λίμνη τσιβλού,κεφτεδάκια και τα νερά της στυγος

[kostas-patra]

ήθελες τα κ έπαθές τα!!

[kostas-patra]

5.
Που λέει ο λόγος.

Γιατί κάποιος έπεσε.

Ενώ όλοι περιμένατε τον γιατρό, την έπαθε ο αρχηγός των 300, ο φοροτεχνικός της αγάπης και του έρωτα, ο καπετάν λεωνής, κατά κόσμο vpentza. Θες στραβός είναι ο γιαλός, θες στραβά αρμενίζουμε, έπεσε, καβάλα στο θηρίο, με το θηρίο, με το θηρίο από πάνω, δεν χτύπησε πουθενά αλλού εκτός από του πληγωμένου εγωισμού. Ο ντοκτόρ έσπευσε να βοηθήσει να γίνει η ζημιά μεγαλύτερη, άρχισε τις συγκαταβατικότητες, σε όλους μας έχει συμβεί, δεν φταίς εσύ, ήταν το χαλίκι αφράτο, καλός οδηγός δεν είναι αυτός που δεν πέφτει, αλλά αυτός που ξανασηκώνεται, αν η μοτοσυκλέτα όντως είναι φαλλική προέκταση του εγισμού σου, θεώρησε την πτώση τουτη σαν στυτική δυσλειτουργία ή πρόωρη εκsperm ατωση και άλλα τέτοια παρηγορητικά λόγια, όπως οι γιατροί ξέρουν καλύτερα απ όλους να λένε.

Κανένας μας δεν παρατήρησε ένα χθόνιο τελώνιο που γελούσε κι έτριβε τα χέρια του ανάμεσα στους θάμνους
Που να το φανταστεί κανείς, έστω κι εγώ ο αφελής


Η παρέα συντάχθηκε σε μιαν ευθεία και πορευτήκαμε προς το σημείο συνάντησης
Εκεί μας περίμενε η δική μου ομάς και στήσαμε ένα παιχνιδάκι με μια μπάλα. Άριστος τεχνίτης ο θοδωρής έσκαβε το χώμα κλωτσώντας, αλλά κανείς δεν του χάλασε χατήρι, όλοι τονε παίξαμε, με εύκολες μπαλιές, σουρτές, σχεδόν σκουντουφλικές.

Η αρχική ιδέα ήταν για μοτοβόλτα, αλλά μπρός στον επερχόμενο χαμό μου αποφάσισα να θυσιάσω κανα δυό φίλους, μιας και δεν μου γραψαν ενθαρυντικό λόγο ως προς την συνέχειας της ιστορίας.

Ο παράδεισος είναι μια κοσμική ταβέρνα, καφενείο, ξενώνας παραδίπλα της λίμνης και λέγεται έτσι γιατί είτε το φαγητό είναι καλό, είτε είναι κακό, όπως και να χει σε στέλνει στον παράδεισο τόπο, εμείς παντως δεν είχαμε άλλες απώλειες παρά μερικά στραβωμένα πιρούνια, όχι αλά γιούρι γκέλερ, παρά λόγω ταχυφαγίας εν ελλείψει.

Όταν όλος ο καλός ο κόσμος έδωκε παραγγελία για καιφέδες, οι θαρραλέοι ξεκίνησαν με τσιπουρομεζέ, το δηλαδής ο ντοτόρε, εγώ και ο εαυτός μου.

Ο απολωλός πρόβατος σπύρος έκανε την εμφάνισή του σαν τον αγγελιοφόρο θεό που δεν μπορούσε να βγάλει την δυσανάγνωστη διεύθυνση του παραλήπτη και το gpsτου τον οδήγησε σε έναν κύκλο μέσω κ@λοπετινίτσας, αλλά εμπιστεύτηκε την αλάθητη κρίση του και έφτασε στο μέρος όπου θα άφηνε τα κόκκαλα της κοτσίδας του.

Το συγνεφιασμένο πρόσωπο του μακαριστού αδερφού εκ κύπρου σκοτείνιασε, ανάμεσα στους γέλωτες των άλλων, και ξένιζε σαν άσπρη μύγα μες στο καιμάκι. Συμβουλεύτηκε το πανάρχαιο κινητό του περ####νοτηλέφωνο ρωτώντας τον πάνσοφο γέροντα του και μου πε εμπιστευτικά, πως η λύση θα δινόταν μέσω του χορού των φιδιών , λόγος ακατανόητος και αμφίσημος ακόμα και για μένα που δεν είναι λίγα αυτά που έχουν δει τα αυτιά και έχουν ακούσει τα μάτια μου. Καβάλησε την μηχανάρα του και χάθηκε σαν τον άσπρο σίφουνα άζαξ, με διπλό αμμωνιαζόλ.

