Ολα οσα θελατε να μαθετε για ΤΑ ΡΑΝΤΑΡ ΤΗΣ ΤΡΟΧΑΙΑΣ!

[black_hawk]

Κύμα

Το κύμα είναι μια διαταραχή που διαδίδεται στο χώρο και το χρόνο, μεταφέροντας ενέργεια. Υπάρχουν μηχανικά κύματα που διαδίδονται μέσα σε κάποιο μέσο (πχ ήχος που διαδίδεται στο αέρα), υπάρχουν και κύματα που μπορούν να διαδοθούν στο κενό (πχ ηλεκτρομαγνητικά). Τα κύματα καθώς διαδίδονται, μεταφέρουν ενέργεια από το ένα σημείο στο άλλο χωρίς μόνιμη μετατόπιση των σωματιδίων του μέσου διάδοσης. Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με ταλαντώσεις γύρω από μία θέση ισορροπίας, που διαδίδονται είτε στο κενό, είτε σε κάποιο μέσο.

Ανάλογα με το είδος του κύματος που εξετάζουμε, πρέπει να κάνουμε και διαφορετική μελέτη και να λάβουμε υπόψη μας διαφορετικούς παράγοντες κάθε φορά. Δεν θα ασχοληθούμε καθόλου με μαθηματικές και φυσικές λεπτομέρειες, απλά θα το έχουμε στο μυαλό μας αυτό. Κυρίως μας ενδιαφέρουν τα Η/Μ - (Η)λεκτρο(Μ)αγνητικά κύματα γιατί με αυτά μας μετράει η Τροχαία. Σε αυτά και για αυτά θα θεωρούμε πως ο αέρας ισοδυναμεί με κενό, εκτός και αν αναφέρεται διαφορετικά.

Τα κύματα έχουν κάποια χαρακτηριστικά που προέρχονται από τις ταλαντώσεις (κορυφές και κοιλάδες) και κάποια δικά τους χαρακτηριστικά (ταχύτητες διάδοσης, μήκος κύματος). Υπάρχουν εγκάρσια και διαμήκη κύματα. Εγκάρσια έχουμε όταν η ταλάντωση γίνεται σε διεύθυνση κάθετη στη διεύθυνση διάδοσης του κύματος. Διαμήκη έχουμε όταν η ταλάντωση γίνεται στη διεύθυνση διάδοσης του κύματος.

Τα κύματα παρουσιάζουν συγκεκριμένη συμπεριφορά και εμφανίζουν συγκεκριμένα φαινόμενα όπως η ανάκλαση, η διάθλαση, η υπέρθεση και η συμβολή. Θα τα εξετάσουμε όλα αυτά αργότερα.

Ένα κύμα μπορεί να παρουσιάσει το φαινόμενο της πόλωσης εάν τα σωματίδια μπορούν να ταλαντώνονται μόνο σε μία κατεύθυνση ή μόνο σε ένα επίπεδο. Στα εγκάρσια κύματα η πόλωση δείχνει την κατεύθυνση της ταλάντωσης στο επίπεδο που είναι κάθετο στη διεύθυνση διάδοσης του κύματος. Τα διαμήκη κύματα δεν παρουσιάζουν πόλωση. Η πόλωση είναι πολύ σημαντική και χρησιμοποιείται από τους κατασκευαστές ανιχνευτών και συστημάτων μέτρησης, γι’ αυτό και είναι σημαντικό να την καταλάβουμε ως ιδέα. Την εξετάζουμε συνήθως σε σχέση με το ηλεκτρικό πεδίο και όχι το μαγνητικό.



Ένα κύμα μπορούμε να το εξετάσουμε με δύο τρόπους. Στον κατακόρυφο άξονα πάντα κρατάμε το πλάτος της ταλάντωσης και στον οριζόντιο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είτε απόσταση διάδοσης, είτε χρόνο διάδοσης.

Το πιο απλό κύμα που μπορούμε να συναντήσουμε είναι ένα αρμονικό κύμα που περιγράφεται από την εξίσωση: h(x,t) = A sin(kx−ωt) - θυμηθείτε ότι sin είναι το γνωστό μας ημίτονο.

Στην εξίσωση αυτή, Α είναι το πλάτος της ταλάντωσης, δηλαδή το μέγιστο ύψος ή βάθος που μπορεί να φτάσει η ταλάντωση γύρω από τη θέση ισορροπίας. Οι μονάδες του πλάτους εξαρτώνται από το είδος του κύματος που μελετούμε. Πχ στα Η/Μ κύματα μπορούμε να μετράμε το πλάτος σε μονάδες ηλεκτρικού πεδίου δηλαδή V/m. Το πλάτος μπορεί να μένει σταθερό ή μπορεί να μειώνεται. Στην πράξη πάντα μειώνεται καθώς απομακρυνόμαστε από την πηγή.

Ως μήκος κύματος (το λ που βλέπουμε στο Σχήμα) ορίζεται η απόσταση μεταξύ δύο διαδοχικών μεγίστων ή ελαχίστων. Το μετράμε σε μέτρα (m) και στα πολλαπλάσια ή υποπολλαπλάσιά του, καθώς είναι απόσταση.

Ως κυματαριθμός (το k που βλέπουμε στην εξίσωση) ορίζεται το πηλίκο 2π/λ. Έχουμε δηλαδή k = 2π/λ.

Περίοδος (το Τ που βλέπουμε στο Σχήμα) είναι ο χρόνος που απαιτείται για να ολοκληρωθεί μία πλήρης ταλάντωση, δηλαδή ο χρόνος για να πάμε από μία κορυφή στην επόμενή της.

Συχνότητα (το f που βλέπουμε στο Σχήμα) είναι ο αριθμός των ταλαντώσεων στη μονάδα του χρόνου. Δηλαδή f = N/t. Αν θεωρήσουμε Ν =1, δηλαδή μία ταλάντωση, είναι προφανές πως ο χρόνος που αντιστοιχεί είναι ίσος με τη μία περίοδο. Άρα, έχουμε μια σχέση που συνδέει περίοδο και συχνότητα: f = 1/T ή T = 1/f.

Η κυκλική συχνότητα (το ω που βλέπουμε στην εξίσωση) αναπαριστά τη συχνότητα με τη μορφή rad/s, δηλαδή πόσο γρήγορα αλλάζει η γωνία στο χρόνο. Μπορούμε να κάνουμε αυτή την θεώρηση γιατί μία ταλάντωση μπορούμε να την εξομοιώσουμε με ένα διάνυσμα που περιστρέφεται γύρω από έναν κύκλο. Δε χρειάζεται να τα θυμόμαστε αυτά. Η σχέση που συνδέει κυκλική συχνότητα και συχνότητα (και προφανώς περίοδο) είναι η εξής: ω = 2πf = 2π/Τ

Υπάρχουν δύο ταχύτητες που σχετίζονται με τα κύματα. Η φασική ταχύτητα (Vp - phase velocity) και η ταχύτητα ομάδας (Vg - group velocity).

