|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|||
|
|||
Η Έλλη μας
Παρέα με την απόλυτη μοναξιά, παρέα με φίλους από τους δρόμους του ουρανού. Δεν μπορείς να τους δεις, δεν μπορείς να τους αγγίξεις, αλλά ταξιδεύεις μαζί τους, ταξιδεύεις και κοιτάς τον ουρανό, ψάχνοντας ένα παράθυρο, μια ρωγμή, ελπίζοντας να δεις ν' ανθίζει το χαμόγελό τους. Πάρη, Νώντα, Έλλη . . . όλο και πιο δύσκολα ανασαίνω. . Ὁ πράσινος κῆπος Ἔχω τρεῖς κόσμους. Μιὰ θάλασσα, ἕναν οὐρανὸ κι ἕναν πράσινο κῆπο: τὰ μάτια σου. Θὰ μποροῦσα ἂν τοὺς διάβαινα καὶ τοὺς τρεῖς, νὰ σᾶς ἔλεγα ποῦ φτάνει ὁ καθένας τους. Ἡ θάλασσα, ξέρω. Ὁ οὐρανός, ὑποψιάζομαι. Γιὰ τὸν πράσινο κῆπο μου, μὴ μὲ ρωτήσετε. Νικηφόρος Βρεττάκος Αγαπημένοι φίλοι και συνταξιδιώτες, το θέμα αυτό "ανοίχτηκε" γιατί όταν γνωρίζεις Ανθρώπους σαν την Έλλη, εύχεσαι να μην τους χάσεις ποτέ και θέλεις να τους νοιώθεις όσο περισσότερο γίνεται, κοντά σου. Αν τώρα, για κάποιο λόγο μεγαλώσει αυτή η απόσταση, δεν θέλεις να ξεχαστούν ΠΟΤΕ. Έτσι λοιπόν, ψάχνοντας έναν τρόπο να επικοινωνήσουμε μαζί της για να της πούμε πόσο πολύ μας λείπει και πως εμείς θα συνεχίσουμε να περνάμε από το νέο της σπίτι ΚΑΙ θα την χαιρετάμε ΚΑΙ θα την καλούμε στις βόλτες μας ΚΑΙ θα της ζητάμε να μας χαρίσει ΠΑΛΙ εκείνο το το ζεστό και μεγάλο χαμόγελο, να μας μιλήσει με ενθουσιασμό και έντονες κινήσεις για το πόσο ελεύθερη και ευτυχισμένη είναι πάνω σ' αυτές τις δύο ρόδες ΚΑΙ για πολλά άλλα . . . Και μιας και η ουσία κρύβετε στα πιο απλά λόγια . . . εδώ θα είναι το στέκι μας όπου θα μαζευόμαστε για να εκτονώνουμε τον πόνο μας. Εδώ θα είναι το στρατηγείο μας όπου θα οργανώνουμε και θα πραγματοποιούμε τις εξορμήσεις μας, στην παλιά σου γειτονιά. Εδώ θα είναι το καφενείο μας, για να σου λέμε καμιά κουβεντούλα . . . και για να κάνω την αρχή, επειδή δεν θέλω να σου πω ψέματα, να ξέρεις πως έχω θυμώσει πολύ μαζί σου. Απόσπασμα:
Απόσπασμα:
Απόσπασμα:
|
|
|