Σάββατο πρωί στο Mont Blanc

[gemara]

Τελευταία μέρα του Μάη και εμείς δε μασάμε πια. Τα χιλιόμετρα τα καταπίνουμε το ένα μετά το άλλο από νωρίς το πρωί!



Και να’ σου να’ μαστε στην Ιταλίαααα!

Ζήτησα από έναν συμπαθητικό Αμερικάνο τουρίστα να μας τραβήξει την φωτογραφία και είχε πάθει την πλάκα του ο άνθρωπος. Καθίστε έτσι, καθίστε αλλιώς και μας έβγαλε 6-7 φωτογραφίες. Χάρηκα από μέσα μου γιατί διαπίστωσα ότι υπάρχουν και άλλοι βαρεμένοι!



Ο κόσμος έξω από την Ελλάδα διασκεδάζει και πολύ μάλιστα!



Κάποια στιγμή το μνημείο κινδύνευσε. Ευτυχώς που ήμουν εκεί κοντά!



Για διανυκτέρευση είχα σχεδιάσει να πάμε στην πόλη του Lerici. Το Lerici είναι μια μικρή λουτρόπολη στη βόρεια Ιταλία λίγα χιλιόμετρα από τον ιταλικό ναύσταθμο της La Spezia.

Το είχα επισκεφθεί πριν από… 14 χρόνια (πέρασαν κιόλας!) για υπηρεσιακούς λόγους όταν πηγαίναμε στο Luni που είναι η ιταλική βάση των ελικοπτέρων του Ναυτικού και μας έβαζαν με πλήρη ενδυμασία και εξοπλισμό δεμένους μέσα σε αιωρούμενο ομοίωμα ελικόπτερου, το έριχναν με ελεύθερη πτώση μέσα στο νερό, το τούμπαραν και έπρεπε εμείς να λυθούμε από τα καθίσματα αναποδογυρισμένοι και να βρούμε την έξοδο διαφυγής (μέχρι 6 άτομα από μια θυρίδα…) μέσα σε μπουμπουλήθρες, μηδενική ορατότητα, κράτημα της ανάσας και τρομερό θόρυβο. Όταν δεν ξέρεις που είναι το πάνω κάτω και έχεις χάσει τελείως τον προσανατολισμό σου, το ασφαλέστερο είναι να ακολουθείς τις μπουρμπουλήθρες σου μου είχε πει ένας δάσκαλός μου ο Στέλιος που είχε επιβιώσει παρόμοιου ατυχήματος . Μας το τόνιζαν όμως οι Ιταλοί που έχουν χάσει πολλούς χειριστές από τέτοια ατυχήματα, ότι – ως ήταν αναμενόμενο – η πράξη είναι πολύ πιο δύσκολη… Η εκπαίδευση αυτή, ο πανικός που προκαλούσε και η πιθανότητα να συμβεί (έχει συμβεί ήδη 3 φορές στην ιστορία του μεταπολεμικού Ελληνικού Ναυτικού, τη μια με μοιραία κατάληξη), αποτέλεσε και αιτία για να εγκαταλείψουν συνάδερφοι επιστρέφοντας στην Ελλάδα την πτητική τους καριέρα… Όσοι μείναμε όμως, στην συνέχεια πετάγαμε πάνω από το νερό με άλλη αυτοπεποίθηση. Έπρεπε όμως να χάσουμε συναδέρφους και αγαπημένους φίλους την προηγούμενη χρονιά, για να αντιληφθεί η πατρίδα μας ότι το κόστος αυτής της εκπαίδευσης ήταν αμελητέο μπροστά στην πιθανότητα επιβίωσης του προσωπικού...

Αυτήν τη φορά απόλαυσα το Lerici χωρίς να τσούζουν τα μάτια μου και με την ψυχή μου στη θέση της! Οι αναμνήσεις τα ύγραναν πάλι όμως...



Πανέμορφη καθαρή και προσεγμένη πόλη.
(Εσείς βλέπετε τις φωτογραφίες, εγώ στην κάθε μία εξασκώ το βίτσιο μου όμως, μα γιατί δεν έχουν πουθενά σκουπίδια πεταμένα κάτω μωρέ;;; )



Μια έρευνα στα ξενοδοχεία που από τότε θυμόμουν μου αποκάλυψε τιμές διανυκτέρευσης κοντά στα 2 κατοστάρικα. Περαιτέρω έρευνα έδειξε ένα ξενοδοχείο στο λόφο της πόλης γύρω στα 5’ από το κέντρο με 55€ του πρωινού συμπεριλαμβανομένου. Ήταν ένα μικρό παμπάλαιο ξενοδοχείο μέσα στο δάσος βέβαια, που έπρεπε από τις σκάλες να ανεβάσεις το τριβάλιτσο με τα χέρια δεύτερο όροφοοοο!

Νταναρισμένα τα σκαφάκια τους σαν τα σκουτεράκια τους.



Όμορφα τα σπίτια τους με στυλ χτισμένα χωρίς καμία απολύτως παραφωνία. Είμαστε στην Ευρώπη, να μην το ξεχνάμε.



Η πλατεία του χωρίου. Ήσυχη και με λίγο κόσμο, λόγω εποχής μάλλον ή... ώρας! Έχει περάσει η 8η απογευματινή!