Η φασική ταχύτητα μας δίνει το ρυθμό με τον οποίο διαδίδεται κάποιο κύμα και αναφέρεται σε μία μόνο συχνότητα του κύματος. Μπορεί να πάρει τιμή μεγαλύτερη από την ταχύτητα του φωτός. Δίνεται από τη σχέση: Vp = ω/k = λf και είναι η γνωστή μας σχέση για την ταχύτητα ενός κύματος από τα λυκειακά χρόνια.

Η ταχύτητα ομάδος μας δίνει την ταχύτητα με την οποία διαδίδεται η μεταβολή στο πλάτος του κύματος στο χώρο. Είναι ο ρυθμός μετάδοσης πληροφορίας σε ένα κανάλι επικοινωνίας. Είναι πάντα μικρότερη της ταχύτητας του φωτός. Δίνεται από τη σχέση: Vg = θω/θk, όπου θ η μερική παράγωγος.

* Δε θα ασχοληθούμε με την ταχύτητα ομάδος λόγω δυσκολίας. Ας δούμε όμως ορισμένα χρήσιμα για αυτή. Αν έχουμε ένα κύμα που αποτελείται από πολλές διαφορετικές συχνότητες, είναι δυνατόν κάποιες από αυτές να διαδίδονται ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός. Το σίγουρο είναι πως κάθε μία θα έχει διαφορετική φασική ταχύτητα αφού η κάθε μία έχει διαφορετική συχνότητα f. Το συνολικό κύμα όμως, διαδίδεται με την ταχύτητα ομάδος, δηλαδή με ταχύτητα μικρότερη του φωτός. Αποτελεί πολύ κρίσιμο παράγοντα στη διάδοση Η/Μ κυμάτων γιατί αν οι συχνότητες διαδίδονται με πολύ διαφορετικές ταχύτητες, σιγά σιγά το κύμα καταστρέφεται και ο δέκτης δεν μπορεί να ξεχωρίσει τι έχει στείλει ο πομπός καθώς διαφορετικοί παλμοί και συχνότητες μπλέκονται μεταξύ τους. Λαμβάνεται πάντα υπόψη στις μικροκυματικές ζεύξεις και στις οπτικές επικοινωνίες.

Πόλωση

Η πόλωση είναι μια ιδιότητα των κυμάτων και περιγράφει τον προσανατολισμό των ταλαντώσεων. Θα εξετάσουμε την πόλωση των Η/Μ κυμάτων, όπως είναι τα μικροκύματα και το φως μιας και αυτά χρησιμοποιούνται από τις αρχές για μέτρηση ταχύτητας.

Η πόλωση Η/Μ κυμάτων εξετάζεται καθορίζοντας τη διεύθυνση ταλάντωσης του ηλεκτρικού πεδίου. Όταν το Η/Μ κύμα διαδίδεται στο κενό, διαδίδεται σαν ένα εγκάρσιο κύμα και η πόλωση είναι κάθετη στο επίπεδο διάδοσης, όπως φαίνεται στα παρακάτω Σχήματα. Το ηλεκτρικό πεδίο μπορεί να ταλαντώνεται σε μία κατεύθυνση (γραμμική πόλωση), μπορεί να στρέφεται (κυκλική ή ελλειπτική πόλωση).



Στο Σχήμα 1, δύο κάθετες συνιστώσες είναι σε φάση και έχουν το ίδιο σταθερό πλάτος. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε γραμμική πόλωση.

Στο Σχήμα 2, δύο κάθετες συνιστώσες έχουν το ίδιο σταθερό πλάτος, αλλά διαφέρουν σε φάση 90 deg. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε κυκλική πόλωση. Ανάλογα με το ποια προηγείται, μπορεί να έχουμε αριστερόστροφή ή δεξιόστροφη πόλωση.

Στο Σχήμα 3, δύο κάθετες συνιστώσες έχουν διαφορετικά πλάτη και διαφορετικές φάσεις. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε ελλειπτική πόλωση.

[black_hawk]

Ανάκλαση



Ανάκλαση είναι η αλλαγή στην κατεύθυνση ενός κύματος όταν φτάνει στη διαχωριστική επιφάνεια δύο διαφορετικών μέσων. Η γωνία πρόπτωσης (θi) είναι ίση με τη γωνία ανάκλασης (θr).

Χρησιμοποιείται πολύ συχνά και παίζει καθοριστικό ρόλο στη διάδοση Η/Μ κυμάτων, γι’ αυτό και θα μας απασχολήσει στο μέλλον αρκετά.

Διάθλαση



Διάθλαση είναι η μεταβολή της διεύθυνσης διάδοσης ενός κύματος λόγω αλλαγής της ταχύτητάς του. Παρατηρείται όταν ένα κύμα αλλάζει μέσο διάδοσης. Περιγράφεται από το νόμο του Snell:

n1sinθ1 = n2sinθ2

ή

v1sinθ2 = v2sinθ1

Όπου v1, v2 είναι οι ταχύτητες του κύματος στα δύο διαφορετικά μέσα, θ1, θ2 οι γωνίες σε σχέση με την κατακόρυφη στο επίπεδο πρόσπτωσης του κύματος και n1, n2 οι δείκτες διάθλασης του κάθε υλικού.

Συμβολή



Συμβολή κυμάτων παρατηρείται όταν δύο ή περισσότερα κύματα διαδίδονται στο ίδιο μέσο, το πλάτος ταλάντωσης σε κάθε σημείο του μέσου είναι το άθροισμα των πλατών ταλάντωσης λόγω των διαφορετικών κυμάτων. Η συμβολή μπορεί να είναι ενισχυτική, όταν το πλάτος αυξάνεται (Σχήμα 1) ή καταστρεπτική όταν το πλάτος μειώνεται (Σχήμα 2). Συνήθως, παρατηρούνται και τα δύο φαινόμενα ταυτόχρονα, ανάλογα το σημείο που εξετάζουμε.

Ναι, αλλα, Πού θα μας χρησιμεύσουν όλα αυτά;

1. Χρειάζεται να γνωρίζουμε συχνότητα και περίοδο κυμάτων για να καταλαβαίνουμε πού δουλεύουν τα διάφορα συστήματα της τροχαίας, κυρίως τα μικροκυματικά.

2. Χρειάζεται να γνωρίζουμε μήκος κύματος για να γνωρίζουμε πού δουλεύουν τα laser της τροχαίας.

3. Χρειάζεται να γνωρίζουμε φασική ταχύτητα για να κάνουμε εναλλαγές μεταξύ συχνότητας και μήκους κύματος.

