Η ζωή ενός αναβάτη Moto GP

[Alext]

Η ζωή ενός αναβάτη Moto GP

Οι αναβάτες του παγκοσμίου πρωταθλήματος Moto GP είναι πρώτα αθλητές και μετά οδηγοί μοτοσικλετών αλλά αυτό λίγοι το γνωρίζουν.

Οι περισσότεροι έχουν την εντύπωση πως ο Βαλεντίνο Ρόσι περιμένει το Σαββατοκύριακο για να ανέβει στην Yamaha του και με το ταλέντο που διαθέτει να φτάσει στην καρό σημαία. Αυτή η άποψη όμως είναι λάθος.

Οι οδηγοί των μηχανοκίνητων αθλημάτων είναι περισσότερο γυμνασμένοι και διαθέτουν καλύτερη φυσική κατάσταση από ποδοσφαιριστές, μπασκεμπολίστες και άλλους αθλητές που τρέχουν χρησιμοποιώντας το σώμα τους και όχι ένα μοτέρ.

Η ταλαιπωρία του σώματος και οι απαιτήσεις για έναν αγώνα είναι εξωπραγματικές με πολλά κιλά ιδρώτα να χάνονται μετά από 1μιση ώρα στην πίστα.

Οι οδηγοί λοιπόν και συγκεκριμένα οι αναβάτες του Moto GP προετοιμάζονται σκληρά όλη τη χρονιά με καθημερινές προπονήσεις και εξαντλητικά τεστ.

Ετήσιος προγραμματισμός

Προετοιμασία: Η προετοιμασία για τους αναβάτες ξεκινά τον Δεκέμβριο και συνεχίζεται μέχρι τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η προπόνησή τους περιλαμβάνει κυρίως καρδιοαναπνευστικές ασκήσεις με σκοπό να αυξηθεί η αντοχή και η συνολική δύναμη του σώματος.

Ο αναβάτης απασχολείται έξι ημέρες εβδομαδιαίως, με περιόδους άσκησης που διαρκούν έξι ώρες καθημερινά. Το πρόγραμμα διαιρείται σε τρίωρες ενότητες με γυμναστική σε ποδήλατο και πισίνα.

Στη συνέχεια αναλώνεται σε τρεις διαφορετικές ασκήσεις. Η πρώτη γίνεται χωρίς μηχανήματα χρησιμοποιώντας το ίδιο του το βάρος, στην δεύτερη αναλαμβάνει την άσκηση η τεχνολογία με την βοήθεια μηχανημάτων και για το τέλος το πρόγραμμα έχει... ισοκινητική εργασία (με τα ελαστικά λουριά), για να βελτιωθεί η ισορροπία.

Αγωνιστική περίοδος: Η άσκηση κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής σεζόν χωρίζεται σε δύο μέρη. Ο διαχωρισμός γίνεται σε συνάρτηση με το πρόγραμμα του πρωταθλήματος.

Εάν στο τέλος της εβδομάδας δεν υπάρχει αγώνας ο αναβάτης στοχεύει στην αύξηση του όγκου των μυών, ενώ σε περίπτωση που υπάρχει Grand Prix η ασκήσεις περιλαμβάνουν λιγότερα κιλά και αυξάνονται οι επαναλήψεις.

Μετά από δύο ή τρεις μήνες η άσκηση για να αυξηθεί ο φυσικός όγκος μειώνεται και η ένταση αυξάνεται. Αυτό συνοδεύεται από την εισαγωγή σε ποιο συγκεκριμένες ασκήσεις ανάλογα με τις ανάγκες του αναβάτη.

Θερινές "διακοπές": Το καλοκαίρι πριν έρθουν οι διακοπές και η ξεκούραση μετά το τέλος του πρωταθλήματος οι αναβάτες ακολουθούν ένα πρόγραμμα που συνδυάζει ασκήσεις από την προετοιμασία και ασκήσεις που έκαναν κατά τη διάρκεια της σεζόν. Και σε αυτό το κομμάτι που διαρκεί περίπου 15 ημέρες ο οδηγός έχει τον πρώτο λόγο και αποφασίζει ο ίδιος σε ποιον τομέα θέλει να δουλέψει περισσότερο σύμφωνα πάντα με τις ανάγκες του.

Τέλος σεζόν: Μετά το τέλος της σεζόν δίνεται συνήθως μία περίοδος ξεκούραση στο σώμα (1 μήνα). Αυτό δεν σημαίνει όμως πως οι αναβάτες ξεκουράζονται. Απλά δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Εκμεταλλεύονται το κενό και ασχολούνται με κάποιο άλλο άθλημα, όπως την καλαθοσφαίριση ή το μπάντμιντον δραστηριότητες που αυξάνουν την ταχύτητα της αντίδρασης. Αξίζει να σημειωθεί πως η τελευταία περίοδος "ξεκούρασης" είναι η προθάλαμος του προγράμματος προετοιμασίας!

