Romania, Toate Fi Rutier (Ρουμανία, Όλα Είναι Δρόμος)

[Vagelis Gar]

3η Ημέρα
(Κυριακή 8 Μαϊου, Cluj-Napoca-Huedin-Belis-Campeni-Turda-Cluj-Napoca 280 χιλιόμετρα)

Πρωινό ξύπνημα Κυριακής με κουλούρια και καφέ και μη θέλοντας να ενοχλούμε την Adina η οποία συμμετείχε στο TIFF (Transilvanian International Film Festival)
αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο της Cluj-Napoca.

Κατεβαίνοντας στο μέρος όπου είχαμε αφήσει τις κυρίες...



...διαπιστώσαμε πως δεν ήταν μόνες...



Πανέμορφη πόλη με σαφείς επιρροές από τις χώρες που συνορεύει στα βόρεια και δυτικά η Ρουμανία.

Χαρακτηριστικό αυτού είναι πως ο δήμαρχος της πόλης είναι Γερμανικής καταγωγής ενώ πολλά χωριά αναφέρονται στις πινακίδες με 3 διαφορετικές ονομασίες.
(Ρουμάνικα, Ουγγρικά και Γερμανικά ονόματα). Το ορθόδοξο χριστιανικό στοιχείο είναι διάχυτο στις περισσότερες Ρουμάνικες πόλεις
ενώ στην κεντρική πλατεία της Cluj-Napoca υπάρχει η ορθόδοξη εκκλησία της Θεοτόκου με την καθολική του St.Micheal να βρίσκεται λίγα μέτρα πιο μακριά.

Ναός της Θεοτόκου



Κεντρική πλατεία-Άποψη κτιρίων



Mathias Rex Statue



St Michael's Church






National Theatre



Avram Iancu Statue






Ποιός είπε πως κυκλοφορούν μόνο κάρα στη Ρουμανία?






Έξω από το πάρκο της πόλης υπάρχει μνημείο αφιερωμένο στις πόλεις που συμμετείχαν στην ανατροπή του Τσαουσέσκου...



...ενώ το πάρκο προσφέρεται
για μια ήρεμη βόλτα.



Μέσα στο πάρκο υπάρχει χώρος με τεράστια ξύλινα τραπέζια και πάγκους όπου τις Κυριακές συγκεντρώνονται λογείς σκακιστών
από την ευρύτερη περιοχή. Η λίμνη που υπάρχει προσφέρει στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας.



Υπαίθριο γυμναστήριο για όλους.



Παραδοσιακή κατοικία






Βίντεο από την περιήγησή μας στην πόλη.

Μετά από την περιήγηση στο κέντρο της πόλης επιστροφή στο σπίτι αλλά όχι για πολύ μιας και η πρόταση του Γιάννη να επισκεφτούμε την λίμνη Belis με βρήκε
απόλυτα σύμφωνο. Σε λίγα λεπτά βρισκόμασταν στο δρόμο δυτικά της Cluj προς Huedin. Είχε μεσημεριάσει όμως και το βιολογικό μας καμπανάκι άρχισε να χτυπάει
με την ένδειξη "άδειο στομάχι". Μικρή αναζήτηση χωριού στο οποίο υπάρχει ένα Ουγγρικό εστιατόριο και μετά από κάποια ώρα οδήγησης άφιξη στο Tama's Bistro.






Υπέροχος χώρος και τραπέζι-άμαξα που φιλοξένησε τις γαστριμαργικές μας ανησυχίες. Φαγητό πεντανόστιμο, μερίδες τεράστιες, και οι τιμές κάτι παραπάνω από λογικές.(Γιάννη αν μπορείς πρόσθεσε το όνομα του χωριού γιατί δεν το θυμάμαι).



