|
|
|||||||
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#12
31-05-2013, 14:12
|
|||
|
|||
Απάντηση: 3 Μέρες στην Πίνδο
Απόσπασμα:
|
|
#13
31-05-2013, 17:44
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: 3 Μέρες στην Πίνδο
Kυριακή (δεύτερη μέρα)
Μετά από μια ήσυχη κρύα βραδιά δίπλα στον Aσπροπόταμο ξεκινήσαμε από Δολιανά προς την είσοδο του Κόζιακα και φτάνοντας στο χωριό Νεραιδοχώρι (είναι πριν το Περτούλι) ξαναπατήσαμε χώμα .  Ο δρόμος καλός ανηφορικός, ανεβαίνοντας περάσαμε την ζώνη με τα έλατα και σιγα σιγά το τοπίο ξανάγινε αλπικό. Γκρεμοί, κοτρώνια, λασπούλα όλα πήγαιναν ρολόι ,η διασκέδαση μεγάλη η θέα μαγική! Μετά από αρκετά χλμ, περνώντας κανά δυο διάσελα και κάποιες στάνες με καλοκάγαθα ήρεμα αρκουδόσκυλα ( το εννοώ) σε κάποιο σημείο φαίνεται μια στάνη στο βάθος, ο δρόμος μέσα στην λάσπη με αρκετά βαθιά λούκια……. Βλέποντας μια άλλη στάνη στο βάθος υπάρχει μια πολύ ανηφορική αριστερή στροφή που οδηγεί πάλι σε κορυφογραμμή και διάσελο! Ώπα τι είναι αυτά που βλέπω??!!!  Μπροστά ο Αντρέας πίσω εγώ ,πιο πίσω Γιάννης και Σπύρος! Η στροφή πάνω στην στάνη, χωρίς ελάττωση γκαζιού υπό ιδανικές συνθήκες χωνόσουν στο λουκι βούλιαζες στο μαλακό μαύρο λασπωμένο χώμα (ότι πρέπει για να βουλιάξει το μοτο) πάταγες γκάζι κτλ κτλ κτλ και πέρναγες……. Αμ δε, μόλις φτάνουμε στην στάνη πετάγονται στον Αντρέα 2 αρκούδες (σκυλιά) εγώ στα 15 μετρά πίσω, τα σκυλιά στα πόδια του Αντρέα , γλιστρήματα στην λάσπη με φουλ γκάζι, το ένα σκυλί κόβει ταχύτητα και μένει πιο πίσω , ώπα λέω , πεινάει και του φάνηκα τρυφερός. Μας ακλούθησαν σε πολύ μεγάλη ανηφόρα για περίπου 300 μέτρα , ο καρπός μου κόλλησε στο γκάζι ,οργώσαμε τις λάσπες……… Φτάνοντας στο διάσελο σταμάτησαν (μάλλον φύγαμε από τον χώρο ευθύνης τους). Η όλη φάση υπάρχει σε βίντεο από τον Γιάννη ελπίζω να το ανεβάσει γρήγορα γιατί εγώ δεν τραβαγα βίντεο εκείνη την στιγμή . Φφφφφφφφφ γλυτώσαμε ελάτε να κάνουμε στάση γιατί μας έτρεξαν και τα τσισακια και πρέπει να στεγνωξουμε… Σταματάμε βάζουμε σταντ, πιάνουμε γωνίες για να κατουρήσουμε ,να ηρεμήσουμε να βγάλουμε φώτο. Απιστευτα δυνατός αέρας κουνάει κράνη και μηχανές και τρέχουμε να τα σώσουμε ( η φώτο που τρέχω μαζί με Κόντι που ανεβασε ο Σπύρος).  