Ενας χρονος χωρις τον Κωστα

[emix]

Σαν σημερα περσι τετοια μερα, εφευγε απο την ζωη ο γαμπρος μου ο Κωστας!

Θυμαμαι που τρεις μηνες ετρεχα με τηλεφωνα και αλλα να βρω δοτες αιμοπεταλιων. Τελικα δεν εγινε τιποτα.Ο Κωστας εφυγε...

Δεν εχει σημασια ομως. Αρκει που προσπαθησαμε να τον σωσουμε. Ηταν γραπτο του ομως να φυγει στα 48 του χρονια!

Απο τοτε μεχρι τωρα δεν εχει αλλαξει κατι. Η κορουλα του κλεινει τα 4 της χρονια σε λιγες μερες. Δεν θα ξεχασω ποτε εκεινο το βραδυ, τεσσερις μερες μετα την κηδεια που με φωναξε πανω η αδελφη μου να ηρεμησω την ανιψια μου, επειδη της ειχε πει οτι ο μπαμπακας της δεν θα ξαναερθει σπιτι και οτι τωρα ποια ειναι ψηλα στον ουρανο και την βλεπει! Τωρα ποια το εχει καταλαβει και οταν της το λενε, απανταει οτι ο μπαμπας μου με βλεπει απο τον ουρανο!
Η αδελφη μου προσπαθει να συνεχισει την ζωη της. Μπορει μπροστα μας να δειχνει δυνατη και να προχωραει, αλλα ειμαι σιγουρος οτι θα της λειπει. Οταν την ρωτησα καποια στιγμη πως νοιωθει, μου ειπε οτι της φαινεται καπως που δεν χτυπαει καθολου το τηλεφωνο. Εστω και στο νοσοκομειο οταν ηταν, ενα τηλεφωνο χτυπουσε και ακουγε την φωνη του.

Ασχημα συναισθηματα ολα αυτα. Καπου και μενα μου λειπει, ασχετα αν δεν τον εβλεπα συχνα λογω των ταξιδιων που εκανε. Μερικες φορες οταν κοιταω τις φωτογραφιες του δεν μπορω να το πιστεψω οτι δεν ειναι ποια αναμεσα μας. Σωματικως τουλαχιστον, γιατι η ψυχη του παντα ειναι.


Ζηταω συγνωμη γι αυτη την καταθεση ψυχης, αλλα ηταν κατι που ηθελα να το κανω. Ισως να πιστευω οτι ο Κωστας θα το διαβασει.

Κλεινω θελοντας να ευχαριστησω για ακομα μια φορα τα παιδια που περσι ανταποκριθηκαν στο καλεσμα μου και πηγαν να δωσουν αιμοπεταλια. Το Ντινοπουλο, το Nοτη και ολους τους αλλους, που δεν τους θυμαμαι αυτη την στιγμη.
Φυσικα να ευχαριστησω ξανα και οσους ηθελαν να πανε, αλλα δεν πηγαν, ασχετα για τον λογο.

Παιδια σας ευχαριστω πολυ. Δωσαμε λιγους μηνες ζωης σ αυτον τον ανθρωπο και καθε φορα που μαθαινε οτι ενας εδινε αιμοπεταλια επαιρνε θαρρος να συνεχισει.

Καλα να εισαι Κωστα εκει πανω και να μας προσεχεις.