Βορεινός Άνεμος, 13-16.02.2010

[Ταξιδευτης]

Αρχιζοντας να ανεβαινουμε για Καλαμπακα η βροχη ολο και δυναμωνε ενω το κρυο ειχε γινει πλεον πολυ βαρυ. Τα αδιαβροχα εκαναν υπερωριες κρατωντας τον παγωμενο αερα και τη βροχη μακρυα.

Με τη λογικη τα πραγματα δεν φαινονταν και πολυ ροδινα. Ο καιρος εδειχνε αγριες διαθεσεις, ειχε ηδη μεσημεριασει και μπροστα μας ειχαμε να καλυψουμε πανω απο 400 χιλιομετρα διαδρομης με ορεινους και δευτερευοντες δρομους, αλλα ποιος ειπε οτι οι μηχανοβιοι ειμαστε λογικοι; Το θεμα ζοριζε και εμεις χαιρομασταν! Τελειως Joe Bar κατασταση!



Λιγο αργοτερα καθως ανεβαιναμε, ο Πανος ηρθε στο πλαι και μου εδειξε τα αμαξια απο την αντιθετη κατευθυνση:


- Ρε συ Νικο! Αυτα εχουν χιονια στα μουτρα τους!
- Ωπ ναι ρε φιλε... Εχεις δικιο!
- Λες να βρουμε χιονι στην διαδρομη;
- Μπααα ρε συ! Αποκλειεται! Να δεις που απο αλλου ερχονται ολα αυτα και οχι απο εκει που παμε εμεις!

Ναι.
Καλα.
Καποτε θα μαθω να μην ειμαι μονιμα τοσο υπεραισιοδοξος αλλα τωρα δεν ηταν η στιγμη που θα το εκανα...