Το GS Forum στις Αλησμόνητες Πατρίδες της Μ. Ασίας, 28 - 31/10/10!!!

[babisadve]

... δυστυχώς δεν κατάφερα να πείσω την γυναίκα μου να αλλάξουμε την ημνία γάμου (31 Οκτ) κι έτσι δεν θα μπορέσω.
Μήπως να το αλλάξετε εσείς λίγο το πρόγραμμα παιδιά??

για να βολέψει καλύτερα????

[Sakis]

'Οποιος ενδιαφέρεται από Β.Ελλάδα για την εκδρομή,
στον καφέ της Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 13/10/2010
θα συζητήσουμε λεπτομέρειες αναχώρησης και επιστροφής

[xurxes]

Αρχική Δημοσίευση από Sakis

'Οποιος ενδιαφέρεται από Β.Ελλάδα για την εκδρομή,
στον καφέ της Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 13/10/2010
θα συζητήσουμε λεπτομέρειες αναχώρησης και επιστροφής

Έτσι μπράβο...

[Arkas]

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ:

Προθεσμία δηλώσεως συμμετοχής στην εκδρομή,

έως την Πέμπτη 14 Οκτωβρίου,

με την καταβολή του κόστους
της διαμονής !

.

[Xarleas]

Ρε τρελλοί είσαστε;;;
Τι συμετοχές είναι αυτές;;;
Χάνετε ένα απο τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ ταξίδια...

[tsompanis]

Αρχική Δημοσίευση από Xarleas

Ρε τρελλοί είσαστε;;;
Τι συμετοχές είναι αυτές;;;
Χάνετε ένα απο τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ ταξίδια...

τρελοι δεν ειναι φιλε χαρλεα...η καρδουλα τους το ξερει..
λες να μην γουσταρουν??

ενας φιλος παντως,που ηθελε να ερθει στα σιγουρα,γιατι το ειχε σκοπο
το ακυρωσε λογω οικονομικου
και ερχονται και πιο δυσκολες ημερες..
μακαρι να βγω ψευτης

[Samior]

Αρχική Δημοσίευση από tsompanis

τρελοι δεν ειναι φιλε χαρλεα...η καρδουλα τους το ξερει..
λες να μην γουσταρουν??

ενας φιλος παντως,που ηθελε να ερθει στα σιγουρα,γιατι το ειχε σκοπο
το ακυρωσε λογω οικονομικου
και ερχονται και πιο δυσκολες ημερες..
μακαρι να βγω ψευτης

[tsompanis]

η ελπιδα παντως πεθαινει τελευταια...
γι'αυτο...μην νταουνιαζουμε...


παμε λιγοοοοοο:sm6:

[nikos-x]

Αρχική Δημοσίευση από tsompanis

...
και ερχονται και πιο δυσκολες ημερες..
μακαρι να βγω ψευτης

Γι' αυτό ότι προλάβουμε τώρα Κώστα μου.
Όσο για το ψεύτης δυστυχώς δεν θα βγεις.
Μακάρι να βγει κάτι καλό για τα παιδιά μας κι ας ζοριστούμε "λίγο" εμείς.

Το ταξίδι όμως σ' εκείνα τα μέρη, πάντα ήταν πρόκληση για 'μένα και με κορυφαίο ένα ταξίδι στην Τραπεζούντα, στη Αργυρούπολη, το χωριό όπου γεννήθηκε η γιαγιά Κυριακή και στα δώδεκα της χρόνια, με τρις λίρες στη χουφτίτσα της κι ότι αγαπημένο πίσω της έψαχνε νέες "αφιλόξενες πατρίδες", Ρωσία; - Ιταλία; - Ελλάδα;

Και το παράξενο, ποτέ δεν μίσησε κανέναν και ποτέ δεν μας μίλησε για το χωριό της και για τίποτε από όσα "έμειναν" πίσω. (ευτυχώς δεν έκανε το ίδιο και ο παππούς).

Χρόνια τώρα ονειρεύομαι να περπατήσω στα σοκάκια που περπατούσε, να βλέπω ότι έβλεπε να μυρίσω και να ακούσω τους ίδιους ήχους.
Οι γονείς του πατέρα μου, ήρθαν από Προύσα, Κουβούκλια, οι γονείς της μητέρας μου, ήρθαν από Τραπεζούντα, Αργυρούπολη.

Κάθε μου ταξίδι από αυτά που έχω κάνει και από αυτά που θα κάνω, είναι αφιερωμένο σ' αυτούς τους ανθρώπους.
Εγώ οδηγώ κι αυτοί θυμούνται. . . μακάρι να τους είχα δίπλα μου.

Πήγα και θα πηγαίνω όσες πιο πολλές φορές μπορώ, μόνος ή με παρέα, για να θυμάμαι, να θυμώνω, να κλαιώ. . . όλα τα συναισθήματα ανακατεμένα.

[Sakis]

Αρχική Δημοσίευση από nikos-x

Γι' αυτό ότι προλάβουμε τώρα Κώστα μου.
Όσο για το ψεύτης δυστυχώς δεν θα βγεις.
Μακάρι να βγει κάτι καλό για τα παιδιά μας κι ας ζοριστούμε "λίγο" εμείς.

Το ταξίδι όμως σ' εκείνα τα μέρη, πάντα ήταν πρόκληση για 'μένα και με κορυφαίο ένα ταξίδι στην Τραπεζούντα, στη Αργυρούπολη, το χωριό όπου γεννήθηκε η γιαγιά Κυριακή και στα δώδεκα της χρόνια, με τρις λίρες στη χουφτίτσα της κι ότι αγαπημένο πίσω της έψαχνε νέες "αφιλόξενες πατρίδες", Ρωσία; - Ιταλία; - Ελλάδα;

Και το παράξενο, ποτέ δεν μίσησε κανέναν και ποτέ δεν μας μίλησε για το χωριό της και για τίποτε από όσα "έμειναν" πίσω. (ευτυχώς δεν έκανε το ίδιο και ο παππούς).

Χρόνια τώρα ονειρεύομαι να περπατήσω στα σοκάκια που περπατούσε, να βλέπω ότι έβλεπε να μυρίσω και να ακούσω τους ίδιους ήχους.
Οι γονείς του πατέρα μου, ήρθαν από Προύσα, Κουβούκλια, οι γονείς της μητέρας μου, ήρθαν από Τραπεζούντα, Αργυρούπολη.

Κάθε μου ταξίδι από αυτά που έχω κάνει και από αυτά που θα κάνω, είναι αφιερωμένο σ' αυτούς τους ανθρώπους.
Εγώ οδηγώ κι αυτοί θυμούνται. . . μακάρι να τους είχα δίπλα μου.

Πήγα και θα πηγαίνω όσες πιο πολλές φορές μπορώ, μόνος ή με παρέα, για να θυμάμαι, να θυμώνω, να κλαιώ. . . όλα τα συναισθήματα ανακατεμένα.

Έτσι όπως τα λές. Ήταν υπόσχεση στον εαυτό μου να βρεθώ στα μέρη που έζησαν οι παππούδες μου νιώθω περήφανος που αυτή τη φορά θα τα καταφέρω, μακάρι να το ξανακάνω στο μέλλον.