Ο μοναχόλυκος στα βουνά vol 2

[dan]

Αύγουστος μήνας και είμαι ακόμη εδώ ! Τρέξιμο , άγχος , ρουτίνα . Το βράδυ δεν μπορώ να κοιμηθώ από τη ζέστη . Στριφογυρνάω ιδρωμένος στο κρεβάτι , φαντάζομαι ένα μαγικό χέρι να με ανεβάζει ψηλά στα βουνά στη δροσιά να με χτυπάει το αεράκι … Που όμως ; Στα Καμάρια κάτω από τη Νιάλα …Άγραφα.
Το πρωί τα βροντάω όλα , φορτώνω τη μηχανή με τα βασικά και ξεκινάω μόνος και έρημος να χαθώ στα βουνά .

Από Γιάννενα – Άρτα και έπειτα στρίβω για Κομπότι – Γέφυρα Τατάρνας .




Η σκάλα της ψυχικής ανάτασης !!





Όσο προχωράω τόσο ξεφορτώνει το μυαλό .





Στην λίμνη Κρεμαστών …





Μπαίνω στον Αγραφιώτη και μετά από λίγο αντικρίζω μια ωραία εικόνα.
Συγκινήθηκα ….





Όσο ανηφορίζω ο καιρός βαραίνει





Έπειτα από μια στάση στην ταβέρνα στα νερά κάτω από το χωριό Άγραφα συνοδεία σνακ με πέστροφα και κρύας μπύρας νοιώθω ότι είμαι στο σωστό δρόμο !!





Περνάω γρήγορα τα Άγραφα και ανηφορίζω για τα Καμάρια.








Η Θερμοκρασία εδώ πλέον είναι 18 βαθμοί. Σίγουρα είμαι στο σωστό δρόμο !








Χμμ θα το αφήσω για την άλλη φορά .





Μετά από απολαυστική ανάβαση αντικρίζω το εκκλησάκι πάνω από τα Καμάρια.
Εδώ έχω κλείσει σουίτα χιλιάδων αστέρων.





Λίγο παρακάτω τα Καμάρια χτισμένα σαν αετοφωλιά. Γνήσιος κτηνοτροφικός οικισμός , κατοικείται μόνο καλοκαίρι μέχρι τον Οκτώβριο .






Στο εκκλησάκι συναντώ ένα φιλόξενο κτηνοτρόφο , πιάνουμε κουβέντα και κλασσικά πέφτει και το τσιπουροκέρασμα. Αργότερα θα φύγει και μου παραχωρεί το δώμα δίπλα από το ξωκλήσι να μείνω όσο θέλω. Επίσης έχω το ελεύθερο να πιώ όσο τσίπουρο μπορώ ! Τώρα δέσαμε : μόνος βράδυ στο βουνό με φορτωμένο μυαλό και δυο δίλιτρα τσίπουρο . Η …ψυχοθεραπεία μου εξελίσσεται άψογα !





Αργά το βράδυ παραπατάω ζαλισμένος μέχρι τον υπνόσακο , ανεβάζω το φερμουάρ μέχρι πάνω ( 16 βαθμοί) και γεια σας…