11406χλμ.....Ανακαλύπτοντας τον Ήλιο του μεσονυχτίου!!

[PITS]

ελατε ρε παιδια υπερβολικοι, σιγα το ταξιδιωτικο..... ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΑΛΕΤΕ ΚΙΑΛΛΕΣ ΦΩΤΟΟΟΟ???? ΑΝΤΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩΩΩΩΩ

[vtheo]

Παρασκευή 3 Ιουνίου 14η μέρα Skoganvarre -Rovaniemi , χιλιόμετρα 495

To κάμπινγκ που μείναμε το προηγούμενο βράδυ απείχε περίπου 70 χλμ από τα σύνορα Νορβηγίας – Φινλανδίας. Η δύσκολη χθεσινή ημέρα αλλά και η κούραση που είχαμε από τις προηγούμενες δεν μας άφησε να ξυπνήσουμε νωρίς . H ώρα που βρεθήκαμε στα κρεβάτια μας ήταν 5.00 π.μ, επομένως ήταν δύσκολο έως ακατόρθωτο να είμαστε στις 8.00 π.μ στη μηχανή να συνεχίσουμε το ταξίδι. Δεν μας ενδιέφερε και πολύ άλλωστε, αυτό που είχαμε να κάνουμε ήταν 495 χλμ μέχρι τη Rovaniemi σε μία διαδρομή αδιάφορη.

Μόλις λίγα λεπτά αφότου ξεκινήσαμε και ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε τη Νορβηγία,

μία χώρα που μας κέρδισε, ένας προορισμός που σίγουρα κάποια στιγμή θα επισκεφτούμε και πάλι. Μπαίνουμε Φινλανδία,

Εδώ είναι το σημείο που βάζουμε το τελευταίο αυτοκόλλητο του forum,

Οι πρώτες εντυπώσεις ; Οτι είχαμε διαβάσει και ακούσει από πολλούς, ατέλειωτες ευθείες μέσα από δάση και λίμνες

Μπορεί να ακούγεται γραφική σαν διαδρομή, αλλά είναι μία ξερή και μονότονη διαδρομή. Καμία σχέση με αυτήν που κάναμε για να ανέβουμε.

Κατηφορίζουμε για Rovaniemi μέσω του E75. Μία ξαφνική μπόρα μας κάνει να χάσουμε ο ένας τον άλλο, δε μπορούσες να δεις μπροστά σου και αυτό το ξαφνικό έγινε σε μία διασταύρωση. Ο ιταλός πήγαινε μπροστά με το Iphone GPS και τον χάσαμε, το κατάλαβε και περίμενε μπροστά μας σε μία στάση λεωφορείου.

Αφού ανασυνταχθήκαμε, ήπιαμε ένα φραπεδάκι και συνεχίσαμε ,

η επόμενη στάση ήταν μετά από λίγες ώρες όταν αντικρίσαμε και πάλι τον ήλιο του μεσονυχτίου

Μια και είχαμε πάρει την κάθοδο δεν θα βλέπαμε αυτό το θέαμα για πολύ ακόμα, γι αυτό με τον Ιταλό απολαύσαμε τη στιγμή

