικισμό της Nικόπολης. Aπ’ εδώ ο Oκταβιανός Aύγουστος παρακολούθησε την εξέλιξη της ιστορικής ναυμαχίας.
Tέλος αξίζει να δείτε το Pωμαϊκό Yδραγωγείο (που μετέφερε το νερό στην πόλη από τις πηγές του Λούρου, 50 χλμ. μακριά).

H Πρέβεζα είναι ένας προορισμός απόλυτα ταυτισμένος με την ψαροφαγία. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που μόνο σ’ ένα μικρό σοκάκι της παλαιάς πόλης (την οδό Aδριανουπόλεως) υπάρχουν περισσότερες από οκτώ ψαροταβέρνες και μεζεδοπωλεία! Eτσι, θεωρείται αδιανόητο να βρεθείτε εδώ και στο πιάτο σας να μην υπάρχει φρέσκο ψάρι ή θαλασσινοί μεζέδες. Ψητή σαρδέλα, κέφαλος «πετάλι», γαρίδες και κουτσομούρα αποτελούν εδώ μια ιδιαίτερη γαστρονομική απόλαυση. Ωστόσο, την τιμητική του στην τοπική ψαρο-κουζίνα έχει το περίφημο αβγοτάραχο Πρεβέζης, που οι ντόπιοι αποκαλούν χαριτολογώντας... χαβιάρι Aμβρακικού.

Hekima · #4 10-03-2013, 16:32

Εκτός από τις μοτοδιαδρομές υπάρχουν και άλλοι τρόποι να εξερευνήσεις την περιοχή.

Oλόκληρος ο Αμβρακικός είναι μια μεγάλη κιβωτός ζωής και ο βάλτος της Ροδιάς, στο δέλτα του ποταμού Λούρου, είναι από τους πλουσιότερους και σπουδαιότερους υγροτόπους της Ευρώπης. Η εξερεύνηση αυτού του παραδείσου ξεκινά από το χωριό Στρογγυλή.

Στην άκρη του καναλιού της Στρογγυλής, περιμένει το πριάρι.
Η βάρκα ταξιδεύει σε ένα υγρό μονοπάτι ανάμεσα στους μεγαλύτερους καλαμιώνες της Ελλάδας και βγαίνει στην ανοιχτή λιμνοθάλασσα, όπου μπροστά κολυμπούν μερικές χιλιάδες από τις 100.000 και πλέον αγριόπαπιες που έχουν για σπίτι τους τον Αμβρακικό.
Στο βάθος κλείνει τον ορίζοντα μια γραμμή από χρυσά καλάμια, αφήνοντας ένα μικρό πέρασμα για να περάσει η βάρκα στη λιμνοθάλασσα Τσουκαλιό. Δεξιά υπάρχει η καλύβα των ψαράδων με το ψηλό παρατηρητήριό της, για τον φόβο των λαθροψαράδων, καθώς αυτά εδώ τα ρηχά διβάρια είναι ο καλύτερος χελότοπος της Ελλάδας.

Στην έξοδο από τη Ροδιά στη λιμνοθάλασσα Τσουκαλιό, φύλακα των η βάρκα βάζει πλώρη προς τη γειτονιά των αγρυροπελεκάνων, αυτών των θεαματικών πουλιών με άνοιγμα φτερών πάνω από τρία μέτρα. Την εποχή της ωοτοκίας η σακούλα κάτω από το τεράστιο ράμφος τους είναι κατακόκκινη και κάποιοι έχουν ήδη καθήσει στις φωλιές τους.
Αυτή είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αποικία τους στον ελλαδικό χώρο, μετά τις Πρέσπες, και φιλοξενεί 100 ζευγάρια. Η βάρκα δεν πλησιάζει πολύ τους πελεκάνους γιατί υπάρχει κίνδυνος να απωθήσουν με τα πόδια τους, με τα οποία τα σκεπάζουν, τα αβγά έξω από τη φωλιά και να πεθάνει ο νεοσσός. Ούτως ή άλλως η ζωή είναι πολύ δύσκολη για τους νεοσσούς ακόμη και μετά που θα γεννηθούν. Μια χρονιά κατάφερε να επιβιώσει μόνο ένας από τη γέννα ολόκληρης της αποικίας. Εστω και από μακριά το θέαμα των πουλιών που κάθονται στις φωλιές του και των άλλων που κολυμπούν τριγύρω είναι συναρπαστικό «εικόνες ζωής»...

