Στο Magadan, μεσω ...Μογγολιας ! - Σελίδα 18

sid1967 · #**171** 14-07-2013, 22:35

nkavoura1970 · #**172** 14-07-2013, 22:41

Η επανοδος μου στη ρωσια, λοιπον, συνοδευτηκε απο το συναισθημα αυτο που διακατεχει καθε πωλητη προς τα τελη του οικονομικου ετους. Της ικανοποιησης απο τη μια για τα αποτελεσματα που επιτευχθησαν και της αγωνιας απο την αλλη για τον καινουργιο στοχο (παντα αυξημενο) της χρονιας που ερχεται. Συν τοις αλλοις η αφιξη στην ουλαν ουντε σηματοδοτουσε κι ενα διλημμα. Να συνεχισω προς τα ανατολικα και να πιασω τον Μ56-Lena Highway η να δοκιμασω να προσθεσω δυο ακομα "δρομους με ονοματεπωνυμο" τον Anabar road και τον Vilyuisky trakt, δυο ησυχους και πιο ομορφους χωματοδρομους που με συνολο 1400χλμ προσεγγιζουν το Yakutsk απο τα δυτικα και το συνδεουν με το Λενσκ, λιμανι πανω στον ποταμο Lena.

nkavoura1970 · #**173** 14-07-2013, 22:45

Σιδ1967, η φημη (που προηγειται του ονοματος σου), μονο αδικαιολογητη δεν ειναι. Καποιες ενστασεις μου, κατ ιδιαν και απο ενα κανονικο πληκτρολογιο.

nkavoura1970 · #**174** 14-07-2013, 23:02

Προυποθεση γι αυτο θα ηταν να φτασω στο απομονωμενο Ust-Kut (το ονομα και μονο με εφτιαχνε, δεν ξερω γιατι, σημαινει παντως το στομα του ποταμου Κουτα) και να παρω το ποταμοπλοιο (barge) για ενα υδατινο δρομολογιο 1000 περιπου χιλιομετρων τελειως ασαφες και ακαθοριστο ως προς τη συχνοτητα και τη χρονικη του διαρκεια. Ηξερα πως μαλλον παω γυρευοντας και πως καπου πιο βορεια ενα γερο μπλεξιμο μεθοδευεται ερημην μου αλλα δεν εκανα πισω. Μου θυμισε κατι στιγμες που σουρουπο και με "ρεζερβα" απο ωρα χωνομουνα σε κατι μονοπατια στη μεση του πουθενα για να διαπιστωσω 500μ. αργοτερα οτι ειναι αδιεξοδα και μετα να σπρωχνω μεσα στη νυχτα για να ξεκολλησω. (βγηκαν ομως κατι κομματια αριστουργημα με αυτον τον τροπο οπως ελεινη η ατελειωτη κατηφορα στο φραγμα της Τριανταφυλλιας, η το αλλο στο Βερμιο, ψηλα στις οξυες, πισω απο τα παρχαρια του Τετραλοφου πηγαινωντας για Αη Γιωργη...)

nkavoura1970 · #**175** 14-07-2013, 23:26

Οι επομενες μερες με διδαξαν αρκετα πραγματα. Κατ αρχην τι εννοουν οι ρωσοι οταν ενα κομματι του οδικου τους δικτυου συνεχιζει για καμια 150χλμ να ειναι χωματοδρομος. Πετρα χοντρη, ανακατωμενη με χωμα, καλα πατημενο και σκληρο το μιγμα, σκονη ατελειωτη, κανενας οικτος κι απο αυτους που ερχονται κι απο αυτους που πανε, το πετροβολημα εκατερωθεν ειναι δεδομενο. Ακομη, πως ειναι η ζωη εκει που τελειωνε ο δρομος, τι σοι υποδομες υπαρχουν (να στηριζομαι καπου, να ελπιζω για μια βοηθεια), τι να περιμενω οταν βρεθω βορειοτερα και τελος τι σημαινει ρωσικη ασυνεπεια καθως ημουν τυχερος που προλαβα το καραβι που ηταν να φυγει σημερα αλλα θα εφευγε αυριο και μετα ξανα αυριο και παει λεγοντας οπως μου ειπαν, μην μου ζητησετε να σας πω το τελος δεν αντεξα. Κι ακομη τι σημαινει να ειναι ο τοπος βρωμερος, τα κουνουπια πελωρια, ακομα κι αυτη η administratora ηταν η πιο βλοσυρη κι αγελαστη απ ολες οσες συναντησα, μακραν ο πιο αποκρουστικος ανθρωπος ολου του ταξιδιου (πως να χαμογελασεις εδω που σ εφερε η τυχη να ζεις, μερικοι ανθρωποι γεννηθηκαν για να τυραννιουνται τελικα, δεν εξηγειται αλλιως...). Ετρωγε ηλιοσπορα ολη μερα σε ενα δωματιο που ουτε κατοικιδιο δεν θα φιλοξενουσαμε και καθε τοσο εβγαινε στην πορτα για τσιγαρο.

siraxanz · #**176** 14-07-2013, 23:47

Το βλέπω θα μαςξενυχτήσεις Νικόλα...