που να τρέχουμε Σαντορίνη

η ώρα ήταν περασμένη αλλά λόγο του φαινομένου ( να μη νυχτώνει )για άλλη μία φορά δεν είχαμε καταλάβει ότι είχε περάσει η ώρα. Φτάσαμε Rovaniemi γύρω στις 23.00.Μία επαρχιακή πόλη χωρίς να έχει κάτι το ιδιαίτερο. Σε μία διάβαση πεζών και ενώ περιμέναμε να ανάψει πράσινο ένας μεθυσμένος μεσήλικας Φιλανδός πέφτει πάνω στον pisokolito.Οι άνθρωποι εκεί έχουν καλές σχέσεις με το αλκοόλ, το συνειδητοποιήσαμε αργότερα βγαίνοντας για ποτό. Χωριστήκαμε και ξεκινήσαμε την αναζήτηση ξενοδοχείου. Ήταν μικρή πόλη και βρήκαμε κάτι γρήγορα. Οι τιμές πλέον προσγειωμένες, 80 ευρώ το τρίκλινο με πρωινό και πάρκινγκ για τις μοτό. Ετοιμαστήκαμε γρήγορα και βγήκαμε για ποτό. Ήταν Παρασκευή και είχε κίνηση, εντύπωση μας έκανε το ότι είχε πολλούς κάγκουρες να περιφέρονται μ’αυτοκίνητα . Μέσα στα bar – club ίσως να μασταν οι μοναδικοί ξεμέθυστοι. Μάλιστα σε ένα Club πριν μπούμε μας έπιασε τη κουβέντα μία Ρωσίδα αν παίρνουμε ναρκωτικά, χαλαρή η τύπισσα σαν να έκανε τράκα τσιγάρο σε περαστικό. Από ότι καταλάβαμε δεν την παλέβουν και πολύ οι άνθρωποι εκεί. Ήπιαμε τις μπύρες μας και κάποια στιγμή επιστρέψαμε στο δωμάτιο για ξεκούραση.

Σάββατο 4 Ιουνίου 15η μέρα Rovaniemi - Helsinki , χιλιόμετρα 852

H Rovaniemi είναι γνωστή γιατί μόλις 8 χιλιόμετρα έξω από αυτήν βρίσκεται το χωριό του Άη Βασίλη. Αν και είμαστε σε μία ηλικία που δε πιστεύουμε πλέον στον Άη Βασίλη είπαμε και εμείς μιας και ήμασταν τόσο κοντά να περάσουμε να δούμε τι λέει αυτό το σημείο.

Κατά τη γνώμη μου είναι ένα καλοστημένο ψυχαγωγικό πάρκο που απευθύνεται σε παιδιά, γεμάτο μαγαζιά με αναμνηστικά δώρα ,εστιατόρια αλλά και χώρους που προσφέρονται για παιχνίδια μικρών και μεγάλων παιδιών.

Εδώ υποτίθεται είναι ο Άη Βασίλης

Βέβαια όλα αυτά φαντάζομαι πως το χειμώνα που θα είναι στολισμένα από το χιόνι θα προσφέρουν μία παραμυθένια είκονα.

Καθίσαμε κάτι λιγότερο από μία ώρα και συνεχίσαμε την κάθοδο μέσω του Ε75 για Ελσίνκι.

Η διαδρομή ; Ότι και το προηγούμενο κομμάτι της Φιλανδίας γι αυτό και δε βγάλαμε κάποια φωτό. Είχαμε να κάνουμε 850 χλμ και έπρεπε να κρατήσουμε ένα καλό ρυθμό. Σάββατο βράδυ και φτάσαμε στο Ελσίνκι στις 00.00,την ώρα που οι πάντες έβγαιναν για ποτό,

Από δω και κάτω φιόρδ, ποτάμια, λίμνες και καταρράκτες τέλος. Το υλικό λέει πλατείες όσοι έχετε διαβάσει το περσινό μας ταξιδιωτικό θα καταλάβατε,

Ιταλός κοζάρει

τα θέματα πηγαινοέρχονται

Το άλλο το μοντέλο κοιτάζει στο GPS για ξενοδοχείο κοντά μας

μετά από αρκετή ώρα αναζήτησης βρήκαμε κάτι, λίγο τσουχτερό αλλά καλό.

Ένα γρήγορο μπανάκι και έξω για ποτό να δούμε τη νυχτερινή ζωή στο Ελσίνκι. Πολύ αλκοόλ, οι περισσότεροι να είναι μεθυσμένοι και οι δρόμοι γεμάτοι μπουκάλια άδεια. Να βλέπεις κοπέλες 20 χρονών μεθυσμένες με τα παπούτσια στο χέρι. Πήγαμε και εμείς σ’ ένα μπαράκι, λίγο μετά τις 4.00 π.μ τα νυχτερινά μαγαζιά έκλειναν. Κάναμε μία αναζήτηση για κάτι άλλο ανοιχτό αλλά τα πάντα έκλειναν , όλοι έπαιρναν το δρομό της επιστροφής. Το ίδιο κάναμε και εμείς. Η επόμενη μέρα μετά από πολύ καιρό είχε οδήγηση μόνο μέχρι το λιμάνι και μετά πλοίο για Ταλλίν . Λίγες γρήγορες φωτογραφίες πάνω από την μοτό

Και γρήγορα στο πλοίο για Ταλλίν…

[morfeas]

Δεν έχω λόγια.....Ταξίδι-Όνειρο για όλους τους αναβάτες.....

