[ΚΡΗΤΗ] ΘΡΥΠΤΗ ;;;;;; (Μία συμπαραγωγή Markas και Yns)

[Markas]

Έφαγαν, έβγαλαν φωτογραφίες, θαύμασαν το τοπίο… Για την ακρίβεια τους συνεπήρε τόσο το μέρος που ενώ φτάσανε γύρω στις 12, σηκώθηκαν για να φύγουν στις 13:00 με το ζόρι!

Πριν φύγουν προσπαθούν να στηθούν για μια ομαδική φωτογραφία. Μα που να βάλουνε τη φωτογραφική μηχανή; Χμμ… Εκείνη τη στιγμή πλησιάζουν δύο αμάξια και κατεβαίνει μια παρέα ηλικιωμένων που ήρθαν να θαυμάσουν τη θέα και μετά χαράς τους βγάζουν μια αναμνηστική φωτογραφία (δυστυχώς θολή)

Δρόμο λοιπόν για τον επόμενο στόχο της εκδρομής των ατρόμητων αναβατών. Η κατεύθυνση που πρέπει να πάρουν είναι νότια, λίγο δυτικά μετά και πάλι νότια μέχρι να βρουν το δρόμο που ανεβαίνει για τη Κορυφή του Αφέντη Εσταυρωμένου. Λίγο μετά την επάνοδο τους στον αρχικό δρόμο φτάνουν σε μία διασταύρωση τύπου Τ. Δεξιά πηγαίνει εμφανώς προς Θρυπτή ενώ λογικά αριστερά πάει προς το χωριό Ορεινό και τον Αφέντη. Την ώρα που ο Διπλός σταματάει στη διασταύρωση για να περιμένει τους υπόλοιπους που είχαν για κάποιο λόγο καθυστερήσει, καταφθάνει ένα παλιό αμάξι με 3-4 ξένους μετανάστες με κατεύθυνση προς το χωριό και σταματάει μπροστά τους.
Μετανάστες: Πάει Θρυπτή;
Διπλός: Ναι ναι, Θρυπτή.
Μετανάστες(δείχνοντας προς το χωριό): Πάει Θρυπτή;
Διπλός: Μα ναι, πάει Θρυπτή.
Μετανάστες, όλοι μαζί δείχνοντας προς το χωριό φωνάζοντας: Θρυπτή, Θρυπτή, Θρυπτή!
Διπλός έχοντας αρχίσει να τσατίζεται: Ρε τάπαμε, πάει Θρυπτή, αμέτε στο καλό τώρα έχουμε και δουλειές!
Extreme ψιθυριστά προς Διπλό: Νίκο, νομίζω πως μας ρωτάνε εμάς αν θέλουμε να πάμε Θρυπτή για να μας δείξουν το δρόμο…
Διπλός χαμογελώντας τώρα: Ααααα! Όχι, δεν πάμε Θρυπτή, προς Ορεινό πάμε…
Μετανάστες: Αααα, πάει Ορεινό;
Διπλός: Ξέρω εγώ, ο χάρτης έλεγε πως πάει, μη μου πείτε πως χάλασε ο δρόμος;
Μετανάστες εμφανώς ικανοποιημένοι πλέον και δείχνοντας αριστερά: Ορεινό, Ορεινό!
Καταφτάνουν εντωμεταξύ και οι υπόλοιποι της παρέας και ξεκινάνε αφού χαιρετηθούν με τους φιλικούς μετανάστες.
Εκεί γίνεται τώρα ένα μικρό μπέρδεμα. Κάπου χάνει ο Διπλός την επόμενη διασταύρωση (πάλι!) με αποτέλεσμα να μπλέξουν σε διάφορους χωματόδρομους πάνω από το χωριό που ενώνουν τις πεζούλες, πολλοί από τους οποίους καταλήγουν σε αδιέξοδα. Χάνουν ένα εικοσάλεπτο έτσι σε μπρος πίσω μέχρι ρωτώντας για να βρουν τη σωστή διασταύρωση (προφανής κανονικά, πώς τους ξέφυγε αλλά τουλάχιστο οδηγούσαν σε ένα όμορφο τοπίο δίπλα ή μέσα στο δάσος. Αν όλα πήγαιναν καλά από θέμα χρόνου θα ξανακατέβαιναν από εδώ μετά την κορυφή για ένα μεγάλο κύκλο του βουνού από δυτικά.

