Επενδύοντας στο αυτοκίνητο-αντίκα.......

[gsmaniac]

Επενδύοντας στο αυτοκίνητο-αντίκα

Πηγή: Deutsche Welle

Arne Lichtenberg/Γιάννης Παπαδημητρίου, Υπεύθ. σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής21/03/2012 | 09:41Τελευταία Ενημέρωση: 09:41 21/03/2012
Κάποιοι πληρώνουν εκατομμύρια για ένα αυτοκίνητο-αντίκα

προηγούμενο1 από 1επόμενο


Τα στοιχεία δείχνουν ότι την περασμένη δεκαετία η συνολική απόδοση ενός αυτοκινήτου- αντίκα ήταν κατά μέσο όρο μεγαλύτερη από εκείνη ενός ακινήτου ή χαρτοφυλακίου μετοχών. Δεν είναι λοιπόν παράξενο ότι από το 2007 ο αριθμός αυτών των αυτοκινήτων στη Γερμανία αυξήθηκε κατά 30%, φτάνοντας τα 380.000. Αυτές τις μέρες οι φίλοι του παλαιού αυτοκινήτου συναντώνται για μία ακόμη χρονιά στην πόλη του Έσσεν για την μεγαλύτερη στον κόσμο έκθεση αυτοκινήτων αντίκα.

«Το σασί δεν είναι λαμαρίνα, έχει σύγχρονα τεχνητά υλικά. Αλλά η μηχανή είναι γνήσια Πόρσε. Ακόμα κι εγώ πολλές φορές αναρωτιέμαι αν είναι γνήσιο…». Έτσι περιγράφει ο Φόλκερ Μίλερ το αγαπημένο του αυτοκίνητο, μία Πόρσε Σπάϊντερ 550, που είναι σχεδόν μόνιμα παρκαρισμένη στο Classic Remise του Ντύσσελντορφ, μία αίθουσα σπάνιας αρχιτεκτονικής από το 1930 που έχει κηρυχθεί διατηρητέα και αποτελεί σημείο συνάντησης και εξυπηρέτησης για τους φίλους του παλαιού αυτοκινήτου. Εδώ οι φανατικοί του είδους μπορούν να αγοράσουν το αγαπημένο τους μοντέλο, να το συντηρήσουν, να το σταθμεύσουν προς φύλαξη ή να ζητήσουν εκτίμηση της αξίας του.

Ο Φόλκερ Μίλερ λέει ότι έχει κερδίσει και ο ίδιος χρήματα από αγοραπωλησίες παλαιών αυτοκινήτων. «Είχα πουλήσει μία Μερσεντές 230 SL γιατί υπήρχε τεράστια ζήτηση για το συγκεκριμένο μοντέλο. Βέβαια είχαμε και μεταπτώσεις στη ζήτηση, ανάλογα με την ισοτιμία του δολαρίου».

Τα κριτήρια της επένδυσης

Κοντά στην αίθουσα Classic Remise έχει το γραφείο του ο Βόλφγκανγκ Λέφελζεντερ, σύμβουλος επενδύσεων στην αγορά του παλαιού αυτοκινήτου. Είναι πολλά χρόνια στη δουλειά και ξέρει τι πρέπει να προσέχει ο πελάτης ή μάλλον ο επενδυτής, που θέλει να τοποθετήσει τα χρήματά του για να αποκομίσει κέρδος. «Το μοντέλο που μας ενδιαφέρει πρέπει να είναι σπάνιο, κατά προτίμηση να έχει παραχθεί σε περιορισμένο αριθμό και βέβαια να είναι σε άριστη κατάσταση. Πρέπει όμως να υπάρχει και ζήτηση για το συγκεκριμένο μοντέλο».

Κατά μέσο όρο η αξία ενός αυτοκινήτου-αντίκα αυξάνεται κατά 6% ετησίως, προσφέροντας απόδοση πολύ καλύτερη από εκείνη που αποφέρουν τα συμβατικά χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Γι αυτό, ενώ παλαιότερα αυτοκίνητο-αντίκα είχε μόνο αυτός που «πιάνει το χέρι του» και μπορούσε να το επιδιορθώσει, σήμερα εμφανίζονται πελάτες που δεν έχουν ιδέα από μηχανολογία, αλλά ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την επένδυση, επισημαίνει ο Γιεργκ Μπράτκε, διευθυντής της Bratke Exclusive Cars, που ειδικεύεται στη συγκεκριμένη αγορά:

«Πολλές φορές δεν χρειάζεται καμία περιουσία, για παράδειγμα έναν καλό σκαραβαίο βρίσκεις και με 5.000 ευρώ. Είναι σταθερή αξία και έχει ενδιαφέρον σαν επένδυση, γιατί σήμερα πλέον κυκλοφορούν λίγα μοντέλα του είδους».

Αυτοκίνητο ή …μετοχές;
Πλαφόν στις τιμές δεν υπάρχει. Κάποιοι πληρώνουν εκατομμύρια για να αποκτήσουν ένα συγκεκριμένο αυτοκίνητο-αντίκα. Όμως θα ήταν λάθος να το αποκτήσουν για να το παροπλίσουν στο γκαράζ. Γιατί όταν το αυτοκίνητο δεν κινείται, χαλάει πιο εύκολα, λέει ο ειδικός στα αποκαλούμενα «oldtimer» Κάϊ Κλέοφας. «Το ωραίο με αυτήν την επένδυση είναι ότι κάνεις και το κομμάτι σου, κάτι που δεν μπορείς να κάνεις με μία μετοχή. Επιπλέον μπορείς να συμμετάσχεις σε ειδικά ράλυ-αντίκα, οπότε το αυτοκίνητο θα κινηθεί και θα αυξηθεί η ιστορική του αξία, άρα και η εμπορική αξία», λέει ο Γερμανός ειδικός.

Υπάρχει όμως και μία άλλη διαφορά με την επένδυση σε μετοχές, προειδοποιεί ο έμπορος Γιεργκ Μπράτκε: «Η μετοχή δεν θέλει συντήρηση, ούτε γκαράζ. Δεν χρειάζεται ούτε να τη συντηρείς, ούτε να είσαι κοντά της. Γι αυτό επιμένω ότι το αυτοκίνητο-αντίκα είναι καλή επένδυση μόνο για όποιον έχει μεράκι μαζί του και ξέρει να το διασκεδάζει».

Και η αλήθεια είναι ότι μόνο η στάθμευση στη διατηρητέα αίθουσα Classic Remise του Ντύσσελντορφ στοιχίζει διακόσια ευρώ το μήνα, χωρίς να υπολογίσουμε τα έξοδα συντήρησης. Το χαρτοφυλάκιο των μετοχών σίγουρα θα είχε λιγότερα πάγια έξοδα.