Όρος Ίταμος...drift-άρουμε ιταμώς!

[Uriah Heep]

Εκπληκτικό δάσος!

Τη σκαπουλάραμε κι αυτή τη χρονιά… Το πρώτο πόδι ήδη το κάψανε.
Οι περιφράξεις μπήκανε, το Johnnie Walker έρχεται…

Αρκεί ένας περίπατος από τροφίμους της Σχολής Τυφλών για να εντοπιστούν και να συλληφθούν οι υπεύθυνοι!
Η συνέχεια? Αντιπαροχές, επηρμένη αρχιτεκτονική αλαζονεία, αναίσχυντος γκλαμουρέ εργολαβισμός, επαρχιακός προκεχωρημένος νεοπλουτισμός του κάθε νέας κοπής άξεστου, πολλαπλών λουτροκαμπινέδων φουστανελά.

Φυσικά κι εδώ φταίει …το κοριτσάκι με τα σπίρτα!

Θεληματική αποηλιθίωση!

Ά! Να σας πω κι ένα ανέκδοτο …
"έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη" !




Φωτό. Ο δρόμος στην κορυφογραμμή προς Νότο. Βλέπεις κι από τις 2 πλευρές του "ποδιού".

[Uriah Heep]

Αυτό το δεντράκι που ρίζωσε πάνω στο βράχο....
.
.
...μας παρηγορεί ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα!!!

[Uriah Heep]

Κάποτε, εδώ στα 800 μέτρα ύψος...
.
.
....ήτανε θάλασσα!

[Uriah Heep]

Προ ημερών διάβασα ότι πουλάω ημιτελές βιβλίο!!!

Μακάρι να ήταν ημιτελές και με το σουξέ που 'χαν τα "Σούρδι-lands" θάχα ξεπουλήσει...

Σβήσε-γράψε, γράψε-σβήσε...
.
.
...τελικά έχω 8 σελίδες ετοιμοπαράδοτες.

Θα στρίψω αριστερά ...να φρικάρω!

[Uriah Heep]

Μιλαώ σπαθί!

Εντελώς συμπτωματικά διαλέξαμε να κατεβούμε στη ...Συκιά!

Βρισκόμαστε στο νότιο άκρο της Σιθωνίας.

Όταν πάρουν χαμπάρι ...ότι ο Δήμαρχος Τήλου ήδη ξεκίνησε την τέλεση γάμων ομοφυλοφύλων και το νησί κάνει σουξέ διεθνώς, θα έχουμε κινητοποιήσεις, κάψιμο ελαστικών τρακτέρ και μπλοκάρισμα δρόμων.

Ας πρόσεχαν!
Δεν αρκεί το όνομα ...
.
.

...χρειάζεται και όραμα στην πολιτική!

[Uriah Heep]

Τι έχει παρακάτω το πρόγραμμα?
Το φινάλε θυμίζει τελευταία σελίδα από Αστερίξ.

Μα φυσικά, ευλαβικές ασκήσεις φαγητού σε ταβέρνα της Ολυμπιάδας.

Σ΄ένα απίστευτο στροφιλίκι-ασφαλτάδα, μέσα σε καταπράσινο δάσος από το Μεταγγίτσι (αν θυμάμαι καλά βλ. αλτσχάιμερ) φτάσαμε στην Ολυμπιάδα, αφού μπερδευτήκαμε προσπερνώντας καμιά 70αριά βέσπες που πήγαιναν τάπα...


Επί τη ευκαιρία, να δηλώσω ότι υποκλίνομαι με ...εδαφιαία γονυκλισία στους βεσπάδες.
Σαν αναβάτης-ταξιδευτής του πλαδαρού μοτοσυκλετιστικού σκεμπέ, όταν διαβάζω γκαραγκαγκάν ταξιδιωτικά βεσπάδων,
κάνω μετάνοιες, έμπλεος ευτελισμού κι ονειδισμού για να συγχωρεθώ.




