Ενδοσχολική βία

[Hekima]

Σχεδόν κάθε μέρα ρωτάω τα παιδιά μου πως τα πέρασαν στο σχολείο, ρωτάω για τους συμμαθητές τους, δείχνω ενδιαφέρον για το ποιός είναι ο πλακατζής, ο ζωηρός, ο άριστος, ο φοβισμένος, ο θρασύς και ούτω καθ΄εξής. Θέλω να βλέπω μέσα απ΄τα μάτια των παιδιών μου, από τις φράσεις τους και τις εκφράσεις τους ποιά παιδιά πραγματικά είναι ο περίγυρος. Εφευρίσκω μύριους τρόπους για να μιλάμε όσο πιο πολύ μπορούμε. Είμαι αφόρητα παρατηρητική κάθε μέρα στα ρούχα στα βιβλία στα προσωπικά τους αντικείμενα, στη διατροφή στις συνήθειες στον ύπνο τους παντού. Η βία είναι παντού, μέσα κι έξω απ΄τα σχολεία, απ΄τα σπίτια, για κάποιο λόγο όλοι την βιώνουμε σε διάφορες μορφές λίγο ή πολύ στο σπίτι στη δουλειά στο δρόμο.
Ας έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά την προσοχή μας τεταμένη τα παιδιά μας όσο πιο κοντά γίνεται, να νιώθουν ασφαλείς να μας εμπιστεύονται και αγάπη πολύ αγάπη ρε παιδιά να το δείχνουμε κάθε στιγμή με όποιο τρόπο μπορούμε.
Είμαι σίγουρη πως τίποτα πιό σωστό δεν έκανα στη ζωή μου όσο ότι αξιώθηκα κι έγινα μητέρα οφείλω να προστατεύω τα παιδιά μου από κάθε τι βίαιο κι από πολλά άλλα.

Συγχωρήστε την πολυλογία μου

[ckk]

Αρχική Δημοσίευση από peterv

Η βία είναι σχετικό πράγμα. Για παράδειγμα το τσιγγανάκι που τρώει την ..........

Συγνώμη για την πολυλογία .......

Τί συγνώμη? Μπορείς να συνεχίσεις να πολυλογείς?

[ckk]

Αρχική Δημοσίευση από Hekima

Σχεδόν
Συγχωρήστε την πολυλογία μου

Άλλη ενοχική... Μπορείτε να συνεχίζετε?

Το Forum είναι μόνο για κατσαβίδια - λάδια - εσωτερικό και εξωτερικό χρονισμό μηχανών? (Αυτοί που τα απαιτούν, τα γνωρίζουν?)

[Hekima]

Αρχική Δημοσίευση από ckk

Άλλη ενοχική... Μπορείτε να συνεχίζετε?

Το Forum είναι μόνο για κατσαβίδια - λάδια - εσωτερικό και εξωτερικό χρονισμό μηχανών? (Αυτοί που τα απαιτούν, τα γνωρίζουν?)

Όχι ενοχική δεν θέλω να είμαι ενοχλητική.

[ckk]

Αρχική Δημοσίευση από Hekima

Όχι ενοχική δεν θέλω να είμαι ενοχλητική.

Πού?

Σε διαβάζουμε με μεγάλο ενδιαφέρον. Και ειδικότερα τώρα, που έχει να κάνει με τα παιδιά μας. Αν δεν είναι ενδιαφέρουσα η άποψη μιάς μητέρας, ποιανού είναι? Άσε που εκτός από ενδιαφέρουσα ήταν και απόλυτα σωστή.

[Hekima]

Αρχική Δημοσίευση από ckk

Πού?

Σε διαβάζουμε με μεγάλο ενδιαφέρον. Και ειδικότερα τώρα, που έχει να κάνει με τα παιδιά μας. Αν δεν είναι ενδιαφέρουσα η άποψη μιάς μητέρας, ποιανού είναι? Άσε που εκτός από ενδιαφέρουσα ήταν και απόλυτα σωστή.