4. Χρειάζεται να γνωρίζουμε την περίοδο για να μπορούμε να παίζουμε με το χρόνο και να καταλάβουμε αργότερα το παράθυρο χρόνου που χρησιμοποιούν τα jammers στη λειτουργία τους.

5. Χρειάζεται να γνωρίζουμε την πόλωση για να καταλάβουμε γιατί μερικές κάμερες χαμηλής ισχύος (βλ. multanova) ανιχνεύονται πολύ δύσκολα από τους ανιχνευτές.

6. Χρειάζεται να γνωρίζουμε ανάκλαση για να καταλάβουμε πώς και γιατί το κύμα χτυπάει πάνω στο όχημά μας και επιστρέφει στη συσκευή μέτρησης της τροχαίας ή γιατί μπορούμε να ανιχνεύσουμε μία κάμερα πολύ πριν την φτάσουμε κι ας μην μας χτυπάει με ακτινοβολία άμεσα.

7. Χρειάζεται να γνωρίζουμε ανάκλαση και διάθλαση για να καταλάβουμε πώς λειτουργούν ορισμένα αντίμετρα (πχ veil).

Τρόπος λειτουργίας ραντάρ

Ας ξεκινήσουμε με τον τρόπο λειτουργίας των ραντάρ της αστυνομίας. Αυτά μπορούν να χωριστούν σε 2 κατηγορίες. Αυτά που χρησιμοποιούν μικροκυματική ακτινοβολία (radar) και αυτά που χρησιμοποιούν φωτεινή ακτινοβολία (laser).

Τα ραντάρ χειρός με μικροκύματα στηρίζουν τη λειτουργία τους στο φαινόμενο Doppler που λέει το εξής: Στέλνω μια ακτινοβολία γνωστής συχνότητας που ανακλάται σε ένα αντικείμενο. Όταν την λαμβάνω αυτή έρχεται αλλαγμένη όταν και μόνο όταν το αντικείμενο κινείται. Πιο συγκεκριμένα η συχνότητα αυξάνει καθώς το αντικείμενο μας πλησιάζει (το γνωστό φαινόμενο που η κόρνα ακούγεται πιο τσιριχτή όταν έρχεται προς εμάς), ενώ μειώνεται όταν το αντικείμενο απομακρύνεται. Οι τύποι που ισχύουν είναι απλοί και μπορούν να βρεθούν σε ένα οποιοδήποτε πανεπιστημιακό βιβλίο φυσικής. Παραθέτω τον γενικό τύπο απλά για λόγους βιβλιογραφίας: Fr = (sqrt((c-v)/(c+v)))*Fs, όπου Fr η συχνότητα που διαβάζουμε εμείς, Fs η συχνότητα της πηγής που χρησιμοποιούμε, v η ταχύτητα του αντικειμένου και c η ταχύτητα του φωτός. Τα ραντάρ, λοιπόν, πολύ απλά στέλνουν μια συχνότητα, λαμβάνουν πίσω μία άλλη και με χρήση αυτού του τύπου υπολογίζουν την ταχύτητα v του αυτοκινήτου. Φυσικά, εδώ υπάρχουν πολλά κατασκευαστικά προβλήματα, όπως το άνοιγμα της δέσμης λόγω κεραίας, η ακρίβειες των μετρήσεων κτλ, αλλά εκτός από το άνοιγμα της δέσμης (δύσκολα ξεχωρίζεις ποιό αυτοκίνητο είναι αυτό που τρέχει) όλα τα άλλα δεν επηρεάζουν δραματικά τη λειτουργία ενός ραντάρ.

Πάμε τώρα στα laser πολύ σύντομα. Αυτά κάνουν απλά 2 μετρήσεις απόστασης, διαιρούν με το χρόνο ανάμεσα στις μετρήσεις και υπολογίζουν την ταχύτητα του αυτοκινήτου. Στην πράξη βέβαια αυτό δεν είναι πραγματοποιήσιμο, οπότε κάνουν πολλαπλές μετρήσεις για να έχουν καλή εκτίμηση της ταχύτητας αφενός και αφετέρου γιατί με μία μέτρηση μπορεί να μην έχουν καν ένδειξη. Πρακτικά, πρέπει να λάβει το πιστόλι υπόψη του περίπου 20 έγκυρες τέτοιες μετρήσεις, οπότε ο ελάχιστος χρόνος για ένδειξη ταχύτητας είναι τα 0,3sec. Στην πράξη όμως μιλάμε για 0,5-1sec σε πολύ ευνοϊκές συνθήκες (σταθερό χερί ή τρίποδας, καλός καιρός, πολύ καλή ανακλαστικότητα κτλ κτλ).

Τι ραντάρ υπάρχουν στην Ελλάδα

Όσον αφορά στα ραντάρ χειρός υπάρχουν και τα 2 είδη και με μικροκύματα (RF) και με laser, με τα τελευταία να αποτελούν το 99% του συνόλου. Τα ραντάρ χειρός με RF είναι σε μπάντα Χ και σε μπάντα Κ, δηλαδή σε συχνότητες περίπου 10,525 GHz για την Χ μπάντα και σε συχνότητες 24,125 GHz για την Κ μπάντα. Τα laser από την άλλη χρησιμοποιούν υπέρυθρο φως σε μήκος κύματος 904nm.

Γενικότερα, οι συχνότητες που υπάρχουν σε ραντάρ είναι οι εξής:

X band 9.41 GHz (Χειρός παλαιάς τεχνολογίας. Ελάχιστα πλέον υπάρχουν στην Ελλάδα)
X band 9.90 GHz (Χειρός παλαιάς τεχνολογίας. Δεν υπάρχουν στην Ελλάδα)
X band 10.525 GHz ±25 MHz (Χειρός παλαιάς τεχνολογίας. Ελάχιστα πλέον υπάρχουν στην Ελλάδα)
Ku band 13.450 GHz (Τρίποδα που τοποθετούνται κρυφά)
K band 24.125 GHz ±100 MHz (Σταθερές κάμερες Gatso ή σε συμβατικά αυτοκίνητα)
K band 24.150 GHz ±100 MHz (το κομμάτι της Κ για ΗΠΑ, συνήθως συναντάται σε πιστόλια και σε πινακίδες ένδειξης ταχύτητας)
Ka band 33.4 - 36.0 GHz (Δεν υπάρχουν στην Ελλάδα ούτε κάμερες ούτε ραντάρ σε αυτή την μπάντα. Στην Ευρώπη χρησιμοποιούν διάφορα κομμάτια της Ka 34, 34,3, 34,7, 35,5 GHz. Απαιτείται ανιχνευτής με Ka narrow για τα 4 ευρωπαϊκά κομμάτια της μπάντας. Στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν επίσης κομμάτια της Ka μερικά ίδια, άλλα διαφορετικά από την Ευρώπη)

Λόγω κατασκευής, τα ραντάρ με RF έχουν προβλήματα με κυριότερο ότι η δέσμη έχει μεγάλο πλάτος οπότε έχουμε πρόβλημα με το ποιον τελικά σημαδεύουμε. Από την άλλη έχουν και πολύ μεγαλύτερη απόσταση λειτουργίας (ειδικά στην X μπάντα). Στις ΗΠΑ σε ένα τεράστιο αυτοκινητόδρομο άνετα μπορούν να σε σημαδέψουν στα 2,5 Km. Το γεγονός ότι έχουν μεγάλο άνοιγμα στη δέσμη μας διευκολύνει γιατί πιάνουμε ανακλάσεις από άλλα αυτοκίνητα και αντικείμενα που ανακλούν τη δέσμη.

