Markas&yns παρουσιάζουν: Χωματάκι και Xιονάκι

[Markas]

Τρώμε, πίνουμε…





Θαυμάζουμε τη βλάστηση…









Άντε να φεύγουμε, πλάκωσαν και σύννεφα. Για την ώρα όμως αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε μόνο εγώ και ο Γιάννης (yns) με τα «μικρά» και αν δούμε πως μπορούν, φωνάζουμε και τα «μεγάλα».

[Markas]

Μετά κόπων και βασάνων ανεβαίνουμε σιγά σιγά. Πλέον η μπουλντόζα φαίνεται πως σταμάτησε να φτυαρίζει και απλά περνάει πάνω από το χιόνι (ίσως έπρεπε και εμείς να χαμηλώσουμε την πίεση στα λάστιχα). Τελικά, λίγες εκατοντάδες μέτρα αργότερα φτάνουμε πράγματι μία μπουλντόζα σταματημένη στη μέση μέση και 3 άτομα να κατεβαίνουν προς το μέρος μας.





«Τι κάνετε παλικάρια;»
«Καλά μπάρμπα, είπαμε να ανέβουμε μέχρι το καταφύγιο μια βόλτα.»
«Δεν πάει κοπέλια, η μπουλντόζα έμεινε και έτσι όπως είναι στη μέση δεν περνά τίποτε, ούτε δεξά ούτε ζερβά της μόνο ελάτε πάλι αύριο μεθαύριο που θα έχουμε καθαρίσει το δρόμο.»

[Markas]

Έτσι μας είπε ο βοσκός που χρηματοδοτούσε την μπουλντόζα, και δυστυχώς είχε δίκιο. Εννοείται πως εγώ πήγα να δοκιμάσω να περάσω αλλά τελικά τζίφος, με τίποτα δεν περνούσε δεξιά αλλά και αριστερά πήγαινε μόνο δεμένος με σκοινιά! Τι να κάνουμε; Βγάζουμε μερικές φωτογραφίες…













…κάνουμε στροφή…





…και επιστρέφουμε.

[Markas]

Στην κατηφόρα πάντως αρχίζω τα γκαζίδια, τα σπινιαρίσματα, σκάβω ό,τι χιόνι έχει μπροστά μου με αποτέλεσμα το μηχανάκι όταν φτάνουμε τα άλλα παιδιά να είναι κάπως έτσι:

[Markas]

Βίντεο από την ανάβαση μέχρι τη μπουλντόζα, τις κουβέντες με το βοσκό και την παιχνιδιάρικη επιστροφή εδώ:

[Markas]

Βρίσκουμε τα παιδιά και πάμε για μίνι σύσκεψη. Τι κάνουμε τώρα; Καταφύγιο είπαμε δεν πάει παρά μόνο με τα πόδια. Τα παρατάμε και πάμε πίσω; Από τώρα; (14:30).

[Markas]

Με τίποτα! Πάμε λοιπόν να δοκιμάσουμε την τύχη μας στο δάσος του Ρούβα πάλι, αλλά από τον δρόμο της Γέργερης που ανεβαίνει άσφαλτος μέχρι πάνω και μετά κατεβαίνει (καλός χωματόδρομος) μέχρι χαμηλά πάλι, βαθιά στο δάσος και στο εκκλησάκι του Άι-Γιάννη.





Αρχίζουμε την κατάβαση (που στο χιόνι είναι σαφώς ευκολότερη από την ανάβαση) και απολαμβάνουμε το τοπίο.

[Markas]

Το χιόνι σύντομα σταματάει πάλι και εμείς περνάμε Ζαρό, Νύβριτο, και Γέργερη σβέλτα να προλάβουμε τη δύση του ηλίου.





Συναντάμε πάλι από νωρίς χιόνια αλλά από τη μία η άσφαλτος, από την άλλη η έλλειψη δέντρων σε αυτό το ύψος για να κάνουν σκιά, το χιόνι στο δρόμο είναι λίγο. Δεν ξέρω γιατί, πάντως όλοι ήμασταν ολόχαροι.
Φιγούρες…





…ακροβατικά, τα παιδία παίζει με δύο λόγια.

[Markas]

Κοντά στο ψηλότερο σημείο του δρόμου αρχίζουν τα ανεμοσούρια και τα πράγματα σοβαρεύουν. Για τον Alogistos και τον MrAdventure990 δηλαδή με τα μεγάλα…





…γιατί ΕΔΩ και αν αρχίζει η παιδική χαρά για εμένα και το Γιάννη 
(τραβάτε με και ας κλαίω είναι ο άτιμος! )





Έστω και με σπρώξιμο και ομαδική προσπάθεια, όλα τα μηχανάκια έφτασαν μέχρι το τέρμα της ασφάλτου πάντως.





Στοπ για τα μεγάλα πάλι και εξερευνητική προσπάθεια πάλι για τα μικρά. Πάει μέχρι κάτω στο δάσος; Δεν πάει;

[Markas]

Δυστυχώς δε πάει, όχι τουλάχιστον εύκολα και σε καμία περίπτωση από τα μεγάλα που πες πως θα κατέβουν αλλά πώς θα ανέβουν;