Ηρωικό πέρασμα Κόζιακα, να σημειωθεί ,το κατέβασμα εύκολο χωρίς απρόοπτα , με την πρώτη ευκαιρία θέλω να ξαναπάω να γυρίσω αυτά τα μέρη των Τρικάλων γιατί είναι απίθανα. Φεύγοντας από Κόζιακα κατευθυνθήκαμε προς την περιοχή της Αργιθέας όπου κάναμε κάποια χώματα με σκοπό να φτάσουμε προς την είσοδο των Βόρειων Αγράφων. Πρίν το χωριό Βλάση η είσοδος προς Πετρίλο, Τροβατο Αγράφων κτλ ( δηλαδή ο κεντρικός δρόμος που κατεβαίνει μέχρι Κρέντη παράλληλα με το Αγραφιώτη.. θα επανέλθουμε σε αυτό το σημείο αργότερα). Βίντεο ….Κόζιακα και Αργιθέας Σύμφωνα με το gps στο Βλάσι θα βρίσκαμε βενζινάδικο, θα γεμίζαμε και θα μπαίναμε Αγραφα, όμορφα, χαλαρά και ωραία όπως έλεγε το σχέδιο μας. Δυστυχώς είχε κλείσει δια πάντως και η χωριανοί μας έστειλαν στο πιο κοντινό στο Μουζάκι (παράκαμψη 30 χλμ) ενώ ήμασταν δίπλα στην είσοδο για Αγραφα. Σπάσιμο μεγάλο, ξεκινήσαμε για να είμαστε σίγουροι, φτάσαμε βάλλαμε βενζίνη, κάναμε το μιτινγκ μας και αποφασίσαμε αντί να γυρίσουμε πίσω να κάνουμε 15χλμ άσφαλτο να πάμε λίμνη Πλαστήρα να ανέβουμε το βουνό προς το χιονοδρομικό και να πέσουμε από πίσω στα Άγραφα και να πάμε μέχρι το χωριό των Αγράφων για διανυκτέρευση. Την διαδρομή την πειράξαμε αρκετά, συμβουλευόμασταν συνέχεια χάρτες και gps, αλλά θα το ξαναπώ τα βουνά της Πίνδου κρύβουν συνέχεια εκπλήξεις ειδικά τέτοια εποχή. Φτάνοντας Λίμνη Πλαστήρα προσεγγίσαμε το χωριό Καλύβια εν συνεχεία Πεζούλα και φτάσαμε στο χιονοδρομικο. Από εκεί ξεκίνησε το χωμάτινο κομμάτι μέσα από έλατα με στόχο να βγούμε στο κεντρικό δρόμο των Αγράφων προς Τροβατό και να κατηφορίσουμε προς το χωριό των Αγράφων.  Τα πρώτα χλμ βγήκαν εύκολα χαζεύοντας την θέα ,όσο πέρναγε η ώρα ο δρόμος χάλαγε χωρίς όμως κάποια ανησυχία, μέχρι που φτάσαμε στο σταυροδρόμι…. αριστερά δευτερεύον χωμάτινος, δεξιά πρωτεύον αλλά κλεισμένος με συρματόπλεγμα ….οκ μάλλον το έχουν κλείσει για να μην φύγουν τίποτα ζώα… όλα καλά ας προχωρήσουμε…  Με το που περάσαμε η διαφορά με τα προηγούμενα χλμ μεγάλη, κοτρώνια, πεσμένοι κορμοί…έλα μωρέ 6-8 χλμ μένουν μέχρι το κεντρικό των Αγράφων ,περίπατος θα βγεί. Έτσι μετά από 2 μικροκατολισθήσεις συναντάμε τον εχθρό …..κοπάδι αγελάδες. Μην γελάτε τρομάξαμε, ο ταύρος ήταν τσαμπουκαλεμενος, παρατάμε μηχανή και περικυκλώνουμε το κοπάδι από την πάνω πλευρά του δρόμου, φωνές και κάποιες πέτρες και στο τέλος έφυγαν τα θηρία…..ε ναι λοιπόν είμαστε παιδιά της πόλης και δεν το χουμε με τα θηρία της φύσης. Φεύγουμε λοιπόν και μετά από δυο στροφές πεσμένος κορμός έκλεινε τον δρόμο. Πίσω δεν πάμε δεν υπάρχει νόημα θα χαλάσει όλος ο σχεδιασμός της εκδρομής …άρα πιάστε δουλειά μάγκες να το κόψουμε. Ευτυχώς όπως θα δείτε στο βίντεο υπήρχε οργάνωση με τα πολλά πέρασαν σχεδόν 2 ώρες για να φύγουμε και απλά είχαμε ακόμα 5 χλμ μεχρι το κεντρικό.  