Συγκεκριμένες ασκήσεις για... ειδικές περιπτώσεις: Κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου και σε συνάρτηση με την τοποθεσία που διεξάγεται το GP οι ασκήσεις μπορούν να αλλάξουν για να προσαρμοστεί καλύτερα το σώμα του αναβάτη στις συνθήκες της περιοχής.

Σε αγώνες όπως αυτός της Μαλαισίας ή του Κατάρ πρέπει αναγκαστικά να γίνουν κάποιες αλλαγές για να μπορέσει το σώμα να αντεπεξέλθει στις κλιματολογικές αλλαγές. Συνήθως οι επιπλέον ασκήσεις μπαίνουν στο πρόγραμμα του οδηγού την τελευταία εβδομάδα πριν τον αγώνα.

Πριν από τέτοια GP οι ασκήσεις γίνονται με περισσότερα ρούχα ή μεταφέρεται η ώρα της προπόνησης σε πιο θερμές περιόδους της ημέρας. Πολλοί αναβάτες περνούν αρκετές ώρες στην σάουνα κάνοντας κάποιες ασκήσεις για να συνηθίσουν ακόμα και τις πιο δύσκολες συνθήκες που μπορεί να βρουν μπροστά τους.

Τρόφιμα και υγρά

Σημασία μιας σωστής διατροφής: Οι αναβάτες έχουν μια κανονική διατροφή χωρίς ακρότητες και περίεργα γεύματα, αν και υποβάλλονται σε έναν γενικό έλεγχο των φαγητών που τρώνε.

Είναι σημαντικό για τους οδηγούς να έχουν ένα καλό πρωινό: μεγάλο σε ποσότητα και πλήρες, δεδομένου ότι καταναλώνουν πολλές θερμίδες, ειδικά κατά τη διάρκεια των ημερών που "γράφουν" γύρους στην πίστα.

Στην ώρα μεσημεριανού γεύματος οι πρωτεΐνες είναι πρώτο μέλημα (κρέας ή ψάρια) και τη νύχτα ο στόχος είναι να καταναλωθούν οι υδατάνθρακες. Είναι σημαντικό να φαγωθεί μια ισορροπημένη διατροφή και να διατηρηθεί ένα σταθερό βάρος.

Η σημασία των υγρών: Σε έναν αγώνα ένας αναβάτης μπορεί να χάσει 1.5kg - 2kg υγρά. Αυτό είναι κάτι που ανακτάται εύκολα, αλλά είναι προφανές ότι η θα πρέπει να προσέχει την ποσότητα των υγρών που λαμβάνει για να μην... μείνει από καύσιμα.

Κάθε πιλότος κατά τη διάρκεια του αγώνα έχει μαζί του δύο μπουκάλια. Το ένα περιέχει ισοτονικό ποτό και το άλλο νερό για να μην επέλθει αφυδάτωση και χαθούν από τον οργανισμό υδατάνθρακες και άλατα. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα δύο μπουκάλια στην πλάτη του αναβάτη η κούραση και οι κράμπες θα ήταν αναπόφευκτες.

Ξεκούραση!!!

Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό οι αναβάτες καταπονούν πολύ τον οργανισμό τους και το σώμα τους. Η συνεχής άσκηση είναι εξαντλητική σε συνδυασμό με τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν σε κάθε GP. Η ξεκούραση είναι από τα σημαντικότερα θέματα που θα πρέπει να σκεφτούν.

Οι αναβάτες θα πρέπει απαραιτήτως να κοιμούνται για 8 ώρες το λιγότερο καθημερινά και αν είναι δυνατόν θα πρέπει να κοιμούνται και το απόγευμα για λίγες ώρες έτσι ώστε να επανέλθει το σώμα στους κανονικούς του ρυθμούς.

Κατά τη διάρκεια των μακροχρόνιων ταξιδιών όπως την Ιαπωνία, την Αυστραλία, την Μαλαισία και την Αμερική το jet lag είναι πάντα μια πραγματική απειλή και μπορούν να έχει επιπτώσεις στην απόδοση του σώματος. Γι' αυτό οι αναβάτες προσπαθούν συχνά να συνηθίσουν τη νέα διαφορά ώρας ώστε να επιταχυνθεί εκ των προτέρων η διαδικασία εγκλιματισμού.

πηγη auto24