ALOUROI 2011 Auschwitz - Central Europe - Stelvio

[pvez]

Το παρακάτω κείμενο έχει γραφτεί απο τον Παύλο Β. και τον Πάνο Κ.
Οι πρώτες 5 ημέρες και το εισαγωγικό σημείωμα είναι από τον Παύλο και οι υπόλοιπες απο τον Πάνο

Ημέρα 180η
Πριν ξεκινήσω με το οδοιπορικό θα ήθελα να πω δύο κουβέντες για να συνδέσω το πρώτο άρθρο (link) που έγραψα για το φετινό ταξιδι# με αυτό το άρθρο. Η βασική ιδέα ήταν να υπάρχει συνεχής ενημέρωση του forum απο τα μέρη που επισκεπτόμασταν έτσι ώστε να κρατάει πιο ζωντανό το ενδιαφέρον των μελών. Αυτό δυστυχώς δεν ήταν εύκολο καθότι όπως καταλαβαίνετε οι ώρες και οι ημέρες πέρναγαν πολύ γρήγορα με αποτελέσμα να μην είναι δυνατή η άμεση επικοινωνία. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η όλη εκδρομή κράτησε μόνο δέκα ημέρες, με μια ημέρα να μένουμε στην ίδια πόλη το πράγμα γινόνταν ακομα πιο δύσκολο...
Σήμερα 6 Δεκεμβρίου που ξεκινήσαμε να γράφουμε είναι έξι μήνες και κάτι παράπανω απο την ημέρα επιστροφής και σίγουρα το μυαλο είναι πιο καθαρο ώστε να αποτυπώσει όλα αυτα που είδαμε, αυτα που είπαμε αλλά και αυτα που δεν είπαμε.


#Ημέρα 1η: Αθήνα - Γουμένισσα
Αυτή την φορά η 26η Μαϊου καθυστέρησε πάρα πολύ να έρθει. Για εμένα τουλάχιστον η προηγούμενη εβδομάδα δεν πέρναγε με τίποτα. Αυτό που κάποτε ηταν πολύ ευκολο να σχεδιαστεί και να ξεκινήσει τωρα έχει γίνει πολύ πολύπλοκο και γεμάτο εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής. Η καθημερινότητά μας και οι δουλειές μας ειναι τοσο δυναμικές που αν δεν μαζευτούμε στο Σείριο και ξεκινήσουμε δεν είμαι 100% σίγουρος για κανέναν οτι θα έρθει, πόσο μάλλον για εμένα τον ίδιο, που για αλλη μια χρονιά έφτασα στην Αθήνα μια ημέρα πριν το ταξιδι και έπρεπε να τρέξω για κάποιες εκκρεμότητες την τελευταία ημέρα.
Αν θυμάστε απο το πρώτο άρθρο, το σύνολο των συμμετεχόντων ήταν 16 αλλά δύο ημέρες πριν φύγουμε γίναμε 14 και τελικά φύγαμε 15. Πολλοι είχαν πει οτι είμαστε παρα πολλοί και θα είναι δυσκολο να συνυπάρξουμε ο#### για 11 ημέρες. Δεν έχετε άδικο αλλά τώρα μπορώ να πω ότι παρόλο που είμασταν 15 πιστεύω οτι τα πήγαμε πολύ καλά δεδομένου του αριθμού.
Ακόμα και αυτοί οι 15 δεν ξεκινήσαμε όλοι μαζί αλλά σε τρεις ομάδες. Εννέα άτομα φύγαμε από το Σείριο μαζεύοντας άλλους 2 απο την Χαλκίδα στην άνοδο μας. Τρία άτομα έφυγαν την ιδια ημέρα αλλά το βράδυ, απο την Πάτρα με προορισμό την Βενετία οπου θα συναντούσαν στην Βιέννη άλλον ένα, που έρχονταν απο Στουτγκάρδη, και όλοι μαζι θα συναντιόμασταν στην Κρακοβία.
Για εμάς τους έντεκα η πρώτη ημέρα κύλισε πολύ ήρεμα. Ο στόχος ήταν να είμαστε στη Γουμένισσα το βράδυ της Πέμπτης 26 Μαϊου, ώστε την επομένη να μπούμε Σκόπια.



Αφού λοιπόν μαζευτήκαμε και οι 11 στην εθνική στο ύψος της Χαλκίδας, είπαμε να κάνουμε πρώτη στάση στα Goody’s πριν απο την Λαμία ώστε να ανεφοδιάσουμε τα άτια και να φύγουμε απο την εθνική με προορισμό το Δομοκό.
Φτάνοντας στο Δομοκό σταματήσαμε για καφέ και εκεί έγινε και η πρώτη πρέπουσα γνωριμία – catch up, για μερικούς που δεν γνωριζόντουσαν και για τους υπολοιπους που μας ειχε ρουφήξει η ρουτίνα της καθημερινότητας.