Το άγχος μεγάλο μην μας πιάσει η νύχτα, που να στήσουμε σκηνές μέσα στους λύκους και τους ταύρους στο κορφοβούνι. Η πεινά μεγάλη και η κούραση ακόμα μεγαλύτερη, το κέφι δεν χάθηκε ούτε λεπτό, κάναμε την κηπουρική μας , και βγήκαμε στον κεντρικό χωμάτινο πάνω που νύχτωσε. Η διαδρομή μέχρι Άγραφα περι τα 30 χλμ χώμα νυχτερινά, πραγματικά μας φάνηκε άσφαλτος βγήκαν για πλάκα και κατά τις 10 φτάσαμε στα Αγραφα.(η πρώτη μου νυχτερινή και την γούσταρα πολύ, μπορεί να μην χαζέψαμε την διαδρομή με τον αγραφιώτη στα αριστερά μας αλλά ήταν καλύτερη εμπειρία η νυχτερινή). Βίντεο ……..επίδοξων adventurer…… Στάση στην ταβέρνα, μπιφτέκια, λουκάνικα, σαλάτες ,κρασιά , αυτή είναι ζωή ρε φίλε, μετά από εξοντωτική μέρα μάσα και ύπνος. Τελικά βολευτήκαμε σε ξενώνα ,δεν είχαμε καμία όρεξη για σκηνές και άλλη ταλαιπωρία. Μπανάκι και ύπνος λοιπόν και αύριο η τελευταία μέρα της εκδρομής μας!!!!!
|
|
#14
03-06-2013, 12:23
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: 3 Μέρες στην Πίνδο
Δευτέρα….. τελευταία μέρα
Μετά τον ωραιότατο ύπνο στα Άγραφα, χαλαρό ξύπνημα , πρωινό, κανονικές διακοπές ρε αδερφέ…….    Με τα πολλά ετοιμαστήκαμε για να φύγουμε. Ο ένας εκ των τεσσάρων έπρεπε να γυρίσει το μεσημέρι Αθήνα και έτσι ξεκίνησε με το καλημέρα. Οι υπόλοιποι σιγά σιγά ξεκινήσαμε προς Καμάρια ( όχι Νιάλα γιατί ήταν κλειστή ). Ο στόχος της εκδρομής ήταν να κατέβουμε μέχρι Παρνασσό από χώμα. Λόγο των δυσκολιών ήμασταν ήδη πίσω σχεδόν 50 χλμ από το πρόγραμμα. Ακόμα μια δυσκολία ήταν ότι ο έτερος Ανδρέας έπρεπε να γυρίσει κατά τις 7 στην Αθήνα. Με το καλημέρα καταλάβαμε πως το πολύ να κάναμε την Οίτη αλλά και πάλι χλωμό! Ανεβήκαμε λοιπόν Καμάρια και κατεβήκαμε προς Πετράλωνα , η διαδρομή πολύ καλή , εύκολη, τουριστική με υπέροχη θέα. Στο βάθος έβλεπες και μια λίμνη μάλλον την Πλαστήρα μιας και κατεβαίνοντας το βουνό πέφταμε νότια της λίμνης,…(εκτός και αν ήταν η Σμόκοβου?!?!...)   Από Πετράλωνα κινηθήκαμε από χώμα προς Νεράιδα Ευρυτανίας μέσα από μια καταπράσινη χωμάτινη διαδρομή σε χαμηλό υψόμετρο πλέον , η ψύχρα των προηγούμενων ημερών έδωσε την θέση της στην ζέστη , έτσι σε κάποια φάση η διαδρομή μας πέρασε μέσα από τον Ταυρωπό ,ωραία δροσιά το ποταμάκι !!!!!!!  Συνεχίσαμε την διαδρομή για κάποια χλμ ακόμα όπου κάναμε στάση σε ένα χώρο αναψύχης στο Κλειστό (αν δεν κάνω λάθος).  Υπό νορμάλ συνθήκες το προηγούμενο βράδυ έπρεπε να διανυκτερεύσουμε εδώ .