Τα laser είναι σχεδόν τα ίδια σε όλο τον κόσμο με κυριότερο εκπρόσωπο το Ultralyte που έχουμε κι εδώ στην Ελλάδα (μαύρο με μπλέ ρίγα για όποιον έχει δει). Δυστυχώς λόγω της ιδιομορφίας τους (στενή δέσμη, ελάχιστες ανακλάσεις σε αντικείμενα, μικρές αποστάσεις μέτρησης) είναι δύσκολο να τα ανιχνεύσουμε με κάποιον ανιχνευτή, ακόμα και αν μας σημαδεύουν (ρίχνουν συνήθως στην πινακίδα, ο ανιχνευτής είναι στο ταμπλώ και για απόσταση 100m η δέσμη ανοίγει κατά 20-30cm).

Άλλο είδος "ραντάρ" που χρησιμοποιείται είναι οι σταθερές κάμερες που έχουν 2 είδη λειτουργίας, είτε με ραντάρ (σε Κ ή Ka μπάντα), είτε με πιεζοηλεκτρικές λωρίδες. Όσες είναι με ραντάρ, ένας ανιχνευτής τις πιάνει σε απόσταση 0-400m ανάλογα με τις συνθήκες και τον ανιχνευτή. Όσες είναι με πιεζοηλεκτρικές λωρίδες (πχ λεωφορειολωρίδες) δεν ανιχνεύονται οπότε ή τα μάτια μας 14 για τις ενημερωτικές πινακίδες ή έχουμε κάποιο GPS που μας ειδοποιεί.

Τελευταίο είδος "ραντάρ" που χρησιμοποιείται είναι τα φορητά (Ku μπάντα) που μπαίνουν σε τρίποδο και αυτά που είναι μέσα σε αυτοκίνητα της τροχαίας (K μπάντα). Και τα δύο ένας ανιχνευτής τα ανιχνεύει από αποστάσεις όμοιες με αυτές που αναφέρθηκαν παραπάνω, καθώς και εδώ έχουμε τα μειονεκτήματα των RF. Αυτά σε Ku είναι πολύ πιο εύκολο να τα ανιχνεύσουμε με αποστάσεις ανίχνευσης > 400 m, ενώ τα onboard σε Κ μπάντα είναι από εύκολο (παλαιότερα αναλογικά) με αποστάσεις ανίχνευσης της τάξης των 300-400 m, έως εξαιρετικά δύσκολο (ψηφιακά) με αποστάσεις ανίχνευσης της τάξης των 50-150 m.

[black_hawk]

Φωτογραφίες


MPH K-15 X band


Stalker basic K band


Gatso on board


mini Gatso K band


mini Gatso Ku band


Φωτογραφία από κάμερες Gatso


Εσωτερικό παλιάς αναλογικής Gatso με radar σε Κ band


Gatso με και χωρίς radar. (1) παλιά αναλογική, (2) σύγχρονη ψηφιακή


MBSS K band


Redflex stationary K band/piezo photo + video


Robot Traffipax K band/piezo


LTi Ultralyte laser gun


Kustom Prolaser II laser gun

http://www.radarforum.de/forum/uploa...1142447968.jpg
Robot Traffipatrol laser gun


LTi Truspeed EU

Φυσικά δεν έχουν καλυφθεί όλες τις περιπτώσεις, αλλά οι πιο γνωστές..

Να σημειώσουμε ότι σε άλλες χώρες της Ευρώπης υπάρχουν και άλλα είδη ραντάρ, όπως κάμερες σε Ka μπάντα, πιστόλια σε Ka μπάντα, πιστόλια με λειτουργία pulse, κάμερες μέσης ταχύτητας, κάμερες με laser, συστήματα όπως το autovelox κτλ...

[black_hawk]

Ανιχνευτές radar (Εδω ειμαστε!! )

Στο παρόν κομμάτι θα ασχοληθούμε με τους ανιχνευτές σημάτων radar (RD - Radar Detectors) και θα δούμε τον τρόπο λειτουργίας τους και το διάφορα άλλα ενδιαφέροντα θέματα. Να τονίσουμε ότι RADAR - Radio Detection And Ranging σημαίνει ανίχνευση με χρήση ραδιοσυχνοτήτων και αποστασιομέτρηση.

Καταρχάς, θα τονίσουμε ότι μόνο επιφανειακά θα αγγίξουμε το θέμα ανιχνευτής. Οι λεπτομέρειες απαιτούν πολλές γνώσεις τηλεπικοινωνιών, επεξεργασίας σήματος, προγραμματισμού, αλγορίθμων, μικροεπεξεργαστών κτλ. Αυτά που θα δούμε όμως, αρκούν για να έχουμε μια σφαιρική αντίληψη του πώς δουλεύουν αυτά τα μηχανήματα.