Φωτό. Έχουμε φτάσει στην Ολυμπιάδα και ψάχνουμε με το ...βλέμμα της τίγρης, την ταβέρνα που θα εξαϋλώναμε.

[Uriah Heep]

Τώρα που το ξανασκέφτομαι για τη Συκιά δεν σας είπα αρκετά πράγματα, λόγω βαρεμάρας και συγγραφικής υποθερμίας.

Θα σας κοτσάρω μια ταμπέλα...

Τα λέει όλα, μΕ φαίνεται...

[Uriah Heep]

Στην ταβέρνα που «τσιμπήσαμε» διαδραματίστηκαν σκηνές μνημειώδους κρεπάλης …
.
…που θα έκανε ένα γεύμα πεινασμένων κροκοδείλων, να φαντάζει σαν επίσημο δείπνο ευγενών λογίων στο Μπάκιχαμ!

Θυμάμαι, ένα κοριτσάκι που έβαλε τα κλάματα τρέχοντας έντρομο προς τη μαμά του, μόλις προστραπεζώθηκε η πρώτη πιατέλα με τα ψαρικά ….

Δυστυχώς, εδώ θα χώριζε η παρέα.
Νώντας-Έλενα θα πήγαιναν στο εξοχικό τους εκεί κοντά.
Ο Στέργιος με τον Θωμά, θα "έπιαναν" Εγνατία οδό για να γυρίσουν στη Βέροια και την Έδεσσα αντίστοιχα.



Εγώ, έπρεπε να ξαναγυρίσω στο Χολομώντα για κάτι εκκρεμότητες που είχα ανοιχτές, σχετικά με μία κατασκευή στον παραδοσιακό οικισμό του Παλαιού Παλαιοκάστρου στο Χολομώντα.
Αφού χαιρέτησα τα παιδιά έφυγα καρφί, μιας και είχα καμιά εκατοστή χιλιόμετρα στροφιλίκι και στη συνέχεια έπρεπε να επιστρέψω Σαλονί.


Μόλις μΕ πληροφορούν απ' το κοντρόλ ότι ξεκίνησε ζεύγος Ιρανών από το Ισπαχάν για την μπουγιαμπέσα....(φωτό)

[Uriah Heep]

Πριν ξεκινήσω τηλεφώνησα στα εντόπια μαστόρια μου ότι καταφθάνω …


Η εικόνα που αντίκρισα μπαίνοντας στο οικόπεδο ήταν απίστευτη.

Είχαν ανάψει το μαγγάλι ψήνοντας κοψίδια μαριναρισμένου αγριογούρουνου (που είχαν "χτυπήσει" προ ημερών στο κτήμα) και σπιτικά λουκάνικα σύμμικτα χοιρο-μοσχαρίσια ελευθέρας…

Αυτή η ζωή είναι πολύ σκληρή τελικά!
Με τη βοήθεια του καθαρού βουνίσιου δροσερού αέρα, την ομορφιά του μοναδικού βουκολικού περιβάλλοντος και την αυθόρμητη παρέα των παιδιών του συνεργείου,
…έσφιξα τα δόντια και συνέχισα μέχρι αργά το βράδυ, το τσιμπούσι που είχε πρόχειρα στηθεί πάνω σε κλάπες και μαδέρια, συνοδεία σπιτικού τσίπουρου από Λημνιό σταφύλι της περιοχής!

Η τελευταία σελίδα στις περιπέτειες του Αστερίξ, που λέγαμε πιό πριν!

Καλά τόλεγε ο γκουρού Σρι Μαχαράζ …
.
.
…"αν θες να κάνεις τον Θεό να γελάσει, πές του τα σχέδιά σου για το μέλλον!"




Φίλοι μου, σας περιμένουμε στη Χαλκιδική.


Καλούς δρόμους να 'χετε όλοι!




THE END

[1974]

αϊ λαικ τη πενα ειναι αυτη!!!!