.... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...

[Hekima]

Οι Ζεϊμπέκοι και το ζεϊμπέκικο

Ξεκίνησε -στα βάθη των αιώνων στην κεντροδυτική Ανατολία.
Πήρε δε το όνομά του από τους περήφανους και άγριους ληστές Ζεϊμπέκους, που, όταν δεν τον χόρευαν επιδεικνύοντας τα σπαθιά τους… κατέσφαζαν Ελληνες, όπως αυτούς του Αϊδινίου, την εποχή της Μικρασιατικής Εκστρατείας.

Στο πέρασμα των χρόνων θέλησαν να απαθανατίσουν τον ηρωιμό και την παλικαριά τους και να διατηρήσουν τις ηρωικές τους παραδόσεις και έτσι δημιούργησαν αυτόν το δύσκολο χορό το ζεϊμπέκικο, που τον χόρευαν ένας ένας με σπαθιά στα χέρια και πότε πότε και στο στόμα: βγάζοντας μουγκρητά ή αλαλαγμούς -σαν τα σημερινά όπα, άλα, γιάλα και διάφορα άλλα παλικαρίσια.
Ζούσαν σε ομάδες στα βουνά, είχαν την ιεραρχία τους με ανώτερο τον Εφέ και στο πνεύμα της «κοινωνικής ληστείας», τιμωρούσαν, τους υφασματέμπορους που πουλούσαν ακριβότερα από την κανονική τιμή, τους ντόπιους ρωμιούς μπακάληδες που έκλεβαν στο ζύγι… Επισκεύαζαν τις βρύσες και τις κρήνες των χωριών, άνοιγαν πηγάδια, βοηθούσαν τους φτωχούς με χρήματα. Υποχρέωναν τους πλούσιους να ενισχύσουν την προίκα των φτωχών κοριτσιών….
Χαρακτηριστικό είναι ότι οι Εφέδες όταν έπαιζαν ζεϊμπέκικα τραγούδια στο βουνό, τα χόρευαν πάντοτε μόνοι τους, ένας ένας, ποτέ δύο δύο ή ομαδικά, θεωρείται, σύμφωνα με την παράδοση καθεαυτού ανδρικός χορός. Ωστόσο, σε ορισμένες περιοχές επικράτησε η συνήθεια να τον χορεύουν σπανιότερα και οι γυναίκες.
Η εκτέλεσή του βασίζεται σε καθορισμένους κανόνες ευπρέπειας και αυστηρής χορευτικής συμπεριφοράς, έχει δικαίωμα να τον χορέψει οποιοσδήποτε επιθυμεί, όμως το να χορέψει κάποιος απρόσκλητος θεωρείται απαράδεκτο και αξιόμεμπτο. Κανείς δεν επιτρέπεται να συνοδεύσει κάποιον ενώ χορεύει χωρίς να προσκληθεί. Επίσης, για κανένα λόγο δεν πρέπει κάποιος να διακόψει το χορό, να παραγγείλει έναν χορό ή να προτείνει την αλλαγή του σκοπού που εκτελείται. Οι προφορικές τοπικές παραδόσεις πολλών περιοχών της Ανατολίας διασώζουν πλήθος αφηγήσεις οι οποίες αναφέρονται σε θρυλικούς καβγάδες και μαχαιρώματα, που προκλήθηκαν από τέτοιου είδους παραξηγήσεις.
Τα τραγούδια τους εξυμνούσαν τις αρετές και τα κατορθώματά τους,
σήμερα υπάρχουν περίπου 150 διαφορετικά ονόματα ζεϊμπέκικων στην Τουρκία.

[renovatio]

"Χτύπα ξύλο"

Τα παλιά χρόνια τα δέντρα θεωρούνταν η κατοικία αγαθών πνευμάτων οπότε με το να χτυπήσεις ξύλο ζητούσες την προστασία τους ή κάτι τέτοιο.

"Sabotage!"