Προς το παρόν, τα radar που χρησιμοποιεί η Αστυνομία σε όλο τον κόσμο, χρησιμοποιούν αδιαμόρφωτο σήμα. Με τον όρο διαμόρφωση, εννοούμε την μεταβολή κάποιου χαρακτηριστικού ενός σήματος υψηλής συχνότητας, από κάποιο σήμα που μεταφέρει πληροφορία και έχει χαμηλή συχνότητα. Για παράδειγμα, η φωνή μας ή η μουσική, διαμορφώνει κατά συχνότητα (μεταβάλλει τη συχνότητα εντός κάποιων προκαθορισμένων ορίων) ένα υψίσυχνο σήμα (ονομάζεται φέρον) στα 100 MHz και έτσι, έχουμε τη γνωστή σε όλους μας ραδιοφωνία FM ( Διαμόρφωση Συχνότητας ή Frequency Modulation = FM). Παλαιότερα, η φωνή μας διαμόρφωνε κατά πλάτος ένα φέρον και είχαμε τη ραδιοφωνία AM (Διαμόρφωση Πλάτους ή Amplitude Modulation = AM. Στα radar που χρησιμοποιούν οι Αστυνομίες παγκοσμίως, δεν έχουμε σήμα πληροφορίας που διαμορφώνει κάποιο υψίσυχνο σήμα, αλλά απλά μεταδίδουμε το υψίσυχνο σήμα (οι συχνότητες είναι αυτές που έχουμε αναφέρει σε παλαιότερο post) και λαμβάνουμε την επιστροφή του. Σε στρατιωτικές εφαρμογές, υπάρχουν συστήματα (πλέον είναι ο κανόνας) που χρησιμοποιούν διαμόρφωση λόγω της ανωτερότητας που προσφέρει αυτή η μέθοδος μετάδοσης. Ίσως στο μέλλον παρουσιαστούν και στις Αστυνομίες τέτοια radar (έχουν εμφανιστεί πρωτότυπα), αλλά το υψηλό κόστος κτήσης και συντήρησης και τα ελάχιστα πλεονεκτήματα που προσφέρουν στα υπάρχοντα συστήματα (σε αυτό το είδος χρήσης), έχουν κρατήσει τις εταιρείες μακριά από την κατασκευή τέτοιων μηχανημάτων.

Οι ανιχνευτές μας, είναι διατάξεις που λαμβάνουν το σήμα που εκπέμπει το radar της αστυνομίας και μας ειδοποιούν ότι κάποιος εκπέμπει σε αυτή τη συχνότητα. Ανάλογα με την ισχύ λήψης, έχουμε και πιο έντονη ειδοποίηση, κάτι σαν ένδειξη απόστασης, αλλά η μέθοδος αυτή δεν είναι αποτελεσματική (για μαθηματικούς λόγους καθαρά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την απόσταση εκπομπής).

Για τη λήψη σήματος, έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς (σε όλες τις τηλεπικοινωνιακές εφαρμογές) δύο διαφορετικές τεχνολογίες. Η ομόδυνη και η ετερόδυνη, με τη 2η να είναι αυτή που χρησιμοποιείται πλέον σε όλους τους τομείς. Θα δούμε σύντομα, πώς λειτουργεί η κάθε μία μέθοδος και γιατί προτιμούμε τη 2η.

Ομόδυνη λειτουργία

Ένας ομόδυνος δέκτης ραδιοφώνου AM, παρουσιάζεται στο παρακάτω σχήμα. Η αρχή λειτουργίας του είναι πολύ απλή και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο εργάζεται και ένας ανιχνευτής radar. Έχουμε μία κεραία που λαμβάνει το σήμα, συνήθως 3 ενισχυτές που πρέπει να συντονιστούν συγχρόνως στη συγκεκριμένη συχνότητα και να ενισχύσουν το λαμβανόμενο σήμα αρκετά ώστε, να μπορούμε να εργαστούμε με αυτό και στη συνέχεια και τέλος, το κομμάτι της επεξεργασίας σήματος (αποδιαμορφωτής και ενισχυτής δεν υπάρχουν στους ανιχνευτές radar) που μας δίνει την παρουσία ή όχι σήματος. Στη συνέχεια, υπάρχουν τα υπόλοιπα τμήματα του ανιχνευτή, όπως οθόνες, ηχεία κτλ που δε χρειάζεται να αναλύσουμε περαιτέρω.




Η μορφή αυτή δέκτη, εμφανίζεται σε παλαιότερους ανιχνευτές (δεκαετία '70 και αρχές '80) και έχει πλέον εγκαταλειφθεί για δύο κυρίως λόγους. Αφενός, οι ενισχυτές έπρεπε να συντονίζονται σε μεγάλο εύρος συχνοτήτων (Χ μπάντα στα 10 GHz, Ku μπάντα στα 13,45 GHz, K μπάντα στα 24,125 GHz, Ka μπάντα στα 33-36 GHz) πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, αν θέλουμε να διατηρήσουμε το κόστος σε λογικά επίπεδα και αφετέρου, πρέπει και οι τρεις να είναι συντονισμένοι στην ίδια ακριβώς περιοχή, πράγμα ακόμα πιο δύσκολο.

Ετερόδυνη λειτουργία

Η ετερόδυνη λειτουργία είναι αυτή που χρησιμοποιείται σήμερα σε όλους τους ανιχνευτές radar. Ένας ετερόδυνος δέκτης AM παρουσιάζεται στο παρακάτω σχήμα (τα στάδια αποδιαμόρφωσης και ενίσχυσης ακουστικών συχνοτήτων δεν υπάρχουν και αντικαθίστανται από την επεξεργασία σήματος). Η αρχή λειτουργίας του είναι η εξής: ένας προενισχυτής συντονίζεται από ένα κύκλωμα επιλογής στη σωστή συχνότητα. Ο προενισχυτής αυτός ενισχύει το σήμα που λαμβάνει η κεραία. Το σήμα στη συνέχεια περνάει από έναν μίκτη στον οποίο συνδέεται και ένας τοπικός ταλαντωτής. Ο τοπικός ταλαντωτής (LO - Local Oscillator) είναι μία διάταξη που ταλαντώνεται σε κάποια συχνότητα αρκετά υψηλή, κοντά σε αυτή που λαμβάνουμε. Από το σήμα που λαμβάνουμε αφαιρείται το σήμα του LO και έτσι, παίρνουμε ένα σήμα σε ενδιάμεση συχνότητα (IF - Intermediate Frequency), χαμηλότερη φυσικά από την αρχική και σταθερή πάντα. Το σήμα σε αυτή τη συχνότητα είναι εύκολο να το επεξεργαστούμε στη συνέχεια, ειδικότερα από τη στιγμή που η IF είναι σταθερή. Αν η ενδιάμεση συχνότητα που παράγεται είναι μικρότερη της λαμβανόμενης, αλλά μεγαλύτερη του σήματος πληροφορίας (για διαμορφωμένα σήματα), τότε, έχουμε υπερ-ετερόδυνη λειτουργία. Στους ανιχνευτές, εφόσον δεν έχουμε σήμα πληροφορίας (μηδενική συχνότητα), η ενδιάμεση συχνότητα είναι πάντα μεγαλύτερη αυτής και μικρότερη της λαμβανόμενης από την κεραία και έτσι, οι δέκτες ονομάζονται υπερ-ετερόδυνοι (Super Heterodyne). Στη συνέχεια, έχουμε επεξεργασία σήματος και ειδοποίηση ή όχι του οδηγού.