Μετά κόπων και βασάνων καταφέραμε να σηκωθουμε από το τραπέζι για να βρεθούμε στον δρόμο ξανά αυτή τη φορά με κατεύθυνση τη λίμνη Belis.
Πανέμορφη διαδρομή σε πυκνή βλάστηση και μετά από αρκετά χιλιόμετρα η λίμνη απλωνόταν μπροστά μας. Όχι όμως όπως την περιμέναμε, τουλάχιστον όπως την περίμενε ο Γιάννης μιας και είχε επισκεφθεί το χώρο πριν αρκετά χρόνια και το θέαμα που αντίκρυσε τον απογοήτευσε. Η στάθμη της λίμνης αρκετά μέτρα χαμηλά και η γύμνια κάτι παραπάνω από εμφανής.



Ο λόγος της χαμηλής στάθμης όπως μας είπε αργότερα η Adina ήταν η υπερβολική άντληση των νερών για την τροφοδοσία της Cluj-Napoca.

[adventure]

Όμορφο ταξίδι αναλυτικότατο το φωτορεπορτάζ σου .

[Vagelis Gar]

Ολιγόλεπτη παραμονή στο χώρο, κάποιες φωτογραφίες και καθώς το ρολόϊ έδειχνε 16.00 και η διάθεσή μας ήταν προς την σωστή κατεύθυνση (δρόμος και εξερεύνηση) αποφασίσαμε να κάνουμε τον γύρο της λίμνης και να κατέβουμε πιο νότια περνώντας από μικρά χωριά ακολουθόντας τον 1R.






Η διαδρομή κάτι παραπάνω από εκπληκτική και οι φωτογραφίες μπορούν να αποκαλύψουν μόνο ένα μικρό κομμάτι της απίστευτης φύσης της Ρουμάνικης επαρχίας.




Είχε έρθει όμως η "ώρα του παιδιού" με την αρχή να γίνεται από τον Γιάννη ο οποίος κατέβηκε ένα δρόμο-μονοπάτι...


που οδηγούσε στις όχθες παρακείμενου ποταμού.


Το ανέβασμα ήταν περιπετειώδες και η φωτογραφική μου μηχανή "πήρε φωτιά" περιμένοντας την στιγμή της πτώσης :P. Μάταια όμως μιας και η εμπειρία του αναβάτη δεν κρύβεται.


Με τις Τρανσυλβανικές Άλπεις να συνεχίζουν να μας αφήνουν άφωνους μετά από λίγα χιλιόμετρα είχε έρθει η σειρά μου. Στάση για φωτογραφίες σε κάποιο ξύλινο γεφυράκι...




...και εκείνη τη στιγμή τετράποδο ζωντανό περνούσε αμέριμνο το ποτάμι.


Η ιδέα γαργαλούσε τις παλάμες μου και μετά από λίγο βρισκόμουν στην απέναντι πλευρά του ποταμού. Χρέη εικονολήπτη ο Γιάννης και δεν άργησα να βρεθώ μέσα στο ποτάμι με την Γριά μου να παλεύει να κρατηθεί όρθια στις πέτρες. Κάπου στη μέση και για κλάσματα του δευτερολέπτου άφησα το γκάζι με αποτέλεσμα να σταματήσω στη μέση του ποταμού με τα πόδια μου κάτω και το νερό να φτάνει ως τη γάμπα. ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ δροσιά. Με λίγη προσπάθεια πέρασα απέναντι με τον Γιάννη να μου φωνάζει "Άξιος, άξιος".

(Υπάρχει video που θα ανέβει αργότερα)

[Vagelis Gar]

Συνέχεια στη διαδρομή μας και τα λόγια για να περιγράψω αυτά που συναντήσαμε είναι πολύ φτωχά...









Στάση σε χωριό και στο μοναδικό καφε-παντοπωλείο, το οποίο
ήταν γεμάτο κόσμο ο οποίος περιεργαζόταν τους δύο εξωγήινους.



Δύο αναψυκτικά και άνοιγμα του GPS των 2,5 χωρών που σας είχα πει στην αρχή.



