Οδοιπορικό στη Τυνησία

[LakisGS]

Πρόκειται για μια από τις πιο ενδιαφέρουσες διαδρομές στη Τυνησία, καθώς διασχίζει τη Σατ αλ-Τζάριντ, τη μεγαλύτερη αλμυρή λίμνη που εκτείνεται μέχρι πέρα μακριά στον ορίζοντα. Η διαδρομή αυτή αποτελεί τμήμα της μεγαλύτερης τουριστικής διαδρομής που οδηγεί από τη Ταουζάρ στη Τζάρμπα, μέσω της Ματμάτα. Έως τα μέσα του 19ου αιώνα, από το δρόμο αυτόν μεταφέρονταν οι δούλοι στο μεγάλο σκλαβοπάζαρο του Κιμπιλί (η σημαντικότερη εμπορική πόλη των οάσεων της Νεφζάουα). Στη μέση της αλμυρής αυτής λίμνης, είχαμε την ευκαιρία να δούμε και να αγοράσουμε τα γνωστά «ρόδα της ερήμου». Όχι ότι δε θα βρείτε και αλλού, αλλά εκεί θα βρείτε τα καλύτερα και μεγάλη συλλογή για να διαλέξτε.






Είναι το γνωστότερο και φθηνότερο σουβενίρ που θα βρείτε στη νότια Τυνησία. Μερικές φορές, θα το βρείτε τεχνητά χρωματισμένο (ανοιχτό πράσινο, γαλάζιο ή κόκκινο), όμως η ομορφιά του έγκειται στο φυσικό του χρώμα, που είναι καφεγκρίζο. Συνήθως, βρίσκεται κάτω από αρκετά μέτρα άμμου. Όσον αφορά τη χημική σύστασή του, αποτελείται από γύψο (κρυστάλλους θειικού ασβεστίου) που υφίσταται κρυστάλλωση από τα υπόγεια νερά, παίρνοντας το σχήμα ανοιχτού τριαντάφυλλου. Είναι το σύμβολο της Σαχάρας.

[LakisGS]

Έτσι κατά το μεσημεράκι φτάσαμε στην όαση της Douz. Η «ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΣΑΧΑΡΑΣ», όπως αποκαλείται η Ντουζ, βρίσκεται στην άκρη του Μεγάλου Εργκ που εκτείνεται δυτικά μέχρι το Μαρόκο. Η όαση, που βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος των μεγάλων αμμόλοφων, αποτελεί την αφετηρία για την εξερεύνηση της Σαχάρας. «Παρατάξαμε» τις μοτοσυκλέτες μας στη μέση της κεντρικής πλατείας της Ντουζ και αφού ήπιαμε ένα καφεδάκι μαζί με μια παρέα γερμανών όπου κάνανε το ταξίδι με 4Χ4, και ανταλλάξαμε πληροφορίες, ξεχυθήκαμε στην αγορά για ψώνια, απαραίτητα για την αποφυγή της υπτάμενης παντόφλας, που θα έπεφτε στο σπίτι, αν στην ερώτηση των συζύγων μας, «τι μου έφερες ?», η απάντηση ήταν... τίποτα.

[LakisGS]

[LakisGS]

Τελειώσαμε λοιπόν και με αυτές τις υποχρεώσεις και καβαλάμε με πορεία προς την καρδιά της ερήμου το KsarGhilane. Αρχικά, η λέξη «κσαρ» (στο πληθυντικό, κσουρ) σήμαινε την οχυρωμένη σιταποθήκη σε βερβερικά χωριά με δύσκολη πρόσβαση. Αυτή η μικρή όαση της Σαχάρας, 147 χλμ. νοτιοανατολικά της Ντουζ και 100 χλμ. δυτικά του Σενίνι, περιβάλλεται από τους αμμόλοφους του Μεγάλου Ανατολικού Εργκ. Σε αυτό το απομονωμένο σημείο, οι Ρωμαίοι είχαν χτίσει ένα οχυρό. Μέχρι σήμερα διακρίνονται τα λείψανα μιας ακρόπολης, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την όαση. Ο δρόμος τελείως έρημος, τα μοναδικά οχήματα που συναντήσαμε ήταν κάποια 4Χ4 λίγο πριν φτάσουμε. Ένας δυνατός αέρας «έβαζε» την έρημο μέσα στον δρόμο, κάνοντας την διαδρομή μέσα στο ηλιοβασίλεμα μαγική. Καμήλες δεξιά και αριστερά του δρόμου, μας κοιτούσαν απορρημένες, συμπληρώνοντας τη μαγεία του τοπίου.

