Passo dello Stelvio:
Μοτοσυκλετιστικό πανυγύρι
. Ήταν και Αύγουστος οπότε καταλαβαίνεται τι γίνονταν εκεί πάνω. Είμαστε και πάλι με τις στολές χωρίς επενδύσεις, καλοκαιρινό γάντι και θερμοκρασίες λίγο κάτω από τους 20 βαθμούς. Προσεγγίσαμε το πάσο από τη μεριά του Umbrail και φτάσαμε στην κορυφή με πολλή κίνηση, τόση που μόνο σε ελάχιστες φουρκέτες μπόρεσα να στρίψω γρήγορα. Υπήρχε δε ένα τούνελ παλιό, το οποίο είναι τόσο στενό που αν συναντηθούν εκεί μέσα 2 μεγάλα αυτοκίνητα, κολλάει η κατάσταση. Εμείς μείναμε εκεί σταματημένοι για πάνω από 10 λεπτά, ούτε μπρος ούτε πίσω.
Στην κορυφή, το πανηγύρι σε όλο του το μεγαλείο. Πολλά μαγαζάκια με σουβενίρ, κινητές καντίνες, που πουλούσαν λουκάνικα και άλλα διάφορα, τιμές ακριβές (μικρό νερό – 2€ παρακαλώ), εστιατόρια, κόσμος να περπατάει παντού και εκατοντάδες μηχανές παρκαρισμένες κατά μήκος. Εντυπωσιακό θέαμα, δε λέω, αλλά για Αύγουστο μήνα, προτιμώ τα άλλα πάσα
Σαν καλοί τουρίστες κι εμείς, περπατήσαμε, αγοράσαμε τα σχετικά σουβενίρ μας, φάγαμε και “τα βρώμικά μας”…
Ανάβαση από την πλευρά του
Umbrailpass:
Και μετά από καμιά ώρα (πρώτη φορά κάναμε τόσο μεγάλη στάση), ξεκινήσαμε την κατάβαση.