Εδώ ο Chef περιμένει μαζί με τους υπόλοιπους το Διπλό που έχει προχωρήσει για να ανιχνεύσει το δρόμο (πάλι αδιέξοδο ήταν). Τι; Τι είναι αυτό στο παντελόνι σου; Βραχήκαμε ε; Άλλη φορά να έρθεις με κατάλληλο παντελόνι και μπότες νέε μου! Αλλιώς μην πλατσουρίζεις στα νερά!

Ο κύκλος που έκαναν οι φίλοι μας ενώ φαίνεται και ο δρόμος που θα μπορούσαν να πάρουν αμέσως αν δε χάνονταν.

Επιτέλους βρίσκουν την πινακίδα (φαίνεται από την πλευρά του Ορεινού) και αρχίζουν την ανηφόρα. Άντε γρήγορα, έχετε αργήσει!

Γρήγορα; Τι γρήγορα! Όλος ο δρόμος μοιάζει με πρόχειρο νταμάρι από χαλίκια αλλά με αρκετά ανηφορική κλίση και μεγάλα νεροφαγώματα διαμήκη και εγκάρσια!

Αν και στις φωτογραφίες δε φαίνεται (ίσως όχι σε αυτές που κατάφερε εν τέλει η Extreme να βγάλει καθαρές), ο δρόμος πέρα από τα όποια εμπόδια είχε και κλίση προς το βουνό αρκετές μοίρες (ο μπουλτοζιέρης που άνοιγε το δρόμο θα τα είχε δει όλα! ). Τόσες που οι φίλοι μας φοβόντουσαν πως με το παραμικρό θα γλιστρούσαν και θα έπεφταν!

Σε τέτοιες καταστάσεις με σαθρό έδαφος η λύση είναι φαινομενικά απλή: Δώσε γκάζι στη μηχανή και θα περάσεις όλα τα εμπόδια πολύ εύκολα (ή θα φας τα μούτρα σου, χαχα) Κάπως έτσι σκέφτηκαν οι τρεις στους τέσσερις φίλους μας και πέρασαν έστω και δύσκολα. Ο Έμπειρος όμως φοβήθηκε ένα μεγάλο διαμήκες χαντάκι, άφησε για λίγο το γκάζι και έπεσε σε αυτό ακριβώς το χαντάκι που φοβότανε! Στη φώτο φαίνεται στο βάθος που αγκομαχεί να βγει σε καθαρό έδαφος.

Ευτυχώς τον παίρνουν χαμπάρι οι προπορευόμενοι που σταματούν λίγο παρακάτω και ετοιμάζονται να συνδράμουν χωρίς τελικά να χρειαστεί.

Κάνουν μια μικρή στάση για μια ανάσα.
Chef, εμφανώς προβληματισμένος: Ρε σεις, πως θα κατέβουμε πάλι από εκεί;
Extreme: Οδήγα βρε Νίκο πιο στρωτά, όλο θολές φωτογραφίες βγάζω πια!
Διπλός: Ευτυχώς που είχα την Κική και είχε πρόσφυση ο πίσω τροχός!
Θαρραλέος: Μιλάμε, εδώ και πέντε λεπτά συνεχώς νομίζω πως είμαι έτοιμος να πέσω!
Έμπειρος: Έβλεπα το χαντάκι να πλησιάζει και έλεγα μέσα μου «Πήγαινε από την άλλη, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΑΑΑ! Και χραπ, έπεσα μέσα και κόλλησα! Να, μύρισε ο δίσκος από το πολύ πατινάρισμα για να βγω!

Από το Adventure του Έμπειρου όντως ερχόταν μια περίεργη μυρωδιά! Μέχρι σήμερα δεν έχουμε μάθει στα σίγουρα τι ήτανε αλλά αργότερα που έπεσε σε νερά μύρισε πάλι. Δεν έβγαζε κάποια ένδειξη προβλήματος πάντως, οπότε το ταξίδι συνεχίζεται!

Βλέπετε την κλίση προς το βουνό που έλεγα;

Έλα… λίγο ακόμα και φτάσαμε στην κορυφή!

Προς μεγάλη απογοήτευση όλων των ταξιδιωτών μας (ακόμα και της Extreme!) ΔΕΝ έφτασαν ακόμα στην κορυφή αλλά σε ένα μικρό πλάτεμα. Άντε κουράγιο παιδιά, λίγο ακόμα έμεινε. Βουρ λοιπόν για τη κορυφή του όρους Θρυπτή με το ξωκλήσι του Αφέντη Εσταυρωμένου.