1) To μεσαίωνα οι δυσαρεστημένοι αγρότες στη γαλλία σαν ένδειξη αγανάκτησης πετούσαν τα ξυλοπάπουτσά (σαμπό) τους στον υπεύθυνο...

2) Το 15ο αιώνα οι εργάτες στην υφαντουργία στο Βέλγιο πετούσαν μέσα στις υφαντικές μηχανές τα σαμπό τους με σκοπό να τις χαλάσουν από φόβο ότι με την επικράτηση των μηχανών θα χάσουν τη δουλειά τους... (υπάρχουν κι άλλες εξηγήσεις)

"Maneki Neko" (η γάτα που χαιρετάει, γιαπωνέζικο!)

Ποιά ιστορία κρύβεται πίσω από αυτο το αγαλματάκι που αρκετοι από εμάς έχουμε προσέξει? Είναι μία γατούλα που χαιρετάει.
Παλιά στην Ιαπωνία ένας πολύ πλούσιος φεουδάρχης κατα τη διάρκεια μιας καταιγίδας πήγε κάτω από ένα δέντρο να προφυλαχτεί. Απέναντι υπήρχε ένας ναός και εκεί είδε μία γατούλα να του κουνάει το χεράκι της σαν να του έλεγε "έλα, έλα". Και όντως καθώς πήγαινε προς το ναό ένας κεραυνός κατέκαψε το δέντρο. Από τότε ο πλούσιος φεουδάρχης και ο φτωχός ιερέας του ναού έγιναν φίλοι και η γάτα έγινε ζώο που φέρνει καλή τύχη (όχι σαν εδώ...)

[vaska]

Όλα πολύ καλά κι επιμορφωτικά. Μπράβο σας.

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Τέρμα τα δίφραγκα

Τις δεκαετίες 1950 και 1960 στις αστικές συγκοινωνίες (λεωφορείο, τραμ ή αργότερα τρόλει) υπήρχε κλιμακωτό εισιτήριο, ανάλογα με την απόσταση. Έτσι υπήρχαν εισιτήρια 1.10, 1.50, 2 δραχμών. Ο εισπράκτορας που υπήρχε τότε σε όλα τα μέσα, εκτός από το ότι έκοβε τα εισιτήρια, ανακοίνωνε και τις στάσεις ή έδινε εντολή στον οδηγό να σταματήσει ή να ξεκινήσει (με το εντελώς ιδιότυπα εκφωνούμενο «Φύγεεεεε»). Επίσης, ειδοποιούσε πού τελείωνε το κάθε αντίτιμο εισιτηρίου που είχε πληρώσει ο επιβάτης. Μια από τις ανακοινώσεις του λοιπόν ήταν και το «τέρμα τα δίφραγκα», που σήμαινε πως είχαν φτάσει στο τέρμα της διαδρομής που ίσχυε το εισιτήριο των δυο δραχμών.

Από όλες τις ανακοινώσεις του εισπράκτορα, η παραπάνω ήταν η πιο διάσημη και επιβίωσε μέχρι τις μέρες μας, με μεταφορική φυσικά σημασία. Σε αυτό βοήθησε και ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος που σε πολλές ταινίες ακούγεται η επίμαχη φράση, ενώ το 1962 γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία (κωμωδία) με τον ίδιο τίτλο με τον Βασίλη Αυλωνίτη και πολλούς άλλους εκλεκτούς ηθοποιούς μας.

Μεταφορικά σήμαινε και σημαίνει ακόμα ό,τι και οι εκφράσεις «μέχρις εδώ», «έως εδώ και μη παρέκει». Επίσης μπορεί και να χρησιμοποιηθεί σε μια αποστροφή του λόγου κάποιου που θέλει να δείξει την αποφασιστικότητά του να σταματήσει κάποια κατάσταση ή κάτι παρόμοιο.

[adventure]

Όσο ζεις μαθαίνεις .



Πολύ καλά τα πάμε για συνεχίστε .

[renovatio]

"Kύπρος" από που πήρε το όνομα της?