Σ΄ευχαριστώ.
Όλο αυτό απορρέει από προσωπική εμπειρία που βιώσαμε φέτος στην τρίτη δημοτικού με τον γιό μου, είμαι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη με τα θέματα παιδιών είμαι δε πεποισμένη πως ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά για τέτοιου είδους συμπεριφορές σχεδόν πάντα κάτι άλλο κρύβεται.
Παρατήρησα ότι πολύ συχνά γυρνούσε σπίτι χωρίς κάποια αντικείμενα σχολικά, πότε έλειπε η σβύστρα πότε η ξύστρα πότε το μολύβι. Άλλες φορές μετά την αντικατάστασή τους θα ήταν σπασμένα, κομένα, άρχισα να τεστάρω την κατάσταση, τα πολύ εντυπωσιακά και μοδάτα που αγόραζα χανόταν τα λιγότερο μοδάτα απλά καταστρεφόταν. Η απαντήσεις στις ερωτήσεις ήταν δεν ξέρω τι έγιναν δεν ξέρω ποιός το έκανε. Τα καινούρια αθλητικά παπούτσια ρημάχτηκαν από την πρώτη ημέρα γιατί του τα πατούσαν συνεχώς, η καινούρια τσάντα κατά λάθος κλοτσήθηκε κι έσπασε το ροδάκι, ένα μολύβι που χάθηκε από ένα άλλο παιδί βρέθηκε στην τσάντα του γιού μου, μια ολόκληρη ημέρα έγινε κλέφτης κι όσο κι αν φώναζε ότι δεν το έκανε κανείς δεν πίστεψε. Από τα κλάματα και την στεναχώρια τα έκανε κι επάνω του κι εκεί η καζούρα έγινε αφόρητη εννοείται ότι αρνιόταν να πάει σχολείο. Στην πορεία ότι συνέβαινε στην τάξη το έκανε ο γιός μου ταμπελώθηκε πως ήταν ο ζωηρός από παιδιά και από δασκάλους και το τρελό της υπόθεσης ήταν πως μου έλεγε ότι περνούσε μια χαρά. Παρ΄όλο που το βράδυ ήθελε να κοιμάται μαζί μου, παρ 'ολο που είχε ξεκινήσει την ονυχοφαγία παρ΄όλο που άρχισε να μη μου λέει διάφορα να κρύβεται και να λέει και ψέμματα βαθιά μέσα του ήταν ευτυχισμένος όταν πήγαινε στο σχολείο. Αυτό που με ανησύχησε ιδιαίτερα ήταν οι διάφοροι μώλωπες στο σώμα του δεν φαινόταν κατά λάθος ούτε κρύβανε παιχνίδι κρύβανε πόνο κατ΄εξακολούθηση. Η απάντηση που πήρα ήταν ότι παίζουμε ξύλο στα διαλλείματα. Αφού εκείνος το έβλεπε παιχνίδι εγώ δεν έπρεπε να χάσω άλλο χρόνο ούτε είχα άλλη λύση από το να γνωρίσω πολύ καλά τους συμμαθητές του να δω με τι είχα να κάνω να γνωρίσω πολύ καλά τον αντίπαλο. Δεν θέλω να σας κουράσω βραδιάτικα παρά μόνο να σας πω ότι ο συγκεκριμένος μικρούλης ήρθε καλεσμένος στο σπίτι μας, παίξαμε μιλήσαμε φάγαμε γελάσαμε, μοιράστηκε ο γιός μου όλα του τα παιχνίδια και ότι άλλο τον είχε εντυπωσιάσει πέρασαν πάρα πολύ καλά, τον έχω ξανακαλέσει άπειρες φορές δεν τον ρώτησα τίποτε για το σχολείο δεν τον παρατήρησα δεν τον μάλωσα δεν του επέβαλα τη φιλία με τον γιό μου του έδειξα απλώς εμπιστοσύνη κι εκείνος σαν να ηρέμησε. Κατάλαβα ότι ο μικρός μου τον θαυμάζει τον ευχαριστεί η παρέα του πίστευε ότι ότι γινόταν του το έκανε λόγω φιλίας και όχι λόγω ζήλιας ή οτιδήποτε άλλο. Υπήρξαν φορές που του έλεγε αν δεν πας να χτυπήσεις την Βάσω δεν θα σε έχω φίλο κι ο γιός μου το έκανε γιατί ήταν φίλοι. Τώρα όμως με την γνωριμία μας άλλαξαν τα πράγματα ίσως φταίει και ότι έπεισα τον γιό μου για κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό. Οι φίλοι οι πραγματικοί φίλοι δεν μας πονάνε και δεν αφήνουν ούτε τους άλλους να μας το κάνουν.
Δόξα το Θεό όλα πήραν το δρόμο τους κυρίως βρήκα τον τρόπο να μιλάμε με τον μικρό πολύ δεν σου κρύβω όμως ότι καιροφυλακτώ......και παρακαλώ και την επόμενη φορά να είμαι τόσο ψύχραιμη.