Πάντως για να μη νομίζετε πως τόση ώρα οι φίλοι μας τεμπελιάζανε, σας προκαλώ να προσέξετε τα σύννεφα στον ορίζοντα και τη θέα βορινά! Οι φίλοι μας είχαν ήδη ανέβει σε αρκετό ύψος!

Και φτάσανε στην κορυφή! Η θέα απλά φανταστική!

[nivo]

:sm5:

[Slane]

Πρέπει να ήταν η καλύτερη χωμάτινη έως τώρα.
Εύγε παιδιά, πάντα τέτοια !

[Markas]

Παρκάρουνε τις μηχανές στην άκρη και ετοιμάζονται να στηθούν για μια ομαδική αναμνηστική φωτογραφία. Πού θα στήσουν όμως τη φωτογραφική μηχανή; Χμμ… Μα να, ένα αγροτικό καταφτάνει και βγαίνει μια παρέα από ντόπιους, οι οποίοι προθυμοποιούνται να βγάλουν τους μηχανόβιούς μας μία φωτογραφία! Πραγματικά, ούτε ραντεβού να είχαν!

Ανατολικά φαίνονται μέχρι και οι καμινάδες της ΔΕΗ στον Αθερινόλακο και η θάλασσα προς Κάσο και Κάρπαθο (στο βάθος δεν είναι τα νησιά, τα σύννεφα είναι. Άντε πάρε κάνα γυαλί στραβούλιακα Διπλέ) ενώ νοτιοανατολικά, τα Κουφονήσια.

Νότια αχνοφαίνεται η νήσος Χρυσή ή Γαϊδουρονήσι σα σκιά από σύννεφο στο πέλαγος (μέσο ύψος νησιού 8 μέτρα, μέγιστο ύψος 31 μέτρα, γι΄ αυτό φαίνεται σα σκιά στο πέλαγος)

Βόρεια η νήσος Ψείρα (δεξιά), ο Άγιος Νικόλαος (αριστερά) και η χερσόνησος της Ελούντας με τη Σπιναλόγκα (κέντρο). Το πράσινο κάτω δεξιά είναι ο ελαιώνας που βρίσκεται λίγο βόρεια από το Καβούσι, το χωριό από όπου ξεκίνησαν το χωματόδρομο οι φίλοι μας.

Νοτιοδυτικά τα χιονισμένα Λασιθιώτικα βουνά και η Ιεράπετρα.

Και βορειοδυτικά… Για μισό λεπτό! Αυτός ο χωματόδρομος κάτι μου θυμίζει…

Α, να και το φυλάκιο που είχαν ξεχαστεί για μία τουλάχιστον ώρα οι ταλαίπωροι ταξιδιώτες μας. Θυμάστε πόσο θαύμαζαν τη θέα από εκεί και πόσο ψηλά νόμιζαν πως βρίσκονταν… . Τώρα, στα 1476 μέτρα υψόμετρο η θέα συγκρίνεται άμεσα με αυτήν που απολαμβάνεις από το παράθυρο αεροπλάνου!

Καλή η θέα αλλά τους έχει κόψει η πείνα πια! Η ώρα 14:00 και τέλος οι ξηροί καρποί, θέλουν όλοι επειγόντως κάτι να βάλουν στο στομάχι που να πιάσει τόπο. Ο Διπλός με την Extreme βγάζουν παξιμάδι, ελιές, ζαμπονάκι και τυρί. Ο Chef όμως έχει άλλα σχέδια!

Chef: Μάγκες, όταν μου είπατε χτες βράδυ για κολατσιό στο ύπαιθρο είπα να μαγειρέψω μερικά πραγματάκια! Σνιτσελάκια, ομελέτα, ζαμπονοπιτάκια, τυροπιτάκια και άλλα μπινελίκια.

Καλή σας όρεξη!