Βασικά σημεία

Το εσωτερικό ενός ανιχνευτή είναι κάπως έτσι:



Σε πολλές περιπτώσεις, θα δούμε να αναγράφεται GaAs FET VCO Super Heterodyne σαν δέκτης. Από αυτό το κείμενο μαθαίνουμε τα εξής για τον ανιχνευτή αυτό:
1. Χρησιμοποιείται υπερ-ετερόδυνος δέκτης με LO από Γάλλιο - Αρσενικό που είναι μία τυπική διάταξη για παραγωγή μικροκυματικών συχνοτήτων.
2. Το VCO είναι ένας ταλαντωτής ελεγχόμενος από τάση (VCO - Voltage Controlled Oscillator) και το FET (Field Effect Transistor) ένα είδος ημιαγωγικής διάταξης (δε θα μας απασχολήσει περισσότερο).

Σε αυτό το σημείο, καταλαβαίνουμε ότι ο LO παράγει συχνότητες υψηλές και κοντινές σε αυτές που λαμβάνουμε. Στην πράξη, ένας LO ενός ανιχνευτή, δουλεύει στα 10-15 GHz περίπου. Για τη λήψη υψηλότερων συχνοτήτων (πχ Ka μπάντα στα 33-36 GHz) χρησιμοποιούμε διάφορα "κόλπα". Για παράδειγμα, αν έχουμε ταλαντωτή στα 12 GHz, θα παραχθούν εκτός από αυτή τη συχνότητα και άλλες, μεγαλύτερες, πολλαπλάσια της αρχικής, που ονομάζονται αρμονικές. Αυτές θα βρίσκονται στα 24 GHz, στα 36 GHz κτλ. Αν με κατάλληλα κυκλώματα συντονισμού ενισχύσουμε αυτές τις συχνότητες, έχουμε φτιάξει σύστημα που λαμβάνει την K μπάντα (~24 GHz), την Ka μπάντα (~36 GHz) κτλ.

Για να σαρώσουμε τις διάφορες συχνότητες, χρησιμοποιούμε αυτό που αναφέρθηκε ως VCO. Το κύκλωμα αυτό, ελεγχόμενο από έναν μικροεπεξεργαστή, μεταβάλλει μία τάση που με τη σειρά της μεταβάλλει και τη συχνότητα του τοπικού ταλαντωτή. Έτσι, μπορούμε να σαρώνουμε με τη σειρά τη μπάντα Χ, την Ku, την Κ και την Ka και να ψάχνουμε για σήμα. Κάθε συχνότητα που παράγεται, αναμειγνύεται με την είσοδο της κεραίας και μετά ελέγχουμε για την ύπαρξη ή όχι σήματος. Ανάλογα με τον ανιχνευτή, χρησιμοποιούνται διαφορετικές μέθοδοι για τη σάρωση. Για αυτά θα μιλήσουμε παρακάτω.

Η κεραία ενός ανιχνευτή, είναι συνήθως ένα είδος χοάνης, με κατάλληλες διαστάσεις, ώστε να παρουσιάζει υψηλό κέρδος στις συχνότητες που μας ενδιαφέρουν. Συνήθως, επιλέγουμε διαστάσεις με υψηλό κέρδος στην Κ μπάντα που είναι και η συχνότερα εμφανιζόμενη. Το κέρδος στην Χ και Ku μπάντα θα είναι μικρότερο, αλλά δεν μας απασχολεί γιατί αυτές οι μπάντες έχουν υψηλή ισχύ εκπομπής, άρα ανιχνεύονται και εύκολα. Το κέρδος στην Ka μπάντα, λόγω γειτνίασης με την Κ, είναι παραπλήσιο. Κάθε εταιρεία επιλέγει τη δικιά της υλοποίηση, ανάλογα με τις συνθήκες και απειλές που θεωρεί ότι πρέπει να αντιμετωπίζει ένας ανιχνευτής.



Διαφοροποίηση παρατηρείται σε έναν μόνο ανιχνευτή, τον Stinger DSi που χρησιμοποιεί στοιχειοκεραία. Η μορφή αυτή της κεραίας, αποτελείται από δύο μεταλλικές επιφάνειες που έχουν διαστάσεις κατάλληλες να ανιχνεύσουν μία συγκεκριμένη μπάντα. Έτσι, το Stinger DSi πετυχαίνει τις καλύτερες επιδόσεις από όλους τους ανιχνευτές.



Η μεταφορά του σήματος από την κεραία προς τον προενισχυτή (LNA - Low Noise Amplifier) και στη συνέχεια στις άλλες διατάξεις, γίνεται με γραμμές μεταφοράς, δηλαδή χάλκινους δρόμους συγκεκριμένων διαστάσεων και γεωμετρίας.

Ο προενισχυτής (LNA) είναι πολύ σημαντικός και για τη λήψη και για τον τρόπο λειτουργίας του ανιχνευτή. Αν η ποιότητά του δεν είναι κατάλληλη, ένα μέρος του σήματος που παράγει ο LO φεύγει προς την κεραία και εκπέμπεται από εκεί. Έτσι, ο ανιχνευτής, εκτός από λήπτης, γίνεται και εκπομπός σήματος. Με αυτόν τον τρόπο οι Αστυνομίες εντοπίζουν τους χρήστες ανιχνευτών. Χρησιμοποιούν έναν δέκτη, τον ονομαζόμενο ανιχνευτή ανιχνευτών radar (RDD - Radar Detector Detector) που λαμβάνει τις συχνότητες που έχουν τυπικά οι τοπικοί ταλαντωτές στους ανιχνευτές (11-14 GHz) και, ψάχνουν για ανιχνευτές που εκπέμπουν από την κεραία τους σε αυτές τις συχνότητες. Τελευταία, έχουν κατασκευαστεί ανιχνευτές με 2 κεραίες λήψης και 2 τοπικούς ταλαντωτές, εξαιρετικής ποιότητας προενισχυτές και θωρακίσεις, που δεν ανιχνεύονται από ανιχνευτές ανιχνευτών.

Ο πιο σύγχρονος ανιχνευτής ανιχνευτών, είναι το Spectre IV+ που παρουσιάζεται παρακάτω:



Για τον ίδιο λόγο, δηλαδή την εκπομπή ακτινοβολίας από την κεραία χωρίς να το επιθυμούμε, δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε 2 ανιχνευτές ταυτόχρονα, μιας και ο ένας επηρεάζει τον άλλο, αλλάζοντας τον τρόπο ειδοποίησης για απειλές που θα συναντήσουμε.

