Αρμενιζοντας στο Αιγαιο

[MOYTPO]

Η υπομονή είναι μεγάλο χάρισμα και εγώ από αυτό δεν έχω.
Ωστόσο επειδή το έχω υποσχεθεί θα προσπαθήσω να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό.
Το θέμα αφορά ταξίδι με ιστιοπλοϊκό σκάφος όπου θα λαμβάναμε μέρος στην 12η ρεγκατα του Αιγαίου. Το σκάφος είναι ένα Beneteau First 44.7 αυτό με το ψηλό κατάρτι κατηγορίας racing/cruising.
Το ταξίδι μπορώ να πω χωρίζεται σε 3 ενότητες - βδομάδες. Πρώτη βδομάδα αφορά τη μεταφορά του σκάφους από τη Θεσσαλονίκη στην Μυτιλήνη όπου ήταν η αφετηρία του αγώνα, δεύτερη βδομάδα αφορά αποκλειστικά τον αγώνα και η τρίτη βδομάδα αφορά τη μεταφορά του mother ship από τη Σύρο όπου ήταν ο τερματισμός της ρεγκατας ως τον Νέο Μαρμαρά όπου θα αφήναμε το σκάφος.
Ένα ταξίδι πάνω από 600 ναυτικά μίλια και όταν η ταχύτητα ταξιδιού του συγκεκριμένου είναι 8 μίλια την ώρα καταλαβαίνεται ότι ήταν πολλές οι ώρες.
Η πρώτη και η τρίτη βδομάδα ήταν στην ουσία διακοπές γιατί στον αγώνα έχοντας χρέη «πλωριού» με έβγαλαν το λάδι!!!!!!

Ξεκινάμε λοιπόν 4 άτομα Σάββατο 11 Αυγούστου κατά τις 8.30 από την μαρίνα της Θεσσαλονίκης.


[URL="

Το σκάφος είναι έτοιμο από βραδύς με τα ψώνια να έχουν γίνει και να έχουν τοποθετηθεί στην θέση τους. Για να μην χρονοτριβούμε 2 άτομα μείναμε στο σκάφος το βράδυ.

Η πορεία μας γνωστή από Θεσσαλονίκη πρώτη στάση στο Πόρτο κουφό στο άκρο του δευτέρου ποδιού της Χαλκιδικής. Αέρα δεν είχαμε oπότε η μηχανή ανέλαβε να μας πάει. Η έκπληξη μας ήταν τεράστια όταν περνώντας από το Ποσειδι βρεθήκαμε να περνάμε ανάμεσα από 5 πολυτελή γιώτ. Το σχόλιο ενός «μάθανε ότι γ@μιομαστε πλακώσανε και οι γύφτοι» κόντεψε να μας στείλει. Αργότερα μάθαμε ότι πλάκωσαν κάτι Ρώσοι φτωχαδάκια και ο Μπραντ με την Αντζελινα και τον Ρομπερτ ντε Νιρο.

[URL="

[URL="

Στο Πόρτο κουφό φτάσαμε κατά τις 7 το απόγευμα. Η ελπίδα ότι θα βρίσκαμε να δέσουμε στο ντοκο πέθανε τελευταία οπότε αρκεστήκαμε στη ράδα για το βράδυ. Φαΐ στο σκάφος (στραπατσαδα, σαλάτα και τσιπουροκονσερβο μεζεδες)

[URL="

[URL="

Η φωτιά στο Όρος έκαιγε εδώ και μέρες και ο αέρας ώρες ώρες μας το υπενθύμιζε. Ύπνο νωρίς υπό το φως αστραπόβροντων. Ξυπνήσαμε ωστόσο μετά από λίγο λόγο μιας τρομερής καταιγίδας και μιας και ήμασταν στη ράδα ανάμεσα σε 5 σκάφη μια ανησυχία την είχαμε. Έβαλε η Παναγιά το χέρι της να σωθεί το περιβόλι γιατί άμα περίμενε από εμάς με τα πυροσβεστικά……… σκεφτήκαμε!!!!