Μαζί με το φαγητό στο οποίο πέφτουν όλοι με τα μούτρα φουντώνει και η κουβέντα περί ανέμων και υδάτων. Η διάθεση χαλαρή και το φαγητό αρκετά ελαφρύ ούτως ώστε να μην τους δυσκολεύει στην υπόλοιπη εκδρομή τους. Γιατί ακόμα είναι νωρίς και η εκδρομή συνεχίζεται! (Το αγροτικό πίσω είναι της παρέας που τους έβγαλε φωτογραφία)

Προς το παρόν όμως, μετά το φαγητό εξερευνούν τον περιβάλλοντα χώρο για μερικές ακόμα φωτογραφίες. Πραγματικά απίστευτη θέα.

Ο Διπλός στο ψηλότερο σημείο του βουνού, ένα μικρό τσιμεντένιο στύλο της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, ατενίζει το πέλαγος…

[yns]

Ξανά οι πανοραμικές φωτογραφίες. Κλικάροντας τις ανοίγουν στις κανονικές διαστάσεις. Εδώ η φωτογραφική μηχανή μας έκανε λίγο τα δικά της και η συρραφή δεν είναι ακριβής αλλά δεν πειράζει, τις βάζουμε για να πάρετε μια ιδέα για τι πράγμα μιλάμε...

Κι ένα βίντεο από τη θέα από τα 1476 μέτρα..

[Markas]

Όλα όμως τα καλά τελειώνουν κάποτε. Έτσι, γύρω στις 15:00 αποφασίζουν να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να συνεχίσουν, αφού ευχαριστήθηκαν τη θέα ξανά για μία ολόκληρη ώρα!

Προς τα πού όμως; Ακόμα νυκτώνει νωρίς, οπότε τον κύκλο νότια του βουνού που σκεφτόταν ο Διπλός τον ξεχνάνε. Επόμενος στόχος λοιπόν το χωριό Ορεινό.

Η κατάβαση αρκετά πιο εύκολη από την ανάβαση. Χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα λοιπόν, αρκετές φωτογραφίες και κάμποσες φουρκέτες αργότερα φτάνουνε στο χωματόδρομο που πάει προς Ορεινό. Ας απολαύσουμε όμως για τώρα μερικές φωτογραφίες της διαδρομής.

Ο δρόμος, αν και οι φωτογραφίες το κρύβουν, έχει έντονα καθοδική (ανοδική προηγουμένως) κλίση. Στην άνοδο πραγματικά δεινοπαθούσαν όλοι τους!

Ουφ, επιτέλους, σταθερό έδαφος κάτω από τις μηχανές πάλι! Πραγματικά ο χωματόδρομος πλέον φαινόταν εθνική οδός!

Εδώ η θέα προς το νότο από όπου φυσιολογικά, αν είχαν περισσότερο χρόνο, θα είχαν έρθει οι φίλοι μας.

Φτάνουμε στο όμορφο χωριό Ορεινό. Από εδώ ξεκινάει ένας νέος δρόμος (άσφαλτος) που ανεβαίνει το βουνό δυτικά του χωριού για να σταματήσει ξαφνικά έπειτα από 1-2 χιλιόμετρα και να γίνει ένας μέτριος χωματόδρομος με κατάληξη στο χωριό Σταυροχώρι.

Οι φίλοι μας βέβαια ούτε που σκέφτηκαν να τραβήξουν έστω και μία φωτογραφία στο στριφτερό ασφάλτινο κομμάτι. Αντιθέτως μόλις πάτησαν χώμα πήραν πάλι φωτιά οι φωτογραφικές μηχανές.

Μια και ο Διπλός δε μπορούσε να οδηγάει όρθιος είπε να δοκιμάσει η Extreme για λίγο το όρθιο αλλά τελικά δε βόλεψε.

Κατά τις 16:00 φτάνουν τελικά πάλι σε άσφαλτο στην είσοδο του Σταυροχωρίου.

O Chef νομίζει πως η εκδρομή τελείωσε αλλά προς μεγάλη του έκπληξη ο Διπλός του ανακοινώνει πως έχουν ακόμα αρκετά χωμάτινα χιλιόμετρα!

Αλλά πρώτα μεσολαβεί ένα σύντομο ασφάλτινο κομμάτι βόρεια, μέχρι το χωριό Χρυσοπηγή…

…αμέσως μετά το οποίο στρίβουν αριστερά στην πινακίδα προς Μπέμπονα. Στη φωτογραφία η Χρυσοπηγή.