Η πρόταση για μακελειό,εεεεε συγνώμη, για βόλτα, δεν βρήκε την ομήγυρη σύμφωνη, κάποια παλιά αποκτηθείσα συνήθεια εκ του στρατού αναβίωσε και οι μισοί φίδιασαν στην βολή του καφενέ, αντίς για τον ιδρωτοποιό γύρο της λίμνης, με αρχηγό των λιποτακτών τον καπετάν αερικό.

Παράταξη κατά μόνας, σε παρόχθιο μονοπάτι που εστέφετω από χαμογελαστή ανθοστολισμένη φύση, τίγκα στο λελούδι, στην πρασινάδα, στο καλάμι και στη λασπουριά.

Φτάσαμε έτσι στο σημείο «του βατράχου το πήδημα», εκεί που η λίμνη γειτνιάζει με πεσμένο ογκόλιθο μην αφήνοντας πέρασμα άλλο παρά αγκαλιάζοντας τον βράχο ή πηδώντας σαν τα βαθράκια, που τόσο μοιάζουν με τις ατάλαντες αοιδούς στα νυχτερινά κέντρα της επαρχίας τόσο στους κοασμούς, όσο και στο άλματα και δεν αναφέρομαι σε λογικά.

Εκεί ένας ένας, πέρασαν οι γενναίοι εκτός από τον λεωνίδα που σαν γνήσιος οδυσσέας, κατά πορτοκάλογλου το ανάγνωσμα βροντοφώναξε, τα καράβια μου καίω και κλώτσησε το κούτσουρο της μοναδικής μας διαφυγής προς τα πίσω

[kostas-patra]

εδώ το πρώτο κακό τελώνιο της συφοράς και εδώ το δεύτερο



τέλος και τα δύο μαζί φωτογραφίζονται μοχθηρά όσο ποτέ πριν

[kostas-patra]

μια φωτο κατευθεία από το θιβέτ, με τον πάνσοφο γέροντα που ορμήνεψε τον μακάριο

[kostas-patra]

περνώντας το δύσβατο σημείο, του βατραχου το πήδημα



και ο τελευταίος που έκλεισε κάθε πόρτα! τρομάρα του!!

[kostas-patra]

Το κακό εκεί έγινε , τα διαβολικά πεινασμένα τελώνια ενεφανίσθησαν και δίχως διάκριση άρχισαν να κυνηγούν τις μαυροφορεμένες από κορντούρα λείες τους, δίνοντας έμφαση στο ροδοκοκκινομάγουλο αγόρι βλέπε άλεξ που έπεσε πρώτος, βορά από τα ανήλιαγα πρόσωπά τους, ενώ οι υπόλοιποι έτρεχαν κατά τη λαικότερη έκφραση της στρατηγικής υπαναχώρησης, όπου φύγει φύγει

Ο σπάιρους προσπάθησε να ανέβει ανεπιτυχώς έναν γκρεμνό, αλλά ποτε δεν πρόφτασε. Ένα χέρι απελπισμένο του κατάφερε βαρύ φωτογραφικό πλήγμα στην βρεγματική κρανιακή χώρα και ο ντοτόρε προσπάθησε να σώσει το τομάρι του, για να προφτάσει να δεί το καμάρι του να διαγωνίζεται με τον εαυτό του και να πανελληνιονικεί ή γιατί ¨ ποιός ακούει την ελίτσα τώρα..¨

Ο λάμπρος εξαργύρωσε την παράταση ζωής του με ένα λαμπερό κατά ούλοντεντ κρέστ χαμόγελο και με το γνησιο bmwmottoradμπουφάν του από την σαντα μπάρμπαρα μετά το όρος αιγάλεω, αλλά καθώς μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, τον ετρικλωπόδησε ο λεωνής που χάθηκε και αυτός σαν δρομέας μετ εμποδίων σέρνοντας άγκυρα.