μπράβο σας.....:sm4:

[kostasx]

Αρχική Δημοσίευση από vtheo

Νατα νάτααααααααα...

Τι έχουμε εδώ..

[adventure]

Πολύ ωραία θοδωρή πραγματικά μας ταξιδεύεις και η φωτογραφία τύπου Σαντορίνη όλα τα λεφτά .

[giamil]

Guys.....RESPECT!!!!
Big time!
:sm4:

[vtheo]

Κυριακή 5 Ιουνίου 16η μέρα Ελσίνκι – Ταλίν (Εσθονία) ,διαδρομή με πλοίο.

Φορτώσαμε και δέσαμε τις μηχανές στο πλοίο. Το δέσιμο όπου και αν πήραμε πλοίο (Rostock Γερμανία,Helsingor Δανία,Ελσίνκι) το έκανες μόνος σου. Οι ναυτεργάτες των πλοίων σου έδειχναν που να παρκάρεις , σε ποιο σημείο έχει ιμάντες και έδενες μόνος σου την μοτοσυκλέτα. Μόνος σου επίσης στο εξωτερικό βάζεις βενζίνη, τα βενζινάδικα από υπαλλήλους έχουν μόνο ταμίες.

Κάναμε την απαραίτητη μίξη με τα σύνεργα του φραπέ στις μοτό. Ανεβήκαμε κατάστρωμα, πήραμε παγωμένα νεράκια και χτυπήσαμε τα φραπεδάκια μας, την είδαμε αλλά Ελληνικά.

Το δρομολόγιο είναι περίπου 3,5 ώρες ,με αρκετή μοτοκουβέντα και όχι μόνο περνάνε χωρίς να το καταλάβεις,

Άφιξη στο Ταλίν, Σκανδιναβία τέλος. Σειρά έχουν οι χώρες της Βαλτικής,

Με το καλώς όρισες στο λιμάνι βλέπεις αυτή τη πινακίδα,

τιμή βενζίνης στην Εσθονία 1,22 ευρώ το λίτρο, μετά το σοκ του 2,10 ευρώ στην Νορβηγία, η Φινλανδία είχε 1,60 ευρώ και τώρα το Ταλίν 1,22 θέλαμε να πλύνουμε τις μηχανές μας με βενζίνη!

Ο pisokolitos είχε αναλάβει το προηγούμενο βράδυ να βρει ξενοδοχείο στο booking.com, το μοντέλο βρήκε οικονομικότατο δωμάτιο με πάρκινγκ για τις μοτό και βέβαια κάτι άλλο που μόνο αυτός θα μπορούσε να βρει τα δωμάτια ήταν στο ίδιο κτήριο με το μεγαλύτερο γυμναστήριο – spa της πόλης!Και ήμασταν Εσθονία! Μετά τα φιόρδ μας έμενε να δούμε τις πλατείες της Βαλτικής! Άφιξη στο ξενοδοχείο,

Welcome to Estonia!!!

Ο Pisokolitos πήγε στη reception και έχασε το δρόμο,

Παρκάραμε τις μηχανές, ετοιμαστήκαμε γρήγορα και βγήκαμε βόλτα στην πόλη. Στο ίδιο ξενοδοχείο έμεναν και 2 Φινλανδοί ο ένας με LT 1200 και ο άλλος με FJR 1300.Είχαν πάει ταξιδάκι στην Λιθουανία και επέστρεφαν Φινλανδία. Ο ένας με το LT είχε και ατύχημα τον έριξε ένας με αμάξι ευτυχώς αυτός δεν είχε πάθει κάτι και η μοτό μόνο σπασμένο καθρέφτη και γρατσουνιές τα πλαστικά.