Βλέποντας την ώρα να έχει περάσει υπολογίσαμε χρόνους και υποχρεώσεις και αποφασίσαμε πως η Οίτη βγαίνει αλλά ο Ανδρέας δεν θα προλάβαινε το καράβι στον Πειραιά, έτσι ακυρώσαμε τα σχεδία μας και χαλαρώσαμε (όσο μπορούσαμε δηλαδή γιατί θέλαμε και άλλο χώμα)   Παρατώντας όποιες χωμάτινες βλέψεις κινηθήκαμε μέσω Φουρνα προς Μακρακώμη (διάλειμμα για τοστακια και καφέ) , Λαμία και επιστροφή Αθήνα. Η επιστροφή στην Αθήνα έγινε νωρίς με φώς αχ βαχ αχ βαχ δεν πειράζει η Οίτη και Ο Παρνασσός είναι δυο βήματα θα γίνει άλλη φορά! Εδώ οργώσαμε την Πίνδο!!!!!!!!!!!! Η βόλτα για ακόμα μια φορά εξαιρετική όπως και η παρέα, αυτά τα βουνά της Πίνδου απλά δεν παίζονται ,αλλά αν και πέρασε μια εβδομάδα το μυαλό μου ακόμα είναι κολλημένο στα βουνά , ρε μήπως έχω εθιστεί???????????? Και Το βίνδεο της τελευταίας Μέρας (με μπόλικη δροσιά από το ποτάμι) Νέες βόλτες …. μάλλον από Σεπτέμβριο? Οκτώβριο?
|
|
#19
08-06-2013, 18:33
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: 3 Μέρες στην Πίνδο
Και γ@μω τις βόλτες και ωραίο ταξιδιωτικο απο τον Ανδρέα!
 Όντως παίζει πολυ τσομπανοσκυλο στην ηπειρωτική Ελλάδα λόγω αρκούδας αλλα και λύκων σε κάποια μέρη της Πινδου ...  Πάντως τα τσομπανοσκυλα δεν ορμανε εύκολα να δαγκωσουν εκτός κι αν πας κατα πάνω στο κοπάδι ή στο μαντρί ... Κυρίως περιφρουρουνε χώρο και κοπάδι. Βέβαια μπορει να σε στριμωξουν άσχημα και ειναι πολυ τρομακτικά και φωνακλαδικα οπότε θέλει πολυ ψυχραιμία ... και να εύχεσαι να είναι κοντα ο τσομπανης έτσι και σε στριμωξουν γιατι δεν φεύγεις εύκολα καθότι αγελη συνήθως και το Α dog σπανίως αστειεύεται ... και είναι αυτο που επιτίθεται πρώτο όταν κρίνει πως είσαι πράγματι απειλή κι όχι περαστικός ... Για μια υπόληψη ζει και αυτο! Οδηγώντας, καλο είναι να κρατήσεις σταθερή πορεία, δηλαδη να μην "ανοίξεις" την πορεία σου δίνοντας του χώρο να σου την πέσει όπως υπολογίζει αυτο, ιδανικά "συγκλινεις" και λίγο προς τα πάνω του για να του μειώσεις την "γωνια προσβολής" και να το "μπερδεψεις" λιγάκι χωρίς να του "επιτεθεις" κατα μετωπο κιόλας ... Κι όλα αυτα για φύγεις ήσυχα μακριά τους και να πας να αλλάξεις βρακακι με την ησυχία σου καπου παρακάτω ... Γενικά πάντως είναι δύσκολο συναπάντημα ( ) και θέλει λεπτους χειρισμούς ενίοτε και λεπτές διαπραγματεύσεις με τον τσομπανη ... Ο Ανδρέας el rodeo και ο Ανδρέας bogart ξέρουν τι εννοώ ... 
Last edited by mck; 08-06-2013 at 18:37.
|
|
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