Γνήσιος ήρωας από τη γενιά του ηρακλέους, ο θοδωρής αντιγύρισε να τους πολεμήσει, αλλά κανείς δεν του δωσε σημασία, φτένος ήταν και ο ντοτόρ πιο σιτεμένος και μπόλικος, τους έφαγαν και τους δύο, τον πρώτο για κυρίως και τον δεύτερο για την λιγούρα.

Κάποια στιγμή έφτασαν στο ζευγάρι.

χ@σμένος εγώ από το φόβο μου, δεν με άγγιξαν, καθώς και για να ομηροτραγικοποιήσω την εποποια μας, καλό θα ήταν να μην τρωγόταν ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος πριν τη πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Η κερασομαλλούσα κατατρεγμένη και μόνη κρύφτηκε στις αθημωνιές και στα σπάρτα και προς στιγμή γλύτωσε.

Μιας και γυναίκα, πιο εύπεπτη απ όλους τους αρσενικούς, ελαφριά στο στομάχι σαν φελλός επί θαλάσσης και νόστιμη σαν νηστίσιμη μπριτσόλα, επιστρατεύτηκαν οι ακέφαλοι, δηλαδής τα σώματα από του προηγούμενοι κατασπαραχθέντες και παραθέτω μια φωτό υποτιθέμενη πως θα ήταν ολόκληροι όλοι τους δίπλα στην πραγματική με τους αποκεφαλισμένους.

Τούτοι οι αχρείοι πρώην φίλοι μου την επερικύκλωσαν και τοποθέτησαν την εν μέσω σβηστής εστίας, ινα την καταφάγουσιν.

Μην έχοντας άλλο τρόπο από το να τους κυνηγήσω, έβγαλα κι εγώ τον τελευταίο άσσο από το μανίκι μου ή κυριολεκτώντας τη ρυπαρή daineseμπότα μου και τους έτρεψα σε φυγή, ενώ δυστυχώς τους ακολούθησε η καλή μου λόγω ζέχνας.

Έχοντας χάσει το παιχνίδι φώναξα να πάρουν εμένα αντί για εκείνη και μια λάμψη μεσούσης της λίμνης, με μεταμόρφωσε σε πρίγκηπα.

[kostas-patra]

Έτσι αποφασίζω να ξαναδώσω σαν βάτραχος στους άλλους την δυνατότητα να φύγουν, να σμίξουν με τους άλλους στο πλάτωμα που τους είχαμε αφήσει και να κατευθυνθούν όλοι μαζί προς την ζαρούχλα για φαγητό.

Η αρχική τετράς σμίγει έξω από τις σκηνές και μετά το ακαδημαικό τέταρτο ξεκινούν να βρούν τους άλλους μοτοσυκλεταραίους, που ήδη είχαν αράξει στα νερά της στυγός, ταβέρνα στο μπάσιμο της ζαρούχλας ,εξ αριστερών, όπου και κατατρόπωσαν την χλωρίδα και την πανίδα του τόπου, ήτοι κόνικλους, αμνοερίφια, μπουγάτσα με πιπεριές, χοιρινά pay, μπατζάρια και σπαλοκομμένα μουσκάρια.

Θάνος και στέλιος είπαν πως θα τσιμπούσαν ένα μεζέ και καθάρισαν τα πάντα, σαν ναπάλμ σε ακτίνα εν διατάσει αγκώνα, το δηλαδής τα άπαντα του νοστογιέφσκι και βάλε

Ο ιταλοαναθραφής αγερικός τα έβαλε με έναν κόκκορη που σύχναζε ανάμεσα σε μακαρόνια και βγήκε νικητής.

Ο σπάιρους έβαλε στο στόμα και στην τσέπη τα γαρδουμπάκια για τον δρόμο μπας και ξαναχανόταν

Ο ντοτόρε δεν έφαγε, γιατί ήταν ondiet

Χωρίσαμε υπό την βεβαιότητα της επερχόμενης βροχής, τα παιδιά προς ακράτα και η τετράς προς το χιονοδρομικό.

[kostas-patra]

φωτό των περιακέφαλων φίλων μου, με κεφάλια



το κακό συναπάντημα

[kostas-patra]

σοβαροί ανθρωωώποι τάχαμου τάχαμου

[kostas-patra]

πριν την κρεατοφαγία



απο θανατίζοντας τους δυό νέους




ο μεγαλοδύναμος να σε φυλάει από το κακό συναπάντημα