Το ξενοδοχείο ήταν σε πολύ καλό σημείο και η μετακίνηση μας με τα πόδια ήταν εύκολη. Κινηθήκαμε κυρίως στην παλιά πόλη

Όμορφη, με νεοκλασικά κτήρια και αρκετό τουρισμό

Είχε πολλά ωραία μαγαζιά για φαγητό και ποτό με ιδιαίτερο στυλ,

Εσθονή πουλάει παραδοσιακά γλυκά ,το σταντ ανήκει σε παραδοσιακό εστιατόριο στο κέντρο της παλιάς πόλης.

Εδώ φάγαμε και εμείς

Πήραμε σούπες για αρχή, νοστιμότατες

και κρεατικό το κυρίως πιάτο. Ήταν όλα παραδοσιακά Εσθονικά πιάτα, εμένα προσωπικά δε με συγκίνησε αυτό που πήρα, ήταν αγριογούρουνο με γλυκόξινη σάλτσα,πίκλες και γενικότερα μία γαρνιτούρα που δε μου καθόταν καθόλου καλά.Τι να κάνουμε όταν δοκιμάζεις κάτι νέο παίρνεις ένα ρίσκο και όταν βρίσκεσαι σε ξένη χώρα είμαι της άποψης να δοκιμάζω την κουζίνα της.

Πήραμε και μπύρες Εστονίας με μέλι και μυρωδικά,ούτε αυτές μας συγκίνησαν. Καθήσαμε αρκετή ώρα, το εστιατόριο ήταν σε κεντρικό σημείο και είχε ωραίο πέρασμα.Πίσω μας έτρωγε μία παρέα Γερμανών τους ακούει ο Ιταλός και τους λέει:

“ Kisses from me to Angela Merkel I’m a greek “και κάνει και ####δάχτυλο, γελούσαν οι Γερμανοί “Ja Ja” του έλεγαν.

Καθίσαμε αρκετή ώρα και συνεχίσαμε τη βόλτα μας στην πόλη.

Εκτός από ωραία κτήρια είχε και ωραίες πλατείες,

Στην κεντρική πλατεία είχε Κλασική Ορχήστρα, υπήρχε πολύς κόσμος που παρακολουθούσε προσεκτικά,

Έχουμε γίνει σαν τους Κινέζους, παντού υπάρχει Έλληνας

υπήρχαν 2 Ελληνικές Ταβέρνες στην πόλη,

Τέρας ,δεν έχω ξαναδεί ,δείχνει για Ρώσικο Hummer

Ανηφορίζουμε προς τον λόφο Toompea, ωραία σημείο με θέα όλη την παλιά πόλη,

Κάναμε αρκετές βόλτες ,λόγω όμως το ότι ήταν Κυριακή τα μαγαζιά έκλειναν πολύ γρήγορα και ο κόσμος διαλυόταν, κάποια στιγμή επιστρέψαμε και εμείς στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.

Δευτέρα πρωί και τα καμάκια έχουν πιάσει καλό σημείο για φραπέ έξω από το ξενοδοχείο ,οι Εσθονές έκαναν νωρίς νωρίς την γυμναστική τους,

Ήπιαμε τα καφεδάκια μας ,φορτώσαμε τις μοτό και συνεχίσαμε το ταξίδι μας.

Αποχαιρετάμε την Εστονία

και συνεχίζουμε για Λετονία

[adventure]

Έτσι παλικάρια μου συνεχίστε να μας ταξιδεύετε .

[giamil]

Αρχική Δημοσίευση από vtheo

υπήρχαν 2 Ελληνικές Ταβέρνες στην πόλη,

Εκει ετρωγε κ ο Magelanos εχτες!