Ο ήλιος είχε δύσει
και πλέον τα χιλιόμετρα βγαίναν με κάποια δυσκολία. Στα κατά της όλης υπόθεσης ήταν τα βρεγμένα πόδια μου (από το πέρασμά μου στο ποτάμι). Σινιάλο στον Γιάννη και στάση για να περπατήσω λιγάκι μήπως και καταφέρω να ζεστάνω τα κάτω άκρα μου. Όταν του είπα ότι είμαι μούσκεμα και δεν νιώθω τα ΄δαχτυλά μου μου λέει το θεϊκό.
"Έχω ένα ζευγάρι κάλτσες στη βαλίτσα μου"!!!!



Drum Bun λοιπόν και επόμενος προορισμός η Turda...



με μια ενδιάμεση στάση έξω από κάποιο χριστιανικό μοναστήρι. Απέναντι ακριβώς στο λόφο δέσποζε ένας τεράστιος φωτεινός σταυρός. Παρόλη την κούραση στήθηκε ολόκληρη επιχείριση για να μπορέσουμε να φωτογραφίσουμε τον σταυρό (δεν είχα τον τρίποδα της φωτογραφικής μαζί μου).






Γρήγορο πέρασμα από την Turda και εύκολα 40 χιλιόμετρα μέχρι την Cluj-Napoca όπου μας περίμενε η Adina προσφέροντάς μας σπιτικό φαγητό και παγωμένη μπύρα.01:00 ξημερώματα η επιστροφή μας στη βάση και ξεκούραση καθώς την Δευτέρα σειρά είχε η Sighisoara και το Sibiu.

[Vagelis Gar]

Ο χάρτης της διαδρομής

[Vagelis Gar]

4η Ημέρα (Δευτέρα 9 Μαϊου Cluj-Napoca- Sighisoara-Copsa Mica-Sibiu 260 χιλιόμετρα)

Είχε έρθει η ημέρα που θα αναχωρούσαμε από την Cluj-napoca και θα κατεβαίναμε λίγο χαμηλότερα. Για σήμερα θέλαμε να επισκευτούμε την Sighisoara και στη συνέχεια να φτάσουμε στο Sibiu όπου και θα μέναμε στο σπίτι της Adinas. Πρωϊνό ξύπνημα και αφού φορτώσαμε τις μοτοσυκλέτες και ευχαριστήσαμε την Adina για την άψογη φιλοξενία ξεκινήσαμε για την σημερινή μας mini εξερεύνηση της Ρουμανίας.

Λίγο έξω από την πόλη συναντήσαμε ένα θέαμα που όμοιό του δεν έχω ξανασυναντήσει στη ζωή μου. Τσιγγάνικο σπίτι-παλάτι!!! Ένα κτίσμα επιβλητικό όσον αφορά τον όγκο του αλλά ταυτόχρονα και τόσο παράξενο. Ασυνήθιστο θέαμα για τα δικά μάτια μας σε σημείο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και κιτσ, όμως.... όλα αυτά έχουν μια λογική εξήγηση μιας και οι άγραφοι νόμοι των τσιγγάνων προστάζουν πως ο ιδιοκτήτης του πιο μεγαλοπρεπούς σπιτιού είναι θα είναι και ο αρχηγός της φυλής.




Γρήγορα χιλιόμετρα (για τα δεδομένα των δρόμων της Ρουμανίας) και στάση στην Medias.


Χωρίς να μπούμε στο κέντρο μου έδωσε την εντύπωση μιας αδιάφορης πόλης (ίσως κάνω και λάθος).

Μετά από 40 περίπου χιλιόμετρα άφιξη στην Sighisoara.




Ο Μανώλης μου είχε πει πως αυτή την πόλη την ερωτεύεσαι. Πραγματικά πιστεύω πως είναι από τις ομορφότερες πόλεις της Ρουμανίας που κρατάει με σθένος τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Κτίσματα που σε ταξιδεύουν σε περασμένους αιώνες, σοκάκια που περιτρυγιρίζονται από πολύχρωμα καλοδιατηρημένα σπίτια, κάστρα, εκκλησίες, μουσεία όλα τους με μια ξεχωριστή ιστορία.