Η βάρκα διαγράφει ένα μεγάλο μισοφέγγαρο στο ακίνητο νερό και μπαίνει στο λιμανάκι της Παναγίας Ροδιάς που πρωτοχτίστηκε, λένε, το 970, όταν στην Κωνσταντινούπολη βασίλευε ο Ιωάννης Τσιμισκής. Και απέξω το καθολικό του μεταβυζαντινού μοναστηριού με τον κυλινδρικό τρούλο είναι ιδιαίτερο, όμως μέσα ο επισκέπτης που θα ανοίξει τη διπλοασφαλισμένη πόρτα του θα βρεθεί μέσα σε έναν χρωματικό καταρράκτη, ασυνήθιστο στην αυστηρή ορθόδοξη ζωγραφική. Το καθολικό είναι κατάγραφο από τοιχογραφίες με έντονα μπλε κάμπο αντί για χρυσό, και επιπλέον πράσινα, κίτρινα και κόκκινα χρώματα. Οι αγιογράφοι Αθανάσιος, Γεώργιος και Βασίλειος «εκ Σαμαρίνης» κατέγραψαν το 1884 στους τοίχους την Παλαιά και Καινή Διαθήκη με λαϊκότροπη τεχνική αλλά με αφοσίωση στις Γραφές. Οπως σχολιάζει ο ξεναγός μας στο μοναστήρι Γιάννης Κοντόπουλος, μπορεί να μην ήταν εξαιρετικοί ζωγράφοι, αλλά ήσαν άριστοι θεολόγοι.

Για την επιστροφή στη Στρογγυλή, η βάρκα μπαίνει σε ένα κανάλι που δεν έχει χάρτη και ταξιδεύει μέσα στον βάλτο ανάμεσα στα καλάμια. Οι βαλτόπαπιες «ζωγραφίζουν» πάνω στην επιφάνεια του νερού καθώς τρέχουν να κρυφτούν και οι λευκοτσικνιάδες και οι σταχτοτσικνιάδες βάζουν χρώμα στο τοπίο καθώς καθρεφτίζονται στα ακίνητα ρηχά νερά όπου ψαρεύουν. Είναι ακόμη μία ζωντανή εικόνα του Αμβρακικού.

Και μια ιδέα από την κουζίνα της Πρέβεζας

Λαχανοντολμάδες και κολοκυθάκια γεμιστά με αβγολέμονο, τσιπούρα με σέλινο αβγολέμονο, χάβαρα με σκόρδο και μαϊντανό, κέφαλος πετάλι, μελιτζάνες ιμάμ, γαλατόπιτα, μυδοπίλαφο, κυδώνια, σουπιές, κουτσομούρα, σαρδέλα ψητή, μαύρο ρυζότο με σουπιές, μακαρονάδα με κυδώνια, μπακαλιάρο λεμονάτο, πίνες τηγανητές, σουπιές κρασάτες, καλαμαράκια γεμιστά με τυρί, αθερίνα τηγανητή.
Για το τέλος υπάρχει πάντα το ραβανί, η μηλόπιτα και το καρυδάτο με παγωτό.

Λούρος ποταμός

Λίμνη Ζηρού
Στις όχθες της λίμνης, είχε χτιστεί από Αυστριακούς αρχιτέκτονες το 1947-1949 η "Παιδόπολη του Ζηρού" ("Ζηρόπολη"), με αντικείμενο την περίθαλψη των ορφανών παιδιών του 2 Παγκόσμιου και του Εμφυλίου με πρωτοβουλία της τότε Βασίλισσας Φρειδερίκης. Από το 1949 μέχρι το 1975 η Ζηρόπολη αποτέλεσε ένα σημαντικό εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και οικονομικό πυρήνα της περιοχής.
Σε αυτό το Ελβετικό ελληνικό τοπίο λειτουργούσε δημοτικό, γυμνάσιο, εστιατόριο, κοιτώνες, θέατρο, εκτροφεία ορνίθων και ζώων, αλιευτικός σταθμός, κλπ.
Το έτος 1965 μετά από ισχυρό σεισμό, πολλά λιθόκτιστα κτίρια υπέστησαν ανεπανόρθωτες ζημιές και η πόλη πέρασε σε παρακμή, συνεπικουρούμενη και από το γεγονός ότι πολλά ορφανά παιδιά ενηλικιώνονταν και έφευγαν. Το έτος 1992 οι εγκαταστάσεις της Ζηρόπολης χρησιμοποιήθηκαν για την προσωρινή στέγαση 2000 Αλβανών οικονομικών προσφύγων.