Γυροσκοπική κλίση

[ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ]

Γυροσκοπική οδήγηση
Πλεονέκτημα και βελτίωση της ασφάλειάς μας.
Σε κάθε μηχανή υπάρχει ένα τιμόνι και το πρώτο πράγμα που κάνουμε για να στρίψουμε είναι να χειριστούμε κατάλληλα την μπάρα.
Όλα αυτά για ταχύτητες μικρές γιατί μετά τα 30 χιλ. πρέπει να γείρουμε αναγκαστικά. Οσοι κάνανε ποδήλατο (δηλαδή όλοι) γείραν και στρίψαν πανεύκολα εξ’αιτίας του μικρού βάρους,άρα το μικρό βάρος είναι το παν για την ευκολία χειρισμού .Στην μηχανή έχουμε σημαντική αδράνεια ,που οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στο ίδιο της το βάρος ,το βάρος του αναβάτη και την περιστροφή της μπροστινής ρόδας που όσο αυξάνει η ταχύτητά μας τόσο τσιμέντο γίνεται.
Εάν μετατοπίσουμε το βάρος μας τότε έχουμε μεταφορά του κέντρου μάζας η μηχανή παίρνει κλίση και στρίβουμε.
Εάν πατήσουμε δυνατά τον μασπιέ η πιέσουμε κάθετα το τιμόνι θα γίνει το ίδιο (συνήθως στα εντούρο).
Όλα αυτά χρειάζονται χρόνο ,λεπτούς χειρισμούς ,εμπειρία και σε μεγάλες ταχύτητες κάθε λάθος διορθώνεται δύσκολα .
Κάθε απότομη κίνηση φορτίζει λάστιχα και αναρτήσεις που μπορούν να ξεπεράσουν όρια πρόσφυσης ενώ με το σώμα απ’έξω έχεις και χασομέριο για την επαναφορά όταν έχεις εσάκια.
Εδώ έρχεται η γυροσκοπική οδήγηση να μας λύσει προβλήματα αλλά και να δημιουργήσει εάν δεν υπάρχει εμπειρία από μεριά του αναβάτη.
Ο τρόπος οδήγησης αυτός σπάνια χρησιμοποιείται μπροστά στους προηγούμενους είναι σίγουρα πιο δύσκολος αλλά όταν τον κατέχεις δεν τον αλλάζεις με τίποτα αφού έχει ασύγκριτα πλεονεκτήματα.
Βασίζεται στις γυροσκοπικές ιδιότητες του μπροστινού τροχού, η λειτουργία του είναι απλή και αν ο αναβάτης στρίψει το τιμόνι δεξιά η μηχανή θα γείρει άμεσα προς τα αριστερά και το αντίθετο.
Είναι όντως ακατανόητο , ο μπροστινός τροχός λειτουργεί σαν στρόβος (περίπου και όχι ακριβώς ) γιατί ο τροχός και παλινδρομεί και δυνάμεις δέχεται από τα χέρια μας. Στον στρόβο δεν έχουμε παλινδρόμηση αλλά κλειδωμένο σύστημα.
Η μοναδική περίπτωση για να το καταλάβουμε είναι η εξής: χρειαζόμαστε ένα 15άρι κλειδί για να ξεβιδώσουμε μια μπροστινή ρόδα ποδηλάτου.
Στην συνέχεια την κρατάμε σταθερά με τα δύο μας χέρια από τον άξονα της την περιστρέφουμε γρήγορα (ίσως χρειαστεί δεύτερο άτομο) και μετά σπρώχνω το αριστερό χέρι μου και τραβάω με το δεξιό την ρόδα απότομα εάν την σπρώξω αριστερά το επάνω τμήμα της ρόδας φεύγει δεξιά και το αντίστροφο,
δηλαδή γέρνει.
Κάπως έτσι λειτουργεί και ο μπροστινός τροχός της μηχανής μας.
Σπρώχνω(οριζόντια –δεν πατάω το τιμόνι-δεν έχω ζεύγος δυνάμεων) αριστερά και η μηχανή γέρνει δεξιά και το αντίθετο.
Όλα αυτά με χαμηλές ταχύτητες στην αρχή γιατί αλλιώς πάμε για χαντάκι.
Χρησιμοποιήστε το αριστερό σας χέρι και για σπρώξιμο και για τράβηγμα και όχι από την μεριά που έχετε το γκάζι.
Ολοι οι εντουράδες το χρησιμοποιούν σε σούζες και όταν η μηχανή είναι στον αέρα για να την ισιώσουν και να προσγειωθούν κάθετα.
Εχει επίσης άριστα αποτελέσματα όταν έχεις μειωμένη πρόσφυση η όταν θέλεις να μπάζεις την μηχανή σε εσάκια απότομα η για αστραπιαία αλλαγή πορείας μπροστά σε εμπόδιο χωρίς να χρησιμοποιείς το κλασσικό «χαστούκι» που μπορεί να δημιουργήσει χάσιμο.
Εστω (λέμε τώρα) ότι θέλεις να στρίψεις αριστερά ,με το αριστερό χέρι σπρώχνεις το τιμόνι δεξιά η μηχανή παίρνει κλίση ,διαγράφεις το τόξο (ισως διορθώσεις και με το σώμα λίγο) και όταν θέλεις να επανέλθεις τραβάς το τιμόνι αριστερά και η μηχανή ισιώνει .Στην αρχή σιγά είπαμε και μετά (από λίγα χρόνια) και πιο γρήγορα. Οσο πιο γρήγορα πας (και στρίβεις) τόσο πιο πολύ εκτιμάς την γυροσκοπική κλίση.Μπορώ να σας εξηγήσω και με τους νόμους της φυσικής και μηχανολογίας το γυροσκοπικό φαινόμενο.
Καλά μπασίματα.