Το ρολόϊ της πόλης




Κτίριο όπου εικάζεται πως ο Vlad Tapes πέρασε κάποια χρόνια της ζωής του


Σκαλιά που οδηγούν στην κορυφή του λόφου στην οποία βρίσκεται μια μαθητική σχολή καθώς και ναός Γοτθικού ρυθμού.


248 σκαλιά μέχρι την κορυφή.


Ο ναός εξωτερικά


...και εσωτερικά


Κουκλίστικο σπίτι, το μοναδικό στον λόφο.

[Vagelis Gar]

Τα σοκάκια της πόλης προσφέρουν στον επισκέπτη στιγμές μοναδικής ομορφιάς.



...με την αρχιτεκτονική των σπιτιών τους...



...αλλά και τα χρώματά τους.

[Vagelis Gar]

Φεύγοντας από την Sighisoara έδωσα στον εαυτό μου την υπόσχεση πως την επόμενη φορά που θα επισκεφτώ αυτή την υπέροχη χώρα θα αφιερώσω λίγο χρόνο παραπάνω στην συγκεκριμένη πόλη ώστε να ανακαλύψω όλες τις ομορφιές που κρύβει.

Επιστροφή από την ίδια διαδρομή μέχρι τη Medias και στη συνέχεια ακολουθήσαμε τον δρόμο που θα μας οδηγούσε στο Sibiu.

Ο συγκεκριμένος δρόμος δεν επιλέχθηκε τυχαία μιας και ο Γιάννης ήξερε πως κάπου στη μέση της διαδρομής βρίσκεται το χωριό Copsa Mica. Χωριό που επί Τσαουσκέσκου θεωρείται πως ήταν τα πιο μολυσμένο της Ευρώπης λόγω των πολλών βιομηχανιών που υπήρχαν εκεί. Πλησιάζοντας στην Copsa Mica αυτό που ένιωσα στη θέα των πελώριων καμινάδων και κτιρίων ήταν δέος και απογοήτευση.Τεράστια εργοστάσια να αργοπεθαίνουν στο πέρασμα του χρόνου και μαζί τους να αργοπεθαίνει και ένας ολόκληρος λαός λόγω φτώχιας και ανεργίας.

Πράγματα που δεν τα καταλαβαίνω....







Πρώτη προσπάθεια προσέγγισης της περιοχής στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία καθώς ο δρόμος που πήραμε μας οδήγησε σε ένα τσιγγάνικο χωριό. Η αποτυχία όμως περιορίζεται στο γεγονός πως δεν συναντήσαμε τα εργοστάσια. Η μικρή αυτή περιήγηση στο τσιγγάνικο χωριό αποτελεί για εμένα σταθμό στο συγκεκριμένο ταξιδιωτικό μιας και, έστω για λίγο, μπήκα στην καθημερινότητα αυτών των αγνών ανθρώπων. Την ίδια άποψη έχω την εντύπωση πως έχει και ο Γιάννης. Προχωρόντας στο χωριό ένα αίσθημα φόβου, θαυμασμού, ανησυχίας, ευτυχίας, περιέργιας κατέκλυσε το "είναι" μου και όσο προχωρούσαμε και βλέπαμε την αντιμετώπιση των ανθρώπων τόσο πιο πολύ ήθελα να κρατήσουν αυτές οι στιγμές.

[Vagelis Gar]

Φεύγοντας από το τσιγγάνικό χωριό και λίγα μέτρα πιο κάτω βρήκαμε τον δρόμο που θα μας οδηγούσε στην περιοχή των εργοστασίων. Έχοντας άγνοια κινδύνου για το τι θα μπορούσαμε να συναντήσουμε σε ένα τέτοιο μέρος ανεβαίνουμε την γέφυρα και αρχίζουμε να πλησιάζουμε τον χώρο....

[Vagelis Gar]

Και μερικές φωτογραφίες που προλάβαμε να τραβήξουμε πριν μας διώξουν...