[Jefe]

Αρχική Δημοσίευση από Hekima

Σ΄ευχαριστώ.
Όλο αυτό απορρέει από προσωπική εμπειρία που βιώσαμε φέτος στην τρίτη δημοτικού με τον γιό μου, είμαι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη με τα θέματα παιδιών είμαι δε πεποισμένη πως ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά για τέτοιου είδους συμπεριφορές σχεδόν πάντα κάτι άλλο κρύβεται.
Παρατήρησα ότι πολύ συχνά γυρνούσε σπίτι χωρίς κάποια αντικείμενα σχολικά, πότε έλειπε η σβύστρα πότε η ξύστρα πότε το μολύβι. Άλλες φορές μετά την αντικατάστασή τους θα ήταν σπασμένα, κομένα, άρχισα να τεστάρω την κατάσταση, τα πολύ εντυπωσιακά και μοδάτα που αγόραζα χανόταν τα λιγότερο μοδάτα απλά καταστρεφόταν. Η απαντήσεις στις ερωτήσεις ήταν δεν ξέρω τι έγιναν δεν ξέρω ποιός το έκανε. Τα καινούρια αθλητικά παπούτσια ρημάχτηκαν από την πρώτη ημέρα γιατί του τα πατούσαν συνεχώς, η καινούρια τσάντα κατά λάθος κλοτσήθηκε κι έσπασε το ροδάκι, ένα μολύβι που χάθηκε από ένα άλλο παιδί βρέθηκε στην τσάντα του γιού μου, μια ολόκληρη ημέρα έγινε κλέφτης κι όσο κι αν φώναζε ότι δεν το έκανε κανείς δεν πίστεψε. Από τα κλάματα και την στεναχώρια τα έκανε κι επάνω του κι εκεί η καζούρα έγινε αφόρητη εννοείται ότι αρνιόταν να πάει σχολείο. Στην πορεία ότι συνέβαινε στην τάξη το έκανε ο γιός μου ταμπελώθηκε πως ήταν ο ζωηρός από παιδιά και από δασκάλους και το τρελό της υπόθεσης ήταν πως μου έλεγε ότι περνούσε μια χαρά. Παρ΄όλο που το βράδυ ήθελε να κοιμάται μαζί μου, παρ 'ολο που είχε ξεκινήσει την ονυχοφαγία παρ΄όλο που άρχισε να μη μου λέει διάφορα να κρύβεται και να λέει και ψέμματα βαθιά μέσα του ήταν ευτυχισμένος όταν πήγαινε στο σχολείο. Αυτό που με ανησύχησε ιδιαίτερα ήταν οι διάφοροι μώλωπες στο σώμα του δεν φαινόταν κατά λάθος ούτε κρύβανε παιχνίδι κρύβανε πόνο κατ΄εξακολούθηση. Η απάντηση που πήρα ήταν ότι παίζουμε ξύλο στα διαλλείματα. Αφού εκείνος το έβλεπε παιχνίδι εγώ δεν έπρεπε να χάσω άλλο χρόνο ούτε είχα άλλη λύση από το να γνωρίσω πολύ καλά τους συμμαθητές του να δω με τι είχα να κάνω να γνωρίσω πολύ καλά τον αντίπαλο. Δεν θέλω να σας κουράσω βραδιάτικα παρά μόνο να σας πω ότι ο συγκεκριμένος μικρούλης ήρθε καλεσμένος στο σπίτι μας, παίξαμε μιλήσαμε φάγαμε γελάσαμε, μοιράστηκε ο γιός μου όλα του τα παιχνίδια και ότι άλλο τον είχε εντυπωσιάσει πέρασαν πάρα πολύ καλά, τον έχω ξανακαλέσει άπειρες φορές δεν τον ρώτησα τίποτε για το σχολείο δεν τον παρατήρησα δεν τον μάλωσα δεν του επέβαλα τη φιλία με τον γιό μου του έδειξα απλώς εμπιστοσύνη κι εκείνος σαν να ηρέμησε. Κατάλαβα ότι ο μικρός μου τον θαυμάζει τον ευχαριστεί η παρέα του πίστευε ότι ότι γινόταν του το έκανε λόγω φιλίας και όχι λόγω ζήλιας ή οτιδήποτε άλλο. Υπήρξαν φορές που του έλεγε αν δεν πας να χτυπήσεις την Βάσω δεν θα σε έχω φίλο κι ο γιός μου το έκανε γιατί ήταν φίλοι. Τώρα όμως με την γνωριμία μας άλλαξαν τα πράγματα ίσως φταίει και ότι έπεισα τον γιό μου για κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό. Οι φίλοι οι πραγματικοί φίλοι δεν μας πονάνε και δεν αφήνουν ούτε τους άλλους να μας το κάνουν.
Δόξα το Θεό όλα πήραν το δρόμο τους κυρίως βρήκα τον τρόπο να μιλάμε με τον μικρό πολύ δεν σου κρύβω όμως ότι καιροφυλακτώ......και παρακαλώ και την επόμενη φορά να είμαι τόσο ψύχραιμη.