Εδώ βλέπετε Ιταλούς συμφορουμίτες σε προχωρημένη ηλικία που συζητούν και αναλύουν τα κατορθώματα του Μπερλουσκόνι….

Προσέξτε ενδυμασία οι πιτσιρικάδες. Τζηνάκια και αθλητικά αλλά και μαγκούρα και ας έχουν περάσει τα 80 τόσο μερικοί. Όχι μόνο οι γυναίκες, αλλά και οι άντρες έχουν το στυλ τους στην Ιταλία...




Με τον ήλιο να δύει στην θάλασσα της Λιγουρίας και έχοντας γευτεί ένα spaghetti frutti di mare στο εστιατόριο που είναι στην πλάτη μας…



…πήγαμε μια βόλτα μέχρι το ουδέτερο και μάλλον άσχημο λιμάνι της La Spezia και μετά στο ξενοδοχείο μας. Έχω πάει 4 φορές σε αυτό το μέρος αλλά δεν το έχω συμπαθήσει ποτέ.



Το επόμενο πρωί έχοντας ήδη απολαύσει 4 στεγνές ανοιξιάτικες μέρες στην Ιταλία η 5η έδειχνε να είναι λίγο υγρή. Ξεκινήσαμε με τα αδιάβροχα φορεμένα γιατί το βράδυ έριχνε καρεκλοπόδαρα και ο ουρανός ήταν βαρύς, αλλά δεν τα χρειαστήκαμε καθόλου για τα επόμενα 240χλμ βόρεια μέχρι το Μιλάνο. Μπαίνοντας στον περιφερειακό της πόλης όμως μας περίμενε χειμωνιάτικος καιρός μετά μπόρας. Τόσο πράσινο, κάποιος πρέπει να ποτίζει και αρκετά συχνά μάλιστα…

Εδώ αναχωρούμε από το ορεινό ξενοδοχείο στο Lerici.



Μηχανόβιος και άντρας με ομπρέλα δεν λέει, το υπογράφει και δημοφιλέστατος συμφορουμίτης άλλωστε, αλλά αδιάβροχα φοράνε και οι γυναίκες!



Ο βασικός προορισμός του ταξιδείου (έτσι γραφόταν κάποτε, το θυμάστε; ) μόλις είχε ολοκληρωθεί! Στην πλάτη μας τώρα έχουμε το Duomo του Μιλάνου. Επιτέλους οι άδειες βαλίτσες της F650 ήρθε η ώρα να γεμίζουν σιγά σιγά! Δε σας κρατώ σε αγωνία μέχρι το τέλος. Από τις 6 βαλίτσες των 2 τριβάλιτσων που είχαμε συνολικά μαζί μας, συν τα 2 λουκάνικα που ανοίξαμε, επιστρέφοντας η μια καταλάμβανε τα δικά μου πράγματα…

[yns]

Άφωνος... Και λόγω σπουδών στη γείτονα χώρα απολαμβάνω την περιγραφή του ταξιδιού σας ακόμα περισσότερο! Περιμένω τη συνέχεια με ανυπομονησία!

[aeriko]

Πολύ καλό, περιμένουμε την συνέχεια.

[NLS]

Μπράβο. Περιμένουμεεεεε...

[vpentza]

απολαυστικός και περιγραφικός.....

εν αναμονή της συνέχειας του φωτορεπορταζ...

[TAKIS04]

ΕΥΓΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ..........
ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΧΤΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΟ...

[adventure]

Εν αναμονή Γιώργο για τη συνέχεια .

[Jefe]

Πολύ ωραίο το οδοιπορικό Γιώργο! Αναμένουμε την συνέχεια!




Jefe

[gemara]

Χαίρομαι που σας αρέσει παιδιά. Το ποστ προσφέρεται προς συζήτηση, θα μ' άρεσε να ακούσω και δικές σας εμπειρίες από αυτά τα μέρη και σπαμμάρετε όσο θέλετε μέχρι να πάρει χαμπάρι το θέμα ο σπάμμερ του φόρουμ που μόλις γύρισε απ΄ότι μαθαίνω!

Γιάννη (yns) σε πόλη είχες ζήσει στην Ιταλία;

Απολογούμαι στους καλούς εκ Πατρών φίλους και φίλες, αλλά δεν είχαμε κανονίσει το χρόνο μας έτσι ώστε να σταθμεύσουμε περισσότερο στην Πάτρα για ένα καφεδάκι στο W!

[Jefe]

Αρχική Δημοσίευση από gemara

Χαίρομαι που σας αρέσει παιδιά. Το ποστ προσφέρεται προς συζήτηση, θα μ' άρεσε να ακούσω και δικές σας εμπειρίες από αυτά τα μέρη και σπαμμάρετε όσο θέλετε μέχρι να πάρει χαμπάρι το θέμα ο σπάμμερ του φόρουμ που μόλις γύρισε απ΄ότι μαθαίνω!

Γιάννη (yns) σε πόλη είχες ζήσει στην Ιταλία;

Απολογούμαι στους καλούς εκ Πατρών φίλους και φίλες, αλλά δεν είχαμε κανονίσει το χρόνο μας έτσι ώστε να σταθμεύσουμε περισσότερο στην Πάτρα για ένα καφεδάκι στο W!

Την επόμενη φορά Γιώργο, θα σε περιμένουμε! Κ όχι μόνο...




Jefe