Ο χωματόδρομος είναι βατός μέχρι το χωριό Μπέμπονας που παραδόξως δεν είναι έρημο όπως μαρτυρούν και 2-3 καμινάδες που καπνίζουν. Ο ήλιος είναι όμως στη δύση του και το βουνό ρίχνει πλέον βαριά τη σκιά του. Έτσι οι μηχανόβιοι φίλοι μας προσπερνάνε χωρίς στάση το χωριό και συνεχίζουν με γρήγορο ρυθμό τον κατηφορικό πλέον δρόμο.

Χα! Γρήγορο ρυθμό είπα; Ο ρυθμός πέφτει πάλι αισθητά όπως πέφτει αισθητά και η ποιότητα του χωματόδρομου. Άφθονα διαμήκη και εγκάρσια χαντάκια. Τουλάχιστο βγήκαν από τη βαριά σκιά του βουνού πάλι, λούζει ο ήλιος το δρόμο και βελτιώνεται η διάθεσή τους.

[Markas]

Η διάθεση φτιάχνει ακόμα περισσότερο όταν εμφανίζεται στα πόδια τους το φαράγγι που καταλήγει στο Καβούσι. Αριστερά αχνοφαίνεται ο δρόμος που είχαν πάρει το πρωί.

Βέβαια, τώρα που η βόλτα τελειώνει, φαίνεται πως είναι ακόμα λειψή. Τι λείπει; Μα είχαν πει να πάνε να λασπώσουν τα μηχανάκια τους αλλά ακόμα λάσπη δεν πάτησαν. Μια μεγάλη νερολακούβα στο δρόμο αναλαμβάνει να τους συνδράμει…

Διαδοχικά λοιπόν τσαλαβουτάνε οι : 

Έμπειρος!




Chef!




Θαρραλέος!




Με ανάλογα αποτελέσματα. Πιάνει για λάσπωμα αυτό;










Όμως σιγά σιγά επανέρχονται σε γνωστές λακκούβες όπως αυτές οι διπλές εδώ.

[Markas]

Κάπου εδώ τελειώνει πρακτικά η εκδρομή μας. Χωρίς άλλα απρόοπτα και με μία ευχάριστη κούραση φτάνουν οι φίλοι μας στο Ηράκλειο ο κάθε ένας στο σπίτι του, νύκτα πλέον, στις 18:03 ακριβώς!

Χιλιόμετρα εκδρομής 250 από τα οποία περίπου 70 στο χώμα.
Μέση ταχύτητα όλης της εκδρομής είναι 44χλμ/ώρα.





Μέση κατανάλωση για το Ασημί F800GS 5.2lt/100km
Μέση κατανάλωση για το Κιτρινόμαυρο F800GS 5.9lt/100km