Σοφία, πιστεύω ότι η αντιμετώπισή σου στο θέμα ήταν η ενδεδειγμένη, παρ' ότι ήσουν στεναχωρημένη μ' αυτά που συνέβαιναν, κ θα πρέπει να αποτελεί "μπούσουλα", γιά όλους εμάς τους υπόλοιπους, σε ανάλογα συμβάντα!



Jefe

[ckk]

Αρχική Δημοσίευση από Hekima

Σ΄ευχαριστώ.
Όλο αυτό απορρέει από προσωπική εμπειρία που βιώσαμε φέτος στην τρίτη δημοτικού ................................................................................Δόξα το Θεό όλα πήραν το δρόμο τους κυρίως βρήκα τον τρόπο να μιλάμε με τον μικρό πολύ δεν σου κρύβω όμως ότι καιροφυλακτώ......και παρακαλώ και την επόμενη φορά να είμαι τόσο ψύχραιμη.

Ωραίο παράδειγμα με σωστή αντιμετώπιση.

Η μεγάλη μου η κόρη είναι 22. Ακόμη και τώρα, όταν ξέρουμε με την Ειρήνη ότι είναι στην περιοχή, της τηλεφωνούμε για να περάσουμε για ένα... φιλάκι.
Ο έλεγχος των φίλων της και τα ραντάρ μου για κακοτοπιές, πάντα εν γρηγόρση…


Παίρνουμε και το φιλάκι μας.

[Hekima]

Αρχική Δημοσίευση από ckk

Ωραίο παράδειγμα με σωστή αντιμετώπιση.

Η μεγάλη μου η κόρη είναι 22. Ακόμη και τώρα, όταν ξέρουμε με την Ειρήνη ότι είναι στην περιοχή, της τηλεφωνούμε για να περάσουμε για ένα... φιλάκι.
Ο έλεγχος των φίλων της και τα ραντάρ μου για κακοτοπιές, πάντα εν γρηγόρση…


Παίρνουμε και το φιλάκι μας.

Πολύ σημαντικό το φιλάκι το αποζητώ με κάθε ευκαιρία από τα παιδιά μου.
Χρήστο χρόνια πολλά στην Ειρήνη σου να είναι γερή ευτυχισμένη και να την αγαπάς

[ckk]

Αρχική Δημοσίευση από Hekima

Πολύ σημαντικό το φιλάκι το αποζητώ με κάθε ευκαιρία από τα παιδιά μου.
Χρήστο χρόνια πολλά στην Ειρήνη σου να είναι γερή ευτυχισμένη και να την αγαπάς

Από τα λίγα πράγματα, που... απαιτώ στην ανατροφή. Τον Κωστή, 2 ετών, από τώρα τον μαθαίνουμε στα 'μμμμμα' (φιλάκια). Θωρακίζουν ψυχές τα φιλάκια και οι αγκαλίτσες. Και αν τα έχεις πάρει πολλά από μικρός, έχεις τεράστιες αβάντες για να τα δίνεις απλόχερα, όταν μεγαλώσεις. Και χωρίς να ζητάς απαραίτητα ανταπόδοση. Τα δίνεις έτσι, ρε παιδί μου, επειδή σου αρέσει.

Σε ευχαριστώ για τις ευχές. Και συ να χαίρεσαι τους δικούς σου.