[vtheo]

Δευτέρα 6 Ιουνίου 17η μέρα Ταλίν (Εσθονία) – Ρίγα (Λετονία) χιλιόμετρα 309,

Χαλαροί πλέον με εύκολο πρόγραμμα και λίγα χιλιόμετρα συνεχίζουμε την κάθοδο. Έχουμε να κάνουμε μόνο 309 χιλιόμετρα για την Ρίγα. Αυτοκινητόδρομοι δεν παίζουν ,σ’ αυτές τις χώρες. Οι δρόμοι είναι στενοί με χαμηλά όρια ταχύτητας. Είναι όμως και αυτοί όπως στην Ελλάδα, δεν τηρούν το όριο ταχύτητας παρά μόνο σε πιθανά σημεία που υπάρχουν μπλόκα αστυνομίας. Αντίθετα με τις προηγούμενες χώρες που είχαν μόνο κάμερες. Κάναμε μία στάση κυρίως για νερό, το θερμόμετρο όσο κατηφορίζουμε ανεβαίνει. Στο Ταλίν βάλαμε τα χειμωνιάτικα στον πάτο της βαλίτσας, η μισή περίπου διαδρομή είναι επί Εσθονικού εδάφους και έπειτα Λετονία,

Ο pisokolitos είχε κάνει και εδώ καλή επιλογή διαμονής, έκλεισε μέσω του booking το προηγούμενο βράδυ hostel με 10 ευρώ το άτομο σε απόσταση πνοής από την παλιά πόλη. Είχε και χώρο που μας διαβεβαίωσαν ότι είναι ασφαλής για τις μοτό και τις παρκάραμε εκεί,

Τακτοποιηθήκαμε γρήγορα και νωρίς το μεσημεράκι με τις φωτογραφικές στα χέρια περπατήσαμε να δούμε την Ρίγα. Όμορφη πόλη ,με το πράσινο της και ωραία κτήρια,

Η περιήγηση πλέον σ’αυτές τις πόλεις είναι σύντομη και φωτογραφική, χρόνος να τα δούμε όλα δεν υπήρχε, κάναμε ότι προλαβαίναμε άλλωστε και η Ρίγα μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, το γιατί; θα το δείτε παρακάτω.

Προσεγμένα και εδώ τα μαγαζιά τους

αλλά και γενικότερα το εσωτερικό της παλιάς πόλης,

φάγαμε στο lido σε ένα εστιατόριο με μπουφέ σε καλές τιμές, βρίσκετε κοντά στην κεντρική πλατεία

καθίσαμε λίγη ώρα και συνεχίσαμε την περιήγηση, ήταν μεσημέρι και είπαμε να εκμεταλλευτούμε το χρόνο και να δούμε όσα περισσότερα μπορούμε

Στο σημείο που βρίσκεται το άγαλμα της ελευθερίας ξεκινάει η παλιά πόλη,

εμείς μπήκαμε από την άλλη πλευρά της πόλης . Εκεί την είχαν στήσει ντόπιοι κάγκουρες, ο ένας έκανε κόλπα με σκουτεράκι

Βγήκαμε μία βόλτα και στην άλλη πλευρά στην νέα πόλη, αλλά δεν μας ενθουσίασε ιδιαίτερα, μπήκαμε και πάλι στα στενά της παλιάς.

Είπαμε να δούμε τις πλατείες και τους ναούς της πόλης ξανά,

Έχουμε πάει Ανατολική, Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη εγώ ειλικρινά πουθενά δεν είδα σε καμία πόλη να κυκλοφορούν στους δρόμους τόσες πολλές και όμορφες γυναίκες,

Ρωτήστε τον Ιταλό και Pisokolito

Ιταλέ εσύ τι λες ;

Αγχωμένο σε βλέπω!

Αυτή είναι η κεντρικότατη πλατεία ,

να και ένα άγαλμα

Δεν άντεξε άλλο άρχισε να τρέχει…

Και Κολωνάκι edition

Χαλάρωσε ρε αγόρι

Νομίζω ότι οι φωτογραφίες αρκούν για να πιστέψετε τα όσα σας περιέγραψα παραπάνω. Μία επίσκεψη εκεί θα είναι ότι καλύτερο…

Αφού ανεβάσαμε θερμοκρασία περισσότερο από ότι ο μπόξερ κολλημένος στην κίνηση, καταλήξαμε στην πλατεία που ήμασταν για φαγητό, δίπλα έχει ωραία μαγαζιά για μπύρα

Ήπιαμε τις μπυρίτσες μας, είχε live μουσική και κάποια στιγμή μαζί με τους πολλούς επιστρέψαμε και εμείς στο δωμάτιο μας. Η επόμενη μέρα έλεγε Λιθουανία.