Τί πίνετε εκει στην Κοζάνη? αναρωτιέμαι με ένα πλατύ χαμόγελο

και πάλι

Δέξου το χειροκρότημα σαν ΄βιρτουόζος μετά από την εκτέλεση του κομματιού

nkavoura1970 · #**177** 14-07-2013, 23:50

Σημειωση: η administratora ειναι στα ρωσικα ξενοδοχεια η ρεσεψιονιστ. Μαζι με τις κυριες στον καθε οροφο, hotel ομως οχι motel ή gostinica υπαρχει και η υπευθυνη οροφου, dezhurnyy νομιζω τη λενε. Και στα δυο ποστα βρισκονται ιδιαιτερα σοβαρες και λιγομιλητες κυριες, λες και το να γραψει το ονομα σου σε ενα τεφτερι η πρωτη, ή να ελεγξει αν πηρες καμια πετσετα απ το δωματιο φευγοντας η δευτερη, ειναι οι πιο σπουδαιες δουλειες του κοσμου, με εκαναν να εκτιμησω ιδιαιτερα τη ρωσικη version της προσηλωσης στο καθηκον. Α, να μην ξεχασω και τους oxrana τους, οπου σταθεις κι οπου βρεθεις, φυλακες που με τα σιριτια και τα παλιομοδιτικα καπελα τους ηδονιζονται, λαμπουν απο χαρα οταν σταυρωνοντας τα χερια στο στηθος σου λενε με ικανοποιηση, zakrita, κλεισαμε.

nkavoura1970 · #**178** 14-07-2013, 23:51

Ευχαριστω για ολα

ΙoannisPanagiotidis · #**179** 15-07-2013, 00:04

... τρελανε μας τελείως ταξιδιαρα ψυχη !!!

...διαβαζω τις σκεψεις σου και με την απλοτητα που τις περνάς γραμμένες στη οθονη .... και την μια στιγμη ταξιδευω μαζι σου σε ενα σκονισμενο χωματοδρομο στη Ρωσια και το επομενο δευτερολεπτο κοιταω εξω απ το παραθυρο και ενω σε λιγο θα μαζευω και θα καθαρισω το μαγαζι οπως καθε βραδυ .... αναρωτιεμαι γιατι ενω ειναι τοσο πολυχρωμη αυτη η ομορφη συντομη ζωη μας ... επιμενουμε μερικοι ,να ζουμε και να την σπαταλαμε ,σχεδον αποκλειστικά, δουλεύοντας !

δωσε φιλε !...ταξιδεψε μας!

nkavoura1970 · #**180** 15-07-2013, 00:09

Τα ειχα παρει πολυ ασχημα. Οχι τοσο με τους αλλους ή με την ατυχια μου, οσο με το πεισμα μου και την ξεροκεφαλια μου. Και να ειχα ενα δεδομενο, μια πληροφορια, κατι τελος παντων που να μου επιτρεπει εναν υποτυπωδη προγραμματισμο, θα το παλευα, θα καθομουν μια μερα ακομα. Αλλα εδω το μονο δεδομενο ηταν τα λογια του αγουροξυπνημενου νταλικιερη που ανοιγοντας καποια στιγμη το πρωι της δευτερης μερας την καμπινα του για να πλυθει, μου ειπε: "το καραβι θα φυγει οταν ολος ο χωρος εδω γεμισει με φορτηγα και νταλικες, μονο τοτε θα ξεκινησει το barge. Και να ξερεις εχει κι αλλα ferry-boat προς τα εκει που πηγαινεις...". Σημειωση: οπως διαπιστωσα μερικες μερες αργοτερα, το περασμα ενος ποταμου μπορει να ειναι και μια διαδικασια δυο ωρων, οι αποβαθρες (δεν μιλαμε για λιμανια) δεν ειναι αντικρυστες, η μια με την αλλη, πανακριβη (οτι θελουν ζητανε, αμα θες περνα κολυμπωντας) και η προυποθεση γεμισματος του καταστρωματος τηρειται απαρεγκλιτα...