Ανίχνευση laser

Εκτός από την ανίχνευση μικροκυμάτων, οι ανιχνευτές μπορούν να ειδοποιήσουν και για εκπομπή LASER (Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation). Για να ανιχνεύσουν ένα πιστόλι laser που εκπέμπει, έχουν έναν συγκεντρωτικό φακό στο μπροστά μέρος που συγκεντρώνει τις ακτίνες φωτός σε έναν δέκτη που είναι μία φωτοδίοδος PIN. Γενικά, δίοδος είναι μία ηλεκτρονική διάταξη που μπορεί να διαρρέεται από ρεύμα μόνο προς μία κατεύθυνση. Οι φωτοδίοδοι, είναι ειδικές δίοδοι που όταν φωτίζονται από κάποια πηγή φωτός, επιτρέπουν στο ρεύμα να τις διαρρέει. Στηρίζονται στο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο, όπου η ενέργεια των φωτονίων του φωτός, είναι αρκετή για να εξάγει ένα ηλεκτρόνιο από τα άτομα και να δημιουργήσει μία οπή (έλλειψη ηλεκτρονίου) στη θέση του. Χρησιμοποιώντας την κατάλληλη τάση (πολώνουμε τη δίοδο) και την κατάλληλη δίοδο (στο σωστό μήκος κύματος), όταν πέσει φως στη φωτοδίοδο, αυτομάτως αυτή διαρρέεται από ρεύμα που δίνει στον ανιχνευτή την ένδειξη ότι δεχόμαστε ακτινοβολία από κάποιο πιστόλι. Ταυτοχρόνως, χρησιμοποιούνται και διάφορα φίλτρα, όπως και ένα κομμάτι επεξεργασίας σήματος (πρωτόγονο τελείως, στηριζόμενο σε κάτι σαν σκανδαλιστή) που ελέγχει αν λαμβάνει παλμικό σήμα, οπότε ειδοποιεί ή συνεχές σήμα, οπότε και απορρίπτει την ένδειξη.

Οι δίοδοι που χρησιμοποιούνται συνήθως έχουν μήκος κύματος λήψης ~904 nm, όπως τα πιστόλια που χρησιμοποιεί η Αστυνομία και ο χρόνος αντιδράσεώς τους είναι ελάχιστος. Στην πράξη όμως, λόγω του γεγονότος ότι μία μέτρηση κρατάει από 0,5 s μέχρι μερικά δευτερόλεπτα, ακόμα και αν ο ανιχνευτής δώσει ένδειξη, οι δυνατότητες αντίδρασης του οδηγού είναι περιορισμένες...

(Υπομονη..Τελειωνει!! )

[black_hawk]

Ανιχνευτές - Μια πρακτική ματιά

Ένας ανιχνευτής μοιάζει κάπως έτσι:


(ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΧΩ! )

Η οθόνη του μπορεί να είναι από εξαιρετικά απλή, μέχρι και LCD με πολλές παρουσιαζόμενες πληροφορίες. Δείτε μερικά παραδείγματα:



Ο φακός συγκέντρωσης φωτός φαίνεται στην τελευταία φωτογραφία. Στις περισσότερες θα παρατηρήσετε μία "φυσαλίδα" στο πάνω μέρος του ανιχνευτή. Αυτή είναι φωτοδηγός που στέλνει φως από όλες τις κατευθύνσεις προς τη φωτοδίοδο για ανίχνευση χτυπήματος από πιστόλι laser από όλες τις κατευθύνσεις. Στην πράξη, αυτή η λύση δεν έχει καθόλου καλή απόδοση με σχεδόν μηδενικό βαθμό χρηστικότητας και λειτουργίας.

Στους ανιχνευτές θα βρούμε διάφορες ρυθμίσεις. Οι σημαντικότερες από αυτές είναι:

1. Φωτεινότητα και ένταση ήχου. Δε θα επιμείνουμε σε αυτές καθώς είναι γνωστές σε όλους. Η μόνη παρατήρηση που πρέπει να γίνει είναι για τη φωτεινότητα το βράδυ και για το είδος του ήχου. Άλλοι ανιχνευτές έχουν απλές ηχητικές ειδοποιήσεις, άλλοι έχουν και ομιλία. Στους περισσότερους υπάρχει και επιλογή σίγασης (mute) όταν έχουμε αντιληφθεί την απειλή και δε θέλουμε πλέον ειδοποίηση. Ο κάθε κατασκευαστής επιλέγει τον τρόπο υλοποίησης της σίγασης και των ειδοποιήσεων που προσφέρει.

2. Επιλογή μπάντας που ανιχνεύεται. Άλλοι κατασκευαστές δίνουν λίγες ρυθμίσεις (πχ για αυτοκινητόδρομο με όλες τις μπάντες και για πόλη με σίγαση ή κατάργηση της Χ μπάντας), άλλοι ξεχωριστές ρυθμίσεις για κάθε μπάντα, με επίπεδα ενεργοποίησης (πχ σίγαση της Χ μέχρι κάποια συγκεκριμένη ένταση ή σίγαση της Κ μετά από την αρχική ειδοποίηση) ή ακόμα και ενεργοποίηση της Ka μπάντας σε τμήματα, ανάλογα με τη χώρα και τις απειλές που αντιμετωπίζει ο χρήστης.

3. Επιλογή για χρήση GPS που έχουν πολλοί σύγχρονοι ανιχνευτές. Έτσι, αν καθημερινά περνάμε από ένα Super Market που μας ειδοποιεί σε Κ μπάντα, μπορούμε να σημειώσουμε την τοποθεσία στο gps και την επόμενη φορά να μην μας ειδοποιεί στο συγκεκριμένο σημείο.

4. Επιλογή για απόρριψη σήματος από άλλον ανιχνευτή ή κινητό τηλέφωνο. Συνήθως η 2η επιλογή υπάρχει στους Ευρωπαϊκούς ανιχνευτές. Η 1η επιλογή (λέγεται συνήθως RDR - Radar Detector Rejection ή Ka guard ή κάτι παρόμοιο) υπάρχει σε όλους, και προέρχεται από την επιθυμία για πιο ήσυχη λειτουργία. Όπως είπαμε, συνήθως ο LO δουλεύει στα 11-14 GHz, οπότε οι 3η αρμονική του βρίσκεται μέσα στην Ka μπάντα, πράγμα που δημιουργεί εικονικές απειλές σε άλλους ανιχνευτές που βρίσκονται τριγύρω. Έτσι, ο ανιχνευτής, ελέγχει αν υπάρχει σήμα στα 11-14 GHz ΚΑΙ στα 33-36 GHz, και αν η απάντηση είναι θετική, προφανώς έχει να κάνει όχι με radar, αλλά με άλλον ανιχνευτή και απορρίπτει το σήμα.

5. Ειδοποίηση για laser. Η ειδοποίηση για laser συνήθως είναι μη απενεργοποιήσιμη στους φθηνούς ανιχνευτές, ενώ στους ακριβότερους είναι και αυτή εντός των ρυθμίσεων.