Ας αφήσουμε όμως και τους πρωταγωνιστές να μιλήσουν μόνοι τους να πουν και αυτοί δύο λογάκια για την εκδρομή:
Extreme: Από τα πιο όμορφα σημεία με θέα που έχω ποτέ βρεθεί σε εκδρομή. Η διαδρομή αρκετά κουραστική, με στιγμές αγωνίας αλλά απολαυστική, όπως είναι πάντα το άγνωστο που γίνεται σιγά σιγά γνωστό. Βλέπετε, οι χωμάτινες εκδρομές είναι αυτές που σου μένουν πιο βαθιά χαραγμένες στη μνήμη, οι πιο όμορφες.
Διπλός: Η εκδρομή μου άρεσε. Είδα μέρη άγνωστα, είχε λίγη περιπέτεια όταν χανόμασταν και καταπληκτικά σημεία με θέα. Όσο και αν σοκάρω μερικούς που θα δούνε αυτό το ταξιδιωτικό, έχω να πω πως το φαγητό στην εξοχή με μπολάκια κτλ (ειδικά αν έχει νόστιμες ποικιλίες, ε Chef; ) είναι κλάσεις ανώτερο από το να φας σε ταβέρνα. Για χωμάτινη ολοήμερη εξόρμηση μιλάμε βέβαια, όχι για μικρή βόλτα όπου τρώμε του σκασμού το μεσημέρι με χαλαρή επιστροφή. Όλοι οι συνοδοιπόροι μας ανταποκρίθηκαν και με το παραπάνω στο δύσκολο εγχείρημα και πουθενά δεν ακούστηκε γκρίνια από κανέναν! Ένα τεράστιο ευχαριστώ στην Extreme για τις άπειρες φωτογραφίες που τραβούσε με το ένα χέρι εν κινήσει και τον Θαρραλέο για τις στατικές και το βίντεο. Σεβασμός στον Έμπειρο που ήρθε με ελάχιστο ύπνο και κατάφερε να ανταποκριθεί αλλά και ένα μεγάλο μπράβο στον Chef μια και ήταν η πρώτη του σοβαρή εκδρομή στο χώμα και δεν κώλωσε πουθενά!
Θαρραλέος: Ήταν άλλη μια τέλεια εκδρομή! Καλή παρέα, ωραίο πρόγραμμα, σωστός εξοπλισμός μοτοσικλετών και αναβατών, άψογος καιρός για 9 Γενάρη και ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ μέρη των οποίων την ύπαρξη αγνοούσαμε! Τα μηχανάκια μας για μια ακόμα φορά έδειξαν πως πάνε καλά παντού. Αν είχαμε μικρότερα δε θα προλαβαίναμε ποτέ να πραγματοποιήσουμε τη συγκεκριμένη εκδρομή ξεκινώντας και επιστρέφοντας τις ώρες που το κάναμε εμείς. Μια από τις επόμενες φορές να κρατάμε και σκηνές να κατασκηνώσουμε όμως, 'ντάξει; . Κάτι πρέπει να κάνω με αυτήν την κατανάλωση (5.9 lt/100Km μικτά) όμως γουστάρω να παίζω κιόλας, κι όσο το κάνω δε θα πέφτει!
Έμπειρος: Καταρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και τους τέσσερις για την όμορφη χωμάτινη βόλτα που κάναμε, πραγματικά όταν έφτασα στο σπίτι ένιωθα άλλος άνθρωπος. Είναι από τις λίγες φορές που δεν κουράστηκα, και αυτό λόγω της επιλογής της διαδρομής από τον Διπλό μια και συνεχώς είχαμε μια ανταμοιβή της κούρασης με τη θεά που βρίσκαμε μπροστά μας.
Προς Διπλό: Περίμενα να έβαζες και φωτογραφία από ένα νησί που έβλεπες χαχαχαχα, αν θυμάμαι καλά ήταν η Κάρπαθος. Φαντάζομαι ότι οι παραισθήσεις αυτές ήταν λόγω του υψόμετρου. Τι να κάνουμε, φίλε, είχες και εσύ τα ελαττώματά σου αλλά αυτό αφορά την Extreme, όχι εμάς... Α και μην ξεχάσω, βάζε λιγότερο αέρα στα λάστιχαααα… 
Προς Extreme: Δεν ξέρω πως σε έπεισε ο Διπλός να τον ακολουθείς, εγώ το μόνο που μπορώ να φανταστώ είναι ή ότι σε πληρώνει ή κάτι πίνεις πριν ανέβεις ή λείπουν από το DNA σου βασικά γονίδια πόνου. Και παρόλα αυτά βγάζεις και φωτογραφίες, τι να πω !!!!!
Προς Chef: Μηχανή 18000 ,φαγητό 50 ευρώ, βενζίνα 25 ευρώ, λάστιχα για χώμα 250 ευρώ, κράνος με γυαλί 250 ευρώ, μπουφάν 250 ευρώ, παπούτσια/παντελόνι ?????? Εκεί σε έπιασε η τσιγκουνιά….
Προς Θαρραλέο: Φίλε Γιάννη είσαι απίστευτος! Αν και εσύ έσκισες το μηχανάκι σου άλλος το πήγε στο μάστορα χαχαχαχα (Διπλός). Συνέχισε έτσι και δε θα σε κάνει κανείς παρέα…Ελπίζω να ξαναπάμε σύντομα ένα παρόμοιο βολταράκι. Εγώ ψηφίζω δαγκωτό τον Διπλό για να βγάλει διαδρομή, απλά όχι πάλι τόσο υψόμετρο γιατί θα μου πει ότι βλέπει τη Σάμο………
Chef: .... (άργησε λίγο, περιμένουμε σχόλιο αργότερα...)

[Markas]

Λοιπόν, νομίζω πως ύστερα από όλα αυτά που διαβάσαμε, μπορούμε να πούμε όλοι μας πως κάτι μάθαμε για αυτό το όμορφο μέρος (αν και ακόμα κρύβει μυστικά) και πλέον έχουμε κάθε δικαίωμα να γράψουμε με μεγάλα γράμματα :

[Markas]

ΘΡΥΠΤΗ !