ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ…. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ…

[Magelanos]

Η ώρα του φαγητού έφτασε και κατευθύνομαι στο ίδιο μαγαζί που είχα πάει και χθες.













Τελειώνοντας το φαγητό αποφασίζω να επιστρέψω στο ξενοδοχείο για ξεκούραση, και προς το βράδυ να βγω για την τελευταία βόλτα. Έφτασε η στιγμή για την αποχαιρετιστήρια βόλτα στο Chisinau. Φτάνω πάλι στο κέντρο, περνώ από το προεδρικό μέγαρο και φτάνω στο πάρκο. Έχει πέσει το σκοτάδι και ακόμα δεν έχουν ανάψει τα φώτα στην πόλη. Εκεί που καθόμουν το μόνο που φώτιζε ήταν ένα κιόσκι με μια κυρία, που πουλούσε μαλλί της γριάς με 5 Lei.



Κάποια στιγμή, βλέποντας παρέες νεολαία και αρκετά ζευγάρια, μου βγήκε λίγο κάπως λόγο μοναξιάς, και αποφασίζω να επιστρέψω στο ξενοδοχείο να φτιάξω ένα φραπεδακι, και να μελετήσω χάρτη για αύριο, που θα μπαίνω Ουκρανία. Στην επιστροφή τώρα συνάντηση τυχαία με τον Τζιμη. Ποιος είναι ο Τζιμης;; Εκεί που περπατούσα σε κεντρικό δρόμο, με ρωτά ένας κοντός και μελαχρινός στα αγγλικά τι ώρα είναι. Του δείχνω την ώρα, και ρωτά από πού είμαι. Ελλάδα λέω και με χαμόγελο απαντά το κατάλαβα ότι δεν είσαι από εδώ λόγο ότι είμαι μελαχρινός. Οι απαραίτητες συστάσεις και χαιρετούρες.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ…
Τζιμης: Πρώτη σου φορά στην Μολδαβία;

Εγώ: Ναι.. Εσύ από πού είσαι;

Τζιμης: Από Αίγυπτο.. Για γυναίκες ήρθες, γιατί εδώ μόνο γυναίκες υπάρχουν και όλες πανέμορφες.. δεν υπάρχει κάτι άλλο να δεις.

Εγώ: Το είδα αυτό, αλλά είμαι περαστικός και αύριο φεύγω.

Τζιμης: Ξέρω πολλούς Έλληνες που έρχονται για γυναίκες εδώ. Εγώ είχα έρθει κάποια στιγμή για διακοπές από Αίγυπτο, και γνώρισα κάποια κοπέλα η οποία ήταν και πολύ όμορφη. Αφού έφυγα στην πατρίδα μου, είχα επαφή μέσω mail και μου στέλνει ότι θέλει να έρθω να γνωρίσω και τους δικούς της για σοβαρό σκοπό. Και έτσι έγινε ήρθα Μολδαβία την παντρεύτηκα έμαθα την γλώσσα και έχω και παιδιά μαζί της.

Εγώ: ωραίος ο τζιμης, και τι κάνεις από δουλειά εδώ πως ζεις;

Τζιμης: έχω ανοίξει ένα ναιτ-κλαμπ με πανέμορφες γυναίκες εδώ ποιο κάτω. Έχω τις καλύτερες. Να έρθεις και θα περάσεις τέλεια ότι γουστάρεις το έχω. Εκεί πάω τώρα έλα..

Εγώ: κάτσε ρε Τζιμη χαλάρωσε, θα έρθω αργότερα να πάω να φρεσκαριστώ στο ξενοδοχείο και τα λέμε.

Τζιμης: να σου δώσω το τηλ-μου, όταν φτάσεις στο μαγαζί να με πάρεις. Η καλύτερα όταν φτάσεις έξω στην είσοδο να πεις ότι σε περιμένει ο Τζιμης και θα έρθω αμέσως.

Εγώ: ευχαριστώ και τα λέμε..
ΤΕΛΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ…

Ρε για κοίτα φωτιές που μου άναψε ο Τζιμης.. στην διαδρομή μέχρι το ξενοδοχείο αναρωτιόμουν συνέχεια να πάω η να μην πάω. Ήξερα ότι φτάνοντας στο ξενοδοχείο δεν θα ξανά έβγαινα.. Τελικά φτάνω στο ξενοδοχείο και όντος φτιάχνω φραπεδακι βγάζω από το μυαλό μου την πρόταση του Τζιμη. Έχω και ολόκληρο ταξίδι μπροστά μου. Ο Τζιμης μπορεί να περιμένει για κάποια άλλη φορά, τώρα που ξέρω και που είναι το μαγαζί χα χα χα… .