Επόμενη στάση Καλαμπάκα και συγκεκριμένα στην ταβέρνα ο Κήπος, που πάντα σταματάμε οταν είμαστε στην γύρω περιοχη, για μάσα. Φτάνοντας στην Καλαμπάκα και δη πολύ νωρίς, γύρω στη 1, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε για Βενέτικο ποταμό και ανάλογα με τις διαθέσεις μας θα διαλέγαμε μέρος που θα φάμε. Εδώ πρέπει να κάνω την πρώτη παρένθεση και να τονίσω οτι λέγοντας «αποφασίσαμε» στην ουσία ήταν ένα νεύμα μεταξύ των δυο πρώτων να συνεχίσουν χωρίς να ρωτήσουν φυσικά τους άλλους. Η δημοκρατία σε όλο της το μεγαλείο....και ήταν η πρώτη ημέρα μόνο. J.
Λίγο αργότερα ο ποταμός Βενέτικος κύλαγε απο κάτω μας και η απαραίτητη στάση έγινε ώστε να αποκαλυφθούν οι 11 φωτογραφικές μηχανές για να αποθανατίσουν 11 φορες τα ίδια πράγματα.






Αυτό όπως καταλαβαίνετε γινόνταν συνεχώς οπότε δεν θα το ξαναναφέρω. Μετά απο στάση 30 λεπτών ξεκινήσαμε για την Παναγία Σουμελά οπου θα ανάβαμε ένα κεράκι να μας έχει καλά στο ταξίδι και μετά θα ξεσκιζόμασταν στην μάσα στα γυρω αμιγώς τουριστικά εστιατόρια.


Σε αυτό το σημείο είναι που μας έπιασε και η πρώτη βροχή οδηγώντας σε ένα σχετικά κλειστό κομμάτι. Ωρα με την ώρα η βροχή δυνάμωνε και εξελίχθηκε σε καταιγίδα την ώρα που φτάσαμε στην εκκλησία.# Ολοι κατηγορούσαμε τα κανούργια μας ελαστικά για το επίπεδο πρόσφυσης αλλά στο τέλος καταλήξαμε στην γνωστή ποιότητα της ελληνικής ασφάλτου για τα γλιστρήματα στο βρεγμένο.
Οι ντόπιοι μας εξήγησαν οτι είναι τοπικό φαινόμενο και μετά από 5 λεπτά ο ουρανός θα καθαρίσει όπου έτσι και έγινε. Με τον ήλιο να λάμπει επισκεφτήκαμε την Παναγία Σουμελά και αφεθήκαμε για λίγο στην ιστορία της.



Αυτό που μου έκανε την χειρότερη εντύπωση είναι ότι κάτω απο την διάσημη εικόνα της Παναγίας υπήρχε μία τρύπα, σε μέγεθος πακέτου τσιγάρων, όπου ο καθένας μπορούσε να βάλει τον οβολό του. Με λίγα λόγια, U pray, u Pay.



Στην είσοδο της εκκλησίας υπήρχαν κεριά όπου οι τιμές τους έφταναν τα 300 €. Και το μεγαλύτερο κερί να αγοράσεις για βαφτίσια, πάνω απο 130 € δεν έχει!
Anyway…
Μετά την επίσκεψη στην εκκλησία και όπως προανέφερα η ομάδα προχώρησε στην πρώτη μάσα της εκδρομής. Το εστιατόριο κλασικό τουριστικό, το φαγητό δεν έλεγε τίποτα το ιδιαίτερο.




Κατά τις 6 το απόγευμα φτάσαμε στην Γουμένισσα, 27 χλμ απο τους Ευζώνους. Είχαμε ήδη κάνει προκράτηση στο ξενοδοχείο Δημοσθένης.





Το ξενοδοχείο εκτός από πεντακάθαρο και άψογο από πλευράς εξυπηρέτησης, ταιριάζει απόλυτα με το περιβάλλον της Γουμένισσας και μπορεί να αποτελέσει μια πολύ καλή βάση για αυτούς που θέλουν να περιπλανηθούν στις γύρω περιοχές. Αφού βάλαμε τα άτια μας στο parking, τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια μας. Μετά από μια ώρα και αφού η Μαρία, ιδιοκτήτρια του χενοδοχείου, μας έφτιαξε καφέδες, χυμούς, ποτά, περιπλανηθήκαμε στην πόλη για μια τελευταία βόλτα πριν την νυχτερινή κατάκλυση.
Χλμ: 575#
http://www.alouroiadventureteam.com/...akow_2011.html