Από το λατινικό "cuprum" που σημαίνει χαλκός. Η Κύπρος ήταν πολύ γνωστη για τα μεταλλεία χαλκού της στην αρχαιότητα.

[GEO_K]

[Translatoras]

Κάτι που έμαθα από την καριέρα μου ως κούριερ.

Και ίσως φανεί χρήσιμο όταν ψάχνουμε έναν συγκεκριμένο αριθμό σε μια οδό.

Αν σταθούμε και στραφούμε προς τα ζυγά νούμερα (4, 78, 190 κοκ) τότε η ΑΡΙΘΜΗΣΗ του δρόμου ΞΕΚΙΝΑΕΙ από τα ΔΕΞΙΑ μας

Φανταστείτε ότι βγαίνουμε σε μια διασταύρωση του δρόμου όπου αναζητάμε (έστω) τον αριθμό 66 και δεν ξέρουμε αν το 66 είναι προς τα δεξιά ή τα αριστερά. Αν εντοπίσουμε τον πλησιέστερο στη διασταύρωση ζυγό αριθμό (έστω το 98), τότε ξέρουμε ότι πρέπει να πάμε δεξιά διότι προς τα εκεί βρίσκονται οι αριθμοί που είναι μικρότεροι του 98.

Το αντίστοιχο εφαρμόζουμε και με τους μονούς αριθμούς, απλά αλλάζει η πλευρά από όπου αρχίζει η αρίθμηση της οδού.

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Αρχική Δημοσίευση από Translatoras

Κάτι που έμαθα από την καριέρα μου ως κούριερ.

Και ίσως φανεί χρήσιμο όταν ψάχνουμε έναν συγκεκριμένο αριθμό σε μια οδό.

Αν σταθούμε και στραφούμε προς τα ζυγά νούμερα (4, 78, 190 κοκ) τότε η ΑΡΙΘΜΗΣΗ του δρόμου ΞΕΚΙΝΑΕΙ από τα ΔΕΞΙΑ μας

Φανταστείτε ότι βγαίνουμε σε μια διασταύρωση του δρόμου όπου αναζητάμε (έστω) τον αριθμό 66 και δεν ξέρουμε αν το 66 είναι προς τα δεξιά ή τα αριστερά. Αν εντοπίσουμε τον πλησιέστερο στη διασταύρωση ζυγό αριθμό (έστω το 98), τότε ξέρουμε ότι πρέπει να πάμε δεξιά διότι προς τα εκεί βρίσκονται οι αριθμοί που είναι μικρότεροι του 98.

Το αντίστοιχο εφαρμόζουμε και με τους μονούς αριθμούς, απλά αλλάζει η πλευρά από όπου αρχίζει η αρίθμηση της οδού.

Πολύ καλό





.

[adventure]

Αρχική Δημοσίευση από Translatoras

Κάτι που έμαθα από την καριέρα μου ως κούριερ.

Και ίσως φανεί χρήσιμο όταν ψάχνουμε έναν συγκεκριμένο αριθμό σε μια οδό.

Αν σταθούμε και στραφούμε προς τα ζυγά νούμερα (4, 78, 190 κοκ) τότε η ΑΡΙΘΜΗΣΗ του δρόμου ΞΕΚΙΝΑΕΙ από τα ΔΕΞΙΑ μας

Φανταστείτε ότι βγαίνουμε σε μια διασταύρωση του δρόμου όπου αναζητάμε (έστω) τον αριθμό 66 και δεν ξέρουμε αν το 66 είναι προς τα δεξιά ή τα αριστερά. Αν εντοπίσουμε τον πλησιέστερο στη διασταύρωση ζυγό αριθμό (έστω το 98), τότε ξέρουμε ότι πρέπει να πάμε δεξιά διότι προς τα εκεί βρίσκονται οι αριθμοί που είναι μικρότεροι του 98.

Το αντίστοιχο εφαρμόζουμε και με τους μονούς αριθμούς, απλά αλλάζει η πλευρά από όπου αρχίζει η αρίθμηση της οδού.

Χρησιμότατο .