[LakisGS]

Φτάνοντας λοιπόν στο KsarGhilane, έπρεπε να διασχίσουμε καμιά 500αριά μέτρα πολύ παχιάς άμμου για να φτάσουμε στο κάμπινγκ όπου θα περνούσαμε τη νύχτα μας. Πράγμα που όπως καταλαβαίνετε, δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα με τα θηρία φορτωμένα και με 70/30 λάστιχα. Παρ’ όλα αυτά τα καταφέραμε μια χαρά. Φτάνοντας λοιπόν στο κάμπινγκ “Paradis”, μας περίμενε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Θα περνούσαμε τη βραδιά μας παρέα με τα πληρώματα του ράλυ Τυνησίας. Πληρώματα που τα περισσότερα τρέχουν και στο Παρί-Ντακάρ. ΤΕΛΕΙΑ λοιπόν. Που είμαστε και με ποιους είμαστε... Ζούσαμε ένα όνειρο! Το φαντάζεστε νομίζω... Δεν ξέραμε τι να πρωτοκοιτάξουμε. Το τοπίο? Τα «τέρατα», μηχανές, αυτοκίνητα, φορτηγά, γουρούνες. Συνεργεία με τους μηχανικούς να δουλεύουν πυρετοδώς σε βάρδιες (όλη μέρα και νύχτα), οδηγοί, βοηθοί κλπ. Βάλτε λοιπόν 5 μηχανόβιους ταξιδιάριδες, σαν εμάς, μέσα εκεί και κάντε τη πρόσθεση... Το αποτέλεσμα? ΟΑΣΗ. Οπτική, πνευματική, και περιβαλλοντολογική, ΟΑΣΗ. Το βράδυ έπεσε γρήγορα. Κάναμε τις βόλτες μας, φάγαμε μαζί με όλα τα πληρώματα, παρακολουθήσαμε κάποια briefings που κάνανε οι οργανωτές του αγώνα στις ομάδες. Συνομιλήσαμε με οδηγούς και μηχανικούς. Κάναμε κάποιες διορθώσεις και σφυξίματα στις μηχανές μας και πήγαμε για ύπνο στις έτοιμες στημένες, σκηνές βεδουίνων. Η επομένη θα ήταν δύσκολη μέρα.

[LakisGS]

[LakisGS]

Είχαμε κανονίσει να ξυπνήσουμε νωρίς, να πάρουμε πρωινό, να κάνουμε βόλτα με γουρούνες στους αμμόλοφους, και να ξεκινήσουμε την επιστροφή μας για πίσω. Δυστυχώς λόγω της ημέρας που χάσαμε στη Hamammet, με τα παιχνίδια του καιρού, δεν μπορούσαμε να κάτσουμε άλλη μια μέρα εδώ. Έπρεπε να προλάβουμε το καράβι, γιατί είχε μόνο μία φορά την εβδομάδα για Ιταλία.
Έτσι και κάναμε λοιπόν. Μετά το πρωινό, πήραμε όλοι από μια γουρούνα και βουρ για τους μεγάλους αμμόλοφους. Παιχνίδι, φωτογραφίες, πλάκα... Είπαμε. 10χρονα στη Disneyland… Και έτσι λοιπόν στεναχωρημένοι που τέλειωσε η τρομερή αυτή εμπειρία, ανεβήκαμε στις μοτοσυκλέτες μας για τον δρόμο της επιστροφής...

[LakisGS]

[LakisGS]

[zarmakgs]

Πω πωωωωωωωωωω. Μας έστειλες με τις φώτο σου