6. Λειτουργία POP. Η λειτουργία POP υπάρχει σε πιστόλια radar στις ΗΠΑ. Για να μην ανιχνεύεται η μέτρηση από την Αστυνομία, το radar εκπέμπει μία πολύ σύντομη ριπή, της τάξης των μερικών δεκάδων ms (16 ή 67) σε Κ ή Ka μπάντα (ανάλογα το πιστόλι), κάνει μια εκτίμηση της ταχύτητας του οχήματος και μετά, με το 2ο πάτημα της σκανδάλης ή με βαθύτερο πάτημα, ενεργοποιείται για μερικές εκατοντάδες ms το radar και παίρνει σωστή μέτρηση. Η λειτουργία POP δεν είναι αξιόπιστη για μετρήσεις, λόγω του ελάχιστου χρόνου μέτρησης που δεν επιτρέπει στον LO να έρθει σε σωστή θερμοκρασία λειτουργίας, οπότε και δίνει πολλές φορές λανθασμένα αποτελέσματα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για εκτίμηση ταχύτητα και τίποτε περισσότερο σύμφωνα με την εταιρεία παραγωγής.

7. Λειτουργία PULSE. Η λειτουργία αυτή παρουσιάζεται σε πιστόλια στην Αν. Ευρώπη (Ρωσσία) και είναι παρόμοια με τη λειτουργία POP. Εκπέμπεται μία ριπή για ~60 ms που δίνει ένδειξη ταχύτητας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κλήσεις στα κράτη που χρησιμοποιούν τα πιστόλια αυτά, καθώς δεν θεωρείται POP, αλλά πολύ σύντομη, μεν, πραγματική δε, ριπή του radar, αλλά βρίσκεται στα όρια της "νομιμότητας", για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Οι διάφορες εταιρείες έχουν διαφορετικά συστήματα και διαφορετική λογική πίσω από τους ανιχνευτές τους. Ας δούμε μερικά σημεία:

1. Η λειτουργία RDR σίγουρα καθυστερεί έναν ανιχνευτή, καθώς μετά την ανίχνευση ενός σήματος στην Ka μπάντα ελέγχει για 2ο σήμα πιο χαμηλά πριν ειδοποιήσει.

2. Κατά την ενεργοποίηση ή απενεργοποίηση κάποιας μπάντας, υπάρχουν ανιχνευτές που σταματούν να σαρώνουν τη μπάντα αυτή ή που απλά δεν ειδοποιούν για τη μπάντα αυτή. Οι πρώτοι, με απενεργοποίηση κάποιας μπάντα, προφανώς θα γίνουν ταχύτεροι στην ειδοποίηση.

3. Κατά τη σάρωση και ανίχνευση κάποιου σήματος, άλλοι ανιχνευτές επιστρέφουν λίγο πιο πίσω για επιβεβαίωση και αν βρουν το ίδιο σήμα και πάλι δίνουν ειδοποίηση και άλλοι ανιχνευτές τελειώνουν μια πλήρη σάρωση, ξεκινούν από την αρχή (Χ μπάντα) και αν βρουν πάλι το σήμα ειδοποιούν.

4. Όταν χρησιμοποιείται η λειτουργία POP ή / και PULSE η απόκριση σε ταχέα σήματα αυξάνει, αλλά αντιστοίχως αυξάνουν και οι εσφαλμένες ειδοποιήσεις.

5. Πολλοί ανιχνευτές έχουν ένδειξη συχνότητας που είναι αρκετά χρήσιμη σε ορισμένες περιπτώσεις (πχ γνωρίζεις στην Ελλάδα αν είναι πιστόλι - συνήθως κάτω από 24,125GHz είναι πιστόλι - ή πινακίδα ένδειξης ταχύτητας - συνήθως πάνω από 24,150 GHz είναι πινακίδα), αν και δεν είναι απολύτως ακριβής.

(* Τα δύο σχήματα με ομόδυνο και ετερόδυνο δέκτη είναι από το βιβλίο "Εισαγωγή στις Τηλεπικοινωνίες" των Κωνσταντίνου, Καψάλη, Κωττή, Καθηγητών του Ε.Μ.Π.)

Ολ'αυτα, ΑΠΟ ΕΔΩ! και συγχαρητηρια στον συγγραφεα για τον κοπο του! Εδω κουραστηκα εγω να αντιγραφω!!

:sm4::sm4::sm4:

[black_hawk]

Αρχική Δημοσίευση από napgeo

Μιλάμε για radar και μου στέλνεις πληροφορίες για lazer.
Ούτε και σε αυτό μπορείς να κάνεις παρεμβολές. Είναι μικρές οι αποστάσεις και θέλει μόνο 2 εκπομπές για τη μέτρηση της ταχύτητας.
Υπάρχουν πολλές συσκευές που πωλούνται για αντίμετρα. Σου το ξαναγράφω ότι είναι πεταμένα χρήματα. Κανένα απο αυτά τα συστήματα δεν μπορείς να ξεγελάσεις. Απλά πας στο όριο η πληρώνεις το πρόστιμο.
Άς μη το συνεχίσουμε σε παρακαλώ. Δεν αξίζει να αναλώνουμε τον χρόνο μας πάνω σε τέτοια θέματα................

Ναπ.. Ελπιζω να σε καλυψα!!

[Nondas]

με μηχανή σας έχει σταματήσει η τροχαία για υπέρβαση ορίου ταχύτητος?

[geod]

Εμένα με έπιασε φωτογραφικό ραντάρ στην Αττική οδό και με καλέσανε στο τμήμα μετά από 6μηνο περίπου, είδα και την φωτογραφία (υψηλής ανάλυσης-οφείλω να ομολογήσω) πλήρωσα και την κλήση και στο τσάφ γλίτωσα την 3μηνη κράτηση του διπλώματος.

[Andreas_F800GS]

Δεν άντεξα να τα διαβάσω όλα το ομολογώ. Αλλά αυτό που κατάλαβα είναι ότι ο μόνος τρόπος να γλυτώσεις τα ραντάρ είναι να μην τρέχεις! Και έχεις και το κεφάλι σου ήσυχο και μειώνεις τις πιθανότητες ατυχήματος!

[mjtir]

Στην Αμερικη που οι συσκευες ανιχνευσης ειναι ψωμοτυρι , η χρηση τους εχει αλλο ευεργετικο σκοπο την μειωση της ταχυτητας εκει που υπαρχει το ρανταρ.

Ετσι οι αρχες εχουν τοποθετησει καμποσα απο αυτα σε επικινδυνα κοματια του δρομου με αποτελεσμα να μειωθουν δραματικα τα ατυχηματα...

Στην Ελλαδα και για μας τους δικυκλιστες τα μοντελα που ειναι συμβατα με τις αντιστοιχες συχνοτητες και ειδικα για την μηχανη ειναι ελαχιστα και για μενα πρακτικως αχρηστα.